Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Hessel

Uit Wikisage
Versie door De Wikischim (overleg | bijdragen) op 18 jul 2011 om 11:04
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Hessel, (geboren Hessel van der Kooij, West-Terschelling, 20 april 1955) is een Nederlandse zanger. Hij staat ook bekend onder het pseudoniem Ray Maccannon[1]

Biografie

Hessel had zich op zestienjarige leeftijd voorgenomen om naar Canada te emigreren. Hij zou daar als houthakker zijn brood kunnen verdienen, maar vader van der Kooij vond dit niet zo'n prettig idee. In Hoorn stond destijds een café te huur. Afgesproken werd dat de eigenaresse het pand zou verhuren en dat Hessel de zaak ging runnen. Dat was wel een opgave, want het was een café waar in honderd jaar niets was veranderd.

Op 24 maart 1972 opende ik de deuren van de GW. Ontzettend druk had en kreeg ik het niet dus ik vulde mijn tijd met een beetje spelen op een geleende gitaar. Het waren een paar jongens uit het dorp die mij een beetje overeind hielden, plus de patattent die voor De Groene Weide stond. Verder was er niet veel te verdienen.[2]

Zijn gitaarspel en zang wekten wel belangstelling bij de gasten. In de jaren die volgden werd het steeds drukker. Al snel bleek dat het muziek maken een belangrijk onderdeel was geworden. Hessel en grote vriend Piet Cupido konden het samen goed redden. Al gauw krijgt hij de bijnaam de Bruce Springsteen van Terschelling. Hessel treedt minstens zo veel op als The Boss. Tijdens de vele optredens in zijn café De Groene Weide wisselt Hessel eigen werk af met composities (van Joe Jackson en natuurlijk Springsteen) die hun nut bewezen hebben.[3]

In 1977 ontmoette hij Gossen Smit, een leraar taalexpressie. Samen gingen ze liedjes schrijven. Hessel schreef de muziek, en Gossen de teksten. She's flying to America en Brother Sagitarius werden uit deze samenwerking geboren.

Na weken van repeteren op de oude ADM werf in Amsterdam Noord belandde hij in 'Studio Zeezicht' van Rob van Donselaar. Hier werd Hessels eerste LP 'Flamborough Head', in eigen productie, opgenomen. Om de LP goed te laten verkopen legden ze in het café een boek neer waarmee iedereen de plaat kon bestellen. Via dit boek werden uiteindelijk 1200 exemplaren verkocht.

Muzikale carrière buiten Terschelling

In 1984 ontmoette hij Kees Brakkee, een leraar Engels en gek van muziek. Brakkee heeft de teksten voor de cd's 'Just my luck' en 'Dust' geschreven, alsook de single Somebody Told Me. Dust werd uitgebracht door platenmaatschappij Polydor. In 1985 brak Hessel echt door met de hit Terug naar Terschelling. Deze kwam tot de 18e plaats in de Nederlandse Top 40.

In 1989 werden er concerten georganiseerd. Eén in De Trije in Franeker, waar Live in Frjentsjer werd opgenomen, alsook in Koog aan de Zaan. Het bleek een succes, en André Roosenburg stelde voor om dan ook maar Ahoy te doen.

Anekdote

Hessel vertelt graag zijn ervaring met Ahoy in een anekdote:

"Met Ahoy". "Je spreekt met Hessel van Terschelling en ik zou graag Ahoy willen huren." "Heb je een grote familie?" "Nee niet bijzonder groot." "Hoe wil je dan je kaarten verkopen?" "Nou zie je... Ik heb een café en ik dacht hier..." Na de telefoon te hebben opgehangen, zou de directeur hoofdschuddend tegen zijn assistenten hebben gezegd: "Wat ik nou toch meemaak... Er is een of andere gek van Terschelling die Ahoy wil huren." Waarop de secretaressen het uitschreeuwden: "Hessel".[4]

Zo werd er een afspraak gemaakt met de directeur van Ahoy, Hans van Amerongen. Alles was geregeld, en Ahoy ging nu (1991) toch echt gebeuren. Het eerste concert was al snel uitverkocht en werd er een tweede concert aan toegevoegd. Later dat jaar werd de liveregistratie op dubbel-video uitgebracht.

