Tacheles

Tacheles ook wel gespeld als tachles of taggeles (afgeleid van het Hebreeuwse woord תכלית/tachliet: doel, einde, grens) betekent in het Jiddisch doel, duidelijke, klare taal, onomwonden spreken. Iemand die tacheles spreekt, neemt geen blad voor de mond.

Het woord heeft ook een andere connotatie. Na veel debat en gepraat, wat gaan we ergens tacheles aan doen. Tacheles ziet dan op een praktische oplossing van een bepaalde situatie.

Van dit woord is baltacheles afgeleid, een praktisch, reëel mens.

Zegswijzen

Aan dit woord zijn de volgende Jiddische zegswijzen uit het Nederlandse taalgebied ontleend:

• Tachles reiden (smoezen)

Verstandig, zakelijk spreken, ter zake komen.

• Das is kaan tachles of dat is geen tacheles

Dat is niet praktisch/heeft geen praktische betekenis. Dat is geen verstandige taal.

Internationaal gebruik

Alhoewel in het Nederlands-Jiddisch het woord tacheles een bekend begrip is, is het nimmer in de Nederlandse taal opgenomen. In het Duits is het wel officieel in de taal opgenomen als das Tachles en gebruikt men ook de uitdrukking Tachles reden. Als men het heeft over lass uns mal Tacheles reden dan wordt gevraagd meteen tot de essentie te komen. Ook in New York waar een grote joodse gemeenschap is gevestigd, behoort tacheles tot dagelijks taalgebruik.

Geschiedenis Tacheles

Het gebouw werd gebouwd in 1907 en 1908 in 15 maanden onder leiding van de keizerlijke bouwadvies Franz Ahrens en in 1909 geopend als een warenhuis met de naam Frederick Street Passage. Het complex werd vervolgens teruggetrokken uit de Friedrichstrasse naar Oranienburg Street. De passage had op zowel de straat ingangen en gekoppeld het samen. De Frederick Street Passage was in deze tijd na het verstrijken van de op een na grootste winkelcentrum van de keizer van de stad en de laatste grote Passagenbau in Europa. De bouwkosten bedroegen zeven miljoen mark.

In de vijf verdiepingen tellende gebouw was er een structuur van gewapend beton, die is versierd met een van de eerste koepels gemaakt van dit materiaal. In aanvulling op een grote overdekte passage, waren er tal van bedrijfsruimten. en gotische inDe woning kan worden toegewezen aan de vroegmoderne periode en omvat klassiekevloeden. Het complex had zijn eigen transport-en buispostsysteem. Vandaag is de term "Zyklopenstil" is gebaseerd op een eigentijdse beschrijving van het complex.

Een bedrijf bestaande uit diverse retailers stonden onder de initiatiefnemer Otto Markiewicz bedrijf om de passage te bouwen met het oog op een markt voordeel krijgen via de gemeenschappelijke locatie. Het concept was niet de winkels te strikt worden gescheiden van elkaar, maar laten elkaar gaan en controle door een centrale kas. Reeds in augustus 1908, zes maanden na de opening, de doorgang moest faillissement warenhuis te verklaren. Het complex werd ingehuurd door Wolf Wertheim, de 1909 heropend een winkel in, hij kon houden tot 1914. Voor de Eerste Wereldoorlog werd het gebouw afgeschermd.

Als het gebouw werd gebruikt voor 1914-1924 is onbekend. 1924 alsook andere modificaties een nog bewaard gebleven diepe kelder was (in een later rapport ook gewelf genoemd) gebouwd en trok het plafond van de passage door middel van een stalen en glazen structuur op het niveau van de winkels, waardoor de algemene indruk van de zaal was compleet veranderd.

House of Technology

Het gebouw werd gebruikt van 1928 door AEG en hierna door de eigenaar, de Berliner Commerz-und Privat Bank, als de kunst huis. AEG heeft gebruikt het pand om producten te presenteren en adviseren. De vorige tentoonstelling en verkoop van AEG gebouwen in de straat Luis was 35 op 15 September 1927 waren vernietigd in een brand. Het nieuwe pand werden gebruikt, met een oppervlakte van 10.500 m² en 20 etalages. Het einde van de jaren 1930 vond hier plaats, 's werelds eerste televisie-uitzending.

