Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

A.J. Styles: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=A.J._Styles&oldid=48077158 28 nov 2016 ‎ 82.75.107.88 27 apr 2007 82.173.202.228)
 
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=A.J._Styles&oldid=52063260 grote update 7-8-2018 Cnuddearthur)
 
(3 tussenliggende versies door een andere gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{Infobox professioneel worstelaar
{{Infobox professioneel worstelaar
| naam              = A.J. Styles
| naam              = A.J. Styles
| afbeelding        = AJ_Styles_WrestleMania_32_Axxess.jpg
| afbeelding        = AJ Styles WrestleMania.jpg
| onderschrift      = A.J. Styles in 2016.
| onderschrift      = A.J. Styles in 2016
| geboortenaam   = Allen Lloyd Jones
| volledige naam   = Allen Neal Jones
| ringnaam          = Mr. Olympia<br />Air Styles<br />A.J. Styles/>The phenomenal one
| ring naam        = Mr. Olympia<br />Air Styles<br />'''''A.J. Styles'''''
| geboortedatum    = [[2 juni]] [[1978]]
| geboortedatum    = [[2 juni]] [[1977]]
| geboorteplaats    = {{US-VLAG}} [[Camp Lejeune (North Carolina)]]
| geboorteplaats    = {{US-VLAG}} [[Jacksonville (North Carolina)|Jacksonville]] ([[North Carolina]])
| overlijdensdatum  =  
| overlijdensdatum  =  
| overlijdensplaats =  
| overlijdensplaats =  
| lengte            = 1,78 m
| lengte            = 1,80 m
| gewicht          = 97 kg
| gewicht          = 99 kg
| discipline        = [[Professioneel worstelen]]
| discipline        = [[Professioneel worstelen]]<br />
| trainer          = [[Rick Michaels]]
| trainer          = Rick Michaels
| debuut            = 1998
| debuut            = 1998
| pensioen          =  
| pensioen          =  
}}
}}
'''Allen Lloyd Jones''' ([[Gainesville (Georgia)]], [[2 juni]] [[1978]]), beter bekend als '''"The Phenomenal" A.J. Styles''', is een [[Verenigde Staten|Amerikaans]] [[professioneel worstelen|professioneel worstelaar]] die werkzaam is bij [[World Wrestling Entertainment]], maar vooral bekend is bij [[Total Nonstop Action Wrestling]]
'''Allen Neal Jones''', beter bekend als '''A.J. Styles''' ([[Jacksonville (North Carolina)|Jacksonville]] ([[North Carolina]]), [[2 juni]] [[1977]]), is een [[Verenigde Staten|Amerikaans]] [[professioneel worstelen|professioneel worstelaar]] die sinds 2016 actief is in de [[World Wrestling Entertainment]] (WWE). Jones is zowel een tweevoudig [[WWE Championship|WWE Champion]] als [[WWE United States Championship|WWE United States Champion]]. Hij wordt op technisch vlak tot één van de meest gerespecteerde worstelaars gerekend.  
== Carrière ==
Allen Jones zat op Anderson College in [[Anderson (South Carolina)|Anderson]], [[South Carolina]] door middel van een gedeeltelijke Worstel-beurs. Tijdens zijn tijd op de universiteit, nam hij deel aan het NAIA National Tournament van 1998 in [[Las Vegas, Nevada]], voordat hij Anderson College verliet om zijn professionele worstel carrière na te streven.
 
=== NWA Wildside (1999-2001) ===
Allen Jones werd getraind door Rick Michaels en had zijn eerste wedstrijd op 15 februari 1999 in de National Championship Wrestling in [[Georgia (staat)|Georgia]]. Bevorderd als '''Mr. Olympia''' verloor hij toen van Michael Brooks. Hij bereikte aanzienlijk succes in NCW. Hij won zowel de Television als de Lightweight Championship binnen 8 maanden. In december 1999 ging NCW samen met NWA Georgia. Samen vormden zij NWA Wildside. Vanaf dat moment kreeg Allen Jones de naam '''A.J. Styles'''.
 
A.J. Styles won zijn tweede Television Championship op 11 januari 2000, toen hij K-Krush versloeg in [[Cornelia (Georgia)|Cornelia]], [[Georgia (staat)|Georgia]]. Hij verloor de titel op 1 april aan Eddie Golden, maar herwon hem voor de derde keer op 6 januari 2001, toen hij Air Paris versloeg als 'heel' in NWA Wildside, als lid van de NWA Elite stable van Jeff G. Bailey. Hij verloor de titel definitief op 21 februari toen hij verloor van Robbie Rage in [[Athens, Georgia]].
 
=== World Championship Wrestling (2001) ===
[[World Championship Wrestling]], een globale bevordering die vaak talent van NWA Wildside aanwierf, nam het gevecht tussen A.J. Styles (ook wel '''Air Styles''') en Paris waar. Beide mannen kregen begin 2001 een contract aangeboden. Ze werden geplaatst in een [[tag team]] die "Air Raid" werd genoemd, met de truc van het team dat beide mannen gekleed zouden gaan in G-suits.
 
Air Raid verscheen op ''WCW Thunder'' en op 5 maart 2001 namen ze deel aan een toernooi voor het nieuw opgerichte Cruiserweight Tag Team Championship in de aflevering van ''WCW Monday Nitro''. In dat toernooi werden ze in de eerste ronde uitgeschakeld door de uiteindelijke winnaars, Elix Skipper en Kid Romeo.
 
Nadat WCW in maart 2001 door de World Wrestling Federation werd gekocht, zat A.J. Styles zonder werk. Hij keerde terug bij NWA Wildside, dit keer om te strijden voor het Wildside Heavyweight Championship, en worstelde verscheidene wedstrijden voor ''WWF'' en ''WWF Jakked'', zijn meest beroemde wedstrijd hiervan was die tegen [[Gregory Helms]] als The Hurricane. A.J. Styles kreeg een contract aangeboden door WWF in april 2002. Het aangeboden contract was voor 500 dollar per week en er stond in dat hij moest verhuizen naar [[Cincinnati]], [[Ohio (staat)|Ohio]], waar de Heartland Wrestling Association was gevestigd. Hij heeft het contract niet ondertekend. De reden hiervan was dat hij onafhankelijk meer geld kon verdienen. Daarnaast zat zijn vrouw nog steeds op de universiteit en hij wilde haar niet achterlaten.
 
=== World Wrestling All-Stars (2002) ===
A.J. Styles toerde door [[Australië (land)|Australië]] met de World Wrestling All-Stars (WWA) in april 2002. Hij maakte zijn pay-per-view debuut tijdens WWA: The Eruption op 13 april in [[Melbourne]], toen hij Nova en Jerry Lynn versloeg in een one-night four man toernooi om de WWA International Cruiserweight Champion te worden. Later heeft hij deze titel vrijgemaakt.


=== NWA Wildside (2001-2005) ===
Jones worstelde aanvankelijk voor vele gerenommeerde Amerikaanse [[worstelorganisatie|worstelpromoties]], maar hij kwam nadien uit voor diverse internationale promoties zoals [[New Japan Pro Wrestling]] (NJPW) en momenteel [[World Wrestling Entertainment]]. Hij wordt binnen de worstelwereld echter vooral geassocieerd met zijn periode bij [[Total Nonstop Action Wrestling]] (TNA), waar hij actief was tussen 2002 en 2013. Onder de ringnaam A.J. Styles veroverde Jones twee keer het [[TNA World Heavyweight Championship|TNA World Heavyweight Championship]]. Hij was tevens de eerste worstelaar binnen de TNA die de eretekens van [[Grand Slam Championship|Grand Slam Champion]] en [[Triple Crown Championship|Triple Crown Champion]] verkreeg, de twee prestigieuze accolades in het professioneel worstelen. Styles ruilde uiteindelijk de TNA in voor een weliswaar korter Aziatisch intermezzo bij New Japan Pro Wrestling (NJPW). In [[Japan]] werd hij populair als leider van de riante worstelgroep [[The Bullet Club]] (later 'The Club'), met [[Luke Gallows]] en [[Karl Anderson]].  
A.J. Styles keerde terug naar Wildside en begon het NWA Wildside Heavyweight Championship na te streven, op dat moment behouden door zijn trainer en mentor, "The Original Chosen One" Rick Michaels. Hij versloeg Michaels om de titel op 22 december, 2001, tijdens ''Christmas Chaos'', toen hij een Styles Clash deed vanaf het hoogste touw. Toen hij kampioen was, raakte hij in een ruzie verwikkeld met ex-manager Jeff G. Baileys copycatversie van A.J. Styles, "The Role Model" Jason Cross, die debuteerde als een totale kloon van A.J., van de kleding die A.J. in de ring droeg tot zijn afsluitende move aan toe (deze ruzie werd later gedeeltelijk opnieuw gebruikt op grotere schaal bij Ring of Honor, met Jimmy Rave, die net deed of hij A.J.'s dubbelganger was.)


A.J. Styles verloor het NWA Wildside Heavyweight Championship aan David Young in een three way dance, waarin ook Rick Michaels meedeed, tijdens ''Hardcore Hell'' op 23 maart, 2002. Kort daarna, ondertekende A.J. een contract met [[National Wrestling Alliance|NWA]]:[[TNA]] en keerde alleen terug bij Wildside om speciale verschijningen toe te schrijven aan zijn profile bookings. Deze speciale verschijningen bereikten hun top tijdens Freedom Fight in juli 2002, waar A.J. de laatste man was die aan de "Holy Wars" steel cage match meedeed voor het Wildside Championship. Toen hij TNA X Division Champion was, moest A.J. worstelen tegen zijn rivaal "All That" Adam Jacobs. Hij maakte nog meer verschijningen in 2002, onder andere toen hij Sonny Siaki, Jorge Estrada en Jacey North in verschillende one on one gevechten versloeg.
Hij tekende in 2016 een contract bij WWE. Jones maakte in januari 2016 zijn debuut tijdens de jaarlijkse [[Royal Rumble]]. De ringnaam A.J. Styles is rechtstreeks afgeleid van Jones' initialen. Tegenwoordig is hij als A.J. Styles te zien in de wekelijkse liveshow ''[[WWE SmackDown!|Tuesday Night SmackDown! Live]]''. A.J. Styles wordt door intimi beschouwd als een van de beste professioneel worstelaars ter wereld.  


In maart 2003 versloeg A.J. Styles voormalige rivaal Ron Killings tijdens ''Hardcore Hell''. In oktober 2003 behaalde hij weer een Wildside kaart, toen hij tegen "The Soul Assassin" Rainman vocht. Voor die wedstrijd was A.J. Styles de NWA World Heavyweight Champion, en deze wedstrijd was gepland als een titel wedstrijd, maar Jeff Jarrett versloeg A.J. Styles om de titel drie dagen voor de geplande titel wedstrijd. Dat resulteerde erin dat Jarrett akkoord ging met het verdedigen van het NWA World Heavyweight Championship in een three way match. Jarrett trok zich echter op het laatste moment terug. Hierdoor liet hij A.J. Styles en Rainman achter, die nu tegen elkaar moesten vechten in een non-title-match, die gewonnen werd door Rainman. A.J. Styles versloeg David Young tijdens Christmas Chaos in december 2003. Op 26 maart, 2004 tijdens het twee nachten durende Hardcore Hell evenement, versloeg hij "Kool" Seth Delay in een impromptu match. De volgende dag zat hij in een team met Gabriel en Altar Boy Luke (met Dusty Rhodes in hun corner) om Rainman, Azrael en "The Fallen Angel" Christopher Daniels te verslaan in een six man tag team main event.
== Professioneel worstelcarrière (1998-) ==


Na een afwezigheid van bijna een jaar, keerde A.J. Styles terug bij Wildside op 25 maart, 2005. Hij verloor van Wildsides steun en toeverlaat David Young in een wedstrijd die een staande ovatie van fans ontving. Na deze wedstrijd reikte A.J. een prijs uit aan Wildside Promoter Bill Behrens, samen met David Young en Rick Michaels. Dit was zijn laatste Wildside verschijning.
=== Vroege carrière (1998-2002) ===


=== Ring of Honor ===
Jones debuteerde in 1998 en kwam tijdens zijn jeugdjaren uit voor verschillende onafhankelijke [[worstelorganisatie|worstelpromoties]], voornamelijk bij de [[National Championship Wrestling]] (NWA) in [[Georgia (staat)|Georgia]]. Voor deze promotie won Jones het lokale [[kampioenschap (professioneel worstelen)|kampioenschap]] voor zwaargewichten. Hij worstelde toen onder de [[ringnaam]] Mr. Olympia. Jones werd er opgemerkt door [[World Championship Wrestling]] (WCW). In de WCW ging Jones door onder de naam ''Air Styles'', als lid van het [[tag team]] ''Air Raid''. Hij zou de WCW echter niet lang trouw blijven en verliet de promotie alweer in 2001, na een weinig succesvolle samenwerking. Styles zou vervolgens andere horizonten verkennen en schipperen tussen [[Oceanië]] en [[Noord-Amerika]].  
==== 2002 - 2004 ====
In 2002 debuteerde A.J. Styles in Ring of Honor tijdens hun derde show, ''A Night of Appreciation''. Hij werd al snel een belangrijk evenement worstelaar, vechtend tegen Low Ki voor ROH Championship tijdens ''Honor Invades Boston''. Toen hij de titel niet won, werd hij de eerste houder van de "Number One Contender's Trophy", die op dat moment gezien werd als een tweede titel. Tijdens de ''One Year Anniversary Show'' in februari 2003, vocht A.J. tegen Low Ki en [[Paul London]] in een three-way match. De winnaar van deze wedstrijd ontving later die nacht een kans tijdens het ROH Championship. London won de wedstrijd maar slaagde er niet in om [[Xavier (worstelaar)|Xavier]] te verslaan voor het kampioenschap. Na de show, besloten A.J. en London om samen een tag team te beginnen en te vechten voor het ROH Tag Team Championship.


Toen ze tijdens de volgende shows wilden deelnemen aan de ''number one contendership'' voor de titels, was London niet in staat om mee te doen, omdat hij de voorafgaande dag een spoedoperatie was ondergaan. Daarom vocht A.J. alleen en versloeg hij The Backstreet Boyz, The SAT en The Carnage Crew om een titel shot te ontvangen. Hij koos Amazing Red als zijn partner. Samen versloegen zij The Prophecy (Christopher Daniels en Xavier) voor het kampioenschap. Toen London terugkeerde, was hij boos omdat A.J. ervoor koos om in een team te blijven met Red in plaats van er één met hem op te richten. De twee worstelden tegen elkaar tijdens ''Night of the Grudges''.
Hij zette zijn loopbaan verder bij talloze onafhankelijke promoties, achtereenvolgens de Amerikaanse organisatie [[Xcitement Wrestling Federation]], de [[Australië (continent)|Australische]] promotie [[World Wrestling All-Stars]] en opnieuw in eigen land de [[East Coast Wrestling Association]] (ECWA). Tijdens deze periode won Jones verschillende onafhankelijke titels.  


A.J. en Red gingen, als de ROH Tag Team Kampioenen, verder met worstelen en versloegen de Briscoe Brothers op drie verschillende gelegenheden. Het duo was echter niet zo succesvol tegen The Prophecy. Tijdens ''Wrath of the Racket'', maakte Jim Cornette zijn eerste verschijning in ROH en stelde zichzelf gelijk aan Cristopher Daniels en Dan Maff. Tijdens een onderbreking overtuigde hij de twee om Amazing Red aan te vallen, die op dat moment al aan een knieblessure leed, toen hij handtekeningen aan het uitdelen was. Omdat Red daarna niet meer in staat was om mee te vechten, koos A.J. Styles Maffs vorige trainer [[Homicide]] als zijn partner. Samen versloegen zij The Prophecy. A.J. moest toen de titel vrijmaken voor Red, die aan de zijlijn zat met een knieblessure.
=== Ring of Honor (ROH) (2002-2006) ===


Na zijn regentschap als de helft van de ROH Tag Team Kampioenen, koos A.J. Jimmy Rave, zijn collega uit Georgia, als zijn beschermeling. Ondertussen dat hij Rave, die deelnam aan het "Field of Honor" tournament, aan het trainen was, maakt A.J. kans om de ROH World Champion te worden. Hij versloeg Bryan Danielson tijdens ''Main Event Spectacles'' om de number one contender voor de titel te worden. Tijdens ''War of the Wire'', daagde A.J. Samoa Joe uit voor de titel, maar A.J. was niet in staat om van hem te winnen.
Hoewel hij ook een contract van onbepaalde duur tekende bij [[Total Nonstop Action Wrestling]] (TNA), hervatte Styles in 2002 bij [[Ring of Honor]], waar op dat ogenblik ook [[CM Punk]] en [[Bryan Danielson]] actief waren. Hij vocht er enkele duels uit met [[Paul London]] en vormde enige tijd een tag team met [[Amazing Red]] (Jonathan Figueroa). Jones won met Figueroa het [[ROH Tag Team Championship]]. Er volgde een vete met generatiegenoot [[Christopher Daniels]] en meteen daarna [[Jimmy Rave]]. Styles werd daarin gesteund door [[Mick Foley]]. Later daagde hij [[Samoa Joe]] uit voor het [[ROH World Championship]], maar slaagde er niet in de wedstrijd te winnen. Zijn twee laatste [[pay-per-view]]-optredens voor Ring of Honor worstelde Styles in november 2006, respectievelijk tegen [[Davey Richards]] en Samoa Joe. De vertrekkende Jones kreeg nog een laatste eresaluut van de organisatie.  


ROH Gold zou niet lang uit de handen van A.J. blijven. Tijdens de ''Second Anniversary Show'', vocht hij in een één nacht durend toernooi om de eerste Pure Wrestling Champion te worden. Hij versloeg zijn beschermeling Jimmy Rave in de eerste ronde, Matt Stryker in de tweede en [[CM Punk]] in de finale. Zijn titelregentschap duurde echter niet lang. Niet lang na de ''Second Anniversary Show'', werd de eigenaar van ROH, Rob Feinstein, opgepakt toen hij via internet een minderjarige probeerde te werven voor seks. Dit schandaal veroorzaakte spanning tussen ROH en [[Total Nonstop Action Wrestling]], waar A.J. een contract had. Ondanks dit, keerde A.J. terug bij ROH tijdens de volgende show, ''At Our Best'', en versloeg hij CM Punk in een rematch met Ricky Steamboat als gastscheidsrechter. Deze wedstrijd was de laatste wedstrijd voor A.J. bij ROH voor 2004, omdat alle worstelaars die een contract hadden bij TNA van TNA ontslag moesten nemen bij ROH. A.J. verliet het bedrijf en nam deel aan de Pure Wrestling Championship.
=== Total Nonstop Action Wrestling (TNA) (2002-2013) ===


==== 2005 - 2006 ====
==== Eerste individueel succes (2002-2007) ====  
In de zomer van 2004 werd A.J.'s beschermeling Jimmy Rave ontslagen bij Ring of Honor omdat hij geen enkele wedstrijd won. Hij werd teruggebracht bij het bedrijf door Prince Nana, en werd bekend als "The Crown Jewel of The Embassy". Vanaf dat moment begon hij de Rave Clash (beter bekend als de "Styles Clash") te gebruiken om de wedstrijd te eindigen. Hij claimde dat A.J. de Clash van hem gestolen had. Uiteindelijk had A.J. er genoeg van en keerde hij terug bij Ring of Honor voor één nacht, tijdens de ''Third Anniversary Celebration: Part Two'', om met Rave te worstelen. A.J. had geen succesvol bij het verslaan van Rave, die won nadat hij luchtverfrisser in A.J.'s ogen spoot.


Een paar maanden later, keerde A.J. terug om fulltime voor Ring of Honor te worstelen. Hij maakte zijn terugkeer tijdens ''Death Before Dishonor III'' toen hij Petey Williams versloeg, zijn collega van TNA die bij ROH werd gebracht door Prince Nana om met A.J. te vechten in plaats van dat Jimmy Rave met A.J. zou vechten. A.J. won van Rave tijdens de volgende show. Rave lachte echter het laatst toen hij, nadat hij verloor, een plastic zak over A.J.'s hoofd deed en net deed alsof hij hem liet stikken.
Styles sloot in mei 2002 een overeenkomst met Total Nonstop Action Wrestling. Dit was echter geen [[exclusiviteitscontract]], waardoor Styles nog steeds aan de slag kon bij een andere promotie. Hij koos toen voor Ring of Honor, maar de deal met Ring of Honor verviel eind 2006. Als dusdanig bestendigde Jones' contract bij Total Nonstop Action Wrestling. Hij werd algauw de inaugurele [[TNA X Division Championship|TNA X Division Champion]] toen hij in een traditionele eliminatiewedstrijd [[Brandon Silvestry]] (Low Ki), [[Psicosis]] en [[Jerry Lynn]] elimineerde. Jones zou dit kampioenschap in totaal zes keer op zijn naam schrijven.  


Tijdens zijn gevecht met Jimmy Rave en The Embassy, vormde A.J. een team met Generation Next, die ook aan het vechten waren met The Embassy omdat hun vorige leider, Alex Shelley met hen meedeed. A.J. had Generation Next lid Roderick Strong al een keer verslagen tijdens ''Fate of an Angel'' in juli. De volgende show verloor A.J. van Jimmy Rave in een Street Fight. In deze wedstrijd werd A.J. aangevallen door The Embassy, waarna Rave een Rave Clash op hem uitvoerde. Austin Aries en Roderick Strong besloten om A.J. te helpen, maar ze werden weggevochten.
A.J. Styles focuste zich nu op het [[NWA World Heavyweight Championship]], een titelriem die door de TNA werd overgenomen van het ter ziele gegane [[National Wrestling Alliance]] (NWA). Deze titel was op dat moment in het bezit van [[David Flair]], zoon van worstelicoon [[Ric Flair]]. Jones won eerder met Jerry Lynn het [[TNA World Tag Team Championship]] nadat zij [[Lodi (worstelaar)|Bruce Lane]] en [[Larry Lane]] versloegen. Jones en Lynn verdedigden de titel met succes tegen [[Jeff Jarrett]] en [[Ron Killings]] (R-Truth). Styles maakte ook even deel uit van de groep van voormalig WWE-producent [[Vince Russo]], genaamd ''S.E.X.'' (abbreviatie ''Sports Entertainment Xtreme'').  


A.J. nam een nacht vrij van zijn gevecht met The Embassy, toen hij werd gekozen door Ring of Honor om met CIMA te vechten, die een bezoek bracht vanuit Dragon Gate in Japan, tijdens ''Dragon Gate Invasion''. A.J. verloor echter van hem. De volgende show, ''Glory by Honor IV'', vocht A.J. voor de zoveelste keer tegen Jimmy Rave. Deze wedstrijd had een speciale voorwaarde: de verliezer mocht de Rave/Styles Clash niet langer meer gebruiken bij Ring of Honor. Met [[Mick Foley]] in zijn hoek, gooide A.J. Rave met de Styles Clash van het tweede touw, door een tafel heen om de wedstrijd te winnen.
In 2004 nam Styles' populariteit verder toe. Als één helft van een tag team naast zijn goede vriend Christopher Daniels scheerde hij hoge toppen binnen de TNA. Het tag team ontstond toen Styles besloot om Daniels te helpen nadat die het [[TNA X Division Championship]] kwijtspeelde aan Samoa Joe. Styles en Daniels bemachtigden samen het TNA World Tag Team Championship. Styles klopte daaropvolgend [[Chris Sabin]] en werd voor de zesde keer in zijn carrière TNA X Division Champion. Hij moest de titel snel afstaan aan [[Jason Reso|Christian Cage]] en gaf Daniels de schuld. Daniels raakte op zijn beurt verwikkeld in een vete met [[Terry Gerin]] (Rhino). In een poging het terug bij te leggen met Daniels nam Jones het met Samoa Joe op tegen Rhino en [[Kurt Angle]]. Zij wonnen hun wedstrijd, maar Styles verloor de daaropvolgende wedstrijd tegen Rhino.


Daarna hield A.J. een tijdje afstand van ROH voordat hij eind oktober terugkeerde tijdens ''This Means War''. Hij versloeg Austin Aries, de leider van Generation Next, die werd aangevallen door The Embassy tijdens de show. De volgende show versloeg Aries voormalige Generation Next leider Alex Shelley. Tijdens de wedstrijd werd hij aangevallen door The Embassy, totdat Generation Next lid Matt Sydal en A.J. Styles hem te hulp schoten. Later die nacht versloegen A.J. en Sydal Embassy leden Jimmy Rave en Abyss in een tag match. Tijdens ''Vendetta'' had A.J. zijn laatste wedstrijd tegen The Embassy toen hij, samen met Austin Aries, Jack Evans en Matt Sydal werd verslagen door Rave, Shelley, Abyss en Prince Nana in een eight-man tag match.
==== Onbetwiste TNA World Heavyweight Champion (2009-2010) ====


Tijdens zijn gevecht met The Embassy, zette A.J. Styles zijn zinnen op het winnen van een Ring of Honor titel. Tijdens ''A Night of Tribute'', vocht A.J. tegen Christopher Daniels en Matt Sydal in een Triple Threat Match. De winnaar zou later die nacht een kans krijgen tijdens het ROH World Championship. Daniels won de wedstrijd, maar was niet in staat om Bryan Danielson te verslaan voor de titel. Tijdens de eerste show van 2006 versloeg A.J. Matt Sydal. Tijdens de wedstrijd besloten de twee om een tag team te vormen en om deel te nemen aan het ROH Tag Team Championship, die op dat moment op naam stond van Sydal's Generation Next teamgenoten Austin Aries en Roderick Strong. Voordat ze een kans kregen op de tag team titels, kreeg A.J. een kans tijdens het ROH World Championship toen hij werd gekozen door Danielson. Ondanks dat hij beide vorige wedstrijden tegen Danielson in ROH had gewonnen, was A.J. niet in staat om hem te verslaan voor de titel.
A.J. Styles zette vanaf 2009 zijn zinnen op het [[TNA World Heavyweight Championship]]. Op 20 september 2009 - bij de pay-per-view [[No Surrender (2009)|No Surrender]] - haalde Styles het van vijf opponenten, onder wie [[Steve Borden]] (Sting) en de regerende kampioen Kurt Angle. Hij verdedigde zijn titel tegen Sting en beëindigde hiermee diens ongeslagen reeks. A.J. Styles zou de titel 211 dagen houden en hield tijdens die periode worstelaars als [[Abyss (worstelaar)|Abyss]] (Christopher Parks) en Kurt Angle af. Styles moest de titel op 19 april 2010 doorgeven aan [[Robert Szatkowski|Rob Van Dam]], slechts een dag na de pay-per-view [[Lockdown (2010)|Lockdown]].


Tijdens de ''Fourth Anniversary Show'' kregen A.J. en Sydal hun kans op het ROH Tag Team Kampioenschap, maar ze waren niet in staat om de kampioenen te verslaan. Tijdens de wedstrijd werden Aries en Strong aangevallen door de Briscoe Brothers, die voor de eerste keer sinds 2004 hun terugkeer naar ROH hadden gemaakt. A.J. en Sydal schoten ze te hulp en jaagden de Briscoes weg. A.J. en Sydal bleven samen een team en tijdens ''Dragon Gate Challenge'' in maart versloegen ze Dragon Kid en Genki Horiguchi, leden van de Do FIXER stable in Dragon Gate. De volgende nacht, versloegen de twee de ROH Tag Team Kampioenen in een non-title match. A.J. was de volgende nacht minder succesvol, toen hij vastgepind werd door Samoa Joe in een Four-Corner Survival Match waarin ook Christopher Daniels en Jimmy Yang meevochten.
==== Fourtune en laatste verhaallijnen (2010-2013) ====


A.J. verscheen steeds minder vaak in Ring of Honor. Nadat hij vier maanden afwezig was geweest, keerde A.J. terug tijdens ''Death Before Dishonor IV''. Tijdens deze wedstrijd versloeg hij Davey Richards. A.J. keerde daarna nog terug tijdens ''Time to Man Up'', hier verloor hij van Samoa Joe. Tijdens de wedstrijd zei A.J. in een van tevoren opgenomen promo dat hij een paar maanden afstand zou nemen van Ring of Honor. ROH commentatoren verwezen echter constant naar deze wedstrijd als zijn laatste wedstrijd. Ze speelden zelfs een speciale tribute voor hem tijdens de wedstrijd. Sinds toen is A.J. Styles nog steeds niet teruggekeerd bij Ring of Honor.
Jones richtte onder leiding van Ric Flair met [[Bobby Roode]], [[James Storm]] en [[Frankie Kazarian]] de groep ''Fourtune'' op (later hernoemd naar ''Fortune''), een verwijzing naar [[Four Horsemen (professioneel worstelteam)|The Four Horsemen]]. Bezieler Ric Flair was eind jaren tachtig zelf lid van deze groep. Rond deze periode kroonde Styles zich voor de tweede keer tot [[TNA Legends Championship|TNA Legends Champion]] mits een overwinning tegen [[Rob Terry]]. Styles vestigde zelf zijn aandacht op [[Tommy Dreamer]] en nam de maat van hem in een I Quit-wedstrijd. Een uitgeputte Tommy Dreamer moest deze wedstrijd staken. Styles beoogde hierna het [[TNA World Heavyweight Championship]] van zijn vriend Bobby Roode. De leden van Fortune waren allemaal uit op individueel succes, inclusief Styles. De groep Fortune barstte daardoor uit zijn voegen. In zijn jacht op een hernieuwd TNA World Heavyweight Championship werd A.J. Styles wederom tegengewerkt door zijn oude maatje Christopher Daniels en Tommy Dreamer. Toen Styles en Daniels andermaal de plooien glad streken, betekende dit het definitieve einde van de groep Fortune.  


=== Total Nonstop Action Wrestling ===
De laatste verhaallijnen van Jones leken sterk op zijn voorgaande escapades binnen de TNA. Zo bond hij opnieuw de strijd aan met zijn maatje Christopher Daniels, maar ook Freddie Kazarian was erbij betrokken. Tussendoor sleepte hij nog een tweede keer het TNA World Heavyweight Championship in de wacht. Styles versloeg [[Bubba Ray Dudley]]. Hij maakte zijn laatste verschijning in loondienst van TNA op 2 december 2013, een wedstrijd die Styles winnend afsloot. Hij nam de maat van [[Nick Aldis]] (Magnus), nadat Sting voor rekening van Styles een handje had geholpen. Een week later kondigde Styles verrassend zijn vertrek aan, waardoor een abrupt einde kwam aan Jones' 13-jarige TNA-carrière.  
==== 2002-2003 ====
In mei 2002 kreeg A.J. een contract aangeboden door [[Total Nonstop Action Wrestling]] ([[TNA]]). Vanaf toen werd hij '''"The Phenomenal" A.J. Styles''' genoemd (een bijnaam die in eerste instantie werd gebruikt door NWA Wildside commentator Dan "The Dragon" Wilson). Hij verscheen op de eerste wekelijkse TNA pay-per-view in een team met Jerry Lynn en Low-Ki. Ze verloren van The Flying Elvises (Jorge Estrada, Sonny Siaki en Jimmy Yang) nadat A.J. vastgepind werd door Yang. De week daarna, op 26 juni, versloeg A.J. Lynn, Low-Ki en [[Psicosis]] in een dubbele eliminatie wedstrijd. Hierdoor werd hij de eerste TNA X Division Champion ooit. Hij won een tweede titel op de derde TNA pay-per-view, toen hij in een team zat met Jerry Lynn. Ze versloegen Lenny Lane en Bruce in de finale van een toernooi voor het NWA World Tag Team Championship.


A.J. verdedigde zijn beide titels succesvol in de daaropvolgende weken. Maar hij en zijn teamgenoot Lynn kregen steeds vaker ruzie tijdens hun wedstrijden samen. Op 14 augustus, vochten A.J. en Lynn tegen Ron Killings en Jeff Jarrett. De volgende week vochten A.J. en Lynn tegen elkaar in een Falls Count Anywhere Match (die gewonnen werd door Lynn), een No Disqualification Match (die gewonnen werd door A.J. Styles) en een tien minuten durende [[Iron Man Match]], die eindige nadat beide mannen drie pinfalls scoorden. Op 28 augustus verdedigde A.J. het X Division Championship tegen Lynn en Low-Ki in een ladder match en verloor hij zijn titel aan Lynn.
=== Terugkeer naar het onafhankelijke circuit & New Japan Pro Wrestling (NJPW) (2013-2016) ===


In 2003 begon A.J. zich te concentreren op het NWA World Heavyweight Championship. Nadat hij David Flair had verslagen, op 15 januari, nam A.J. de hulp van Larry Zbyszko aan en werd lid van Vince Russo's Sports Entertainment Xtreme faction. A.J. nam het op 19 februari op tegen NWA World Heavyweight Champion Jeff Jarrett, maar verloor. In de loop van de wedstrijd veranderde A.J. van 'heel' naar 'face' toen hij S.E.X. aanviel.
Jones heeft jarenlang samengewerkt met onafhankelijke Amerikaanse, Japanse en Mexicaanse worstelpromoties. Hij reisde voortdurend de wereld rond, maar de succesvolste episode kende Jones bij New Japan Pro Wrestling (NJPW). Als lid van de immens populaire groep [[Bullet Club|The Bullet Club]] sloten de Japanse fans al snel Jones in de harten. Omdat Styles plichtsgetrouw werkte voor verschillende onafhankelijke promoties in de Verenigde Staten en de rest van de wereld, kon hij niet steeds aanwezig zijn bij de Japanse evenementen. Styles werd als leider vervangen door Karl Anderson, en na zijn definitieve vertrek werd hij opgevolgd door [[Finn Bálor]]. Alvorens in 2016 te tekenen bij [[World Wrestling Entertainment]] (WWE), duelleerde hij in november 2015 met [[Shinsuke Nakamura]], die later net als Finn Bálor in Jones' voetsporen zou treden en een verbintenis zou sluiten met de WWE. Zijn laatste optreden voor NJPW kwam er op 5 januari 2016. Styles werd verraden door zijn vrienden van Bullet Club, die de kant kozen van hun toenmalige rivaal [[Kenny Omega]]. Drie weken later debuteerde Styles voor de WWE tijdens de jaarlijkse [[Royal Rumble]], die uiteindelijk gewonnen werd door [[Triple H (worstelaar)|Hunter Hearst Helmsley]].


A.J. vocht kort met Raven en Glenn Gilberti voordat hij in april 2003 een nieuw tag team vormde met D'Lo Brown. Tijdens hun tijd samen, leerde A.J. Styles de Frog splash van D'Lo en D'Lo pikte A.J.'s Suicide Plancha op. Het tag team werd op 28 mei opgeheven, zodat beide mannen het NWA World Heavyweight Championship weer konden nastreven. Ze vochten tegen elkaar op 4 juni in een number one contendership match, die gewonnen werd door A.J. Op 11 juni nam A.J. het op tegen Jarrett en Raven in een three-way match voor het Heavyweight Championship. Styles won de wedstrijd en de titel, nadat Vince Russo in de ring was gegaan en Jarrett sloeg met een gitaar. Hiermee werd hij de eerste TNA Triple Crown winnaar. Op 18 juni, 2003, tijdens de eerste TNA anniversary show, versloegen Jarrett en Sting A.J. en zijn partner Syxx-Pac.
=== World Wrestling Entertainment (WWE) (2016-) ===


In juli 2003 verdedigde A.J. zijn titel succesvol. Daarna versloeg hij verschillende tegenstanders, voordat hij op 22 oktober zijn titel verloor aan Jarrett. Daarna werd A.J. een 'face', terwijl Jarrett een 'heel' werd. Ondanks Jarretts eis dat A.J. terugkeerde naar de X Division, ging A.J. verder met het nastreven van het World Heavyweight Championship. Op 12 november vormde hij een team met Sting om Jarrett en Lex Luger te verslaan. A.J. verloor op 3 december van Jarrett voor het Heavyweight Championship.
Drie weken na zijn vertrek bij New Japan Pro Wrestling (NJPW), maakte A.J. Styles zijn opwachting in de traditionele Royal Rumble-wedstrijd. Hij kampte er tegen 29 andere worstelaars. Styles' entree werd op gejuich onthaald door de aanwezige fans. Hij zou de wedstrijd niet winnen, daar hij kort voor het einde geëlimineerd werd door [[Kevin Steen|Kevin Owens]]. Hij twistte vervolgens met [[Chris Jericho]]. Hun ruzie ging vooral over hun aandeel in de worstelwereld. Jericho stelde dat hij meer had betekend voor de worstelwereld dan Styles. Het resulteerde in de eerste pay-per-view-wedstrijd van Styles voor de WWE, op ''[[WrestleMania 32]]'' (2016). Styles vloerde Jericho, maar de vete kende daarmee geen einde. Die eindigde pas toen Styles Jericho nogmaals klopte, dit keer met het oog op een titelkans tegen toenmalig [[WWE World Heavyweight Championship|WWE World Heavyweight Champion]] [[Joe Anoa'i|Roman Reigns]].  


==== 2004 ====
Styles verzilverde zijn eerste titelwedstrijd pas in september 2016, een wedstrijd tegen [[Jonathan Good|Dean Ambrose]]. Het was het eerste kampioenschap voor Jones in de WWE. Met dank aan Ambrose leed Styles nadien een vernederende nederlaag tegen [[James Ellsworth]], op papier een minder getalenteerde worstelaar dan Styles. Ambrose had zich met de wedstrijd bemoeid, wat leidde tot het verlies van Styles. Desondanks behield Styles de titel achtereenvolgens tegen [[Baron Corbin]] en [[Nicholas Nemeth|Dolph Ziggler]]. [[Windham Rotunda|Bray Wyatt]] zou hem later het kampioenschap afhandig maken.
In januari 2004 werd A.J. Styles in een poll '''"Mr. TNA"''' genoemd door TNA-fans. A.J. vocht in januari met Jeff Jarrett en Abyss. Op 4 februari dwong Jarretts bondgenoot Don Callis hem om een team te vormen met Abyss in een wedstrijd tegen de NWA World Tag Team kampioenen Kevin Northcutt en Legend. Abyss hinderde A.J.'s inspanningen in deze wedstrijd, voordat hij hem helemaal in de steek liet. Toch slaagde A.J. erin om beide tegenstanders te verslaan, hierdoor werd hij tweemaal NWA World Tag Team Champion, met Abyss als zijn partner. De daaropvolgende week versloeg A.J. Abyss in een wedstrijd voor beide Tag Team titels. Abyss en A.J. vervolgden hun gevecht en op 17 maart versloeg Abyss A.J. en werd hiermee de nummer één uitdager van het NWA World Heavyweight Championship.


Op 21 april werd Chris Harris, die die avond zou vechten tegen Jarrett, aangevallen door Raven. Omdat Chris Harris nu niet meer kon vechten, werd A.J. door Vince Russo, die op dat moment TNA Director of Authority was, geselecteerd om tegen Jarrett te vechten in plaats van Harris in een [[steel cage match]]. Toen Jarrett A.J. probeerde te slaan met een gitaar, probeerde Russo hem tegen te houden, hiermee gaf hij A.J. de tijd en kans om op te staan en de gitaar kapot te trappen met een Pele kick. A.J. won en werd voor de 2e keer NWA World Heavyweight Champion. Hij verdedigde deze titel succesvol in wedstrijden met Ron Killings, Raven en Chris Harris. Op 19 mei vocht hij tegen alle drie de mannen in een four-way title match. A.J. verloor zijn titel aan Killings, nadat Jarrett A.J. met een gitaar had geslagen. Op 2 juni, vochten ze met z'n vijfen om de titel in een King of the Mountain match, die gewonnen werd door Jarrett.
Op ''[[WrestleMania 33]]'' (2017) triomfeerde Styles na een duel tegen [[Shane McMahon]], de fictieve 'General Manager' van het programma ''[[WWE SmackDown!|Tuesday Night SmackDown! Live]]'' en tegen wie Styles rebelleerde. Na het verliezen van het WWE World Heavyweight Championship begon Jones aan een nieuwe race. Hij wilde het [[WWE United States Championship]] binnenrijven. Styles slaagde in zijn opzet toen hij Kevin Owens na twee eerdere, mislukte pogingen wist te verslaan in [[Madison Square Garden]]. Hij verloor het kampioenschap aan Baron Corbin bij ''[[WWE Hell in a Cell|Hell in a Cell]]''. Enkele maanden later stapte Styles in een verhaallijn met Shinsuke Nakamura, met wie hij voorheen de ring deelde bij New Japan Pro Wrestling (NJPW). Styles en Nakamura bekvechtten alreeds lange tijd om het WWE World Heavyweight Championship. Styles maakte zich in die periode een tweede maal meester van het kampioenschap en verlengde zijn titel tegen zowel Nakamura als [[Miroslav Barnyashev|Alexander Rusev]].


A.J. keerde kort daarna terug naar de X Division, toen hij een four-way match won en de nummer één uitdager werd van het X Division Championship in de aflevering van ''TNA iMPACT!'' op 4 juni. Op 9 juni versloeg hij Frankie Kazarian en werd hiermee voor de 3e keer X Division Champion. In de daaropvolgende weken vocht A.J. met Kid Kash en Dallas terwijl hij succesvol zijn titel verdedigde in wedstrijden met Kazarian en Mr. Aguila. Een toegevoegde wedstrijd op 23 juni tegen [[Jeff Hardy]] werd verstoord door Kash en Dallas. Op 28 juli verdedigde A.J. de titel tegen Kazarian en Michael Shane in een Ultimate X match. Nadat Kash A.J. had aangevallen met een crutch, ontvingen Shane en Kazarian de riem en werden co-X Division Champions.
== Privé ==


A.J. deed verschillende pogingen om de titel terug te winnen en vocht meerdere wedstrijden tegen Kash. Dit resulteerde in een 'table match' op 8 september, die door A.J. werd gewonnen. In oktober begon A.J. te vechten tegen Petey Williams. Op 7 november daagde hij Williams uit voor het X Division Championship, tijdens Victory Road. Tijdens de weken voorafgaand aan deze wedstrijd, gebruikte A.J Williams' '''Canadian Destroyer''', nadat Williams de Syles Clash gebruikte op anderen. Williams hield zijn titel vast, met de hulp van zijn manager Scott D'Amore.
Allen Jones (A.J. Styles) trouwde in 2000 met Wendy, een leerkrachte. Hij heeft drie zonen, Ajay Covell Jones (2005), Avery Jones (2007), en Albey Jones (2009), en een dochtertje, Anney Jones (2014). Het gezin is woonachtig te [[Gainesville (Georgia)|Gainesville]] ([[Georgia (staat)|Georgia]]). Hij is heel [[katholicisme|katholiek]]. Zo zegt Jones zelf: "God komt op de eerste plaats, familie op de tweede".   
 
