Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Bernardino Drovetti

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Bernardino Michele Maria Drovetti (Barbania, 7 januari 1776 - Turijn, 5 maart 1852) was een Italiaanse verzamelaar, diplomaat en politicus.[1]

Biografie

Bernardino Drovetti werd geboren in Barbania, een stad vlakbij Turijn in het koninkrijk Sardinië. Hij verkreeg de Franse nationaliteit en ging in het Grande Armée. Tijdens de Franse veldtocht in Egypte (1798-1799) onderscheidde hij zichzelf door het redden van het leven van Joachim Murat, zwager van Napoleon Bonaparte. Later werd hij de Franse consul-generaal in Egypte, tijdens het keizerrijk (tot 1814) en ook tijdens de restauratie van de Bourbons tussen 1820 en 1829. Hij won het vertrouwen van Wāli Mohammed Ali en had invloed op de hervorming van de administratie van Egypte. In 1820 werd hij onderscheiden in de medaille Chevalier dans l'Ordre de la Legion d'Honneur.[1]

In maart 1816 bezocht hij samen met Cailliaud en Rifaud Aboe Simbel, de tempel was overdekt met zand. Hij deed een poging om het zand te verwijderen maar slaagde er niet in omdat hij te weinig personeel kon inhuren.[2]

Tijdens zijn verblijf in Egypte werd Bernardino Drovetti een verzamelaar van Egyptische oudheden. Hij huurde diverse agenten in en was voornamelijk actief in Luxor. In korte tijd verzamelde hij grote hoeveelheden vondsten die hij doorverkocht aan Europa. Samen met Giovanni Anastasi en Henry Salt legde hij de basis voor de collecties in de musea van Londen, Parijs, Turijn, Berlijn en Leiden.[3] Zijn eerste collectie werd geweigerd door Frankrijk, maar werd geaccepteerd door koning Karel Felix van Sardinië. In 1824 werd de collectie verzonden naar Turijn, daar werd het de kern van het toekomstige Museo Egizio. Eén van de oudheden die Drovetti verkocht aan het Museo Egizio is de koningslijst van Turijn, een papyrus met een chronologische lijst van farao's gedateerd ten tijde van Ramses II. Het werd in 1820 gevonden door Drovetti in Luxor. Een andere deel van de collectie werd verkocht aan koning Karel X van Frankrijk en staat nu in het Louvre. Een derde deel van de collectie werd verkocht aan Karl Richard Lepsius in 1836 en verzonden naar Pruisen om in het Egyptische Museum van Berlijn ondergebracht te worden.

In zijn latere jaren werd Drovetti krankzinnig verklaard en opgesloten in het gekkenhuis te Turijn. Hij overleed in het gesticht op 5 maart 1852. [1]

Nalatenschap

Bernardino Drovetti is bekend als oprichter van de drie grootste collecties met Egyptische oudheden in Europa. Hij vergrootte ook de belangstelling over het Oude Egypte in Europa maar bovenal wordt Drovetti herinnerd aan zijn meedogenloze houding jegens andere verzamelaars van oudheden en opgravers. Hij was vooral vijandelijk tegen Henry Salt, Giovanni Battista Belzoni en Jean-François Champollion.[1] Tijdens opgravingen in Luxor rond 1818, rapporteerde Belzoni dat hij werd lastig gevallen door Antonio Lebolo en ene Rosignani, twee medewerkers van Drovetti.[4] Hij probeerde diverse malen de expeditie van Champollion in Egypte (1827-1828) te verhinderen, vermoedelijk om te voorkomen dat hij een concurrent kreeg die met zijn zaken bemoeide. [5]

Drovetti en zijn medewerkers werden beschouwd als onzorgvuldig en gewetenloos te zijn in hun gedrag naar de ontdekking van de oudheden. De beschadigingen op het Turijnse koningslijst is een gevolg van hun gedrag. [1]

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Bernardino Drovetti op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Warren R. Dawson, Who Was Who in Egyptology, London: Harrison & sons (reprint 1972), p. 90
  2. º Alberto Siliotti, Egypte, Tempels, Mensen en Goden, p. 273
  3. º Regine Schulz en Matthias Seidel, Egypte, Het land van de farao's, p. 494
  4. º Warren R. Dawson, Who Was Who in Egyptology, pp. 166; 253
  5. º Andrew Robinson, Cracking the Egyptian Code: The Revolutionary Life of Jean-Francois Champollion, pp. 179-81
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow