Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Harddrug: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina: '''Harddrugs''' (ook wel: ''zware narcotica'' of ''zware bedwelmingsmiddelen'') zijn drugs waarvan de Nederlandse overheid vindt dat ze een onaanvaardbaar risico met zich meebreng...) |
(geen verschil)
|
Versie van 31 mei 2009 17:49
Harddrugs (ook wel: zware narcotica of zware bedwelmingsmiddelen) zijn drugs waarvan de Nederlandse overheid vindt dat ze een onaanvaardbaar risico met zich meebrengen. Dit risico ligt met name op het gebied van de gezondheid en het verslavend effect. De verboden middelen staan genoemd op Lijst I van de Opiumwet. Het vervaardigen en verhandelen van deze middelen is strafbaar. Naast harddrugs bestaan ook nog softdrugs
Nederlandse wetgeving
Tot de verboden harddrugs volgens de Nederlandse wetgeving worden onder meer gerekend:
Versnijden
Behalve het verslavende effect zijn harddrugs ook gevaarlijk door versnijding. Dit is het verdunnen van de drug door toevoeging van andere stoffen (vaak om meer te kunnen verdienen aan dezelfde hoeveelheid drugs). Vaak worden suikers als mannitol en inositol gebruikt voor amfetamine en cocaïne, maar ook voor heroïne, en cafeïne wordt ook vaak voor stimulerende middelen als cocaïne en amfetamine gebruikt omdat het zelf ook stimulerend is. Hoe verder van de bron men de drug gebruikt, hoe groter de kans op versnijding. Behalve vergiftiging is ook overdosering een risico voor de gebruiker die in contact komt met onverwacht zuivere drugs.
Alcohol, nicotine en cafeïne
Alcohol is volgens sommigen een harddrug, hoewel deze stof in de meeste landen niet verboden is. Het gebruik van alcoholhoudende drank is diep geworteld (en algemeen geaccepteerd) in de westerse cultuur. Overigens wordt alcohol ook in veel oosterse landen al eeuwenlang op grote schaal gebruikt. Zo is het voor velen een verrassing om te horen dat Sri Lanka het land is met het grootste percentage alcoholisten ter wereld.
Andere mensen beweren juist dat alcohol geen harddrug is. Alcohol staat in de Opiumwet ook niet omschreven als een harddrug. Toch voldoet alcohol duidelijk aan de eisen om te classificeren als harddrug. Alcohol is zowel geestelijk als lichamelijk verslavend, en bij frequent dagelijks gebruik schadelijker dan sommige andere harddrugs.
Wat betreft het lichamelijke (en ook het psychische) effect (verslaving) kunnen ook worden genoemd:
Deze twee stoffen hebben echter een veel mildere uitwerking dan de gemiddelde harddrugs. Zij zijn dan ook niet verboden in kleine hoeveelheden volgens de Opiumwet. Zowel nicotine als cafeïne, maar ook heroïne en cocaïne behoren tot een groep chemische stoffen van plantaardige oorsprong die alkaloïden genoemd worden. De werking van heroïne is bijvoorbeeld wel vele malen sterker dan alcohol, en men spreekt dan ook wel van een snelverslaver. Na een paar keertjes gebruiken van Heroïne kan men al verslaafd raken, terwijl dit bij alcohol niet het geval is.
Cannabis
In 2005 en 2006 ontstond discussie over de steeds sterker wordende nederwiet. Volgens sommigen moest cannabis, met een THC-gehalte van 39 procent[feit?] tot de harddrugs worden gerekend, omdat het veel sterke effecten op de gebruiker heeft dan de in Nederland geteelde cannabis van enkele decennia eerder. Het gemiddelde THC-percentage van nederwiet is echter zeventien procent.
Minister Hoogervorst van VWS schreef op 23 mei 2006 aan de Tweede Kamer dat na onderzoek is gebleken dat de effecten niet dermate ernstig zijn dat cannabis op lijst I van de Opiumwet zou moeten. Nederwiet hoeft dus volgens de Minister niet te worden beschouwd als harddrug, maar blijft bij de softdrugs horen, nederwiet blijft daarom gewoon verkrijgbaar.
Ephedra
In 2003 kwam er een discussie over de stof ephedra. Deze werd verkocht in smartshops als energie oppepper en afslankmiddel. Na grondig onderzoek naar dit middel is gebleken dat overmatig gebruik van ephedra kon zorgen voor: hartkloppingen, hartaanvallen en beroertes. Na dit onderzoek is Ephedra op lijst 1 van de opiumwet geplaatst, en is dus wettelijk een harddrug. In de smartshops wordt nu vaak het (ook verboden) middel Ephedrine verkocht, wat een extract is.
De wet
Het wettelijk onderscheid tussen hard- en softdrugs is geïntroduceerd door Nederland. Inmiddels hebben enkele andere Europese landen, waaronder België, deze indeling deels overgenomen. Het onderscheid komt tot uiting in de strafmaat voor verschillende strafbare feiten en de opsporingsprioriteiten.
In andere landen, met name buiten Europa, wordt er geen onderscheid gemaakt tussen hard- en softdrugs, noch in handel in verdovende middelen of eigen gebruik. Met andere woorden: iemand die bijvoorbeeld een geringe hoeveelheid cannabis meeneemt uit Nederland en hiermee door de politie wordt betrapt, kan in veel gevallen rekenen op zware straffen.