Gebruik door de nazi's

De vroege jaren 1930, werd het huis steeds meer gebruikt door de nazi-partij leden. Mid-jaren 1930 trok het Duitse Arbeidsfront, met kantoren voor de Kurmark in het gebouw en in 1941 ook eigenaar van het gebouw. Op hetzelfde moment naar de Centraal-vloer kantoor van de SS-er.

1943, dakramen dak gesloten en verwijdert de bijbehorende tab, omdat de Franse krijgsgevangenen moeten worden gehuisvest op de zolder. Tijdens de Slag om Berlijn was de tweede diepe kelder overspoeld door de nazi's en is nog steeds onder water. Tijdens de Tweede Wereldoorlog het gebouw veel schade, een groot deel van het complex bleef echter goed bewaard gebleven.

Gebruik in de DDR

In 1948 het Huis van de Vrije Duitse vakbond Federation (FDGB) en verweerde de loop der jaren steeds meer. Tijdelijk interesse gewekt van verschillende retailers en ambachtelijke bedrijven, met name aan de kant van de Friedrichstrasse, in de ruïnes. Het Duitse reisbureau gebruikt om snel en tijdelijk hersteld sommige passages-darmkanaal en de bovenste verdiepingen. Verder werden gehuisvest in gebouwen, waaronder een school kunstenaars, een hond Chur Instituut, de Hogeschool voor Buitenlandse Handel en kantoren van RFT. De gewelven van de kelder maakten gebruik van de National People's Army.

Het poortgebouw aan de Friedrichstrasse in eerste instantie woonde cinema camera, deze panden kunnen als gevolg van de slechte staat aan het einde van de jaren 1950, maar niet meer te gebruiken en werd vervolgens in 1958 de voormalige collegezaal van de AEG uit te breiden, die later heropend onder de naam OTL (Oranienburg Gate Light Games) werd. Tijdens de renovatie, is de gevel is gedeeltelijk aangepast en bouwde een zaal als kassier, en herbouwd het dak in het voordeel van een trap. Dit is de huidige invoerveld. Het theater wordt nog steeds gebruikt als een auditorium. Na een verdere wijziging van de bioscoop in 1972 was het weer omgedoopt in Camera.

gedeeltelijke sloop

Hoofdtrap in de Tacheles

Hoewel het gebouw werd beschadigd tijdens de Tweede Wereldoorlog slechts middelmatig, moet worden gesloopt vanwege de structurele analyse van twee rapporten van de jaren 1969 en 1977, ondanks intensief gebruik, omdat het werd nooit opgenomen in een herstructurering. Een nieuwe weg moet worden uitgevoerd door middel van het terrein en maak een snelkoppeling tussen Oranienburgerstrasse en Friedrichstrasse.

De mijnbouw begon in 1980. Twee jaar later het theater gesloten en gesloopt de koepel nog geheel intact. Het deel moet nog overeind, volgens plan in april 1990 worden verwijderd.

Kunstenaarsinitiatief Tacheles

Kort voor de geplande sloop van de rest van het gebouw nog steeds blijven staan ​​op 13 Februari 1990 door de kunstenaar initiatief Tacheles bezet. Door middel van onderhandelingen met de Bouwtoezicht in Berlin-Mitte, die verantwoordelijk was voor het complex als een rechtspersoon, en op basis van het behoud, de demonstranten probeerden de sloop te voorkomen. Niettemin, het huis was 150/90, volgens de gemeenteraad op 10 April 1990 tot en worden geblazen, waarna de krakers in de Berlijnse Roundtable presenteerde een dringende aanvraag, die tijdelijk kunnen stoppen van de sloop.

De kunstenaars-initiatief zou kunnen leiden tot een nieuw advies voor de bouw en structurele analyse. Als gevolg van het positieve resultaat, was het huis eerst worden geplaatst op de monumentenlijst, volgens een ander rapport van 18 Februari 1992 werd bevestigd.

Het gebouw werd geschilderd, gebouwd van puin, diverse sculpturen. Door verschillende weergaven van de kunstenaars uit Oost en West-Duitsland in eerste instantie gecreëerd veel controverse. Ondertussen, het complex, de Vereniging van Tacheles Tacheles Group en geëxploiteerd Pro Tacheles, uitgegroeid tot een solide en grote kunst, actie, event-en communicatie-centrum in Berlijn. De gebouwen zijn gelegen, waarbij ongeveer 30 ateliers, expositieruimte en retail ruimte voor hedendaagse kunst, film, en een programma genaamd "Panorama Bar". De "Blauwe Salon", een 400 vierkante meter ruimte, wordt vooral gebruikt voor concerten, lezingen, etc. gebruikt. De 'Gouden Zaal' omvat de gehele eerste verdieping van Tacheles - hier is een stadium dat is uitgegroeid tot een belangrijke ontmoetingsplaats voor de franje theater scene, en in het bijzonder voor de onafhankelijke dance-scene in Berlijn. Onder de kunstenaars en instellingen die in de Gouden Zaal eerder getoonde voorstellingen die, opgenomen onder andere Orphtheater, theater aan de westelijke stad van herten, Henry Arnold, Regine Chopinot, Rike Eckermann, Sebastian Hartmann, Howard Katz, Clint Luiten, Matthias Merkle, Tomi Paasonen, Felix Rückert, Torsten Sense, Lars-Ole Walburg, Sasha Waltz, Christoph Winkler, Wee Dance Company, Deutsches Symphonie-Orchester Berlin en Lucky Trimmer.

1996 en 1997, met politici, sociologen, architecten en kunstenaars in het kader van de discussie Metropolis Berlijn, high-speed architectuur besproken publiekelijk op het behoud en het toekomstige gebruik van het complex. Fundus Groep kocht in 1998 voor 2,8 miljoen DM, de 1250 m² grote pand. Ze droeg de Amerikanen Andres Duany Een ontwerp van de wijk op Johannishof met een bouwvolume van naar schatting € 400 miljoen, want er waren maar tot nu toe geen investeerders.

De Tacheles eV gehandeld in de nasleep van een huurovereenkomst met de nieuwe eigenaar, tot 31 December 2008 is overwogen. Symbolische plaats van betaling van huur was een mark (50 cent) per vierkante meter per maand, overeengekomen. Na het verstrijken van de oude lease kon tot dusver geen nieuwe worden onderhandeld. Omdat de vereniging niet kan betalen de benodigde vergoeding voor het gebruik van 108.000 € was, hij diende faillissement eind 2009. Een schuldeiser van de pandrechten, HSH Nordbank doelen, in de loop van de exploitatie van het gebied, de afscherming van [4] en heeft geldige titel klaring.

Multi-National Cultural Centre in Berlijn in het weekend was het doelwit van een brutale aanval door neo-nazi's / met "Sieg Heil" schreeuwt, ijzeren staven en Mollis tegen de bezoekers van een cafe in het kraakpand / conflicten in de wijk Friedrichshain Berlijn (TAZ) - "De huiden komen" Dit huilen schrikken de bezoekers bijna dertig van het Kunsthaus "Tacheles" in de nacht van vrijdag op zaterdag, kort nadat hij twaalf had geslagen. Voor de kunstenaars, hun vrienden en enkele gasten, die in het cafe van het gebouw bezet Oranienburgerstrasse / hoek van Frederick Street, het was niet de eerste aanval. Ze haastig gesloten en gebarricadeerd de stalen deur naar de achtertuin, en een puin site, waar de aanvallers verzameld. Als een ooggetuige gemeld, er in geslaagd bijna vijftig man sterke ploeg, maar breken de deur. Ze bestormden met ijzeren staven, knuppels, stokken en molotovcocktails, en gewapend met kreten van "Sieg Heil" of "hooligans" in de kamer. Het publiek liep de voordeur aan de straat.

Echter, een mislukte ontsnapping. Hij vluchtte in een magazijn, waar hij liep ernstige brandwonden op toen de aanvaller Mollis herwarfen achter hem. De jonge schilder is nu dreigt te gaan blind. Een vrouw beschermde zich met haar armen, als een van de jonge mannen sloeg haar met een ijzeren staaf op het hoofd en onbewuste. Ze leed aan een lichte hoofdwond, gebroken haar duim. Twee andere mensen werden gewond. Toen de aanvallers, de getuige verder, er waren jonge mannen tussen de 20 en maximaal 25 jaar in de typische kloof Skins: bomber jackets, legerkistjes, kaal hoofd.

En de politie? Volgens getuigen aan het begin van de aanval waren twee voertuigen met vier politieagenten buiten het gebouw, maar niet tussenbeide te komen en had zichtbaar bang. Hij deed het vijf keer gevraagd om de ernstig gewonden naar een ziekenhuis, die uiteindelijk werd gebeuren te brengen. De politie had herhaaldelijk zijn excuses aangeboden voor het feit dat ze niets konden doen. Uiteindelijk verhuisde te winnen, 15 auto's van de People's politie en de oproerpolitie, die tot aan het geheel van Berlijn moeten samen worden getrokken, zoals het genoemd werd het bureau. Toen ze naderden, de aanvallers waren natuurlijk al op weg naar huis. Vier of vijf mensen werden gearresteerd. Tegen hen is inmiddels een strafrechtelijk onderzoek "hooliganisme".

