Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Marseillaise: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marseillaise&oldid=52597375 Dit is de huidige versie van de pagina Marseillaise voor het laatst bewerkt door J.G.G. (overleg | bijdragen) op 9 nov 2018 13:26. Deze URL is een permanente link naar deze versie van) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
(2 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:Pils - Rouget de Lisle chantant la Marseillaise.jpg|{{largethumb}}|<center>''Rouget de Lisle<br />chantant « La Marseillaise »''</center>[[Isidore Pils]], 1849. Collectie [[Musée des Beaux-Arts de Strasbourg|Musée des Beaux-Arts]], Straatsburg.]] | <!--[[Bestand:Pils - Rouget de Lisle chantant la Marseillaise.jpg|{{largethumb}}|<center>''Rouget de Lisle<br />chantant « La Marseillaise »''</center>[[Isidore Pils]], 1849. Collectie [[Musée des Beaux-Arts de Strasbourg|Musée des Beaux-Arts]], Straatsburg.]] | ||
{{Luister2|La Marseillaise.ogg|Marseillaise|De Marseillaise (instrumentaal)}} | {{Luister2|La Marseillaise.ogg|Marseillaise|De Marseillaise (instrumentaal)}}-->De '''''Marseillaise''''' is het [[nationaal volkslied|nationale volkslied]] van [[Frankrijk]]. Gedurende korte tijd was het ook het nationale volkslied van revolutionair Rusland. | ||
De '''''Marseillaise''''' is het [[ | |||
De oorspronkelijke versie is een lied dat is geschreven en gecomponeerd in [[Straatsburg]] door [[Claude Joseph Rouget de Lisle]], kapitein in het Franse leger, in de nacht van 25 op 26 april 1792. Rouget de Lisle zong het lied voor het eerst in de salon van baron Philippe Frédéric de Dietrich, de burgemeester van Straatsburg. De originele titel luidt ''Chant de guerre pour l'Armee du Rhin'' (oorlogslied voor het Rijnleger). | De oorspronkelijke versie is een lied dat is geschreven en gecomponeerd in [[Straatsburg]] door [[Claude Joseph Rouget de Lisle]], kapitein in het Franse leger, in de nacht van 25 op 26 april 1792. Rouget de Lisle zong het lied voor het eerst in de salon van baron Philippe Frédéric de Dietrich, de burgemeester van Straatsburg. De originele titel luidt ''Chant de guerre pour l'Armee du Rhin'' (oorlogslied voor het Rijnleger). | ||
Regel 7: | Regel 6: | ||
De naam ''Marseillaise'' dankt het lied aan het feit dat de troepen uit [[Marseille]] tijdens de [[Franse Revolutie]] het lied zongen bij hun intocht in [[Parijs]]. | De naam ''Marseillaise'' dankt het lied aan het feit dat de troepen uit [[Marseille]] tijdens de [[Franse Revolutie]] het lied zongen bij hun intocht in [[Parijs]]. | ||
Op 14 juli 1795 werd de ''Marseillaise'' tot volkslied van de [[Eerste Franse Republiek]] verklaard. Later, tijdens het [[Eerste Franse Keizerrijk]], werd het lied door [[Napoleon Bonaparte|Napoleon]] verboden. Ook tijdens het bewind van [[Lodewijk XVIII van Frankrijk|Lodewijk XVIII]] en [[Napoleon III]] gold het zingen en spelen van de ''Marseillaise'' als subversief. Na de [[Frans-Duitse Oorlog]] van 1870 ontstond de [[Derde Franse Republiek]], die aanvankelijk de discussie over haar staatsvorm vermeed, maar in 1878 toch koos voor de [[republiek]] en de ''Marseillaise'' in ere herstelde. | Op 14 juli 1795 werd de ''Marseillaise'' tot nationale volkslied van de [[Eerste Franse Republiek]] verklaard. Later, tijdens het [[Eerste Franse Keizerrijk]], werd het lied door [[Napoleon Bonaparte|Napoleon]] verboden. Ook tijdens het bewind van [[Lodewijk XVIII van Frankrijk|Lodewijk XVIII]] en [[Napoleon III]] gold het zingen en spelen van de ''Marseillaise'' als subversief. Na de [[Frans-Duitse Oorlog]] van 1870 ontstond de [[Derde Franse Republiek]], die aanvankelijk de discussie over haar staatsvorm vermeed, maar in 1878 toch koos voor de [[republiek]] en de ''Marseillaise'' in ere herstelde. | ||
