Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Lucifer (Satan)
(Zie voor "Lucifer" ook bij Satan)
Lucifer is vooral bekend als een naam voor Satan, de duivel. De naam, die lichtdrager betekent in het Latijn, wordt gevonden in de Latijnse Vulgaat-vertaling van het bijbelboek Jesaja.
In Jesaja 14:12 staat:
- O morgenster, [Latijn: lucifer] zoon van de dageraad,
- hoe diep ben je uit de hemel gevallen.
- Overwinnaar van alle volken,
- hoe smadelijk lig je daar geveld.
Traditioneel is de morgenster (Venus) en de Latijnse naam hiervan, Lucifer, gekoppeld aan de satan, mogelijk sinds de interpretatie van Jesaja 14:12 door de kerkvaders Tertullianus en Gregorius, maar in ieder geval gebaseerd op de vertaling van kerkvader Hiëronymus. De Hebreeuwse bijbeltekst gaat in eerste instantie over de koning van Babylon die zijn macht verliest, maar lijkt eveneens over een bovennatuurlijk wezen te gaan.
De beschrijving in Jesaja 14:12-20 lijkt goed overeen te stemmen met de beschrijving van Satan in andere Bijbelgedeelten: oorspronkelijk was hij een hoge engel van God, maar door zonde is hij diep gevallen. Uit 2 Korintiërs 1:14 (SV) blijkt dat Satan zich nog steeds ’verandert’ [SV] of ’vermomt’ [NBV] als een engel van het licht.
Volgens Jesaja 14:4,15,16 is diegene die in Jesaja 14:12 wordt aangesproken, een mens.
Dikwijls wordt vergeten dat het woord ’lucifer’ ook in andere Bijbelpassages voorkomt, waar het duidelijk niet naar Satan verwijst. In de Latijnse tekst van 2 Petrus 1:19 en Openbaring 22:16 wordt het gebruikt als een titel van Jezus Christus.
In de literatuur
In Inferno, het eerste deel van De goddelijke komedie van Dante Alighieri, heeft Dante een ontmoeting met Lucifer in de hel.
Het verhaal van Lucifer is door Joost van den Vondel verwerkt in een gelijknamig toneelstuk, zie Lucifer (toneelstuk). In de middeleeuwse paasspelen, zoals het Innsbrucker Paasspel (1391)[1] gaat Lucifer bij de hellepoort de strijd aan met de verrezen Christus. Een bekend epos van de 17e-eeuwse Engelsman John Milton is Paradise Lost. Dit gaat eveneens over de zondeval van Lucifer en zijn engelen.
Nieuwere literatuur
In de griezelkinderboekenreeks van Paul van Loon, ’de Griezelbus’, en in de verfilming ervan, treed Ferluci als personage op. Dat is een anagram van Lucifer.
Externe links
(en) Lucifer, in: Catholic Encyclopedia, New York, Robert Appleton Company, 1907-1912. (vertaal via: 
)
- ’Licht op Lucifer’ op theosofie.net