De inval was de vierde tot de multinational Culturele Oranienburgerstrasse. De gebruikers van het gebouw hadden verwacht, op zaterdag na de beker finale tegen Dresden, Schwerin wederom het doelwit geworden van aanslagen. Tijdens het spel, waren maar twee personen gearresteerd, verscheen ook op georganiseerde teams in het stadion en het spel van kat en muis spelletje met de politie, maar het was niet in verband met geschillen. In Friedrichshain, maar stegen in de avonduren twee-of driehonderd goed met honkbalknuppels en bars uitgerust gemaskerde huiden en een straat gevecht met de politie die waren gebruikt om de bezette huizen te beschermen in Mainz en Kreutziger weg. Volgens het hoofdbureau van politie dertig mensen werden gearresteerd, onder wie twee Duitsers en West-Berlijners. Een onderzoek werd gestart tegen drie. Zijn motief zou kunnen van 16 tot 19-jarigen hebben gegeven, werden ze aangetrokken tot de fascisten, en zou daarom op te treden tegen de autonome links. De bewoners van beide huizen hadden 's middags hield een straatfestival dat was gerekruteerd door een groot aantal affiches.

"De grootste drama dat je niet weet wat we moeten doen, 'zei de getuige de overval op het Kunsthaus Tacheles de invallen van de skins. "Je kunt niet winnen van een vrouw met een ijzeren pijp, in de veronderstelling dat er niets gebeurd is." Hij verwacht dat de mensen in de bezette huizen te verdedigen tegen dergelijke aanvallen, en nu hun toevlucht tot de "zwaarste middelen van verdediging, indien nodig ijzeren staven en Mollis" zijn.

East krakers oproep voor heroriëntatie naar / willen vandaag ontmoeten op het Kunsthaus Tacheles Ostautonome om een ​​eerste positie bepaling Oost-Berlijn. Uiteraard, lijkt er in Oost-Berlijn, een differentiatie in de squatter scene. In een van de taz deze oproep aan het Kunsthaus Tacheles gerelateerd bezetters contact "tegen" Westerse voogdij. Dat wil zeggen, het gesprek, "een voorwaarde dat alle lagen van de maatschappij in gelijke mate doordringt". Met behulp van krachtige taal, de auteur van het papier van toepassing zijn op de toename van geweld in de autonome scène: "We kunnen niet scheren met rellen en bendes van criminelen op een kam. Fascisten en nazi's rellen en geweld door het verkrijgen van een voet tussen de deur. Laat de rechter worden overgelaten worstelen met de geest en de geest, en creëert een nieuw alternatief voor het geweld voordat het is gericht tegen onszelf. "

De auteurs van het beroep, die - zelfs het slachtoffer van een Faschoüberfalls - probeerde al geruime tijd te maken met de extreem-rechts interactie in een politieke discussie, om geweld te voorkomen, ga dan een naar het ongeval "anti-fascistische demonstratie" in de Weidling weg, "Autonome DDR - in de Weitlingstraße waren er 19 anti-fascistische-minded politieagenten gewond, een werk dat waardig zou zijn van een fascist. Hebben we? De onderhandelingen stagneren in onze huizen, want we hebben niet het woord, maar voorzitter Wessis de Besetzerrat die ruzie zinloos, in plaats van eindelijk het bereiken van resultaten. "De confrontatie tussen-en Oost-en West-krakers nu gaan", voor zover naar West-autonome Ostautonome verslaan ". De auteurs van de oproep roepen daarom voor het "herstel van de onderhandelingsgroep onder leiding van Ostautonomen." The West autosomen worden uitgenodigd om de oosterlingen bundelen om de verschillende soorten van de ervaring van de weerstand te aanvaarden, echter. "We kunnen alleen maar leren van elkaar wanneer we" ons aanvaarden tegen elkaar, concludeert de krant.

Is vandaag een 20 klok op het Kunsthaus Tacheles een ontmoetingsplaats voor alle geïnteresseerde mensen "vinden van nieuwe onderhandelingen en overleg principes."

Zie ook

• Jiddisch
• Oranienburger Straße

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

Jiddisch