Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Picardietoren
De Picardietoren was een van de vijfentwintig verdedigingstorens in de vestingwerken van de Nederlandse stad Venlo.
Herkomst van de naam
Vermoedelijk refereert het woord picardie aan een plaats waar piekeniers hun lansen (pieken) opsloegen, of waar de (vaak metalen) piekpunten werden vervaardigd. Hoewel de precieze herkomst van de naam niet geheel duidelijk is, moet het antwoord wel in die richting worden gezocht.
Een andere verklaring voor de herkomst van de naam kan worden gezocht in de bewoners van het gebied. Vermoedelijk woonden er namelijk mensen die afkomstig waren uit Picardië. Als zodanig zou de naam dus eenvoudigweg als gebied van de Picardiërs kunnen worden gezien.
Ook was er tijdens de ontwikkeling van Venlo als stad in de middeleeuwen al een straat die de naam Picardie droeg, welke uitliep op deze toren.
Locatie
Zoals gezegd bevond de toren zich ter hoogte van de straat Picardie, een straat in de Venlose binnenstad die heden ten dage nog steeds bestaat. De toren bevond zich in de oostzijde van de stadsmuur, met ten noorden de Bleykerstoren. Ten zuiden van de toren was de Keulsepoort met de daarbij ter versterking gebouwde Fiolentoren. Aan de buitenzijde van de muur moet ter hoogte van deze toren het open veld langzaam zijn overgegaan in een laar, wat ook de herkomst van de andere benaming (Laarpoort) van de Keulsepoort verduidelijkt.
Functie
Gezien de ligging bij de straat Picardie kan men voorzichtig stellen dat deze toren voornamelijk als opslagplaats van lansen, dan wel als smederij van metalen piekpunten werd gebruikt. Daarnaast moet dit een zogenaamde weertoren zijn geweest. De piekeniers konden via een noordelijk van de toren gelegen poterne uitvallen organiseren richting de vijand.
Verdere ontwikkeling
Rond 1739 werd buiten de stadsmuur de bouw van Enveloppe Van der Duyn gerealiseerd.
Tussen 1867 en 1872 werden de vestingwerken van de stad, per Koninklijk Besluit van Willem III der Nederlanden, gesloopt. Tegenwoordig herinnert alleen nog de straatnaam Picardie in de binnenstad nog aan het verleden.
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- Frans Hermans e.a 1999: Venlo. Historische stedenatlas van Nederland ISBN 90-407-1992-6
 | (Voormalige) Vestingwerken van Venlo |  |
|---|