In [[1830]] is de ''Marseillaise'' door componist [[Hector Berlioz]] opnieuw gearrangeerd. In [[1919]] maakte [[Igor Stravinsky]] een [[Marseillaise (Stravinsky)|bewerking voor de viool]]. | In [[1830]] is de ''Marseillaise'' door componist [[Hector Berlioz]] opnieuw gearrangeerd. In [[1919]] maakte [[Igor Stravinsky]] een [[Marseillaise (Stravinsky)|bewerking voor de viool]]. | ||
Regel 13: | Regel 12: | ||
De muziek van de ''Marseillaise'' werd van 1871 (na het neerslaan van de [[Commune van Parijs (1871)|Commune van Parijs]]) tot 1888 (het jaar waarin [[Pierre De Geyter]] het oorspronkelijke gedicht van ''communard'' [[Eugène Pottier]] op muziek zette) gebruikt om de ''[[Internationale (lied)|Internationale]]'' te kunnen zingen. Ook van de [[revolutie van 1905]] tot in de [[Oktoberrevolutie]] van 1917 werd de ''Internationale'' nog gezongen op de noten van de ''Marseillaise''. | De muziek van de ''Marseillaise'' werd van 1871 (na het neerslaan van de [[Commune van Parijs (1871)|Commune van Parijs]]) tot 1888 (het jaar waarin [[Pierre De Geyter]] het oorspronkelijke gedicht van ''communard'' [[Eugène Pottier]] op muziek zette) gebruikt om de ''[[Internationale (lied)|Internationale]]'' te kunnen zingen. Ook van de [[revolutie van 1905]] tot in de [[Oktoberrevolutie]] van 1917 werd de ''Internationale'' nog gezongen op de noten van de ''Marseillaise''. | ||
Vlak na de [[Tweede Wereldoorlog]] was de ''[[Chant des Partisans]]'' een tijdje het officieuze tweede volkslied, naast de ''Marseillaise''. | Vlak na de [[Tweede Wereldoorlog]] was de ''[[Chant des Partisans]]'' een tijdje het officieuze tweede nationale volkslied, naast de ''Marseillaise''. | ||
In 1978 nam [[Serge Gainsbourg]] in [[Jamaica]] een reggaeversie van de Marseillaise op die prompt een hit werd. Veel Fransen waren hier woedend over en Gainsbourg ontving doodsbedreigingen van rechtse veteranen uit de Algerijnse Onafhankelijkheidsoorlog. Kort daarna kocht Gainsbourg het originele manuscript van de Marseillaise. Vervolgens meldde hij de critici dat zijn versie dichter bij het origineel was omdat in het origineel de woorden "Aux armes et cætera..." voorkomen in het refrein. | In 1978 nam [[Serge Gainsbourg]] in [[Jamaica]] een reggaeversie van de Marseillaise op die prompt een hit werd. Veel Fransen waren hier woedend over en Gainsbourg ontving doodsbedreigingen van rechtse veteranen uit de Algerijnse Onafhankelijkheidsoorlog. Kort daarna kocht Gainsbourg het originele manuscript van de Marseillaise. Vervolgens meldde hij de critici dat zijn versie dichter bij het origineel was omdat in het origineel de woorden "Aux armes et cætera..." voorkomen in het refrein. | ||
Regel 24: | Regel 23: | ||
Ten tijde van [[Adolf Daens]], rond 1890, was het zingen van de ''Marseillaise'' gebruikelijk onder Belgische socialisten. Het wordt meermaals beschreven in ''[[Pieter Daens (roman)|Pieter Daens]]'' van [[Louis Paul Boon]]. | Ten tijde van [[Adolf Daens]], rond 1890, was het zingen van de ''Marseillaise'' gebruikelijk onder Belgische socialisten. Het wordt meermaals beschreven in ''[[Pieter Daens (roman)|Pieter Daens]]'' van [[Louis Paul Boon]]. | ||
De ''Marseillaise'' was als lied van '[[koningsmoord]]enaars' lange tijd verboden in tsaristisch Rusland, maar toen de [[Eerste Wereldoorlog]] uitbrak en Rusland en Frankrijk bondgenoten werden, moest de Russische regering het verbod op de ''Marseillaise'' opheffen. Hierdoor kreeg de ''Marseillaise'' enige bekendheid en werd zij de hymne van revolutionair Rusland. Toen Lenin in 1917 vanuit [[Finland]] per trein in [[Sint-Petersburg]] aankwam, werd de ''Marseillaise'' gespeeld (en niet de ''[[Internationale (lied)|Internationale]]'', zoals het in enkele films wordt voorgesteld). Direct na de [[Russische Revolutie]] werd de ''Marseillaise'' het volkslied van Rusland. Rond 1918 werd de ''Marseillaise'' opgevolgd door de ''Internationale''. | De ''Marseillaise'' was als lied van '[[koningsmoord]]enaars' lange tijd verboden in tsaristisch Rusland, maar toen de [[Eerste Wereldoorlog]] uitbrak en Rusland en Frankrijk bondgenoten werden, moest de Russische regering het verbod op de ''Marseillaise'' opheffen. Hierdoor kreeg de ''Marseillaise'' enige bekendheid en werd zij de hymne van revolutionair Rusland. Toen Lenin in 1917 vanuit [[Finland]] per trein in [[Sint-Petersburg]] aankwam, werd de ''Marseillaise'' gespeeld (en niet de ''[[Internationale (lied)|Internationale]]'', zoals het in enkele films wordt voorgesteld). Direct na de [[Russische Revolutie]] werd de ''Marseillaise'' het nationale volkslied van Rusland. Rond 1918 werd de ''Marseillaise'' opgevolgd door de ''Internationale''. | ||
Meer bewegingen hebben zich in de geschiedenis bediend van de ''Marseillaise''. Zo zongen de zuiderlingen de Marseillaise toen hun staten uit de unie der [[Verenigde Staten]] traden en zich bij de [[Geconfedereerde Staten van Amerika]] aansloten. Verder hebben vele arbeidersbewegingen en sociaaldemocraten zich in de loop van de 19e en 20e eeuw van de Marseillaise bediend, al dan niet met bewerkingen. In 1989, op de vooravond van de 200e verjaardag van de Franse Revolutie, zongen Chinese opstandelingen hun versie van de ''Marseillaise'' tijdens het [[Tiananmenprotest]] op het [[Plein van de Hemelse Vrede]] rond een [[Vrijheidsbeeld (New York)|Vrijheidsbeeld]] van [[papier-maché]]. | Meer bewegingen hebben zich in de geschiedenis bediend van de ''Marseillaise''. Zo zongen de zuiderlingen de Marseillaise toen hun staten uit de unie der [[Verenigde Staten]] traden en zich bij de [[Geconfedereerde Staten van Amerika]] aansloten. Verder hebben vele arbeidersbewegingen en sociaaldemocraten zich in de loop van de 19e en 20e eeuw van de Marseillaise bediend, al dan niet met bewerkingen. In 1989, op de vooravond van de 200e verjaardag van de Franse Revolutie, zongen Chinese opstandelingen hun versie van de ''Marseillaise'' tijdens het [[Tiananmenprotest]] op het [[Plein van de Hemelse Vrede]] rond een [[Vrijheidsbeeld (New York)|Vrijheidsbeeld]] van [[papier-maché]]. | ||
Regel 33: | Regel 32: | ||
== Tekst == | == Tekst == | ||
{| cellpadding="5" | {| cellpadding="5"; style="vertical-align: top;" | ||
| | |width=50% | | ||
Allons enfants de la Patrie,<br /> | Allons enfants de la Patrie,<br /> | ||
