Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Johann Gottfried Eichhorn

Uit Wikisage
Versie door Mendelo (overleg | bijdragen) op 10 jan 2013 om 17:17 (vertaling http://de.wikipedia.org/w/index.php?title=Johann_Gottfried_Eichhorn&oldid=111123464)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Johann Gottfried Eichhorn (16 oktober 1752 in Dörrenzimmern in het Fürstentum Hohenlohe-Öhringen – 25 juni 1827 in Göttingen) was een oriëntalist en historicus. Hij wordt tot de supranaturalistische rationalisten van zijn tijd gerekend.

Levensloop

Eichhorn studeerde in Göttingen, werd rector in Ohrdruf; in 1775 werd hij professor in de oriëntaalse talen in Jena en in 1788 in Göttingen, waar hij ook lezingen gaf over de politieke geschiedenis in oude en nieuwe tijd en over de geschiedenis der letterkunde. Hij werd in 1813 medebestuurder van de koninklijke Sociëteit der Wetenschappen en in 1819 lid van de ’Geheime Justizrat’. Hij overleed op 25 juni 1827. Een van zijn studenten was de latere oriëntalist Friedrich Wilken en de tibetoloog Sándor Csoma.

Werken (selectiel)

  • Urgeschichte. (Uitgegeven door I. Ph. Gabler). Nürnberg 1790-93, twee delen.
  • Die hebräischen Propheten. Göttingen 1816-20, drie delen.
  • Allgemeine Geschichte der Kultur und Literatur des neuern Europa. Göttingen 1796-1799, twee delen; onvoleindigd.
  • Übersicht der französischen Revolution. Göttingen 1797, twee delen.
  • Literaturgeschichte. Band I, Göttingen 1799; tweede oplage, 1813; Deel II, 1814.
  • Geschichte der Litteratur von ihrem Anfang bis auf die neuesten Zeiten. Vandenhoeck und Ruprecht, Göttingen 1805-13, zes delen, deel 1, tweede oplage. 1828, onvoleindigd.
    • Dritter Band, Erste Abtheilung: England, Schottland, Irland, Deutschland. Göttingen 1810 (Tekst).
    • Fünfter Band, Erste Abtheilung: Geschichte der neuern Sprachenkunde. Göttingen 1807 (Tekst).
  • Weltgeschichte. Göttingen 1799-1814, vijf delen; derde oplage. 1818-1820.
  • Geschichte der drei letzten Jahrhunderte. Göttingen 1803-1806, zes delen; derde oplage. 1817-1818
  • Geschichte des 19. Jahrhunderts. Göttingen 1817.

Zijn uitvoeringen in het boek Historisch-kritische Einleitung in das Alte Testament (Leipzig 1780-83: drie delen; vierde oplage: Göttingen 1824, vijf delen) en de Einleitung in das Neue Testament (Göttingen 1804-14, drie delen; nieuwe oplage 1820-27, vijf delen) worden beschouwd als het eerste voorbeeld van een literair-historisch, op kennis van de Oudheid en het Morgenland berustende behandeling van documenten in verband met de Bijbel. Toch zijn de ontdekkingen en stellingen waarmee hij toen het beroemdst werd, zoals zijn gewaagde Oerevangelie-hypothese, nu enkel nog van historische waarde. Hij was ook de uitgever van het Repertorium für biblische und morgenländische Literatur (Göttingen 1777-86, 18 delen) en de Allgemeine Bibliothek der biblischen Literatur (Leipzig 1787-1801, 10 delen).

Zijn zoon, de latere jurist Karl Friedrich Eichhorn, werd in 1781 in Jena geboren.

Literatuur

Weblinks

rel=nofollow