Iljo Keisse

Iljo Keisse
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Iljo Keisse
Bijnaam	Jolly Jumper
Geboortedatum	21 december 1982
Geboorteplaats	Gent, België
Lengte	183 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Quick-Step Floors
Discipline	Baan, weg
Specialisatie	Knecht
Ploegen
2004 2005–2007 2008 2009–	Jong Vlaanderen 2016 Chocolade Jacques Topsport Vlaanderen Quick-Step

Iljo Keisse (Gent, 21 december 1982) is een Belgisch baan- en wegwielrenner die anno 2018 rijdt voor Quick-Step Floors.

Biografie

Jeugd

De in de buurt van Gent geboren wielrenner werd al bij de jeugd beschouwd als een groot talent op de Piste. De eerste maal dat hij echt van zich liet spreken was tijdens het nationaal kampioenschap Omnium bij de junioren. Dit onderdeel wist hij met grote overmacht te winnen. Vanaf zijn beloften tijd die begon in 2001, reed hij zijn Belgische kampioenschappen bij de profs. Dit resulteerde in 2001 in een Belgische titel puntenkoers, en in 2003 een in de achtervolging en ook weer een in de puntenkoers. Zijn internationale wedstrijden reed hij nog wel de categorie onder de 23 jaar. Vooral in de ploegkoers liet hij mooie dingen zien, zo werd hij samen met Dimitri De Fauw derde op het het Europees kampioenschap ploegkoers te Amsterdam. Ze moesten er enkel het Franse koppel Ladagnous/Patanchon en de Russen Shmidt/Ponomarev laten voorgaan. In 2002 werd hij ditmaal aan de zijde van Wouter Van Mechelen weer 3de op het Europees kampioenschap, idem een jaar later. In 2004 slaagde hij er uiteindelijk dan toch in om de Europese titel te veroveren. In het Italiaanse Firenzuola won hij samen met Kenny De Ketele voor Berling/Rasmussen uit Denemarken, en het Italiaanse duo Montaguti en Marzoli. In juli 2004 maakte hij tijdens de Zesdaagse van Fiorenzuola zijn debuut in een zesdaagse, aan de zijde van Franco Marvulli werd hij tweede.

Baanwielrennen

Vanaf 1 januari 2005 tekende hij een profcontract bij Chocolade Jacques-T Interim, de voorloper van Topsport Vlaanderen. Aan de zijde van Matthew Gilmore brak hij definitief door; samen wonnen ze in het seizoen 2005-2006 vier zesdaagsen: Firenzuola, Grenoble, Gent en Hasselt. Ze wonnen samen niet alleen zesdaagsen maar werden in 2005 ook Europees kampioen op de koppelkoers en pakten het brons op het wereldkampioenschap. Ook individueel brak Keisse helemaal door. Hij werd in 2006 Europees kampioen achter de Derny, het daaropvolgende jaar werd hij tweede achter de Nederlander Matthé Pronk. Nog in datzelfde jaar eindigde hij tweede in de puntenkoers op het wereldkampioenschap.

In juli 2006 blesseerde Gilmore zich zwaar en besloot hij een einde te maken aan zijn carrière. Daarom moest hij van partner wisselen. Hij koos voor de Duitser Robert Bartko.

Vanaf dan reed hij vooral samen met Robert Bartko. Samen met Bartko vormde hij drie jaar een absoluut topduo in de zesdaagse wereld. Samen wonnen ze tweemaal Gent (2007, 2008). Tijdens de Gentse zesdaagse van 2006 stonden ze samen na vijf dagen aan de leiding toen deze door het overlijden van de Spaanse wereldkampioen Isaac Gálvez werd stilgelegd. Samen zouden ze in hun drie jaar samen acht zesdaagsen winnen.

Tezamen met Kenny De Ketele reed hij in die perioden EK's en WK's. Ze werden in 2008 Europees kampioen op de koppelkoers. Zo werden zij samen 4de op de olympische koppelkoers. Ze leken lange tijd op weg naar goud, maar doordat Rusland, Spanje en de latere winnaar Argentinië in de slotfase een ronde voorsprong namen, werden ze uiteindelijk vierde.

Na zijn zege in de Zesdaagse van Vlaanderen-Gent van 2008 werd bekend dat Keisse positief had getest op zowel het stimulerend middel cathine als het maskeermiddel hydrochloorthiazide (HCT). Ook het B-staal bleek positief. Hierop werd hij door zijn wielerploeg Topsport Vlaanderen begin 2009 ontslagen. Keisse betwiste echter het dopinggebruik en trok naar de rechtbank. Op 2 november 2009 werd hij vrijgesproken van dopinggebruik. Zijn advocaat was Walter Van Steenbrugge. Voor het gebruik van cathine had Keisse als reden opgegeven dat hij dit nam als middel tegen verkoudheid. Volgens diens verdediging waren de hoeveelheden HCT die bij hem waren aangetroffen onvoldoende om echt prestatiebevorderend te werken. In juli 2010 werd echter bekend dat het TAS de vrijspraak van de Belgische wielerbond ongedaan had gemaakt en Keisse alsnog schorste voor de periode van twee jaar. Door zijn nieuwe ploeg Quick Step werd hij op non-actief gezet. De schorsing ging met terugwerkende kracht in, en omdat Keisse al elf maanden buitenspel stond, mocht hij vanaf 7 augustus 2011 weer koersen. Op 12 november werd echter bekend dat de straf van het TAS werd opgeschort tot april 2011. In een tussenarrest bepaalde het Hof van Beroep in Brussel dat Keisse tot die tijd mag deelnemen aan wedstrijden.Hij won deze editie ook, en nam zo revanche.

Wel won hij in 2010 de zesdaagses van Rotterdam en Gent, dit aan de zijde van respectievelijk Danny Stam en Peter Schep. Hij werd na wat juridisch getouwtrek geschorst tot januari 2012. In het seizoen 2011-2012 won hij de zesdaagsen van Amsterdam (Terpstra), Grenoble (Kneisky), Zürich (Marvulli) en Kopenhagen (Hester). Door het winnen van die laatste twee zesdaagsen had Keisse de acht grote zesdaagsen allemaal gewonnen. Dat seizoen werd hij ook samen met Kenny De Ketele voor de derde maal in zijn carrière Europees kampioen op de koppelkoers.

Ondanks het feit dat hij zich vanaf dan meer op de weg focus rijdt Keisse nog steeds op de piste. Hij rijdt in de winter nog steeds een 5-tal zesdaagse en het nationaal kampioenschap.

Wegwielrennen

In zijn tijd voor Topsport Vlaanderen bewees Keisse dat hij ook op de weg uit de voeten kon. Zo werd hij in 2007 3de in Kuurne-Brussel-Kuurne.

Nadat hij in 2009 voor een eigen sponsor had gereden, kreeg hij vanaf 1 januari een 2-jarig contract bij Quick-Step. Door een juridische strijd in verband met zijn dopingbeschuldigingen reed hij echter niet veel. Ook in 2011 waren er dopingperikelen. Maar in januari 2012 was de schorsing definitief voorbij. Op 28 april 2012 bewees Keisse dat hij ook een uitstekend wegwielrenner is, won hij de zevende etappe in de ronde van Turkije, hoewel hij in de laatste bocht op één kilometer van de finish ten val was gekomen. Marcel Kittel werd tweede. Hij kwam ook aan de start van Parijs-Roubaix, maar reed deze niet uit.

Ondertussen nam Keisse gerechtelijke stappen om het financieel verlies van zijn dopingschorsing te drukken: in maart 2012 raakte bekend dat de UCI Keisse 100.000 euro moest betalen.

Hij groeide vooral uit tot knecht in de klassiekers. Af en toe gaat hij ook zijn eigen kans zo won hij in 2014 de Châteauroux Classic de l'Indre, en de Ronde van Zeeland Seaports in 2015.

In de Ronde van Italië startte Keisse in 2015 voor het 3de jaar op rij. Zij ploeg kende veel uitvallers en viel in deze ronde tegen. Keisse maakte dit toch nog gedeeltelijk goed door de slotrit te winnen. Op 30 km van de streep trok hij samen met Luke Durbridge ten aanval. Ze hielden verrassend stand, en na wat gepoker werd de strijd in een spurt beslecht. Keisse won en boekte zo de mooiste zege uit zijn carrière.

