Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Chris Jericho
| Chris Jericho | ||
| Persoonlijke informatie | ||
| Geboortenaam | Christopher Keith Irvine | |
| Bijnaam | "Y2J" | |
| Nationaliteit |  Canada Verenigde Staten
| |
| Geboorteplaats | Manhasset (New York) | |
| Geboortedatum | 9 november 1970 | |
| Lengte | 1,83 m | |
| Gewicht | 103 kg | |
| Carrière | ||
| Debuut | 2 oktober 1990 | |
| Ringnaam | Chris Jericho Last Survivor Super Ligee | |
| Trainer/coach | Ed Langley Stu Hart Keith Hart | |
| Overige beroep(en) | Professioneel worstelaar | |
| Officiële website | ||
| (en) IMDb-profiel | ||
Chris Jericho, geboren als Christopher Keith Irvine (Manhasset (New York), 9 november 1970), is een Amerikaans professioneel worstelaar, muzikant, songwriter, televisiepresentator, acteur, auteur en danser van Canadese oorsprong. De naam Jericho heeft hij van het album Walls of Jericho van Helloween.
Hij was ook bekend in de Extreme Championship Wrestling (ECW), World Championship Wrestling (WCW) en World Wrestling Federation/World Wrestling Entertainment (WWF/WWE). Hij is ook de frontman van Fozzy, een Amerikaans heavymetalband.
Jericho won als worstelaar tot nu toe 30 kampioenschappen waarvan 24 titels in de WWF/WWE, 5 titels in de WCW en 1 titel in de ECW. Hij was tevens de eerste Undisputed Champion binnenin de WWF, nadat hij het WWF Championship en het WCW Championship verenigde in 2001. Met het WWF/WWE Intercontinental Championship won hij 9 keer en is daarmee de recordhouder. Hij is ook de negende Triple Crown Champion en de vierde Grand Slam Champion.
Professioneel-worstelcarrière
Beginjaren (1990–1996)
Irvine ging op 19-jarige leeftijd naar de Hart Brothers School of Wrestling waar hij Lance Storm ontmoette. Twee maanden later was Irvine klaar om te worstelen op onafhankelijke shows en maakte op 2 oktober 1990 zijn debuut. Zijn debuutwedstrijd tegen Storm eindigde in een gelijkspel. Vervolgens werkten Irvine en Storm samen als een tag team dat de "Sudden Impact" heette. Ondertussen verving Irvine zijn ringnaam in Jericho, dat verwezen werd naar het muziekalbum "Walls Of Jericho" van de band Helloween. Jericho, Storm, Edge, Jason Reso (Christian Cage) en Rhino werkten samen in de Northern Manitoba, een tournee die georganiseerd werd door Tony Condello. Jericho en Storm worstelden ook in de Calgary's gebaseerde promotionele worstelfederaties zoals de Canadian National Wrestling Alliance (CNWA) en de Canadian Rocky Mountain Wrestling (CRMW). In 1991 begonnen Jericho en Storm aan een tournee in Japan en worstelden voor Frontier Martial-Arts Wrestling.
In de winter van 1992 reisde Jericho naar Mexico waar hij voor verscheidene kleine worstelbedrijven worstelde, totdat hij voor de Consejo Mundial de Lucha Libre (CMLL), het grootste worstelbedrijf in Mexico, worstelde. In december 1993 won hij het NWA Middleweight Champion en was met die titel 11 maanden lang kampioen. In 1994 worstelde Jericho voor de Smoky Mountain Wrestling, een promotionele worstelfederatie van Jim Cornette, en herenigde met zijn voormalige teampartner Storm. Jericho en Storm werden daarna lid van de Thrillseekers.
Extreme Championship Wrestling (1996)
Dankzij een aanbeveling van Chris Benoit aan promoter Paul Heyman, begon Jericho in 1996 te worstelen voor de Extreme Championship Wrestling (ECW). Tijdens zijn ECW-periode won Jericho 1 keer het ECW World Television Championship en worstelde tegen verscheidene bekende ECW-worstelaars zoals Taz, Sabu, Rob Van Dam, Cactus Jack, Shane Douglas en 2 Cold Scorpio. Tussendoor verscheen Jericho ook op World Championship Wrestling (WCW).