Tijdens de iMPACT!-aflevering van 12 november, vormden A.J. en Jeff Hardy samen een team om The Naturals te verslaan. Tijdens de wedstrijd, werden ze aangevallen door de Kings of Wrestling, bestaande uit Jeff Jarrett, Scott Hall en Kevin Nash. Na meerdere confrontaties, vormden Hardy, A.J. en Randy Savage samen een team om het op te nemen tegen de Kings of Wrestling, tijdens Turning Point op 5 december. Ondanks dat Savage pas laat tijdens de wedstrijd kwam opdagen, werden de Kings of Wrestling verslagen.
 
=== WWE 2016 - heden ===
AJ Styles maakte zijn comeback in de Royal Rumble van 2016. Op 19 juli werd hij verwezen naar Smackdown Live. Op Summerslam 2016 nam hij het opnemen tegen [[John Cena]], hij wist te winnen tegen Cena. De aflevering van SmackDown achter Summerslam won hij de match tegen [[Dolph Ziggler]] en zo is hij de nieuwe uitdager van [[Dean Ambrose]] de toen huidige titeldrager van het [[WWE Championship]]. Dean verdedigde de titel tegen AJ Styles op [[Backlash 2016]], maar AJ wist de match te winnen en won zo ook het WWE Championship, zo is Styles dus momenteel de huidige titeldrager van de brand '''Smackdown''' (oktober 2016). Op No Mercy 2016 mocht hij de titel voor de eerste keer verdedigen tegen [[John Cena]] en [[Dean Ambrose]], Styles won de match door Cena te pinnen. Er werd op 11 oktober beslist door [[Daniel Bryan]], de baas van Smackdown, dat Styles de titel moet verdedigen tegen James Ellsworth die een match had gewonnen met hulp van Ambrose, die 'toevallig' ook de scheidsrechter was. De wedstrijd voor de titel ging door op de volgende aflevering van Smackdown op 18 oktober 2016. Aangezien Ambrose weer bij de ring was, maar nu als omroeper en 'time keeper' (degene die de bel luidt en de tijd bijhoudt) werd de wedstrijd steeds verstoord. Op een gegeven moment gooide Styles Ellsworth steeds de ring uit, waarna Ambrose hem weer teruggooide, dit ging zeven maal door. Styles ging op de bovenste touwen staan om te schreeuwen tegen Ambrose buiten de ring. Ellsworth kwam weer enigzins bij en duwde Styles van de touwen af en die kwam hard terecht. Uit het niets gaf Ellsworth een soort karatetrap tegen de kin van Styles, waardoor hij bijna won. Het publiek was op de hand van de onervaren lichtgewicht James Ellsworth. Uiteindelijk wist Styles te winnen door diskwalificatie (Ambrose zat Styles op te jutten om Ellsworth nog harder te slaan en te schoppen). Styles bleef de kampioen omdat bij diskwalificatie de titel niet gewonnen kan worden.
 
== Prestaties ==
* All Access Wrestling
** AAW Heavyweight Championship (1 keer)
 
* Ballpark Brawl
** Natural Heavyweight Championship (1 keer)
 
* Christian Wrestling Federation - Christian Wrestling Entertainment
** CWF/E Heavyweight Championship (2 keer)
 
* Independent Professional Wrestling
** IPW Heavyweight Championship (1 keer)
 
* Independent Wrestling Association Mid-South
** IWA Mid-South Heavyweight Championship (1 keer)
** Ted Petty Invitational (2004)[1]
 
* International Wrestling Cartel
** IWC Super Indies Championship (2 keer)
 
* Independent Wrestling Revolution
** IWR King Of The Indies Championship (1 keer)
 
* Maximum Pro Wrestling
** Max-Pro Cruiserweight Championship (1 keer)
 
* Midwest Pro Wrestling
** MPW Universal Heavyweight Championship (1 keer)
 
* New Korea Pro Wrestling Association
** NKPWA Junior Heavyweight Championship (1 keer)
 
* NWA Wildside
** NWA Wildside Heavyweight Championship (1 keer)
** NWA Wildside Television Championship (3 keer)
 
* Pro Wrestling Guerrilla
** PWG Championship (1 keer)
 
* [[Pro Wrestling Illustrated]]
** [[PWI Tag Team of the Year]] (2006) <small>- Christopher Daniels</small>
 
* Pro Wrestling Report
** Tag Team of the Year (2006) <small>- met Christopher Daniels</small>
 
* [[Ring of Honor]]
** ROH Pure Wrestling Championship (1 keer)
** ROH Tag Team Championship (1 keer met [[The Amazing Red]])
 
* [[Total Nonstop Action Wrestling]]
** [[NWA World Heavyweight Championship]] (3 keer)
** [[NWA World Tag Team Championship]] (4 keer; 1x met [[Jerry Lynn]], 1x met [[Abyss (worstelaar)|Abyss]] en 1x met [[Christopher Daniels]])
** [[TNA World Heavyweight Championship]] (2 keer)
** [[TNA Television Championship]] (2 keer)
** [[TNA World Tag Team Championship]] (2 keer; [[Travis Tomko|Tomko]](1x) en [[Kurt Angle]] (1x))
** [[TNA X Division Championship]] (6 keer)
** [[Triple Crown Championship#Total Nonstop Action Wrestling|Triple Crown Championship]] (1ste, 2de, 3de en 5de)
** [[Grand Slam Championship#Total Nonstop Action Wrestling|Grand Slam Championship]] (1ste)
** Mr. TNA (2003–2005)
** TNA Match of the Year (2006) <small>- met Christopher Daniels vs. Homicide en Hernandez op No Surrender</small>
** TNA Tag Team of the Year (2006) <small>- met Christopher Daniels</small>
 
* World Wrestling All-Stars
** WWA International Cruiserweight Championship (1 keer)
 
* World Wrestling Entertainment
**WWE World Heavyweight Championship ( 1 keer)
 
* [[Wrestling Observer Newsletter awards]]
** 5 Star Match (2005) <small>vs. [[Samoa Joe]] en [[Christopher Daniels]] op Unbreakable</small>
** Best Flying Wrestler (2005)
** Best Wrestling Maneuver (2003)


== Externe links ==
== Externe links ==
* {{en}} [http://www.ajstyles.org/ Officiële website]
* {{en}} [http://www.onlineworldofwrestling.com/bios/a/aj-styles/ Profiel op Online World of Wrestling]
* {{en}} [http://www.onlineworldofwrestling.com/bios/a/aj-styles/ Profiel op Online World of Wrestling]
* {{en}} [http://www.wwe.com/superstars/aj-styles Profiel op WWE.com]
* {{de}} [http://www.cagematch.de/?id=2&nr=801 Profiel op Cagematch]
* {{de}} [http://www.cagematch.de/?id=2&nr=801 Profiel op Cagematch]
* {{Link IMDb naam|id=1138283|label=Allen Jones}}
* {{Link IMDb naam|id=1138283|label=Allen Jones}}
{{Commonscat|A.J. Styles}}
{{Commonscat|A.J. Styles}}
{{Navigatie Grand Slam en Triple Crown Champions}}
{{Navigatie Grand Slam en Triple Crown Champions}}
https://www.wikidata.org/wiki/Q83816
{{Navigatie WWE-werknemers}}
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q83816 }}
{{DEFAULTSORT:Styles, A.J.}}
{{DEFAULTSORT:Styles, A.J.}}
[[Categorie:Amerikaans professioneel worstelaar]]
[[Categorie:Amerikaans professioneel worstelaar]]
[[Categorie:Pseudoniem]]
[[Categorie:Pseudoniem]]

Huidige versie van 7 aug 2018 om 21:36

A.J. Styles
A.J. Styles in 2016
A.J. Styles in 2016
Persoonlijke informatie
Volledige naam Allen Neal Jones
Geboorteplaats Verenigde Staten Jacksonville (North Carolina)
Geboortedatum 2 juni 1977
Lengte 1,80 m
Gewicht 99 kg
Carrière
Debuut 1998
Ringnaam Mr. Olympia
Air Styles
A.J. Styles
Trainer/coach Rick Michaels
Discipline Professioneel worstelen
rel=nofollow

Allen Neal Jones, beter bekend als A.J. Styles (Jacksonville (North Carolina), 2 juni 1977), is een Amerikaans professioneel worstelaar die sinds 2016 actief is in de World Wrestling Entertainment (WWE). Jones is zowel een tweevoudig WWE Champion als WWE United States Champion. Hij wordt op technisch vlak tot één van de meest gerespecteerde worstelaars gerekend.

