Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Frank Zichem

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Frank Wladimir Zichem is Nederlandse filmregisseur, cineast, geboren op 14 juli 1945, te Paramaribo in Suriname. Op tienjarige leeftijd kwam hij naar Nederland. Na enige jaren op het seminarium is hij bij de Toonders Studio's gaan werken. Vandaar maakte hij de stap naar zijn filmcarrière.

Al in zijn eerste jaar aan de filmacademie(1969) maakte Frank Zichem zijn intenties duidelijk met zijn film Gebri Doro. Daarin laat hij zijn eigenzinnige visie op Suriname zien. Hij trok daarmee de aandacht van de IKON, één van de belangrijkste omroepen in Nederland. Zijn talent als filmregisseur viel op en zijn drang om onrechtvaardigheid bloot te leggen - niet alleen in zijn geboorteland Suriname- werd bepalend voor de meeste van zijn films die nog zouden gaan volgen. Inmiddels heeft hij voor internationale televisie meer dan 250 filmproducties gemaakt: documentaires, tv drama afleveringen, docu series. In Duitsland regisseerde hij de serie ‘Stadtkliniek’ dat met 7,5 miljoen kijkers per aflevering een jaar lang het best bekeken tv programma werd. Zijn driedelige jeugddrama serie over het slavernijverleden (2002) voor de Nederlandse televisie won op het filmfestival in Tokyo de eerste prijs voor het beste educatieve jeugddrama. De laatste jaren concentreert hij zich steeds meer op de traumatische gevolgen die pijn en geweld hebben op het geestelijk welzijn van mensen. Het filmportret van Louise de Montel, die voor het eerst over haar concentratiekampverleden praat, in 1993 gemaakt voor de Anne Frank Stichting, was hier een voorbode van. In 2003 volgde de film ‘Katibo Yeye’ in 2006 Bar’puru. Zijn l productie (2011), gemaakt voor de NTR, draagt de spreekwoordelijke naam ‘Ketens van de Geest’.

Zoek op Wikidata

rel=nofollow