World Championship Wrestling (1996-1999)
Op 26 augustus 1996 maakte Jericho zijn eerste WCW-verschijning en verscheen op 15 september 1996 in een match tegen Chris Benoit op Fall Brawl, zijn eerste pay-per-viewshow. In januari 1997 maakte Jericho, onder zijn ringnaam Super Liger, zijn debuut op New Japan Pro Wrestling (NJPW), die een werkovereenkomst had met de WCW. Jericho had daar een rol als de gemaskerde aartsvijand van Jushin "Thunder" Liger. Later keerde hij opnieuw terug naar de WCW. Op 28 juni 1997 versloeg Jericho Syxx om het Cruiserweight Championship te winnen. Op 12 augustus 1997 won Jericho voor de tweede keer het Cruiserweight Championship door Alex Wright te verslaan.
In het najaar van 1997 bekwam Jericho een heel nadat hij voor de derde keer de Cruiserweight-titel won Rey Mysterio Jr. op Souled Out. Na de match pakte Jericho een gereedschap en sloeg op Mysterio's knie. Jericho had dan een korte feud ("vete") met Juventud Guerrera waarin Guerrera herhaaldelijk een titelwedstrijd verzocht, maar Jericho wees hem voortdurend af. De vete culmineerde in een "Title vs. Mask" match op SuperBrawl VIII. Guerrera verloor de match en werd gedwongen om zijn masker te verwijderen.
Op 10 augustus 1998 versloeg Jericho Stevie Ray, die de kampioen Booker T verving, om het World Television Championship te winnen. Op 30 november 1998 verloor Jericho het Television Championship aan Konnan.
In het voorjaar van 1999 begon Jericho een vete met Perry Saturn. Dat leidde tot het aanzetten van bizarre wedstrijden waar een consequentie aan het verliezen van een wedstrijd is verbonden, zoals op Souled Out, waar Jericho Saturn versloeg in een "loser must wear a dress" ("verliezer moet een jurk dragen") match. Op SuperBrawl IX worstelden Jericho en Saturn in een "dress" ("jurk") match, die Jericho opnieuw won van Saturn. Op Uncensored won Saturn uiteindelijk van Jericho in een "Dog Collar" ("hondshalsband") wedstrijd.
World Wrestling Federation/World Wrestling Entertainment/WWE (1999-2005;2007-2010 2012-heden)
1999-2005
Op 30 juni 1999 tekende Jericho een contract bij de World Wrestling Federation (WWF). Op 9 augustus maakte Jericho zijn debuut en onderbrak The Rock, die in de ring stond voor een gesprek. Jericho liep de arena in en noemde zichzelf "Y2J", dat refereerde naar de Millenniumbug ("Y2K").
Tijdens de eerste aflevering van SmackDown! op 26 augustus 1999, maakte Jericho zijn ringdebuut en verloor van Road Dogg, nadat Road Dogg een "powerbomb" uitvoerde op Jericho, die door de tafel ging.
Op Survivor Series 1999 verloor Jericho van Chyna voor het Intercontinental Championship en dit leidde tot het begin van een langdurige vete tussen Jericho en Chyna. Na verlies tegen Chyna op SummerSlam, won Jericho zijn eerste Intercontinental Championship op Armageddon 1999 door Chyna te verslaan. Jericho moest wel de titel verdelen met Chyna na een controversiële match waarin twee afzonderlijke scheidsrechters Jericho en Chyna afriepen als kampioenen. Op Rumble 2000 versloeg Jericho Chyna en was dan voor 100% Intercontinental Champion. Al snel kreeg Jericho ruzie met Kurt Angle en die versloeg Jericho op No Way Out 2000 om het Intercontinental Championship te winnen.
Op WrestleMania 2000 won Jericho de Triple Threat match van Chris Benoit en Kurt Angle om voor de eerste keer het European Championship te winnen. Tijdens de Raw-aflevering van 3 april 2000, een dag na WrestleMania, verloor Jericho zijn titel aan Eddie Guerrero nadat Chyna, die de 'Latino Heat' van Guerrero niet weerstaan, tegen Jericho keerde en de kant koos van Guerrero.
