Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Filip Naudts
| Filip Naudts | ||
| Zelfportret (2020) | ||
| Zelfportret (2020) | ||
| Persoonsgegevens | ||
| Volledige naam | Filip Alfons Marie Naudts | |
| Beroep(en) | Fotograaf | |
Filip Naudts (Gent, 7 december 1968) is een Belgisch fotograaf.
Levensloop
Filip Naudts groeide op in Lochristi, waar hij nog steeds woont en werkt.
In 1993 richtte Naudts fotostudio Guarda La Fotografia op. Een jaar eerder startte hij zijn carrière als setfotograaf bij de Vlaamse publieke omroep VRT, toen BRTN. Hij werkte van 1993 tot 2002 als fotodocumentalist in het FotoMuseum in Antwerpen en van 2002 tot 2006 als fotorecensent bij het Nederlandse fotografieblad FOTO. Naudts is of was huisfotograaf van Vlaamse magazines als P-Magazine, Knack, Ché, Goedele Magazine, Humo en De Morgen Magazine.
Zijn eerste rondreizende tentoonstelling die in 2000 tot in het Národní technické muzeum[1] in Praag te zien was, resulteerde in de publicatie van zijn eerste fotoboek Auromatic, en de groei van zijn naamsbekendheid.[2]
Naar aanleiding van de 20e verjaardag van Guarda La Fotografia verscheen bij Stichting Kunstboek in 2013 het gelijknamige fotoboek met verzameld werk, waarin bekende Vlamingen, vrouwelijk naakt en humor een belangrijke rol speelden.[3] Deze publicatie haalde de Vlaamse pers nadat bekend raakte dat VRT toestemming gaf aan Ketnet-wrapster Charlotte Leysen om naakt te poseren voor de lens van Naudts.[4]
Samen met de Nederlandse schrijfster Julie O'yang bracht Naudts in oktober 2017 de sci-fi fotonovelle The Picture of Dorya Glenn uit bij Stichting Kunstboek (België) en Delere Press (Singapore).[5] In het boek spelen beide auteurs de hoofdpersonages: Julie in de gedaante van de buitenaardse Dorya Glenn, en Filip in die van zichzelf. De foto-opnamen hadden plaats in het Noord-Franse dorpje Plomion.
Een eerste retrospectieve tentoonstelling kwam er na 25 jaar, Guarda La Fotografia. Het Stadsmuseum Lokeren pakte in 2018-2019 uit met een overzicht van Naudts' werk.[6]
Werk van Naudts
Fotoreeksen
| Jaar | Titel | |
| 1993-1994 | "Pictures for my soul" | |
| 1994-2000 | "Auromatic" | |
| 2001-2002 | "Erfenis van het moederlandschap" | |
| 2005 | "Histoire de l'oeil" | |
| 2009 | "La clé du boudoir" | |
| 2015 | "Paparazzo" |
Bibliografie (selectie)
- Auromatic (Foto Art, 2000, ISBN 90-76001-25-1)
- Guarda La Fotografia (Stichting Kunstboek, 2013, ISBN 978-90-5856-449-8)
- Paparazzo (Stichting Kunstboek, 2015, ISBN 978-90-5856-535-8)
- The Picture of Dorya Glenn (Stichting Kunstboek, 2017, ISBN 978-90-5856-577-8)
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Werk van Filip Naudts op Wikimedia Commons.