Baanwielrennen

Palmares

Jaar	BK	EK	Bestand:Arc en ciel.png WK	Overige
Als junior
1999	ploegkoers achtervolging puntenkoers
2000	achtervolging omnium ploegkoers puntenkoers km
Als belofte
2001		ploegkoers
2002		ploegkoers
2003		ploegkoers		UIV Cup: Amsterdam, Dortmund en Munchen
2004		ploegkoers		UIV Cup: Stuttgart en Berlijn
Als elite
2001	puntenkoers ploegsprint sprint km
2002	achtervolging km puntenkoers scratch
2003	achtervolging puntenkoers derny omnium ploegkoers scratch km
2004	ploegkoers
2005		ploegkoers	ploegkoers	WB Moskou: ploegkoers, International Track GP
2006	puntenkoers	derny
2007	puntenkoers ploegkoers	derny	puntenkoers
2008	puntenkoers ploegkoers	ploegkoers
2009	puntenkoers ploegkoers
2010
2011	derny ploegkoers scratch	ploegkoers
2012
2013	ploegkoers scratch puntenkoers			Internal parløb: ploegkoers
2014
2015				Londen: puntenkoers

Zesdaagse

Nr.	Jaar	Zesdaagse van	Samen met
1	2005	Fiorenzuola	Matthew Gilmore
2	2005	Grenoble	Matthew Gilmore
3	2005	Gent	Matthew Gilmore
4	2006	Hasselt	Matthew Gilmore
5	2007	Rotterdam	Robert Bartko
6	2007	Amsterdam	Robert Bartko
7	2007	Gent	Robert Bartko
8	2008	Bremen	Robert Bartko
9	2008	Stuttgart	Robert Bartko/Leif Lampater
10	2008	München	Robert Bartko
11	2008	Gent	Robert Bartko
12	2010	Rotterdam	Danny Stam
13	2010	Gent	Peter Schep
14	2011	Amsterdam	Niki Terpstra
15	2011	Grenoble	Morgan Kneisky
16	2011	Zürich	Franco Marvulli
17	2012	Kopenhagen	Marc Hester
18	2012	Grenoble	Kenny De Ketele
19	2012	Gent	Glenn O'Shea
20	2013	Rotterdam	Niki Terpstra
21	2013	Zürich	Silvan Dillier
22	2014	Rotterdam	Niki Terpstra
23	2014	Zürich	Mark Cavendish
24	2015	Rotterdam	Niki Terpstra
25	2015	Gent	Michael Mørkøv
26	2017	Bremen	Marcel Kalz

Aantal	Samen met
7	Robert Bartko
4	Matthew Gilmore Niki Terpstra
1	Mark Cavendish Kenny De Ketele Silvan Dillier Marc Hester Marcel Kalz Morgan Kneisky Leif Lampater Franco Marvulli Michael Mørkøv Glenn O'Shea Peter Schep Danny Stam

Wegwielrennen

Overwinningen

2004

6e etappe Ronde van Loir-et-Cher

2012

7e etappe Ronde van Turkije

2014

Châteauroux Classic de l'Indre

2015

Ronde van Zeeland Seaports

21e etappe Ronde van Italië

1e etappe Ronde van Tsjechië (ploegentijdrit)

2017

Omloop Mandel-Leie-Schelde

Textielprijs Vichte

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje 2011 2012 2013 159e   2014 139e   2015 145e (1)  148e   2016 139e   2017 144e   2018 (*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar Milaan-San Remo Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix E3 Harelbeke Gent-Wevelgem WK op de weg Wereld- ranglijst 2011 opgave 2012 opgave opgave 2013 50e 38e opgave 2014 opgave 26e opgave 94e 71e 2015 83e 999e opgave opgave 132e (UWR) 2016 99e 105e 103e 41e 2017 83e 44e 32e 64e 332e (UWR) 2018 125e 76e 50e opgave

Ploegen

• 2004 – Jong Vlaanderen 2016
• 2005 – Chocolade Jacques-T Interim
• 2006 – Chocolade Jacques-Topsport Vlaanderen
• 2007 – Chocolade Jacques-Topsport Vlaanderen
• 2008 – Topsport Vlaanderen
• 2010 – Quick Step
• 2011 – Quick Step Cycling Team
• 2012 – Omega Pharma-Quick-Step Cycling Team
• 2013 – Omega Pharma-Quick-Step Cycling Team
• 2014 – Omega Pharma-Quick-Step
• 2015 – Etixx-Quick Step
• 2016 – Etixx-Quick Step
• 2017 – Quick-Step Floors
• 2018 – Quick-Step Floors