Jones worstelde aanvankelijk voor vele gerenommeerde Amerikaanse worstelpromoties, maar hij kwam nadien uit voor diverse internationale promoties zoals New Japan Pro Wrestling (NJPW) en momenteel World Wrestling Entertainment. Hij wordt binnen de worstelwereld echter vooral geassocieerd met zijn periode bij Total Nonstop Action Wrestling (TNA), waar hij actief was tussen 2002 en 2013. Onder de ringnaam A.J. Styles veroverde Jones twee keer het TNA World Heavyweight Championship. Hij was tevens de eerste worstelaar binnen de TNA die de eretekens van Grand Slam Champion en Triple Crown Champion verkreeg, de twee prestigieuze accolades in het professioneel worstelen. Styles ruilde uiteindelijk de TNA in voor een weliswaar korter Aziatisch intermezzo bij New Japan Pro Wrestling (NJPW). In Japan werd hij populair als leider van de riante worstelgroep The Bullet Club (later 'The Club'), met Luke Gallows en Karl Anderson.

Hij tekende in 2016 een contract bij WWE. Jones maakte in januari 2016 zijn debuut tijdens de jaarlijkse Royal Rumble. De ringnaam A.J. Styles is rechtstreeks afgeleid van Jones' initialen. Tegenwoordig is hij als A.J. Styles te zien in de wekelijkse liveshow Tuesday Night SmackDown! Live. A.J. Styles wordt door intimi beschouwd als een van de beste professioneel worstelaars ter wereld.

Professioneel worstelcarrière (1998-)

Vroege carrière (1998-2002)

Jones debuteerde in 1998 en kwam tijdens zijn jeugdjaren uit voor verschillende onafhankelijke worstelpromoties, voornamelijk bij de National Championship Wrestling (NWA) in Georgia. Voor deze promotie won Jones het lokale kampioenschap voor zwaargewichten. Hij worstelde toen onder de ringnaam Mr. Olympia. Jones werd er opgemerkt door World Championship Wrestling (WCW). In de WCW ging Jones door onder de naam Air Styles, als lid van het tag team Air Raid. Hij zou de WCW echter niet lang trouw blijven en verliet de promotie alweer in 2001, na een weinig succesvolle samenwerking. Styles zou vervolgens andere horizonten verkennen en schipperen tussen Oceanië en Noord-Amerika.

Hij zette zijn loopbaan verder bij talloze onafhankelijke promoties, achtereenvolgens de Amerikaanse organisatie Xcitement Wrestling Federation, de Australische promotie World Wrestling All-Stars en opnieuw in eigen land de East Coast Wrestling Association (ECWA). Tijdens deze periode won Jones verschillende onafhankelijke titels.

Ring of Honor (ROH) (2002-2006)

Hoewel hij ook een contract van onbepaalde duur tekende bij Total Nonstop Action Wrestling (TNA), hervatte Styles in 2002 bij Ring of Honor, waar op dat ogenblik ook CM Punk en Bryan Danielson actief waren. Hij vocht er enkele duels uit met Paul London en vormde enige tijd een tag team met Amazing Red (Jonathan Figueroa). Jones won met Figueroa het ROH Tag Team Championship. Er volgde een vete met generatiegenoot Christopher Daniels en meteen daarna Jimmy Rave. Styles werd daarin gesteund door Mick Foley. Later daagde hij Samoa Joe uit voor het ROH World Championship, maar slaagde er niet in de wedstrijd te winnen. Zijn twee laatste pay-per-view-optredens voor Ring of Honor worstelde Styles in november 2006, respectievelijk tegen Davey Richards en Samoa Joe. De vertrekkende Jones kreeg nog een laatste eresaluut van de organisatie.

Total Nonstop Action Wrestling (TNA) (2002-2013)

Eerste individueel succes (2002-2007)

Styles sloot in mei 2002 een overeenkomst met Total Nonstop Action Wrestling. Dit was echter geen exclusiviteitscontract, waardoor Styles nog steeds aan de slag kon bij een andere promotie. Hij koos toen voor Ring of Honor, maar de deal met Ring of Honor verviel eind 2006. Als dusdanig bestendigde Jones' contract bij Total Nonstop Action Wrestling. Hij werd algauw de inaugurele TNA X Division Champion toen hij in een traditionele eliminatiewedstrijd Brandon Silvestry (Low Ki), Psicosis en Jerry Lynn elimineerde. Jones zou dit kampioenschap in totaal zes keer op zijn naam schrijven.

A.J. Styles focuste zich nu op het NWA World Heavyweight Championship, een titelriem die door de TNA werd overgenomen van het ter ziele gegane National Wrestling Alliance (NWA). Deze titel was op dat moment in het bezit van David Flair, zoon van worstelicoon Ric Flair. Jones won eerder met Jerry Lynn het TNA World Tag Team Championship nadat zij Bruce Lane en Larry Lane versloegen. Jones en Lynn verdedigden de titel met succes tegen Jeff Jarrett en Ron Killings (R-Truth). Styles maakte ook even deel uit van de groep van voormalig WWE-producent Vince Russo, genaamd S.E.X. (abbreviatie Sports Entertainment Xtreme).

In 2004 nam Styles' populariteit verder toe. Als één helft van een tag team naast zijn goede vriend Christopher Daniels scheerde hij hoge toppen binnen de TNA. Het tag team ontstond toen Styles besloot om Daniels te helpen nadat die het TNA X Division Championship kwijtspeelde aan Samoa Joe. Styles en Daniels bemachtigden samen het TNA World Tag Team Championship. Styles klopte daaropvolgend Chris Sabin en werd voor de zesde keer in zijn carrière TNA X Division Champion. Hij moest de titel snel afstaan aan Christian Cage en gaf Daniels de schuld. Daniels raakte op zijn beurt verwikkeld in een vete met Terry Gerin (Rhino). In een poging het terug bij te leggen met Daniels nam Jones het met Samoa Joe op tegen Rhino en Kurt Angle. Zij wonnen hun wedstrijd, maar Styles verloor de daaropvolgende wedstrijd tegen Rhino.

Onbetwiste TNA World Heavyweight Champion (2009-2010)

A.J. Styles zette vanaf 2009 zijn zinnen op het TNA World Heavyweight Championship. Op 20 september 2009 - bij de pay-per-view No Surrender - haalde Styles het van vijf opponenten, onder wie Steve Borden (Sting) en de regerende kampioen Kurt Angle. Hij verdedigde zijn titel tegen Sting en beëindigde hiermee diens ongeslagen reeks. A.J. Styles zou de titel 211 dagen houden en hield tijdens die periode worstelaars als Abyss (Christopher Parks) en Kurt Angle af. Styles moest de titel op 19 april 2010 doorgeven aan Rob Van Dam, slechts een dag na de pay-per-view Lockdown.

Fourtune en laatste verhaallijnen (2010-2013)

Jones richtte onder leiding van Ric Flair met Bobby Roode, James Storm en Frankie Kazarian de groep Fourtune op (later hernoemd naar Fortune), een verwijzing naar The Four Horsemen. Bezieler Ric Flair was eind jaren tachtig zelf lid van deze groep. Rond deze periode kroonde Styles zich voor de tweede keer tot TNA Legends Champion mits een overwinning tegen Rob Terry. Styles vestigde zelf zijn aandacht op Tommy Dreamer en nam de maat van hem in een I Quit-wedstrijd. Een uitgeputte Tommy Dreamer moest deze wedstrijd staken. Styles beoogde hierna het TNA World Heavyweight Championship van zijn vriend Bobby Roode. De leden van Fortune waren allemaal uit op individueel succes, inclusief Styles. De groep Fortune barstte daardoor uit zijn voegen. In zijn jacht op een hernieuwd TNA World Heavyweight Championship werd A.J. Styles wederom tegengewerkt door zijn oude maatje Christopher Daniels en Tommy Dreamer. Toen Styles en Daniels andermaal de plooien glad streken, betekende dit het definitieve einde van de groep Fortune.

De laatste verhaallijnen van Jones leken sterk op zijn voorgaande escapades binnen de TNA. Zo bond hij opnieuw de strijd aan met zijn maatje Christopher Daniels, maar ook Freddie Kazarian was erbij betrokken. Tussendoor sleepte hij nog een tweede keer het TNA World Heavyweight Championship in de wacht. Styles versloeg Bubba Ray Dudley. Hij maakte zijn laatste verschijning in loondienst van TNA op 2 december 2013, een wedstrijd die Styles winnend afsloot. Hij nam de maat van Nick Aldis (Magnus), nadat Sting voor rekening van Styles een handje had geholpen. Een week later kondigde Styles verrassend zijn vertrek aan, waardoor een abrupt einde kwam aan Jones' 13-jarige TNA-carrière.

Terugkeer naar het onafhankelijke circuit & New Japan Pro Wrestling (NJPW) (2013-2016)

Jones heeft jarenlang samengewerkt met onafhankelijke Amerikaanse, Japanse en Mexicaanse worstelpromoties. Hij reisde voortdurend de wereld rond, maar de succesvolste episode kende Jones bij New Japan Pro Wrestling (NJPW). Als lid van de immens populaire groep The Bullet Club sloten de Japanse fans al snel Jones in de harten. Omdat Styles plichtsgetrouw werkte voor verschillende onafhankelijke promoties in de Verenigde Staten en de rest van de wereld, kon hij niet steeds aanwezig zijn bij de Japanse evenementen. Styles werd als leider vervangen door Karl Anderson, en na zijn definitieve vertrek werd hij opgevolgd door Finn Bálor. Alvorens in 2016 te tekenen bij World Wrestling Entertainment (WWE), duelleerde hij in november 2015 met Shinsuke Nakamura, die later net als Finn Bálor in Jones' voetsporen zou treden en een verbintenis zou sluiten met de WWE. Zijn laatste optreden voor NJPW kwam er op 5 januari 2016. Styles werd verraden door zijn vrienden van Bullet Club, die de kant kozen van hun toenmalige rivaal Kenny Omega. Drie weken later debuteerde Styles voor de WWE tijdens de jaarlijkse Royal Rumble, die uiteindelijk gewonnen werd door Hunter Hearst Helmsley.

World Wrestling Entertainment (WWE) (2016-)

Drie weken na zijn vertrek bij New Japan Pro Wrestling (NJPW), maakte A.J. Styles zijn opwachting in de traditionele Royal Rumble-wedstrijd. Hij kampte er tegen 29 andere worstelaars. Styles' entree werd op gejuich onthaald door de aanwezige fans. Hij zou de wedstrijd niet winnen, daar hij kort voor het einde geëlimineerd werd door Kevin Owens. Hij twistte vervolgens met Chris Jericho. Hun ruzie ging vooral over hun aandeel in de worstelwereld. Jericho stelde dat hij meer had betekend voor de worstelwereld dan Styles. Het resulteerde in de eerste pay-per-view-wedstrijd van Styles voor de WWE, op WrestleMania 32 (2016). Styles vloerde Jericho, maar de vete kende daarmee geen einde. Die eindigde pas toen Styles Jericho nogmaals klopte, dit keer met het oog op een titelkans tegen toenmalig WWE World Heavyweight Champion Roman Reigns.

Styles verzilverde zijn eerste titelwedstrijd pas in september 2016, een wedstrijd tegen Dean Ambrose. Het was het eerste kampioenschap voor Jones in de WWE. Met dank aan Ambrose leed Styles nadien een vernederende nederlaag tegen James Ellsworth, op papier een minder getalenteerde worstelaar dan Styles. Ambrose had zich met de wedstrijd bemoeid, wat leidde tot het verlies van Styles. Desondanks behield Styles de titel achtereenvolgens tegen Baron Corbin en Dolph Ziggler. Bray Wyatt zou hem later het kampioenschap afhandig maken.

Op WrestleMania 33 (2017) triomfeerde Styles na een duel tegen Shane McMahon, de fictieve 'General Manager' van het programma Tuesday Night SmackDown! Live en tegen wie Styles rebelleerde. Na het verliezen van het WWE World Heavyweight Championship begon Jones aan een nieuwe race. Hij wilde het WWE United States Championship binnenrijven. Styles slaagde in zijn opzet toen hij Kevin Owens na twee eerdere, mislukte pogingen wist te verslaan in Madison Square Garden. Hij verloor het kampioenschap aan Baron Corbin bij Hell in a Cell. Enkele maanden later stapte Styles in een verhaallijn met Shinsuke Nakamura, met wie hij voorheen de ring deelde bij New Japan Pro Wrestling (NJPW). Styles en Nakamura bekvechtten alreeds lange tijd om het WWE World Heavyweight Championship. Styles maakte zich in die periode een tweede maal meester van het kampioenschap en verlengde zijn titel tegen zowel Nakamura als Alexander Rusev.

Privé

Allen Jones (A.J. Styles) trouwde in 2000 met Wendy, een leerkrachte. Hij heeft drie zonen, Ajay Covell Jones (2005), Avery Jones (2007), en Albey Jones (2009), en een dochtertje, Anney Jones (2014). Het gezin is woonachtig te Gainesville (Georgia). Hij is heel katholiek. Zo zegt Jones zelf: "God komt op de eerste plaats, familie op de tweede".

Externe links

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met A.J. Styles op Wikimedia Commons.

rel=nofollow
Grand Slam Championship
WWE:Shawn Michaels · Triple H · Kane · Chris Jericho · Kurt Angle · Eddie Guerrero · Rob Van Dam · Booker T · Jeff Hardy · John "Bradshaw" Layfield · Christian · Big Show
TNA:A.J. Styles · Abyss · Samoa Joe
rel=nofollow
Triple Crown Championship
WWE:Pedro Morales · Bret Hart · Diesel · Shawn Michaels · Stone Cold Steve Austin · The Rock · Triple H · Kane · Chris Jericho · Kurt Angle · Eddie Guerrero · Chris Benoit · Ric Flair · Edge · Rob Van Dam · Booker T · Randy Orton · Jeff Hardy · CM Punk · John "Bradshaw" Layfield · Rey Mysterio · Dolph Ziggler · Christian · Big Show · The Miz
WCW:Ric Flair · Lex Luger · Sting · Diamond Dallas Page · Goldberg · Bret Hart · Chris Benoit · Scott Steiner · Booker T
TNA:A.J. Styles · Kurt Angle · Samoa Joe · Abyss
ECW:Johnny Hotbody · Sabu · Mikey Whipwreck · Tazz · Rob Van Dam
rel=nofollow
Hoofdrooster
Supersterren:Adam Rose · Bad News Barrett · Big E · Big Show · Bo Dallas · Braun Strowman · Bray Wyatt · Brock Lesnar · Bubba Ray Dudley · Cesaro · Chris Jericho · Christian · Curtis Axel · Damien Mizdow · Daniel Bryan · Darren Young · Dean Ambrose · Diego · Dolph Ziggler · D-Von Dudley · Epico · Erick Rowan · Fandango · Fernando · Finn Bálor · Goldust · Heath Slater · Jack Swagger · Jey Uso · Jimmy Uso · Jinder Mahal · John Cena · Kalisto · Kane · Kevin Owens · Kofi Kingston · Konnor · Luke Harper · Mark Henry · The Miz · Neville · R-Truth · Randy Orton · The Rock · Roman Reigns · Rusev · Ryback · Seth Rollins · Sheamus · Sin Cara · Stardust · Sting · Titus O'Neil · Triple H · Tyson Kidd · The Undertaker · Viktor · Xavier Woods · Zack Ryder
Diva's:Alicia Fox · Brie Bella · Cameron · Charlotte · Emma · Eva Marie · Layla · Naomi · Natalya · Nikki Bella · Paige · Rosa Mendes · Summer Rae · Tamina Snuka
Andere:El Torito · Hornswoggle · Jamie Noble · Joey Mercury · Lana · Paul Heyman · Stephanie McMahon · William Regal · Zeb Colter
Televisieteam:Booker T · Byron Saxton · Carlos Cabrera · Corey Graves · David Otunga · Jason Albert · Jerry Lawler · Jerry Soto · John "Bradshaw" Layfield · Kyle Edwards · Marcelo Rodriguez · Michael Cole · Renee Young · Scott Stanford · Tom Phillips
Ringaankondigers:Eden · JoJo · Lilian Garcia
Scheidsrechters:Chad Patton · Charles Robinson · John Cone · Mike Chioda · Rod Zapata · Scott Armstrong
Worstelteams:The Ascension · The Authority · The Bella Twins · Los Matadores · The Lucha Dragons · The New Day · Prime Time Players · Tyson Kidd & Cesaro · The Usos
rel=nofollow
NXT Wrestling (opleidingsrooster)
Worstelaars:Aiden English · Alex Riley · Baron Corbin · Blake · Brian Kendrick · Bull Dempsey · Colin Cassady · Enzo Amore · Finn Bálor · Hideo Itami · Kevin Owens · Mojo Rawley · Murphy · Rhino · Sami Zayn · Solomon Crowe · Sylvester Lefort · Tye Dillinger · Tyler Breeze
NXT Diva's:Alexa Bliss · Aliyah · Asuka · Bayley · Becky Lynch · Billie Kay · Carmella · Dana Brooke · Liv Morgan · Mandy Rose · Peyton Royce · Sasha Banks
Staf:Bill DeMott · Billy Gunn · Canyon Ceman · Dusty Rhodes · Gerald Brisco · Norman Smiley · Sara Amato
rel=nofollow
rel=nofollow
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=A.J._Styles&oldid=257201"