le jour de gloire est arrivé!<br /> | le jour de gloire est arrivé!<br /> | ||
Regel 55: | Regel 54: | ||
om uw zonen en echtgenoten te kelen! | om uw zonen en echtgenoten te kelen! | ||
|- | |- | ||
| | |width=50% | | ||
''Refrein:''<br /> | ''Refrein:''<br /> | ||
Aux armes, citoyens,<br /> | Aux armes, citoyens,<br /> | ||
Regel 204: | Regel 203: | ||
''Refrein'' | ''Refrein'' | ||
| | | | ||
<br> | |||
We zullen het strijdperk betreden<br /> | We zullen het strijdperk betreden<br /> | ||
wanneer onze ouders er niet meer zullen zijn.<br /> | wanneer onze ouders er niet meer zullen zijn.<br /> | ||
Regel 229: | Regel 229: | ||
{{Navigatie volksliederen Afrika}} | {{Navigatie volksliederen Afrika}} | ||
[[Categorie: | [[Categorie:Nationaal volkslied| ]] | ||
[[Categorie:Franse Revolutie]] | [[Categorie:Franse Revolutie]] | ||
[[Categorie:Revolutionair lied]] | [[Categorie:Revolutionair lied]] |
Huidige versie van 5 jan 2019 om 03:06
De Marseillaise is het nationale volkslied van Frankrijk. Gedurende korte tijd was het ook het nationale volkslied van revolutionair Rusland.
De oorspronkelijke versie is een lied dat is geschreven en gecomponeerd in Straatsburg door Claude Joseph Rouget de Lisle, kapitein in het Franse leger, in de nacht van 25 op 26 april 1792. Rouget de Lisle zong het lied voor het eerst in de salon van baron Philippe Frédéric de Dietrich, de burgemeester van Straatsburg. De originele titel luidt Chant de guerre pour l'Armee du Rhin (oorlogslied voor het Rijnleger).
De naam Marseillaise dankt het lied aan het feit dat de troepen uit Marseille tijdens de Franse Revolutie het lied zongen bij hun intocht in Parijs.
Op 14 juli 1795 werd de Marseillaise tot nationale volkslied van de Eerste Franse Republiek verklaard. Later, tijdens het Eerste Franse Keizerrijk, werd het lied door Napoleon verboden. Ook tijdens het bewind van Lodewijk XVIII en Napoleon III gold het zingen en spelen van de Marseillaise als subversief. Na de Frans-Duitse Oorlog van 1870 ontstond de Derde Franse Republiek, die aanvankelijk de discussie over haar staatsvorm vermeed, maar in 1878 toch koos voor de republiek en de Marseillaise in ere herstelde.
In 1830 is de Marseillaise door componist Hector Berlioz opnieuw gearrangeerd. In 1919 maakte Igor Stravinsky een bewerking voor de viool.
De muziek van de Marseillaise werd van 1871 (na het neerslaan van de Commune van Parijs) tot 1888 (het jaar waarin Pierre De Geyter het oorspronkelijke gedicht van communard Eugène Pottier op muziek zette) gebruikt om de Internationale te kunnen zingen. Ook van de revolutie van 1905 tot in de Oktoberrevolutie van 1917 werd de Internationale nog gezongen op de noten van de Marseillaise.
Vlak na de Tweede Wereldoorlog was de Chant des Partisans een tijdje het officieuze tweede nationale volkslied, naast de Marseillaise.
In 1978 nam Serge Gainsbourg in Jamaica een reggaeversie van de Marseillaise op die prompt een hit werd. Veel Fransen waren hier woedend over en Gainsbourg ontving doodsbedreigingen van rechtse veteranen uit de Algerijnse Onafhankelijkheidsoorlog. Kort daarna kocht Gainsbourg het originele manuscript van de Marseillaise. Vervolgens meldde hij de critici dat zijn versie dichter bij het origineel was omdat in het origineel de woorden "Aux armes et cætera..." voorkomen in het refrein.
