Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Winchester

Uit Wikisage
Versie door Gentenaar (overleg | bijdragen) op 14 jun 2018 om 08:39 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Winchester&oldid=49584142)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Zie Winchester (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van Winchester.
Winchester
Plaats in Engeland
[[Bestand:Sjabloon:Positiekaart Hampshire|260px|Winchester]]
<div style="position: absolute; z-index: 1; top: Fout in uitdrukking: Onbekend leesteken "[".%; left: Fout in uitdrukking: Onbekend leesteken "[".%; height: 0; width: 0; margin: 0; padding: 0;"><div style="position: relative; text-align: center; left: -Fout in uitdrukking: Onbekend leesteken "[".px; top: -Fout in uitdrukking: Onbekend leesteken "[".px; width: Sjabloon:Positiekaart Hampshirepx; font-size: Sjabloon:Positiekaart Hampshirepx; line-height:0;">[[Bestand:Sjabloon:Positiekaart Hampshire|Sjabloon:Positiekaart HampshirexSjabloon:Positiekaart Hampshirepx|Winchester]]
Situering
Graafschap Hampshire
Regio South East England
District City of Winchester
Algemeen
Inwoners 40.000
Overig
Postcode(s) SO22, SO23
Netnummer(s) 01962
Grid code SU485295
Post town WINCHESTER
Foto's
De kathedraal van Winchester
De kathedraal van Winchester
Portaal  Portaalicoon   Verenigd Koninkrijk
rel=nofollow

Winchester is een stad (city) in het bestuurlijke gebied City of Winchester, in het Engelse graafschap Hampshire. De plaats telt 40.000 inwoners.

Er is enige lichte industrie en ook is het een marktplaats voor de agrarische omgeving.

Winchester is een zeer oude stad. Al omstreeks 2000 v.Chr. werd het gebied bewoond. In 200 v.Chr. was er de grootste ijzertijdnederzetting van Engeland. In 44 n.Chr. werd de stad veroverd door de Romeinen en kreeg de naam Venta Belgarum, naar de Keltische stam van de Belgae die dit gebied toen bewoonden.

De stad heeft vele historische gebouwen, waaronder de beroemde 12e-eeuwse Kathedraal van Winchester, waarin zich de graven bevinden van diverse vroeg-Engelse koningen. Deze kathedraal is met een lengte van 180 meter de langste van Engeland. Ook vindt men er het enige resterende deel van het oude Koninklijk Paleis, de imposante Great Hall, waarin de ronde tafel van koning Arthur is ondergebracht. De tafel dateert overigens in werkelijkheid pas uit de 14e eeuw.

De stad heeft lange tijd dienstgedaan als hoofdstad van het oude koninkrijk Wessex. Koning Alfred de Grote maakte Winchester in de 9e eeuw de belangrijkste stad van zijn koninkrijk en het was ook de hoofdstad van Engeland tot aan de Normandische verovering door Willem de Veroveraar in 1066. Willem verklaarde zowel Winchester als Londen (Westminster) tot hoofdstad en liet zich in beide steden kronen. Londen kreeg hierna echter de overhand. In de Middeleeuwen werd de stad een belangrijk centrum voor de wolhandel.

De romanschrijfster Jane Austen overleed in Winchester op 18 juli 1817 en is begraven in de kathedraal.

De oude Pilgrim's Way begint in Winchester en leidt naar Canterbury.

Geschiedenis

Prehistorie

Sporen van bewoning in de omgeving van Winchester gaan terug op de prehistorie. In de buurt van de huidige stad liggen niet minder dan drie walburchten uit de ijzertijd: Oram’s Arbour, St. Catherine's Hill en Worthy Down. In de late ijzertijd ontwikkelde zich een stedelijk centrum, een zogenaamd oppidum, al blijft de archeologie van deze periode onduidelijk. Ergens in de loop van de eerste eeuw v. Chr. werd dit oppidum veroverd door een verbond van Gallische stammen, die bekend staan als de Belgae. Het lijkt erop dat zij de nederzetting Wentā of Venta noemden, naar een Brits woord voor "stad" of "ontmoetingsplaats".[1]

Romeinse tijd

Zie Venta Belgarum voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Na de Romeinse verovering van Britannia deed de nederzetting dienst als de hoofdstad (met het Latijnse term: civitas) van de Belgae en kreeg het de volledige naam Venta Belgarum, "Venta van de Belgae". Hoewel het in de eerste jaren van de Romeinse bezetting Silchester en Chichester moest laten voorgaan, stak Venta beide steden voorbij in belang tegen de laatste helft van de tweede eeuw.[2] In het begin van de derde eeuw kreeg Winchester stenen verdedigingswallen.[3] Rond deze tijd bedroeg de oppervlakte van de stad meer dan 0,5 km², wat het één van de grootste steden in Romeins Britannia maakte.[4] Er ontstonden ook kleine buitenwijken buiten de wallen.[5] Niettegenstaande begon Winchester, net als vele andere Romeinse steden, aan het einde van de vierde eeuw achteruit te gaan.[4][6]

Bestand:King Alfred's Statue.jpg
Het standbeeld van Alfred de Grote, door Hamo Thornycroft.

