Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Zaak-De Pauw
In 2017 raakte acteur en tv-maker Bart De Pauw verwikkeld in een zaak toen verschillende meldingen kwamen van grensoverschrijdend gedrag.
Invloed van de zaak
De zaak verschijnt prominent in de Vlaamse media als een symbolische zaak voor de #MeToo-beweging. HLN omschrijft de zaak-De Pauw als een symbooldossier.[1] De Standaard roept het uit tot Vlaanderens eerste #MeToo-proces.[2] Omdat de zaak zoveel uitgelicht werd in de media vergeleek De Morgen het met een soap zonder voorgaande.[3]
Historiek
Achtergrond
Na een oproep van de VRT aan medewerkers om in verband met de #MeToo-beweging ongewenst gedrag te melden, trokken verscheidene vrouwen aan de bel over de gedrag van De Pauw. Dit gedrag zou zich hebben geuit zich in de vorm van, mede gezien de machtsrelatie, ongepaste sms'jes en over tot stalking.[4] De eerste meldingen gingen tot 10 jaar terug. Naar aanleiding van de meldingen besloot de VRT begin november 2017 om de samenwerking met De Pauw onmiddellijk te beëindigen.[5] Zo werd het goedlopende programma Twee tot de zesde macht per direct opgeschort.[4]
De vrouwen die de Pauw beschuldigden wensten eerst anoniem te blijven. Vanaf januari 2020 werden de namen van de negen vrouwen bekendgemaakt[6]Op 7 januari 2021 kwam actrice Maaike Cafmeyer, die een tijdelijke relatie had met De Pauw, in een interview naar buiten als een van de eerste vrouwen die naar de VRT-directie stapte.[7][8][9]
Reactie van De Pauw
De Pauw besloot te communiceren over de zaak en de beëindiging van de samenwerking met de VRT. Hij deed dit in een videoboodschap.[10] Hij werd hierbij geholpen door een crisiscommunicatiebureau[10]. In de boodschap heeft hij het over anonieme getuigenissen.
„Deze week heeft de VRT-directie mij te kennen gegeven dat zij de samenwerking na dertig jaar met mij onmiddellijk stop zetten. De enige reden die zij daar voor geven is dat in de nasleep van de #MeToo-campagne een aantal anonieme meldingen zijn binnengelopen rond mijn persoon. Anonieme meldingen omtrent mijn gedrag of hoe ik met mijn medewerkers omga. De vertrouwenspersoon van de VRT heeft voor alle duidelijkheid laten weten dat het niet gaat over fysieke aanrandingen, maar vooral om sms-verkeer met flirterige toon. Er werd op een bepaald moment ook gewag gemaakt van stalking.”
De Pauw in zijn videoboodschap
De namen zijn op dat moment bij de VRT en de kamer van inbeschuldigingsstelling gekend. Eind 2018 krijgt De Pauw de namen ook te weten[11]
Tijdens het lopende onderzoek werd een voorstel tot bemiddeling op tafel gelegd. De advocaten van de slachtoffers stelden voor om in ruil voor publieke excuses en een schadevergoeding het proces af te wenden, maar De Pauw weigerde.[12]
Reputatieschade
In oktober 2020 eiste De Pauw een schadevergoeding van 12 miljoen euro van de VRT omdat de omroep zijn reputatie zou vernietigd hebben.[13] Dezelfde maand sprak hij van een dubbele standaard in de media toen bij het uitlekken van naaktfoto's van bekende Vlamingen de VRT een platform gaf om hen te verdedigen.[14] De negen vrouwen die De Pauw aanklaagden hebben hierop verontwaardigd gereageerd door een optreden van Liesbet Stevens, voorzitster van het Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen.
„We stellen met stijgende verbazing vast dat hij er nogmaals voor kiest om zijn pleidooi via de media te voeren in plaats van in alle sereniteit in de rechtbank. Omdat hij daarbij de feiten tracht te minimaliseren tot ‘spelen’ en ‘enkele sms’jes.”
Stevens in een mededeling[15]
Rechtszaak
Het onderzoek werd in 2018 afgerond. Midden mei 2020 vroeg het parket van Mechelen om het dossier te behandelen op de correctionele rechtbank. Sinds 8 september 2020 lag de zaak voor de raadkamer, die de zaak doorverwees.[16]
De strafzaak zal op 14 januari 2021 starten.