Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Alfred Vogel

Uit Wikisage
Versie door Mendelo (overleg | bijdragen) op 11 dec 2011 om 08:12 (+Prijzen uit http://de.wikipedia.org/w/index.php?title=Alfred_Vogel_(Unternehmer)&oldid=96407312)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Alfred Vogel (Aesch, 26 oktober 1902Feusisberg, 1 oktober 1996) was een fytotherapeut en Zwitsers producent van natuurgeneesmiddelen. Hij was de oprichter van Bioforce AG in 1963, een producent van natuurgeneesmiddelen.

Zijn filosofie was in het kort je bent wat je eet, en hij legde het belang van goed eten van veel groenten en fruit en natuurlijk genezen uit in verschillende publicaties. Van zijn boek De kleine dokter (Der kleine Doktor, voor het eerst gepubliceerd in 1953) zijn er, naar eigen zeggen, meer dan 2 miljoen verkocht in 12 verschillende talen.

Het kruid Rode zonnehoed (Echinacea purpurea), de basis voor het middel Echinaforce, is een belangrijke basis voor Vogels reputatie. Volgens Vogels biografie werd hij door de Indiaanse medicijnman Black Elk[1] gewezen op de geneeskrachtige werking ervan, waarna hij de zaden van Echinacea purpurea meenam naar Europa. In de biografie staat een foto van Vogel met het betreffende medicijnman. De indiaan op de foto is Ben Black Elk, die bij zijn dood door de New York Times gememoreerd werd als de meest gefotografeerde indiaan ter wereld of 'het vijfde gezicht van Mount Rushmore'.[2] Ben Black Elk verdiende zijn brood door zich door toeristen te laten fotograferen bij Mount Rushmore.

Prijzen

In 1982 ontving A. Vogel de Priessnitz-Medaille van de Duitse Heilpraktiker-Gesellschaft. Jaarlijks wordt door de A. Vogel-Stiftung de Alfred-Vogel-Prijs uitgereikt voor wetenschappelijk onderzoek op het gebied van de natuurgeneeskunde.

Kritiek

Vanuit de farmaceutische wereld vond men dat het boek ’De kleine dokter’ weinig te maken heeft met geaccepteerde medische inzichten. De recepten die Vogel met name in de oudere drukken geeft, zouden niet serieus te nemen zijnn.[3]

Een aantal jaren geleden stond Alfred Vogel nog bekend als doctor A. Vogel of ook dr. Vogel. In 1952 verkreeg Vogel een eredoctoraat in botanische studies van de ’universiteit van Californië, Los Angeles’ waardoor hij zich dr. h. c. A. Vogel kon noemen. Intussen bestaat de instelling die hem het eredoctoraat toekende niet meer. Omdat hij geen medicus was maar in natuurgeneesmiddelen handelde wekte de benaming dr. Vogel een onterechte associatie. Na een klacht in 1981 bij de Reclame Code Commissie, werd hij geleidelijk aan niet meer als dr. Vogel vermeld. Op 14 oktober 1982 publiceerde Ivo de Wijs in de wetenschapsbijlage van NRC Handelsblad een artikel over deze zaak waarin hij Vogel als kwakzalver kwalificeerde.[3]

Alfred Vogel was één van Jehovah's Getuigen. De Nederlandse tak van het bedrijf (Biohorma), werd destijds geleid door verwanten van mede-oprichter Bolle[4]) en waren eveneens Jehovah’s Getuigen. Een deel van de opbrengsten van de Vogel-producten werd door hen als vrijwillige bijdragen aan het Wachttorengenootschap geschonken.[5]

In zijn boek ’De kleine dokter’ propageerde Vogel ook een aantal ideeën van Jehovah’s Getuigen. In oudere edities kan men lezen dat God bloedtransfusie verbood en dat het toch toepassen van deze medische behandeling zou kunnen leiden tot karakterverandering.[6]

Publicaties

  • Kleiner Wegweiser für Lebensreform (1925)
  • "A.Vogel Gesundheits-Nachrichten. Zeitschrift für natürlich gesundes Leben" (1929)
  • Die Nahrung als Heilfaktor (1935)
  • Der kleine Doktor (1952)
  • Die Leber als Regulator der Gesundheit (1960)
  • Krebs - Schicksal oder Zivilisationskrankheit? (1982)

Externe links

Bronvermelding

rel=nofollow

de:Alfred Vogel (Unternehmer) fi:Alfred Vogel fr:Alfred Vogel sv:Alfred Vogel