Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Adriaan Valk

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 25 okt 2013 om 22:33 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Adriaan_Valk&oldid=39173899 77.166.90.27 12 okt 2013 Sitos)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Adriaan Valk (Koog aan de Zaan, 10 juli 1943) is een Nederlands saxofonist en componist.

Loopbaan

Adriaan Valk begint pas op zijn 16e jaar met saxofoonles bij Harmonie Apollo in Zaandijk. Al snel vraagt de kapelmeester hem als solist.
In 1963 krijgt Adriaan Valk van het Ministerie van OK&W een studiebeurs als 'buitengewoon talent'. Na 19 maanden militaire dienst gaat hij naar het tegenwoordige Sweelinck Conservatorium in Amsterdam. Daar studeert hij in 1972 cum laude af in de hoofdvakken Saxofoon en Klarinet. Van 1965-1974 remplaceert hij tevens als klarinettist in het Koninklijk Concertgebouworkest.
In 1975 verwerft hij landelijke bekendheid door onder meer zijn optredens in het cabaretprogramma "Onder de bomen van het plein" van Wim Ibo en een interview met Han Reiziger op de VPRO-radio. In deze periode start ook zijn intensieve samenwerking met acteur Henk van Ulsen. Samen maken ze voorstellingen als Het boek Prediker en Het boek Job, met de video Job op Schokland (regie: Paul Kramer. IKON, 1992.) Adriaan Valk improviseert daarbij ondersteunend rondom de monologen van Van Ulsen.
In 1975 aanvaardt Adriaan Valk de betrekking als hoofdvakdocent Saxofoon aan het conservatorium te Zwolle; in 1980 wordt hij tevens hoofdvakdocent aan het conservatorium te Arnhem. Beide conservatoria maken tegenwoordig deel uit van ArtEZ Hogeschool voor de Kunsten. [1]

Composities

Halverwege de jaren '70 begint Adriaan Valk zelf muziek te schrijven, hiertoe mede geïnspireerd door de Hongaars/Nederlandse componist Géza Frid, die zijn Kleine Suite opus 88 aan Valk had opgedragen. [2]
Een van zijn eerste werken is de Dialogue voor altsax en cello, opgedragen aan zijn studievriend Godfried Hoogeveen.
Van meet af aan is de cross-over met andere kunstdisciplines als toneel, dans, film en beeldende kunst een belangrijke leidraad in zijn werk.
Valk noemt zichzelf wel 'intuïtief componist'. Zijn visie luidt dat de muziek er al ís; hij beschouwt zijn muziek niet als zijn persoonlijk bedenksel, maar ziet zichzelf als doorgeefluik van wat uit de stilte tot hem komt. (‘Ik probeer de stilte te verleiden tot spreken’). [3]
Meerdere regisseurs en choreografen maakten gebruik van zijn muziek. Enkele voorbeelden:
Dea Koert (theaterperformance A Hairy Locomotion, 1994),
Ton Wiggers (ballet Toermalijn, 1999; opgevoerd door Introdans)
Bernadette Geels (documentaire The Sound of Iona, 2006)
Camille P. Verbunt (documentaire de Van Nellefabriek te Rotterdam, 2010?) [4]
Annegriet Wietsma (documentaire Panta Rhei - Het sterven van een gebouw, 2011)
In 1989 wordt Valks compositie Perspectief, geschreven voor het Brabants Saxofoonkwartet, bekroond door het Nationaal Fonds voor de Scheppende Toonkunst.
Een typerend project is de in eigen beheer uitgegeven CD Experience, een interculturele dialoog met Ronald Hoogeveen (viool), Godfried Hoogeveen (cello), de Senegalese percussionisten Pape Seck en Mousse Pathé M’Baye en Adriaan Valk zelf (saxofoon). [5]

CD's

• CD I Job; Soli voor sopraansax, duetten, Five Paintings door het Brabants Saxofoonkwartet.
• CD II Obsidiaan kwartet, Sept pièces pour saxophone, Dialogue voor cello en saxofoon, Anekdotes, Toermalijn Kwartet
• CD III Kwartetten Rhodoniet, Heliotroop, Bergkristal, Smaragd, Improvisaties voor Afrikaans slagwerk
• CD IV Experience, 12 meditaties voor viool. Ronald Hoogeveen, viool; Godfried Hoogeveen, cello; Adriaan Valk, altsaxofoon; Pape Seck en Mousse M'Baye, Afrikaans slagwerk
• CD V (2004). Vier strijkkwartetten uit de Mineralencyclus. Ronald Hoogeveen, 1e viool; Hebe Mensinga, 2e viool; Francien Schatborn, altviool; Godfried Hoogeveen, cello. [6]


Bronnen

- interview en optreden bij Han Reiziger. VPRO-radio, 3 juni 1977
- interview n.a.v. project De roep van de IJssel (optreden met Henk van Ulsen). T.g.v. expositie 150 jaar Voerman in Museum de Fundatie, Zwolle. RTV Oost, 2007
- portret van Adriaan Valk in Het Derde Testament. NCRV, 2009
- interview Eigentijds, Radio 4. VPRO, januari 2011
- portret De muziek van een vrije ziel, door Margaretha Coornstra (de Stentor, 15 december 2012)
- Spotlight, interview door Marc Wielaert, NPS 15 juni 2008
- Tendens, gesprek met Rinus van Warven. Omroep Gelderland, februari 2013
- Hemelsbreed, interview door Boeddhistische Omroep, 20 april 2013
- Adriaan Valk - Veertig jaar componist in de Nederlanden (jubileumbrochure, uitg. Stichting Perspectief, oktober 2013)