Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

‘Mensenhandel’ in Frankrijk

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De term ‘mensenhandel’ is niet direct te vertalen naar andere talen: ieder land ontwikkelde een eigen term of termen die uiterlijk of qua betekenis enige overeenkomst hebben met het Nederlandse ‘mensenhandel’. Dit artikel behandelt de strafrechtelijke ontwikkeling in Frankrijk betreffende het Nederlandse ‘mensenhandel’, én Franse termen die uiterlijk of qua betekenis lijken op ‘mensenhandel’. Voor de feiten van mensenhandel zij verwezen naar Feiten en vermoedens van ‘mensenhandel’.

1810 tot 1910

In 1810 bepaalt de Code pénal[1] [section IV, attentats aux mœurs]: strafbaar is om als gewoonte de losbandigheid of de prostitutie of de corruptie van jeugd onder 21 jaar uit te lokken, te bevorderen of te faciliteren[2].

1910 tot 2003

In 1910 sluiten vijftien landen waaronder Frankrijk een verdrag[3] om het door bedrog of met dwang aanwerven van een vrouw – of het aanwerven van een minderjarige vrouw sowieso – voor losbandigheid, strafbaar te stellen als ‘la traite des blanches’.

In 1933 sluiten 25 landen waaronder Frankrijk een verdrag[4] dat aanwerven van een meerderjarige vrouw voor losbandigheid in een ander land strafbaar stelt als ’la traite des femmes majeures / traffic in women of full age’. Dit als aanvulling op het verdrag van 1910.

In 1946 stelt de Wet Marthe Richard”[5] in artikel 2-334 [proxénétisme] strafbaar: (sub 4) een ander, zelfs een daarmee instemmende volwassene, werven of verleiden of onderhouden met het oog op de prostitutie[6]; (sub 5) bemiddelen tussen prostituees/-és en klanten.

Per 1 maart 1994 worden deze twee bepalingen herschreven met vrijwel gelijke strekking. Artikel 225-5[7] [proxénétisme] verbiedt nu o.a.: een persoon aanwerven, verleiden of ontvoeren met het oog op de prostitutie, of dwingen tot prostitutie, of de prostitutie van een ander helpen, assisteren of beschermen[8]. Artikel 225-6-(1) [9] [assimilé au proxénétisme] bevat nu het verbod op bemiddelen tussen een prostituee/-é en een klant[10]. Ook sindsdien is de strekking van deze artikelen vrijwel gelijk gebleven.

Wetsartikel ‘traite des êtres humains’ 2003

Op 19 maart 2003 wordt strafwetartikel 225-4-1[11] [La traite des êtres humains] ingevoerd. Dit stelt strafbaar een persoon te werven of vervoeren of herbergen etcetera met als doel ten aanzien van die persoon een delict te plegen van proxénétisme (zie hierboven, 225-5-(3)), of seksuele aanranding of agressie, of uitbuiting van bedelarij, of mensonwaardige arbeidsomstandigheden of herberging, of om die persoon te dwingen tot enige misdaad of delict[12].

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Code pénal (Franse strafwet) van 1810. Geraadpleegd 13 december 2008.
  2. º Code pénal (section IV, attentats aux mœurs), art. 334 (in 1810) : ”Quiconque aura attenté aux meurs, en excitant, favorisant ou facilitant habituellement la débauche ou la corruption de la jeunesse de l'un ou de l'autre sexe au-dessous de l'âge de vingt-un ans, sera puni d'un emprisonnement de six mois à deux ans, et d'une amende de cinquante francs à cinq cents francs. Si la prostitution ou la corruption a été excitée, favorisée ou facilitée par leurs père, mère, tuteurs ou autres personnes chargées de leur surveillance, la peine sera de deux ans à cinq ans d'emprisonnement, et de trois cents francs à mille francs d'amende.”
  3. º In 1910 sluiten afgevaardigden van België, Brazilië, Denemarken, Duitsland, Frankrijk, Groot-Brittannië, Hongarije, Ierland, Italië, Nederland, Oostenrijk, Portugal, Rusland, Spanje en Zweden het Verdrag van Parijs betreffende “la répression de la traite des blanches”. Artikel 1 stelt strafbaar degene die “pour satisfaire les passions d’autrui, a embauché, entrainé ou détourné, même avec son consentement, une femme ou fille mineure, en vue de la débauche”, artikel 2 degene die “pour satisfaire les passions d’autrui, a, par fraude ou à l’aide de violences, menaces, abus d’autorité, ou tout autre moyen de contrainte, embauché, entrainé ou détourné une femme ou fille majeure en vue de la débauche”. (Bron: Staatsblad 1912, nº. 355.)
  4. º Zie Staatsblad van het Koninkrijk der Nederlanden 1935, no. 598.
  5. º Bron : Journal officiel de la république française, 14 Avril 1946
  6. º Wet Marthe Richard art. 2-334-(4): “… qui embauche, entraîne ou entretient, même avec son consentement, une personne même majeure en vue de la prostitution, ou la livre à la prostitution ou à la débauche”
  7. º Code pénal artikel 225-5 zoals geldig van 1 maart 1994 tot 16 november 2001, Légifrance, geraadpleegd 26 maart 2010.
  8. º art. 225-5-(1) in 1994: “D'aider, d'assister ou de protéger la prostitution d'autrui”; (3): “D'embaucher, d'entraîner ou de détourner une personne en vue de la prostitution ou d'exercer sur elle une pression pour qu'elle se prostitue ou continue à le faire”
  9. º Code pénal artikel 225-6 zoals geldig van 1 maart 1994 tot 19 maart 2003, Légifrance, geraadpleegd 26 maart 2010.
  10. º art. 225-6-(1) in 1994: “De faire office d'intermédiaire entre deux personnes dont l'une se livre à la prostitution et l'autre exploite ou rémunère la prostitution d'autrui”
  11. º artikel 225-4-1 zoals geldig van 19 maart 2003 tot 21 november 2007, Légifrance, geraadpleegd 26 maart 2010. (Sindsdien niet wezenlijk gewijzigd.)
  12. º art. 225-4-1 (in 2003): “La traite des êtres humains est le fait, en échange d'une rémunération ou de tout autre avantage ou d'une promesse de rémunération ou d'avantage, de recruter une personne, de la transporter, de la transférer, de l'héberger ou de l'accueillir, pour la mettre à la disposition d'un tiers, même non identifié, afin soit de permettre la commission contre cette personne des infractions de proxénétisme, d'agression ou d'atteintes sexuelles, d'exploitation de la mendicité, de conditions de travail ou d'hébergement contraires à sa dignité, soit de contraindre cette personne à commettre tout crime ou délit.” (Sindsdien niet wezenlijk gewijzigd.)
rel=nofollow

Zoek op Wikidata

rel=nofollow
rel=nofollow