Middeleeuwen

Nadat de Romeinen zich in 410 terugtrokken uit Britannia, lijkt het stadsleven in Venta Belgarum tot ongeveer 450 n. Chr. voortgegaan te zijn, en ook later zou er een klein administratief centrum gelegen hebben op de plek van het latere Angelsaksische paleis. Ford identificeert de stad met het Cair Guinntguic[7] ("Fort Venta") dat Nennius noemt als één de 28 steden van Britannia, in zijn Historia Britonum.[8] Begraafplaatsen uit de zesde en zevende eeuw suggereren een opleving van de nederzetting ten tijde van de Angelsaksische verovering van Brittannië.

De stad kreeg de naam Wintan-ceastre ("Fort Venta") in de Oudengelse taal van de nieuwe overheersers.[9] In 648 liet koning Cenwalh van Wessex de Sint-Pieters-en-Pauluskerk bouwen, die later bekend zou worden als het Old Minster ("Oud Munster"). Deze kerk werd een kathedraal in de jaren 660, toen het West-Saksische bisdom verplaatst werd uit Dorchester-on-Thames. De huidige vorm van de stad gaat terug op haar heropbouw in de late negende eeuw, toen koning Alfred de Grote het Romeinse stratenplan verving door een nieuwe indeling om de stad beter te kunnen verdedigen tegen de Vikingen. De eerste muntslag in de stad lijkt in deze periode plaatsgevonden te hebben.[10]

In de vroege tiende eeuw werden twee nieuwe kloosters opgericht in Winchester: Nunnaminster, gesticht door Alfreds weduwe Ealhswith,[11] en New Minster. Bisschop Æthelwold van Winchester zou een leidende figuur worden in de monastieke hervormingsbeweging van de late tiende eeuw. Hij stuurde de seculiere kanunniken weg uit beide kloosters en verving ze door monniken. Verder creëerde hij het rioleringssysteem, de Lockburn, dat tot 1875 zou dienstdoen als het stadsriool en dat nog steeds bestaat. Ook in de late tiende eeuw werd het Old Minster uitgebouwd tot een cultuscentrum voor de negende-eeuwse bisschop van Winchester, Sint-Swithun. Samen waren de drie kloosters de thuisbasis voor wat historicus John Crook "de uitmuntende artistieke verwezenlijkingen" van de Winchester School noemt.[10]

Volgens de consensus onder geschiedkundigen van het Angelsaksische Engeland was het hof in deze tijd mobiel; er was dus geen vaste hoofdstad.[12][13] Toch wordt Winchester door historica Catherine Cubitt beschreven als "de voornaamste stad van het West-Saksische koninkrijk".[14]

Bestand:The Buttercross in Winchester.jpg
Het Buttercross van Winchester (september 2010).

Tijdens het Oproer van Winchester in 1141 woedde er een brand in de stad. William van Wykeham speelde een rol in de heropbouw van de stad. Als bisschop van Winchester was hij verantwoordelijk voor het grootste deel van de huidige kathedraal. Bovendien stichtte hij Winchester College, een public school die nog steeds bestaat. In de late middeleeuwen was de stad een belangrijk knooppunt voor de wolhandel, om nadien langzaam achteruit te gaan.

Bestand:Winchester High Street Mudie 1853.jpg
De High Street van Winchester halverwege de 19de eeuw.

Moderne tijd

Het City Cross (ook bekend als het Buttercross) dateert uit de vijftiende eeuw en bevat twaalf standbeelden, van de Maagd Maria, heiligen en historische figuren. In de loop van zijn bestaan werden er verschillende standbeelden aan toegevoegd. In 1770 kocht Thomas Dummer het Buttercross van de Corporation of Winchester, met de bedoeling het te verplaatsen naar Cranbury Park, in de buurt van Otterbourne. Toen zijn werklui het kruis kwamen ontmantelen, werden ze hiervan verhinderd door de bevolking van de stad, die "een relletje organiseerde"[15] en de werklui dwong om hun taak op te geven. De overeenkomst met de stad verviel en Dummer liet dan maar een facsimile in bepleisterde latten oprichten, die zo'n zestig jaar in het park stond tot het door de weersomstandigheden vernietigd werd.[16] Het echte Buttercross werd in 1865 gerestaureerd door G. G. Scott en staat nog steeds in de High Street. Het is nu een Scheduled Ancient Monument, een beschermd monument.[17]

In of vanuit de High Street zijn drie belangrijke bronzen standbeelden te zien, gemaakt door voorname beeldhouwers van de negentiende en twintigste eeuw. Het oudste is een monumentaal standbeeld van koningin Victoria, door Sir Alfred Gilbert (ook bekend als de ontwerper van de Erosfontein op Piccadilly Circus in Londen). Verder staan er een beeld van koning Alfred, die met getrokken zwaard van het midden van The Broadway naar het centrum kijkt, gebeeldhouwd door Hamo Thornycroft, en de moderne sculptuur Horse and Rider van Dame Elisabeth Frink, aan de ingang van het Gerechtshof.

De romanschrijfster Jane Austen overleed te Winchester op 18 juli 1817 en ligt begraven in de kathedraal.[18] Tijdens zijn verblijf in Winchester van midden augustus tot oktober 1819, schreef de romantische dichter John Keats de werken "Isabella", "St. Agnes' Eve", "To Autumn", "Lamia", delen van "Hyperion" en de dichterlijke tragedie in vijf akten "Otho the Great".[19]

In 2013 meldden immobiliënkantoren in een lokale krant dat het architecturale en historische belang van de stad, samen met zijn snelle verbindingen met andere steden, van Winchester een van de duurste en meest gewilde woonplaatsen in Engeland gemaakt hebben. Winchester is dan ook één van de gebieden met de laagste armoedecijfers in Engeland en Wales.[20]

Geboren

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Winchester op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º (en) Matasović, Ranko (2014). "wentā". Etymological Dictionary of Proto-Celtic. (2014). Brill Online. Bezocht op 22 maart 2017.
  2. º (en) Cunliffe, Barry W., Wessex to AD 1000, Longman, London , 1993. ISBN 978-0-582-49280-6.
  3. º (en) Johnson, Ben. Winchester, Ancient Capital of England. Historic-uk.com Geraadpleegd op 22 maart 2017
  4. 4,0 4,1 (en) Major Roman Settlements. British Towns and Villages Geraadpleegd op 22 maart 2017
  5. º (en) Ottaway, Patrick. Report: Winchester Roman Cemeteries and Suburbs. PJO archaeology (oktober 2016) Geraadpleegd op 22 maart 2017
  6. º (en) Lambert, Tim. A History of Winchester. Localhistories.org Geraadpleegd op 22 maart 2017
  7. º (la) Mommsen, Theodor, Brittonum Historia Brittonvm cvm additamentis Nennii
  8. º Ford, David Nash. "The 28 Cities of Britain" at Britannia. 2000.
  9. º 'Wintan-ceaster'. Bosworth-Toller Geraadpleegd op 18 June 2014
  10. 10,0 10,1 (en) Crook, John (2014). "Winchester". The Wiley Blackwell Encyclopaedia of Anglo-Saxon England (2nd). (2014). Red. Lapidge, Michael et al. Wiley Blackwell. ISBN 978-0-631-22492-1 .
  11. º (en) Costambeys, Marios (2004). "Ealhswith (d. 902)". Oxford Dictionary of National Biography. (2004). Oxford University Press. DOI:10.1093/ref:odnb/39226. Bezocht op 21 June 2014.
  12. º Stenton, Frank M., Anglo-Saxon England, Clarendon Press
  13. º Foot, Sarah, Æthelstan: the first king of England, Yale University Press
  14. º Cubitt, Catherine, A Companion to the Early Middle Ages: Britain and Ireland c.500- c.1100, Wiley-Blackwell
  15. º The Buttercross, Winchester. City of Winchester (1998) Geraadpleegd op 23 September 2009
  16. º Yonge, Charlotte M.. Chapter 8: Old Otterbourne. John Keble's Parishes. Online literature (1898) Geraadpleegd op 23 September 2009
  17. º City Cross or 'Butter Cross', Winchester. Historic England Geraadpleegd op 16 December 2016
  18. º "Jane Austen 'died from arsenic poisoning'", The Guardian, 14 November 2011. Geraadpleegd op 18 June 2014.
  19. º "John Keats – autumnal idealist or trenchant social commentator?", The Guardian, 23 March 2012. Geraadpleegd op 18 June 2014.
  20. º "Winchester hits top ten list of places to live in the UK", Hampshire Chronicle, 26 December 2013. Geraadpleegd op 18 June 2014.
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow
51°03′47″N, 1°19′0″W