Ook het Thialf in Heerenveen (1992) en twee jaar later het Vredenburg te Utrecht (1994) werden vereerd met een serie concerten. Dan is het een paar jaar rustig totdat hij in 1999 een groot concert geeft op Terschelling zelf. Het podium wordt in het Duinmeer gebouwd, en het publiek nam plaats rond het water.

In 2000 bracht hij het nieuwe album Flotsam onder het platenlabel CNR Records uit, die onder meer het nummer One Heart, een duet met Hessels dochter Tess bevat.

In 2003 is het de beurt aan het Heineken Music Hall. Tijdens de shows worden opnamen gemaakt voor een album en een dvd.

Hessel speelt, samen met zijn dochter Tess, in 2005 in een uitverkocht Thialf te Heerenveen. De opbrengsten van het concert, ruim 100.000 euro, werden aan het goede doel gegeven: Hessel Voor Hessel, een organisatie die geld inzamelt voor onderzoek naar de dodelijke ziekte Aicardi-Goutières waaraan de zesjarige Hessel Tros uit Ryptsjerk lijdt.

Horizon verbreden

Hessel heeft zich inmiddels ook op andere activiteiten gestort. Een eigen geluidsstudio die hij verhuurt aan artiesten, maar waar ook workshops gehouden worden voor personeelsuitjes. Ook heeft hij een kampeerboerderij en maakt hij voor de VVV op Terschelling een aantal video's over Terschelling.

Naast zijn rijbewijs, heeft hij ook een vliegbrevet, en geeft hij interviews in een helikopter aan de lokale tv in Franeker, of in een sportvliegtuig voor Omrop Fryslân.

Dochter

Tess van der Kooij is de dochter van Hessel van der Kooij. Ze heeft samen met haar vader een duetsingle uitgebracht genaamd One Heart. Ze zong zelf ook een aantal malen op de tv bij onder andere Koffietijd. Ze presenteerde ook voor de AVRO Het Gevoel Van... Oerol.

Het beste café van Nederland

Bestand:Groene Weide - Menu.jpg
In De Groene Weide bestel je iets lekkers van een lp

Café De Groene Weide van zanger Hessel op Terschelling werd door het vakblad Misset Horeca uitgeroepen tot Café van het Jaar 2011 in de Café Top 100.[5][6]

Trivia

  • In de Groene Weide presenteert Hessel zijn menu op "Langspeel Platen"
  • Springtij - "organisatie eiland". Springtij is een organisatie die zich de zorg van de natuur aantrekt. Hessel van der Kooij is een van de organisators.[7]
  • Hessel treedt ca. 250 maal per jaar op in zijn kroeg, van 22:30 tot 0:30.
  • In de Groene Weide heeft hij een nagebouwde Brandaris, die bij enkele nummers 'aangezet' wordt, en het vuurtorenlicht iedere 5 seconden voorbij flitst, zoals de 'Echte' Brandaris dit ook doet. Dit noemt hij de oudste lichtshow ter wereld. (Verwijzend naar de Brandaris die stamt uit de 17e eeuw.)

Discografie

Een overzicht van alle uitgebrachte cd's en singles:


Zie ook

Externe links

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

  1. º Het album Me werd gezongen door Hessel, en de teksten geschreven onder dit pseudoniem.
  2. º Hessel.nl
  3. º Muziek encyclopedie - Hessel
  4. º Hij vertelt dit regelmatig in zijn kroeg de Groene Weide of bij interviews.
  5. º "Bron: www.missethoreca.nl"
  6. º "Bron: www.hessel.nl, 22 november 2010: Hessel is het beste café van Nederland !".
  7. º Springtij festival
rel=nofollow
rel=nofollow