Op 4 mei 2000 won Jericho voor de derde keer het Intercontinental Championship nadat hij Chris Benoit versloeg, maar vier dagen later moest hij de titel afstaan aan Benoit. Tussendoor had Jericho een vete met Triple H en dat leidde tot een Last Man Standing match op Fully Loaded 2000. De match werd gewonnen door Triple H, die de hulp kreeg van zijn vrouw Stephanie McMahon.
Op Royal Rumble 2001 won Jericho de Ladder match van Benoit om voor de vierde keer het Intercontinental Championship te winnen. Vier dagen na WrestleMania X-Seven, waar hij de titel met succes heeft verdedigd tegen William Regal, werd Jericho verslagen door Triple H en moest de titel aan hem afstaan.
Een dag na Judgment Day 2001, waar Jericho en Benoit de "Tag Team Turmoil-match" wonnen voor een wedstrijd tegen kampioenen Stone Cold Steve Austin en Triple H voor het WWF Tag Team Championship. Ze versloegen hen en werden zo WWF Tag Team Champions. In de eerste Fatal Four-Way Tables, Ladders and Chairs match verdedigden ze met succes de titel, maar Benoit, die tijdens de match een blessure opliep na een duikende kopstoot door een tafel, was daardoor een jaar lang uitgeschakeld. Op 19 juni 2001 moest Jericho de titel afstaan aan de Dudley Boyz.
De volgende maanden was Jericho een belangrijke kracht in The Invasion-verhaallijn, een verhaallijn waarin WCW- en ECW-worstelaars hun krachten bundelden om het WWF te veroveren. Jericho koos, ondanks dat hij in het verleden voor de WCW en ECW worstelde, aan de kant van de WWF. Op No Mercy 2001 versloeg Jericho The Rock, met wie hij vooraf ruzie had, om het WCW Championship te winnen. Een dag na No Mercy, legden Jericho en The Rock hun geschillen bij en wonnen samen het WWF Tag Team Championship door de Dudley Boyz te verslaan. Later verloren ze hun titel aan Test en Booker T en zetten hun vete opnieuw voort. Tijdens de Raw-aflevering op 5 november 2011 versloeg The Rock Jericho om het WCW Championship te herwinnen.
Na de wedstrijd viel Jericho The Rock aan met een stalen klapstoel. Op Vengeance 2001 versloeg Jericho The Rock voor het WCW Championship en versloeg later op die avond ook Stone Cold Steve Austin voor het WWF Championship. Jericho was toen in bezit van het WCW Championship en het WWF Championship, verenigde beide titels tot het Undisputed WWF Championship en werd zo de eerste Undisputed WWF Champion in de WWF-geschiedenis. Op Royal Rumble 2002 en op No Way Out 2002 verdedigde Jericho met succes zijn titel tegen de wrakende ex-kampioenworstelaars (The Rock op Royal Rumble en Steve Austin op No Way Out). Op WrestleMania X8 moest Jericho de titel afstaan aan Triple H.
Na zijn periode op SmackDown, keerde Jericho terug naar Raw, versloeg op 16 september 2002 Rob Van Dam (RVD) en won zo voor de vijfde keer het Intercontinental Championship. Op 14 oktober 2002 wonnen Jericho en Christian, met wie hij een tag team vormde, het WWF Tag Team Championship dat omgedoopt werd tot WWE World Tag Team Championship. Op Armageddon 2002 moesten Jericho en Christian in een Fatal Four-Way Elimination match de titel verdedigen tegen de teams Dudley Boyz, Booker T & Goldust en William Regal & Lance Storm. Booker T en Goldust wonnen de match en Jericho en Christian moesten de titel afstaan aan hen.
In het voorjaar begon Jericho een vete met Shawn Michaels die ontwikkeld werd nadat Jericho, onder bedrog, Michaels elimineerde. De vete bereikte op WrestleMania XIX zijn hoogtepunt en Jericho verloor van Michaels.
Jericho's volgende vete was met Goldberg, die in het verleden op WCW meermaals weigerde om tegen Jericho te worstelen. Goldberg was in die tijd op WCW onklopbaar. Op Bad Blood 2003 kreeg Jericho zijn kans om Goldberg te verslaan maar hij faalde.
Tijdens de Raw-aflevering van 27 oktober 2003 won Jericho voor de zesde keer het Intercontinental Championship door RVD te verslaan. Maar later op dat avond moest hij de titel weer afstaan aan hem, die de Steel Cage match won.
In het najaar van 2003 begon Jericho een romance met Trish Stratus terwijl zijn tag teampartner Christian een romance begon met Lita. Dit bleek echter om een weddenschap te gaan, waarin Jericho en Christian voor een 'Canadese Dollar' wedden. Het doel was wie van hen als eerste met hun respectievelijke minnaar kon slapen. Stratus hoorde dit en beëindigde haar relatie met Jericho. Nadat hij haar redde van een aanval door Kane, kwam Stratus met Jericho overeen dat ze samen "vrienden" konden worden. Toen Christian de "Walls of Jericho" uitvoerde op Stratus, nam hij op wraak op Jericho en dat leidde tot een match op WrestleMania XX. Tijdens de wedstrijd tussen Christian en Jericho, liep Stratus naar de ring en sloeg "per ongeluk" in Jerichos gezicht en Christian telde Jericho uit. Echter, na de wedstrijd, leken Stratus en Christian een koppel. Door deze onthulling leidde dat tot een Handicap match op Backlash 2004 die Jericho won. Op Unforgiven 2004 won Jericho de Ladder match van Christian om voor de zevende keer het vacante Intercontinental Championship te winnen. Een maand later, op Taboo Tuesday 2004, moest hij de titel afstaan aan Shelton Benjamin.
Op Survivor Series 2004 vormde Jericho een team met Randy Orton, Chris Benoit en Maven om het op te nemen tegen Triple H, Batista, Edge en Snitsky. Het team die de match won, mog wekenlang om beurten de rol spelen als "General Manager" van de show Raw. De match werd gewonnen door Team Jericho. Toen Jericho zijn beurt had als de rol van General Manager, hij ontdeed Triple H zijn World Heavyweight Championship-titel aangezien een week eerder de Triple Threat match voor de titel in een gelijkspel eindigde. Op New Year's Revolution 2005 nam Jericho deel aan een Elimination Chamber match tegen Triple H, Chris Benoit, Batista, Randy Orton en Edge voor het vacante World Heavyweight Championship. De match werd gewonnen door Batista die de laatst overgebleven worstelaar, Jericho, elimineerde.
In eind juni 2005 begon Jericho een vete met John Cena, die op dat moment het WWE Championship bezat. Op Vengeance 2005 faalde Jericho in een Triple Threat match om het WWE Championship te winnen. De vete bleef maar duren tijdens de zomer van 2005 en daagde Cena opnieuw uit voor een titelwedstrijd op SummerSlam 2005, die Cena won. Een dag later, tijdens de Raw-aflevering, confronteerde Jericho Cena voor een herkansing en deze keer in een 'You're fired' match. Cena won de match en Jericho werd door de General Manager Eric Bischoff ontslagen. Jericho keerde zich tegen Bischoff en werd door de veiligheidsdiensten buitengezet. Later kondigde de WWE aan dat Jericho zijn WWE-contract afliep op 25 augustus 2005.
2007–2010
Op 19 november 2007 maakte Jericho zijn terugkeer in de WWE, die vanaf september 2007 promo's begon te maken over de terugkeer van Jericho, en onderbrak Randy Ortons georkestreerde "doorgeven van de fakkel" ceremonie. Hij daagde Orton, die het WWE Championship bezat, uit voor een titelmatch. Tijdens de aflevering van Raw op 26 november 2007, won Jericho van Santino Marella en dat deed hij dat door zijn nieuwe finisher, de "Codebreaker", uit te voeren. Op Armageddon 2007 streed Jericho tegen Orton maar door inmenging van "SmackDown Co-commentator" John "Bradshaw" Layfield (JBL) eindigde de match in een diskwalificatie, in voordeel van Jericho waarbij Orton zijn titel behield. Jericho begon daarna een vete met JBL en beiden worstelden dat onderling uit op Royal Rumble 2008. Jericho werd gediskwalificeerd nadat hij JBL aanviel met een stalen klapstoel.
Tijdens de Raw-aflevering van 10 maart 2008 versloeg Jericho Jeff Hardy en won zo voor de achtste keer het Intercontinental Championship, een record. In juni 2008 begon Jericho met een eigen talkshow, de Highlight Reel. Op een bepaalde moment was Shawn Michaels de gast, groette de fans maar Jericho viel hem aan. Tijdens de aanval blesseerde hij Michaels' zijn oog nadat Jericho zijn hoofd door de "Jeritron 5000", een groot en duur videoscherm, vernoemd naar Chris Jericho, dat boven de ring hing, gooide.[1]
Door deze actie kregen ze allebei van Pro Wrestling Illustrated en Wrestling Observer Newsletter een onderscheiding in de categorie "Feud of The Year". Op Night of Champions 2008 moest Jericho, na afleiding van Shawn Michaels, zijn titel afstaan aan Kofi Kingston.
Op The Great American Bash ontmoette Jericho Michaels en Jericho won de match nadat hij Michaels aanviel op zijn oogsnede. Michaels kondigde later aan dat door zijn oogschade hij wellicht met pensioen moest gaan. Vervolgens liep Jericho naar Michaels om hem aan te vallen, maar sloeg per ongeluk Michaels' vrouw Rebecca. Als gevolg hiervan ontmoetten ze elkaar in een "Unsanctioned match" op Unforgiven 2008 die Jericho verloor. Later op de avond van Unforgiven, won Jericho, die de geblesseerde World Heavyweight Champion CM Punk verving, de Championship Scramble en won voor de eerste keer het World Heavyweight Championship.
Op Cyber Sunday 2008 moest Jericho zijn titel afstaan aan Batista. Acht dagen later won Jericho de Steel Cage match van Batista en won zo voor de tweede keer het World Heavyweight Championship. Op Survivor Series 2008 moest Jericho opnieuw de titel afstaan aan John Cena.
In het voorjaar van 2009 was Jericho door 'WWE Executive Vice President' Stephanie McMahon ontslagen totdat hij publiekelijk excuses aanbood aan Stephanie. Jericho begon daarna een vete tegen The Wrestler-filmster Mickey Rourke en andere vier WWE Hall of Famers, Ric Flair, Roddy Piper, Jimmy Snuka en Ricky Steamboat. Jericho daagde hen uit en viel hen vervolgens aan. Op WrestleMania XXV, tijdens de Elimination match elimineerde Jericho Snuka, Steamboat en Piper.
Tijdens de aflevering van Raw op 13 april werd Jericho door de WWE Draft naar de SmackDown-brand verzonden. De vete tussen Jericho en Rey Mysterio, die op dat moment in bezit was van het Intercontinental Championship, begon nadat Jericho een lederen naar Mysterio gooide. Beiden streden op Judgment Day 2009 om het Intercontinental Championship, Myserio won van Jericho en behield de titel. Op Extreme Rules 2009 won Jericho de No Holds Barred match van kampioen Mysterio. Door die zege won Jericho voor de negende keer het Intercontinental Championship en verbeterde zijn eigen record. Op The Bash 2009 moest Jericho zijn titel terug afstaan aan Mysterio. Later op dat avond wonnen Jericho en Edge het Unified WWE Tag Team Championship.
Al snel liep Edge een blessure en Jericho ging op zoek naar een vervanger. Op Night of Champions onthulde Jericho dat The Big Show zijn nieuwe tag teampartner en samen worstelden onder de naam Jeri-Show. Ze versloegen Cody Rhodes en Ted DiBiase om het titel te behouden. Op TLC: Tables, Ladders & Chairs 2009 verloren ze hun titel nadat ze verslagen werden door D-Generation X (DX).
Op Elimination Chamber 2010 won Jericho voor de derde keer het World Heavyweight Championship nadat hij de Elimination Chamber match won door de laatste overgebleven deelnemer, The Undertaker, die afgeleid werd door Shawn Michaels, als laatste te elimineren. Een dag later kondigde Edge aan dat hij Jericho uitdaagde voor zijn titel op WrestleMania XXVI, die Jericho won en de titel behield. Tijdens de aflevering van SmackDown op 2 april 2010 diende Jack Swagger zijn Money in the Bank-koffer in, versloeg Jericho en won de titel nadat Jericho een "spear" kreeg van Edge.
Tijdens de Draft 2010 werd Jericho terug naar de Raw gestuurd en vormde daar al snel een team met The Miz. Jericho en The Miz wilden The Hart Dynasty (David Hart Smith & Tyson Kidd) uitdagen voor het Unified WWE Tag Team Championship op Over the Limit 2010, maar faalden in hun opzet.
Tijdens de aflevering van Raw op 19 juli worstelde Jericho, die in het begin van de show werd aangevallen door The Nexus, samen met zijn rivalen Edge, John Morrison, R-Truth, The Great Khali en Bret Hart in een team dat geleid werd door John Cena om het op te nemen tegen The Nexus op SummerSlam 2010. Later verloor Jericho de "Loser Leaves SummerSlam Team"-match en was gedwongen om het team van Cena te verlaten. Maar na de wedstrijd bood John Cena Jericho alsnog een plaats in zijn team, maar weigerde. Later keerde Jericho terug naar het team nadat hij en Edge hun geschillen hadden bijgelegd. Op SummerSlam versloeg Team Cena (John Cena, John Morrison, R-Truth, Bret Hart, Chris Jericho en Daniel Bryan, ex-Nexus-lid en The Great Khali, die geblesseerd geraakte na een aanval van de Nexus-leden) de team Nexus. Na Jericho's eliminatie tijdens de wedstrijd, viel hij onverwachts Edge en Cena aan.
Tijdens de aflevering van Raw op 27 september, nam Jericho het op tegen Randy Orton, maar na inmenging van Sheamus eindigde de match onbeslist. Achteraf trapte Orton met zijn schoen tegen Jericho's hoofd. Later maakte Jericho bekend dat hij er een tijd tussenuit wilde.
Begin 2012 keerde Jericho terug, maar een paar maanden later verliet hij alsnog de WWE om zich, samen met de muziekband Fozzy, te concentreren op hun tournee. In oktober 2012 waren de onderhandelingen tussen Jericho en WWE stukgelopen en Jericho weigerde voorlopig om terug te komen voor de Royal Rumble in 2013.
In 2014 en later weer in 2015 keerde Jericho weer terug naar de WWE. Na perikelen tussen Dean Ambrose en Roman Reigns tegen de The Wyatt Family, verscheen een nieuw lid van The Wyatt Family, 'het zwarte schaap', Braun Strowman, een krachtsporter met een gewicht van ongeveer 185 kg en een lengte van meer dan 2 meter. In een wedstrijd tegen The Wyatt Family zochten Ambrose en Reigns nog een derde man. Dit werd een verrassing tot de wedstrijd begon (een 'mystery partner'), het bleek Jericho te zijn. Ondanks dat Jericho Reigns en Ambrose bijstond, verpestte hij de wedstrijd door zichzelf in de wedstrijd te brengen, terwijl Reigns de boel onder controle had, door ongevraagd Reigns aan te tikken, waardoor Reigns uit de ring moest en Jericho het tegen Strowman moest opnemen, die net gevloerd was door Reigns. De overige Wyatts schakelden snel Reigns en Ambrose uit buiten de ring en na enkele aanvallen van Jericho, moest hij toch het onderspit delven tegen Strowman en won de Wyatt Family. Dit alles vond plaats op Night of Champions 2016.[2]
Hierna worstelde Jericho met wisselend succes weer in de WWE.
