Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Petroleumtherapie
De petroleumtherapie is verzameling van behandelwijzen met producten zoals aardolie en petroleum. Het behandelen met petroleum is bekend in de volksgeneeskunde in vele landen, waaronder Perzië, Rusland, Marokko, Indonesië, alsook Nederland en Vlaanderen.[1] Deze therapie had een lange geschiedenis. Heden ten dage wordt het wegens risico’s en bijwerkingen stellig afgeraden.
Geschiedenis
In deze therapie liet men de patiënt ruwe aardolie, lampolie of white spirit slikken om bijvoorbeeld ademhalingsklachten, kanker of (ingebeelde) candida-infecties te behandelen.
Marcus Terentius Varro (overleden in 27 v.Chr.) deed de aanbeveling bitumen en de dampen ervan te gebruiken bij de behandeling van „ziektes veroorzaakt door kleine onzichtbare wezens.”[2]
Petroleum uit Pechelbronn in de Elzas werd reeds in de 15e eeuw gebruikt als medicijn.[2] Later werd vooral de petroleum uit het plaatsje Gabian, bij Béziers, populair. Gabian stond reeds in de Gallo-Romeinse tijd bekend voor zijn thermische bronnen, maar aantekeningen over het gebruik van petroleum onder de naam „Huile de Gabian” zijn pas terug te vinden uit het begin van de 17e eeuw.[2] In 1627 werd een octrooi verkregen om de „Huile de Gabian” commercieel te exploiteren.
Op 24 maart 1707 gaf Guillaume Riviѐre, dokter in de geneeskunde, een belangrijke toespraak over de geneeskundige waarde van petroleum aan de Société Royale des Sciences te Montpellier.[2] Er volgden later nog meer lofprijzingen en publicaties door wetenschappelijke instanties.
Om vervalsing tegen te gaan, werden de flesjes met olie uit Gabian op initiatief van de bisschop van Béziers, heer van Gabian, verzegeld met het bisschoppelijke zegel.[2]
Rond het jaar 1860 werd de therapie in de Verenigde Staten aan de man gebracht door William Rockefeller Sr. onder verschillende benamingen, zoals „Rock Oil”, „American Medicinal Oil”,…[3]
Heden
Vandaag de dag wordt een intern gebruik van petroleumproducten als achterhaald beschouwd. Er zijn geen klinische studies die ook maar enig bewijs leveren voor de werkzaamheid van deze therapieën; alleen individuele getuigenissen die onvoldoende gedocumenteerd zijn. De bijwerkingen kunnen echter heel gevaarlijk zijn. (Zie onder.)
Toch duikt de methode nog op als een alternatief geneesmiddel. Zo was er in de jaren 1970 een tijdelijke rage van petroleumslikken.[4]
Her en der wordt het nog gepromoot op het internet.[5][6]
In de homeopathie wordt petroleum gebruikt in gepotentieerde vorm, onder meer bij huidaandoeningen.[1]
In 1969 haalde de slagersvrouw Paula Ganner in Oostenrijk alle krantenkoppen, toen bleek dat zij door een petroleumbehandeling van haar kanker bevrijd was (petroleum in homeopathische verdunning D 2).[7]
In de Paracelsuskliniek te St. Gallen, Zwiterland gebruikte dr. Winkelmann petroleum in een experimenteel stadium bij kankerpatiënten.[1]
Afgeleide producten
NAFTALAN® is Oleum petra (petroleum) waaraan een gezwelafbouwende werking wordt toegeschreven.[7]
OLEASAN® is een door distillatie boven de 360° C uit petroleum bekomen product paraffinum subliquidum DAB 7. Er worden een aantal kankervijandelijke eigenschappen aan toegeschreven, het is slijmvliesvriendelijk en darmgasoplossend. Daarnaast is het, in tegenstelling tot NAFTALAN®, smaak- en reukloos. Dit middel werd onder de naam Petrolatum in de therapie ingevoerd door de mazdaznan-beweging.[7]
Risico’s en bijwerkingen
De bijwerkingen kunnen gaan van maag- en darmstoornissen, braken, aantasting van de slijmvliezen tot lever- en nierschade en psychische stoornissen. Door de dunvloeibaarheid van deze producten, kan men zich heel makkelijk verslikken, waardoor een ernstige chemische longontsteking kan optreden.[8][9][10]
Bibliografie
- Sjabloon:Guillaume Rivière, Mémoire sur quelques singularités du terroir de Gabian, et principalement sur la fontaine de l’huile de pétrole qui y coule, 1717. 24 p.
- Pereirra, Jonathan De beginselen der materia medica en der therapie, Volume 1, 1849. p. 506-508.
- Paul van Dijk, Volksgeneeskunde in Nederland en Vlaanderen, Ankh-Hermes, Deventer, 1982, ISBN 90-202-5057-4 p. 175.
- Henri Rosenberg, De IJzeren Kankerkuur, in: Alternatieve kankertherapiën, 1980-1995. via Internet Archive</
Verwijzingen
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Dr. Paul van Dijk, Volksgeneeskunde in Nederland en Vlaanderen, Ankh-Hermes, Deventer, 1982, ISBN 90-202-5057-4 p. 175.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 (fr) Maurice Bouvet, Revue de l’Histoire de la Pharmacie, jaargang 27, nr. 105, maart 1939, p. 5-12. doi: 10.3406/pharm.1939.10771 http://www.persee.fr/web/revues/home/prescript/article/pharm_0035-2349_1939_num_27_105_10771
- º http://www.corbettreport.com/meet-william-rockefeller-snake-oil-salesman/
- º Petroleum als geneesmiddel, of als allerlaatste redmiddel?, 30 juli 2013, op spiritualia.be
- º http://www.health-science-spirit.com/kero.htm
- º Petroleum, Das Blut der Erde
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Henri Rosenberg, De IJzeren Kankerkuur, in: Alternatieve kankertherapiën, 1980-1995. via Internet Archive
- º http://www.antigifcentrum.be/huishouden/benzine-diesel-mazout-en-keroseen
- º http://www.gifte.de/Chemikalien/intox_petroleum02.htm
- º http://www.atsdr.cdc.gov/toxfaqs/tf.asp?id=423&tid=75