Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gebruiker:O/ Campari (drank)
Campari is een sterke drank naar een geheim recept. Sommige bronnen reppen van rode wijn, witte wijn, gentiaan, Ginseng, rabarber, kinine, cascarillaschors, 70 kruiden, rode keurstof, suiker, water en sinaasappelen maar de Milanese makers hebben nooit iets over de ingrediëntenlijst prijsgegeven. Het briljante recept van naamgever Gaspare Campari uit 1862 is ondanks vele pogingen nooit gekraakt en heeft gediend als het fundament van een internationaal opererend drankenconcern met een geschatte waarde van 3 miljard in 2020. De kenmerkende bittere smaak is het best te omschrijven als “heel lekker”. Het alcoholpercentage bedraagt 25%. Het wordt zowel puur als “aperitivo” gedronken door echte liefhebbers als aangelengd door minder puristisch aangelegde drinkers. Bekende combinaties zijn campari-jus en campari-soda. Cocktails zijn de ”Milano” bestaande uit één deel campari, één deel cranberrysap en drie delen prosecco. De “negroni” bestaat uit drie gelijke delen campari, rode vermouth en gin met een sinaasappelschil. In zomerse omstandigheden kan deze cocktail volgens Sergio Herman nog aangevuld worden met tonic en vlierbloesemsiroop. De sterke bitterzoete smaak wordt door velen als aantrekkelijk maar té sterk ervaren. Dit verklaart de populariteit in cocktails en van aanverwante producten als voorgemixte campari-soda en aperol(spritz). Meeliftend op de populariteit van aperolspritz is campari sinds ongeveer 2015 uit de vergetelheid geraakt. Vanouds is het een drankje voor fijnproevers. Bekende acteurs, regisseurs en politici lieten zich voorstaan op hun liefde voor Campari en noemden het expliciet als inspiratiebron. Toonbeelden hiervan zijn vele campariposters, de camparilamp, het fenomeen camparirood en de werken van o.a. Humphrey Bogart, Eva Mendes, Federico Fellini, Mario Draghi en Paolo Sorrentino. In moederland Italië is het sinds 160 jaar in iedere bar te vinden maar in Nederland bleef het lang voorbehouden aan kwijlende alcoholisten in schimmige tenten die aan de inspectie van de VWA zijn ontsnapt. Dankzij de inzet van enkele gepassioneerde ambassadeurs uit het Utrechtse artistieke milieu geniet het drankje sinds enkele jaren weer de belangstelling van het grote (18+) publiek en krijgt het de waardering die het verdient.