Augustus FitzRoy (1735-1811)

Augustus FitzRoy, 3e hertog van Grafton
28 september 1735 – 14 maart 1811
Bestand:Grafton3.JPG
Premier van Groot-Brittannië
Periode	1766 - 1770
Voorganger	William Pitt de Oudere
Opvolger	Frederick North

Augustus Henry FitzRoy (28 september 1735 – Euston Hall, Suffolk, 14 maart 1811), 3e hertog van Grafton, was een Brits Whig-politicus en eerste minister van Groot-Brittannië.

Hij kwam in het parlement in 1756 als afgevaardigde van de "rotten borough" Boroughbridge. Enkele maanden later wisselde hij van kiesdistrict voor Bury St Edmunds. Een jaar later, na het overlijden van zijn grootvader, werd hij 3e hertog van Grafton en lid van het Hogerhuis.

Hij stapte de politiek in als opposant van John Stuart, graaf van Bute, een gunsteling van George III. Grafton zocht aansluiting met Thomas Pelham-Holles tegen Lord Bute, wiens mandaat als eerste minister van korte duur was. In 1756 werd Grafton benoemd tot privé secretaris. Na overleg met William Pitt de Oudere werd hij staatssecretaris voor het Noorden ("Secretary of State for the Northern Department"') in de eerste regering van Charles Watson-Wentworth, markies van Rockingham. Rockingham trok zich het volgende jaar terug (1766), en Pitt (toen Lord Chatham) vormde een regering waarin Grafton "First Lord of the Treasury" werd, maar niet tegelijkertijd eerste minister, zoals nochtans gebruikelijk was.

Grafton werd effectief hoofd van de regering einde 1767 toen Pitt ziek werd. De politieke onenigheid en de aanvallen van Junius leiden tot zijn ontslag in januari 1770. In 1768 werd Grafton kanselier van de universiteit van Cambridge. Hij werd benoemd tot "Lord Privy Seal" (een ere-ambt) in de regering van Frederick North (1771), maar nam ontslag in 1775, als voorstander van een verzoeningspolitiek met de Amerikaanse kolonisten. Hij werd opnieuw "Lord Privy Seal" in de tweede regering van Rockingham in 1782.

De laatste jaren van zijn leven militeerde hij voor het unitarisme.

Premiers van het Verenigd Koninkrijk