Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Lijst van Belgische edellieden door verdienste

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 26 aug 2018 om 22:53 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lijst_van_Belgische_edellieden_door_verdienste&oldid=52088129 13 aug 2018)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Dit is een lijst van Belgische personen die omwille van hun verdienste in de adelstand zijn opgenomen, al dan niet met een adellijke titel. De titel is meestal persoonlijk, de opname in de adelstand meestal erfelijk. Op beide gevallen zijn er uitzonderingen: de adelsverheffing kan alleen op de persoon zelf betrekking hebben, de titel kan bij eerstgeboorte erfelijk worden, of uitzonderlijk zelfs aan alle nazaten worden toegekend.

Adviesraad

Sinds het begin van de jaren negentien zeventig is de regelgeving voor de verlening van adelstand doorzichtiger gemaakt. Een Adviesraad voor de adellijke gunsten werkt elk jaar een voorstel uit met namen van verdienstelijke landgenoten die voor deze onderscheiding in aanmerking komen. Deze raad bestaat uit evenveel Nederlands- als Franstaligen, evenveel burgers als edellieden, een derde vrouwelijke leden. Het voorzitterschap wordt beurtelings aan een Franstalige en een Nederlandstalige opgedragen.

In zijn advies houdt de raad rekening met een billijke verdeling tussen de taalgemeenschappen, de filosofische overtuigingen, het geslacht, enz. Ook worden personen onderscheiden uit zeer verschillende beroepen en activiteiten (onderwijs, magistratuur, leger, kunst, caritatieve werken, ondernemingswereld, sport, enz.) om hiermee een ruimere erkenning te onderstrepen dan voor de persoon zelf.

Koninklijk Besluit

In tegenstelling tot een nogal verspreid idee is het niet de koning als persoon die tot opname in de adelstand beslist, maar 'de koning' als uitvoerende macht, wat in eerste instantie de regering betekent. De minister van buitenlandse zaken is traditioneel hiermee belast en alle voorstellen moeten door hem worden goedgekeurd en ondertekend, alvorens ook aan de handtekening van de koning te worden voorgelegd en als Koninklijk Besluit te worden uitgevaardigd. Dit geldt eveneens voor de voorstellen die kunnen toegevoegd worden aan die van de Adviesraad, hetzij door de minister zelf, hetzij door het koninklijk paleis.

Gelet op het voorgaande is het onvermijdelijk dat geen beslissingen dienaangaande worden genomen door ontslagnemende regeringen. Dit is tot uiting gekomen tijdens de lange periode van regering 'in lopende zaken' in 2010 en 2011 tijdens dewelke geen adellijke gunsten werden verleend. Het is vanuit onwetendheid ter zake dat in juli 2011 in kranten [1] en een tv-programma [2] werd gesuggereerd dat dit een uiting van ongenoegen was vanwege de koning omwille van het uitblijven van een akkoord over een nieuwe regering. In juli 2012 werd de traditie van de adellijke gunsten weer opgenomen.

Procedure

Alvorens hierover een beslissing wordt genomen, wordt de voorgedragen persoon geraadpleegd en wordt om zijn voorafgaandelijk akkoord gevraagd. Om achteraf ook rechtsgeldig te worden, dienen de genomineerden een wapenschild door de Heraldische Raad te laten goedkeuren en die opnemen in 'open brieven' die worden ondertekend door de ontvanger van de registratie, de minister van buitenlandse zaken en de koning. Tussen de vermelding in een Koninklijk Besluit en de afwerking van de procedure ligt ongeveer een jaar. Uitzonderlijk zijn er personen die, alhoewel ze hun akkoord hadden gegeven, achteraf de inspanning tot registreren niet meer hebben opgebracht of ondertussen zijn overleden. In dit geval is de adelsverheffing niet rechtsgeldig en wordt als onbestaande beschouwd. Na overlijden wordt ze soms hernomen in hoofde van de weduwe of de kinderen.

Graven en gravinnen

Burggraven en burggravinnen

Baronnen en baronessen

Ridders

Jonkheren en jonkvrouwen, vergunning adeldom

Zie ook

Literatuur

Paul DE WIN, De Consultatieve Commissie voor het toekennen van adellijke gunsten en voor het verlenen van eretekens van hoge graad, en haar voorganger, het Adviescomité voor toekenning van adel of adellijke titels, in: Bulletin van de Vereniging van de adel van het koninkrijk België, 2015.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º onder meer in De Standaard 21 juli 2001
  2. º VTM
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow