Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Killenstein

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 16 jul 2020 om 23:42 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Killenstein_(plantage)&oldid=56712174 12 jul 2020 Niksbij26 (overleg | bijdragen) op 2 jul 2020)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Bestand:CoffeePlantLaChonita2.JPG
Koffiestruik

Killenstein, ook wel Killensteyn is een voormalige koffieplantage aan de Beneden-Commewijne (rivier) in Suriname

Plantage Killenstein kwam in bedrijf circa 1745 en bleef functioneren gedurende de 19e eeuw.

In 1770 was Killenstein 215 hectare groot (500 'akkers'). In 1819 bedroeg de grootte 311 ha.[1]

De achtereenvolgende eigenaren waren:

  • 1770: P. van der Werff
  • 1819: J.C. Tullen geb. Lankwyn
  • 1820: Boedel Tallen geb. Cankryn
  • 1826: C. L. Weissenbruch
  • 1832: Erven C. L. Weissenbruch
  • 1835: J.H.A. Berthand
  • 1863: A.H. Bots en A.G. Bots

De Helmondse gebroeders Amandus Hubertus Bots (1816-1878) en Arnoldus Gerardus Bots (1826-1882) bezaten in Suriname ook de katoenplantage Esthersrust aan de Warrapakreek. Katoen was een belangrijke grondstof voor de textielindustrie in Nederland. Deze kwam in de 19e eeuw ook in Helmond tot ontwikkeling. Het beheer van Killenstein en Esthersrust was uitbesteed aan de firma J. Haase & Zn. uit Amsterdam.

Als katholieken hechtten de gebroeders Bots er aan dat de tot slaafgemaakten het doopsel ontvingen. Hun plantages werden bezocht door R.K.-geestelijken, waaronder de priester-missionarissen Swinkels en Donders (circa 1855). Op de plantages was een kerkgebouw aanwezig.

De Noord-Brabanter van 24 februari 1859 meldt dat de gebroeders Bots bezwaar maakten tegen het wetsontwerp afschaffing slavernij. Uiteindelijk kregen zij 55.800 gulden uitgekeerd toen hun slaafgemaakten officieel werden 'vrij' verklaard bij de emancipatie in 1863.[2] Op Killenstein zijn toen de volgende achternamen geboekstaafd: Antons, Benter, Cornes, Duit, Eeden (ver), Facet, Gemin, Hoeber, Houwister, Julyson, Klames, Klopstok, Kluit, Krind, Mund, Palman, Pouwes, Roest, Schans, Sister, Stulp, Trop, Ving (van) en Walhout.[1]

Zie ook

Plantages in Suriname

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow