Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Marcel Douwe Dekker
Marcel Douwe Dekker | ||
Marcel Douwe Dekker in 2007 | ||
Geboren | 3 december 1964, Delft | |
Bekend van | Kunst en vormgeving |
Marcel Douwe Dekker (Delft, 3 december 1964) is een Nederlands ingenieur, multimedia kunstenaar, vormgever en schrijver. In de jaren negentig kreeg hij bekendheid met zijn kunst en vormgeving,[1] en werd met name zijn spinlampje geprezen om het “geestige en inventieve gebruik van industrieel vervaardigde materialen.”[2]
Levensloop
Jeugd en opleiding
Dekker is geboren in Delft, en groeide op in Heemskerk. Na twee jaar HTS Alkmaar, begon hij in 1984 met de studie werktuigbouwkunde aan de Technische Universiteit Delft. Hij studeerde hier in 1991 af onder Professor jan in 't Veld in een bedrijfskundige richting op een project bij Fokker Bedrijf Ypenburg.
In zijn studententijd was Dekker actief geweest als organisator in de studentenvereniging D.S.V. Sint Jansbrug, als roeier en coach in de roeivereniging D.S.R. Proteus-Eretes, en was voorzitter van het studiedispuut Pandora. Hij was een jaar studentenassistent materiaalkunde, en daarna anderhalf jaar assistent van Professor Pierre Malotaux van bedrijfskunde.
In zijn tweede jaar in Delft was Dekker begonnen te fotografen en schrijven, en verdiepte zich in documentairefotografie. In zijn derde jaar verhuisde naar Rotterdam en was daar kort actief als fotograaf bij Diergaarde Blijdorp, en bij het Humanistisch Verbond. Later werd hij actief bij Amnesty International.
Vanaf zijn studietijd was Dekker door een reeks vriendinnen ingewijd in de kunst in uiteenlopende disciplines. Net in Rotterdam in 1987 wilde hij al eens fotograaf worden, en halverwege zijn afstuderen in 1990 besloot hij kunstenaar te worden. Na zijn afstuderen studeerde hij nog een jaar autonome kunst aan de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam.
Eerste carrièrestappen
In 1992 startte Dekker zijn eerste eigen bedrijf Marcello voor kunst en vormgeving. Hij was daarnaast actief als fotograaf, schrijver, grafisch ontwerper, timmerman en expositiebouwer, en was een blauwe maandag hoofd technische dienst in de Kunsthal Rotterdam.
In 1994 brak hij door met zijn designproducten, ontving hij een Nederlandse meubelprijs, en kwam ook internationaal in de belangstelling.[3] Daarnaast presenteerde hij in die periode verschillende installaties,[4] en realiseerde en droeg bij aan enkele performances.[5]
In 1997 startte Dekker het bedrijf MDD voor de idee-ontwikkeling voor de kunst, vormgeving, wetenschap en organisatie. In het nieuwe millennium heeft hij al zijn kunst en designproductie gestaakt om zich volledig te richten op visie-ontwikkeling. In dit kader startte hij als schrijver en redacteur bij Wikipedia.[6]
Werk
Dekker stelt als conceptueel kunstenaar te werken over de grenzen van de kunst, vormgeving, wetenschap en organisatie aan, wat hij noemt, een "samenhangende visie op de wetenschap en maatschappij en het menselijk denken en doen."[7] Sinds zijn studietijd werkt hij door aan eigen onderzoek en ontwikkeling, die hij op uiteenlopende fronten heeft gepresenteerd.
De bindende factor in zijn werk is, volgens hemzelf, het zoeken naar verbondenheid en zingeving. Terwijl ieder mens dit voor zichzelf moeten invullen, is een elementair gemeenschappelijk besef hieromtrent met elkaar essentieel voor een duurzame mens- en natuur-waardige samenleving. Kunst en wetenschap bieden de basis voor een creatieve beeldvorming en beleving daarop, en daar wil hij zijn steentje bijdragen.
Met zijn goede bedoelingen wilde Dekker aan het werk in een zwaar gesubsidieerde Nederlandse kunstwereld, die al decennia op slot zat. Hij heeft daar tien jaar lang tevergeefs proberen in te breken, en is daar uiteindelijk langs allerlei kanten omheen gegaan. Daarbij heeft het succes en falen in de kunst en vormgeving hem teruggebracht naar zijn meest dierbare fascinatie, die van een samenhangend wereldbeeld.
Opzet in diverse media
In zijn vroege werk heeft Dekker getracht in verschillende media langs verschillende wegen een multimedia kunstbedrijf van de grond te krijgen. In zijn studietijd vanaf 1985 maakte hij, niet geremd door al te veel kennis van zaken, een aantal valse starts. Vervreemd van de werktuigbouwkunde en het reguliere studentenleven, vond hij in de documentaire fotografie een medium om in direct contact te komen met de wereld. Over een andere boeg schreef hij zijn eerste korte verhalen met eenzelfde intentie.
Dekker hervond zijn interesse in de wetenschap door de belofte in de systeemdenken, dat deze een samenhangende wereldbeeld en mensbeeld te bieden had. Terwijl de studie de bouwstenen aanreikte, trachtte hij deze in zijn studie en werk tevergeefs in elkaar te passen. Net als de fotografie liep hij met deze gedachte-experimenten zwaar tegen zijn grenzen op. Toch bleef hij geloven, dat kunst en wetenschap het eigen leven kunnen verrijken. Om de impasse te doorbreken en dit te bewerkstelligen, meende hij halfweg zijn afstuderen in de zomer 1990 zijn leven tot kunst te kunnen verheffen.
Zijn eigen leven was geworden tot object van zijn werk, en in dit kader ging hij ook beeldhouwen met de materialen uit zijn directe omgeving. Een uit een verbouwing overgebleven koperen pijp, die al tijden door de ruimte was gedrappeerd, werkte hij op tot een eerste zonnebloem-lamp. Van een chromen staande asbak jaren 60/70 verving hij het frame door acht spaken aan de onderzijde, waarmee zijn eerste spinasbak ontstond. Zijn fascinatie voor grafische vormgeving kwam ook weer boven met ontwerp van posters, en met enige performances wilde hij dat alles aan de man brengen. Het was een schot voor de boeg, maar legde wel de basis voor zijn verdere werk.
De idee-ontwikkeling voorop
Aan het eerste jaar aan de kunstacademie leerde Dekker zijn ingeslagen weg van idee-ontwikkeling te cultiveren. Aan de TU Delft werd geleerd om langs de weg van reductie en eliminatie tot de beste oplossing te komen. Aan de kunstacademie werd er daarentegen gesteld, dat je langs een proces van conceptontwikkeling voortdurend de kwaliteit van een concept kan verbeteren. Deze iteratieve werkwijze was op zijn lijf geschreven.
Zijn eerste jaren in de kunst werkte hij zogezegd in diverse media van schrijven, grafische vormgeving en fotografie tot ruimtelijk werk met beeldhouwen uitgewerkt tot interieurobjecten tot installaties en lezingen toe. Het ruimtelijk werk varieerde verder in thematiek van letterontwerpen tot bloemvormen en diervormen. Dat ging echter ieders bevattingsvermogen te boven, en viel niet uit te leggen. Het Centrum Beeldende Kunst hield de deur stijf gesloten, want dat was toch geen kunst. In een omtrekkende beweging liften Dekker mee in de opkomende Dutch Design beweging, en kwam terecht in het reguliere mondiale distributie van design.
In de eerste drie jaar culmuleerde de idee-ontwikkeling van lettermeubels tot een virtueel interieur, die hij in 1994 eerst in het Hilton Hotel Rotterdam en later in de Haagse Kunstkring presenteerde (zie afbeelding). Het waren echter de kleinere lichtobjecten, die dat jaar een doorbraak bewerkstelligen. Datzelfde jaar nog werd het Dekker duidelijk dat zijn artistieke ambitie door de markt werd uitgekleed. Net als in zijn studietijd meende hij weer dat het hem aan overzicht en vooruitzicht ontbrak, en meende hij weer een poging te moeten wagen een onderliggend wereldbeeld te bemachtigen.
