Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Max Joling: verschil tussen versies
k (kleine update) |
k (kleine update) |
||
| Regel 31: | Regel 31: | ||
{{bron|1= | {{bron|1= | ||
{{reflist}} | {{reflist}} | ||
}} | }} | ||
Versie van 17 feb 2014 11:31
| Max Joling | ||
| Afbeelding gewenst | ||
| Geboren | 21 juli 1994 | |
| Origine | Nederland | |
| Jaren actief | 2005-heden | |
| Website | ||
Max Joling (Almere, 21 juli 1994) is een Nederlands journalist, columnist, auteur en ondernemer.
Levensloop
Max werd geboren in Almere en is sinds jongs af aan al bezig om kennis te winnen met webdesign, hetgeen wat hij nu doet. In maart 2005 bracht hij zijn eerste website online, dat was een fansite van het online spel Habbo.
Na enkele jaren begon hij een bedrijf in webdesign. In 2013 startte hij een tweede bedrijf met als hoofddoel journalistiek in regio Almere.
Op 14 januari 2014 kreeg hij tijdens de nieuwjaarsontmoeting van de gemeente Almere een award voor hetgeen wat hij doet voor Almere en mocht zichzelf sindsdien Buitengewone Buitenaar noemen, een eretitel voor het leven.
Bibliografie
- 2012 – De Jeugdtijd Sloeg Om, waargebeurd verhaal over zijn jeugd
- 2013 – De Vaart Erin!, waargebeurd verhaal over periode dat hij werkte als stagiair bij een bedrijf
Trivia
- Max draagt sinds 14 januari de eretitel Buitengewone Buitenaar, een eretitel voor het leven van de gemeente Almere.[1]
- Jaarlijks wordt de verdiende btw gedoneerd aan Stichting Dierenthuis, een stichting voor kansarme dieren dat gevestigd is in Almere.
Externe links
Bronvermelding