Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

David Bles

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

David Jozef Bles (19 september 1821, Den Haag- aldaar, 3 september 1899) was een Nederlands kunstschilder, aquarellist en tekenaar en lithograaf. Hij is bekend om zijn portretten en genrestukken, vaak met een humoristische inslag. Zijn genrestukken zijn in achttiende-eeuwse stijl geschilderd.

Biografie

Bles werd in 1821 geboren in een Joods koopmansgezin als zoon van Joseph David Bles en diens vrouw Sara Wolf. De jonge David Jozef had een aanleg voor de tekenkunst en hij werd al op dertienjarige leeftijd naar de Haagse tekenacademie gestuurd, waar hij van 1834 tot 1840 onderricht kreeg. Hij volgde van 1838 tot 1841 lessen bij Cornelis Kruseman. Daarna trok hij naar Parijs, waar hij in de leer was bij Joseph-Nicolas Robert-Fleury, wiens invloed in zijn vroege werk nog zichtbaar was. In 1843 verhuisde hij naar België. In 1853 trouwde hij in Manchester met zijn vrouw Esther. Hij werd in 1845 lid van de Koninklijke Akademie te Amsterdam.

Werken

In 1843 schilderde Bles een Lierspeler uit Savoye, een Potter schetsend makend, een Savoois lierenmeisje, een Hongaarse muizenvalverkoper en andere onderwerpen die enigszins op de verbeelding dienden te werken. Hij schilderde in die tijd ook historische werken als Rubens en de jeugdige teniers en Paulus Potter op zijn namiddagwandeling in studie. Zijn schilderkunst veranderde geheel met het schilderij De Muziekliefhebbers, uit 1844, toen Bles zich ging toeleggen op komische taferelen in en rond de gezeten burgerij. Hij haalde zijn inspiratie uit de werken van Nicolas Boileau maar vooral uit de Minne -en zinnebeelden en de Trouwring van de moralist Jacob Cats.

De werken van Bles, die vaak signeerde met David Bles, zijn in diverse musea te zien, waaronder Teylers Museum in Haarlem.

Als schilder van satirische en humoristische doeken, die de menselijke zwakheden op de vrolijkste wijze aan de kaak stelden, verkreeg Bles een grote populariteit. Zijn werken werden tentoongesteld op de Haagse Tentoonstelling van 1869, de Stedelijke Tentoonstelling van 1877 en zijn werk Zware en halve rouw tentoongesteld op de Wereldtentoonstelling in Parijs. Bles werkte verder met waterverf en maakte veel schetsen en etsen.

Decoraties

Bles was Ridder in de Orde van de Eikenkroon (1863), verkreeg de Leopoldsorde (België) (1860), het ridderschap in de orde van de Nederlandse Leeuw, de ridderorde van Frans Jozef (1873) en het Legioen van Eer (1878). In 1855 behaalde Bles op de wereldtentoonstelling te Parijs een van de drie grote medailles die voor Nederlandse kunstenaren waren bestemd en in 1863 een gouden medaille derde klasse; in 1857 werd hij benoemd tot erelid van de Keizerlijke Academie te Sint-Petersburg.

Informatie over deze kunstenaar bij het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met David Bles op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  • 1899. David Jozef Bles. Eigen Haard, blz. 590-592
  • 1880. Johan Gram. David Bles. Eigen Haard. Blz. 93-96
  • 1891. J. de Vries. David Bles. Eigen Haard. Bladzijde 596-600
rel=nofollow
rel=nofollow