Marseillaise buiten Frankrijk
Sjabloon:Zijbalk volksliederen Rusland De Marseillaise, geschreven ruim 25 jaar voor de geboorte van Karl Marx, leest als een politiek manifest en dit ligt mede ten grondslag aan haar revolutionaire elan. Zo is er bijvoorbeeld in de vijfde strofe de klassenstrijd te herkennen. Ook doet de compromisloosheid, waarmee de tirannen de wacht wordt aangezegd in de vierde strofe denken aan meedogenloosheid waarmee sommige regimes later in de geschiedenis hun strijd voerden.
Ten tijde van Adolf Daens, rond 1890, was het zingen van de Marseillaise gebruikelijk onder Belgische socialisten. Het wordt meermaals beschreven in Pieter Daens van Louis Paul Boon.
De Marseillaise was als lied van 'koningsmoordenaars' lange tijd verboden in tsaristisch Rusland, maar toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak en Rusland en Frankrijk bondgenoten werden, moest de Russische regering het verbod op de Marseillaise opheffen. Hierdoor kreeg de Marseillaise enige bekendheid en werd zij de hymne van revolutionair Rusland. Toen Lenin in 1917 vanuit Finland per trein in Sint-Petersburg aankwam, werd de Marseillaise gespeeld (en niet de Internationale, zoals het in enkele films wordt voorgesteld). Direct na de Russische Revolutie werd de Marseillaise het nationale volkslied van Rusland. Rond 1918 werd de Marseillaise opgevolgd door de Internationale.
Meer bewegingen hebben zich in de geschiedenis bediend van de Marseillaise. Zo zongen de zuiderlingen de Marseillaise toen hun staten uit de unie der Verenigde Staten traden en zich bij de Geconfedereerde Staten van Amerika aansloten. Verder hebben vele arbeidersbewegingen en sociaaldemocraten zich in de loop van de 19e en 20e eeuw van de Marseillaise bediend, al dan niet met bewerkingen. In 1989, op de vooravond van de 200e verjaardag van de Franse Revolutie, zongen Chinese opstandelingen hun versie van de Marseillaise tijdens het Tiananmenprotest op het Plein van de Hemelse Vrede rond een Vrijheidsbeeld van papier-maché.
In een heel andere sfeer zijn de eerste maten van de Marseillaise ook te horen aan het begin van het nummer All You Need Is Love van de Beatles. Dit zou ironisch opgevat kunnen worden, omdat de rest van dat nummer duidelijk probeert te maken dat behalve liefde er niets toe doet.
De tonen van de Marseillaise klinken ook in de Ouverture 1812 van de hand van Pjotr Iljitsj Tsjaikovski. Dit muziekstuk verwijst naar de veldtocht van Napoleon naar Rusland in 1812.
Tekst
Allons enfants de la Patrie, |
Komt, kinderen des vaderlands, |
Refrein: |
Refrein: |
Que veut cette horde d'esclaves Refrein |
Wat wil deze horde slaven, Refrein |
Quoi! Des cohortes étrangères Refrein |
Wat! Deze buitenlandse troepen Refrein |
Tremblez tyrans, et vous perfides Refrein |
Beeft, tirannen en verraders, Refrein |
Français, en guerriers magnanimes, Refrein |
Fransen, grootmoedige strijders, Refrein |
Amour Sacré de la Patrie, Refrein |
De heilige liefde voor het vaderland leidt, Refrein |
(Couplet van de kinderen ) Refrein |
Refrein |
Externe links
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met La Marseillaise op Wikimedia Commons.
Europese Volksliederen (Europees Volkslied) |
---|
Burgerlijke volksliederen van onafhankelijke staten: Koninklijke volksliederen: Denemarken · Luxemburg · Noorwegen · Zweden Niet algemeen erkende landen: Abchazië · Kosovo · Nagorno-Karabach · Transnistrië · Turkse Republiek Noord-Cyprus · Zuid-Ossetië Afhankelijke gebieden: Faeröer · Gibraltar (alternatief) · Guernsey (alternatief) · Jersey (alternatief) · Man |
Sjabloon:Navigatie volksliederen Oceanië Sjabloon:Navigatie volksliederen Noord-Amerika Sjabloon:Navigatie volksliederen Zuid-Amerika Sjabloon:Navigatie volksliederen Afrika