Exposities, een selectie
- 1992-2000: Exposities en productpresentaties bij Galerie KIS in Amsterdam[8]
- 1994: Casa Europea I, Bouwcentrum Antwerpen, Belgie.[9][10]
- 1994: Tien hotelkamers. Rotterdam Hilton in Rotterdam[11]
- 1994: Leesbare Meubels, Haagse Kunstkring in Den Haag[12]
- 1995: Multimedia Building performance op Erolife, Jaarbeurs Utrecht[13]
- 1996: Kunst Drive-in, met Ron Blom, Suikerloods Rotterdam[14][15]
- 1996: Shark Art Gallery, Shop Art expositie, Nieuwe Binnenweg Rotterdam[16]
- 1999: Expositie terugblik, Centrale bibliotheek Rotterdam[17]
- 1999: De Salon, hedendaagse Rotterdamse en Groninger Kunst, Kunsthal Rotterdam[18]
- 2014: Expositie VORMen TAAL, Yksi Expo in Eindhoven[19]
Externe links
- Mdd website
- Het kunstenaarschap in quotes, blogspot.nl, 2012.
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- º Johannes Nieyer et all. Het meubelboek: Nederlands meubelontwerp 1986-1996. Den Haag: Stichting SOFA. ISBN 9090101519. 1996. p. 152.
- º Redactie, "Jonge ontwerpers verliezen zich te veel in leuke vondsten," Trouw, 3 september 1994
- º "Marktontwikkeling." MDD Website. 2008. Bezien 1 mei 2018.
- º "Mdd Installaties,"MDD Website. 2008. Bezien 1 mei 2018.
- º "Mdd performances," MDD Website. 2008. Bezien 2 mei 2018.
- º Mark Schaevers. "De oorlog op Wikipedia: bericht uit de loopgraven" HUMO, 27 Maart 2012. p. 34-39.
- º "MDD Homepage." MDD Website. 2007-10. Bezien 4 mei 2018.
- º "Eigen presentatie in Rotterdam 1992-99," MDD Website. 2008. Bezien 1 mei 2018.
- º Jaap Huisman (1994) " Nederlands ontwerp leidt tot manische depressie". In: De Volkskrant, begin maart 1993.
- º "K.I.M. Artful facilities Rotterdam." in: Design: Tijdschrift voor vormgeving, 7e jaargang nr.4, (januari) 1994. p. 14.
- º "Tien hotelkamers met 26 kunstenaars: Grote overzichtstentoonstelling van Unica & Replica in Rotterdam Hilton," in Rotterdams Dagblad. 14 mei 1994. p. 27
- º OS. "Letterlijk." Haagse Courant. 23.12.1994.
- º "Multimedia Building: Experiments to develop new forms of cooperation in the art & design world of Rotterdam, 1995," at flickr.com, Bezien 1 mei 2018.
- º Canis Zijlmans, "Eerste drive-in tentoonstelling: 'Kunst is een bult op je voorhoofd.' Rotterdams Dagblad. juli 2016
- º "Eerste drive-in-museum voor automobilisten," Volkskrant. 29 juli 1996.
- º "Shop art: De grootste galerie van Nederland," in Havenloods, 22 augustus 1996.
- º Catalogus Rotterdamse Kunstdagen 1999: tentoonstelling 9 juli-31 augustus. Centrale bibliotheek Rotterdam, 1999, 1999.
- º De Salon maakt de Kunsthal tuin in volle bloei." Rotterdams dagblad, Augustus 1999.
- º "Bijzondere tentoonstelling bij Yksi Expo VORMenTAAL dyslexie en design, op uitgeverijgelderland.nl. Bezien 1 mei 2018.