Windpaard

Het windpaard is een allegorie voor de menselijke ziel in de sjamanistische tradities van Midden-Azië. In het Tibetaans boeddhisme werd het een centraal element in het midden van vier dieren die de windrichtingen symboliseren. De Tibetaanse gebedswimpels, waarop deze vijf dieren voorgesteld staan, danken hun naam aan het Tibetaanse woord voor windpaard.

Het symbool heeft in verschillende talen een naam met een licht variërende betekenis:

хиймори, Chiimori, Mongools voor „gaspaard”, te begrijpen als „windpaard“, betekenis in het dagelijks taalgebruik: ziel.
Rüzgar Tayi, Oudturks: „veulen van de wind”.
rlung-rta, Tibetaans: „windpaard”.

Sjamanisme

De oorsprong van het windpaard ligt in het huidige Mongolië als bestanddeel van het tengriisme en in Tibet in de oude bön-religie.

Literatuur

Robert Beer, Die Symbole des tibetischen Buddhismus. Hugendubel, Kreuzlingen u. a. 2003, ISBN 3-7205-2477-9.
Samten G. Karmay, The Wind-Horse and the Well-Being of Man. In: Charles Ramble, Martin Brauen (uitg.): Anthropology of Tibet and the Himalaya. Proceedings of the International Seminar at the Ethnological Museum of the University Zurich, September 21–28, 1990. Vajra Publications, Kathmandu 2008, ISBN 978-9937-506-03-8, S. 150–157.