In het worstelen
- Finishers
- Breakdown (Full nelson facebuster)
- Codebreaker (Running double knee facebreaker)
- Lionsault (Middle rope springboard moonsault)
- Liontamer (Elevated Boston crab with a knee to the back or neck)
- Walls of Jericho (Elevated Boston crab)
- Signature moves
- Armbar
- Backhand chop
- Diving spinning back elbow strike
- Double powerbomb pin
- Double underhook transitioned into either a backbreaker
- Enzuigiri, sometimes while running
- Flashback (Sleeper slam, sometimes to an oncoming opponent)
- Giant swing
- Leapfrog body guillotine to an opponent draped over the second rope preceded by theatrics
- Jericho Spike (Hurricanrana, sometimes from the top rope)
- Missile dropkick
- One–handed bulldog
- Spinning wheel kick
- Springboard dropkick to an opponent on the ring apron
- Springboard plancha
- Bijnamen
- "Y2J"
- "The Ayatollah of Rock 'n' Rolla"
- "Lionheart"
- "The King of the World"
- "The First Undisputed Champion"
- "The Man of 1004 Holds"
- "Paragon of Virtue"
Prestaties
- Canadian Rocky Mountain Wrestling
- CRMW Heavyweight Championship (1 keer)
- CRMW North American Tag Team Championship (2 keer met Lance Storm)
- Consejo Mundial de Lucha Libre
- NWA World Middleweight Championship (1 keer)
- Pro Wrestling Illustrated
- PWI Comeback of the Year (2008)
- PWI Feud of the Year (2008) vs. Shawn Michaels
- PWI Most Hated Wrestler of the Year (2002, 2008)
- World Championship Wrestling
- WCW Cruiserweight Championship (4 keer)
- WCW World Television Championship (1 keer)
- World Wrestling Federation/Entertainment
- WCW Championship (2 keer)
- WWE World Heavyweight Championship (3 keer)
- WWF European Championship (1 keer)
- WWF Hardcore Championship (1 keer)
- WWF/WWE Intercontinental Championship (9 keer, recordhouder)
- WWE World Tag Team Championship (5 keer; 1x met Chris Benoit, 1x met The Rock, 1x met Christian, 1x met Edge en 1x met Big Show)
- WWE Tag Team Championship (2 keer; 1x met Edge en 1x met Big Show)
- Slammy Award
- Superstar of the Year (2008)
- Tag Team of the Year (2009) met The Big Show
- Extreme moment of the year (2014)
- Triple Crown Championship (10de)
- Wrestle Association "R"
- WAR International Junior Heavyweight Championship (1 keer)
- WAR International Junior Heavyweight Tag Team Championship (1 keer met Gedo)
- World Wrestling Association
- WWA World Tag Team Championship (1 keer met El Dandy)
- Wrestling Observer Newsletter
- Best on Interviews (2003, 2008, 2009)
- Feud of the Year (2008) vs. Shawn Michaels
- Match of the Year (2008) vs. Shawn Michaels in een Ladder match op No Mercy op 5 oktober
- Most Underrated Wrestler (1999, 2000)
- Readers' Favorite Wrestler (1999)
- Wrestler of the Year (2008, 2009)
Externe links
- (en) Officiële website
- (en) Profiel op Online World of Wrestling
Chris Jericho in de Internet Movie Database (en)
- (en) Profiel op WWE
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Chris Jericho op Wikimedia Commons.
| Bronnen, noten en/of referenties
|
| WWE: | Shawn Michaels · Triple H · Kane · Chris Jericho · Kurt Angle · Eddie Guerrero · Rob Van Dam · Booker T · Jeff Hardy · John "Bradshaw" Layfield · Christian · Big Show |
| TNA: | A.J. Styles · Abyss · Samoa Joe |
| WWE: | Pedro Morales · Bret Hart · Diesel · Shawn Michaels · Stone Cold Steve Austin · The Rock · Triple H · Kane · Chris Jericho · Kurt Angle · Eddie Guerrero · Chris Benoit · Ric Flair · Edge · Rob Van Dam · Booker T · Randy Orton · Jeff Hardy · CM Punk · John "Bradshaw" Layfield · Rey Mysterio · Dolph Ziggler · Christian · Big Show · The Miz |
| WCW: | Ric Flair · Lex Luger · Sting · Diamond Dallas Page · Goldberg · Bret Hart · Chris Benoit · Scott Steiner · Booker T |
| TNA: | A.J. Styles · Kurt Angle · Samoa Joe · Abyss |
| ECW: | Johnny Hotbody · Sabu · Mikey Whipwreck · Tazz · Rob Van Dam |
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Chris Jericho op Wikimedia Commons.