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties Officiële website (en) Profiel van Iljo Keisse op ProCyclingStats Profiel op de Wielersite

Wielerploegen

Jong Vlaanderen 2016 2004

De Ketele · De Neef · De Wilde · Hovelijnck · Huysmans · Jacobs · Keisse · Meirhaeghe · Paulissen · Ranson · Renders · Roelandts · Schets · Steurs · Uytterhoeven · Van De Gehuchte · Van den Abeele · Van Der Hasselt · Van Rooy · Verspeeten · Wijnands · Wynants

Chocolade Jacques-Topsport Vlaanderen 2007

Barbé · Caethoven · Coenen · D'Hollander · De Fauw · De Ketele · Dehaes · De Schrooder · Eeckhout · Ghyllebert · Gilmore · Hovelijnck · Keisse · Lisabeth · Maes · Pauwels · Renders · Schets · Stubbe · Van Der Linden · Vanendert · Vanheule · Verbist · Veuchelen

Topsport Vlaanderen 2008

Barbé · Coenen · De Ketele · Dehaes · Eeckhout · Ghyllebert · Goddaert · Hovelijnck · Ingels · Keisse · Maes · Neyens · Nolf · Pauwels · Renders · Schets · Van Hecke · Vandewalle · Vanheule · Vanspeybrouck · Verbist · Veuchelen · Bakelants (stagiair)

Topsport Vlaanderen-Mercator 2009

Bakelants · Coenen · Criel · De Gendt · De Ketele · Goddaert · Hermans · Joseph · Keisse · Lodewyck · Maes · Mertens · Neirynck · Neyens · Nolf · Renders · Steurs · Vandewalle · Van Hecke · Vanheule · Vanmarcke · Vanspeybrouck · Debusschere (stagiair)

Quick Step 2010

Barredo · Boonen · Cataldo · Chavanel · De Weert · Devenyns · Devolder · Engels · Facci · Hovelijnck · Hulsmans · Keisse · Koenitski · Kvist · Maes · Malacarne · Pineau · Reda · Samojlaw · Seeldraeyers · Stauff · Tosatto · Van De Walle · Van Impe · Velo · Weylandt · Wynants · Robert (stagiair) · Van Keirsbulck (stagiair)

Etixx-Quick Step 2016

Alaphilippe · Boonen · Bouet · Brambilla · Contreras · de la Cruz · De Plus · Gaviria · Jungels · Keisse · Kittel · Lampaert · Maes · D. Martin · T. Martin Wereldkampioen tijdrijden Doha 2016 Individuele tijdrit · Martinelli · Meersman · Richeze · Sabatini · Serry · Štybar · Terpstra · Trentin · Vakoč · Vandenbergh · Van Keirsbulck · Velits · Vermote · Verona · Wiśniowski · Costa (stagiair) · García (stagiair) · Sisr (stagiair)

Quick-Step Floors 2017

Alaphilippe · Bauer · Boonen (tot 09/04) · Brambilla · Capecchi · Cavagna · de la Cruz · De Plus · Declercq · Devenyns · Gaviria · Gilbert · Jungels · Keisse · Kittel · Lampaert · Martin · Martinelli · Mas · Richeze · Sabatini · Schachmann · Serry · Štybar · Terpstra · Trentin · Vakoč · Velits · Vermote · Hodeg (stagiair) · Kasperkiewicz (stagiair)

Quick-Step Floors 2018

Alaphilippe · Asgreen · Capecchi · Cavagna · De Plus · Declercq · Devenyns · Gaviria · Gilbert · Hodeg · Jakobsen · Jungels · Keisse · Knox · Lampaert · Martinelli · Mas · Mørkøv · Narváez · Richeze · Sabatini · Schachmann · Sénéchal · Serry · Štybar · Terpstra · Vakoč · Viviani

Voorganger: Luc de Duytscheř	Belgisch kampioen Puntenkoers (Baanwielrennen) 2001	Opvolger: Steven De Champs
Voorganger: Steven De Champs	Belgisch kampioen Puntenkoers (Baanwielrennen) 2003	Opvolger: Steve Schets
Voorganger: Steve Schets	Belgisch kampioen Puntenkoers (Baanwielrennen) 2006 - 2009	Opvolger: Ingmar De Poortere

  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Iljo Keisse op Wikimedia Commons.