Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Alan Weiss

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Alan Weiss (New York City, 1950) is een Amerikaans pianist.

Zijn eerste instrument was de klassieke gitaar. Daarbij kon hij rekenen op de steun en het advies van Maestro Andrés Segovia wiens unieke inspiratie onuitwisbare sporen naliet op de muzikale ontwikkeling van Alan Weiss.

Piano studeerde hij met beroemde pedagogen en virtuozen zoals David Saperton (leraar van Cherkassky), Kätchen, Bolet en Firkusny onder wier leiding hij het 'Doctor of Musical Arts' behaalde aan de beroemde Juilliard School of Music.

In 1978 werd Alan Weiss laureaat van de Koningin Elisabethwedstrijd, het begin van zijn internationale carrière en zijn verblijf in België. Talloze concerten en recitals volgden in Groot-Brittannië, Europa, het Verre Oosten en in de Verenigde Staten. Als kamermusicus trad hij op met Rudolf Firkusny, Martha Argerich, Mischa Maisky, Ivry Gitlis, Alexander Rabinovitch, Pina Carmirelli, Elmar Oliveira, Thomas Zehetmaier, Chantal Juillet, Rafaël Oleg en Mirel Iancovici.

Zijn opnames als solist en kamermusicus verschenen op bekende labels zoals Pavane, Vox, Phonic, Fidelio, Deutsche Grammophon en Sony. Ook als pianopedagoog verwierf Alan Weiss faam. Hij geeft momenteel les aan het Conservatorium van Utrecht, het Lemmensinstituut in Leuven en aan de Internationale Muziekkapel Koningin Elisabeth. Daarbovenop gaf hij meestercursussen in Frankrijk, België en de VS en nodigde Martha Argerich hem uit op haar muziekfestivals in Japan en Argentinië.