Baruch

Baruch, (PC: Baruk; Hebreeuws: בָּרוּךְ; Gezegend; LXX: Βαρούχ) was een vriend (Jeremia 51:59), secretaris (amanuensis) (Jeremia 36:4, 32) en medewerker van de profeet Jeremia uit de Hebreeuwse Bijbel.

Hij was een zoon van Neria en een broer van Seraja, (Jer 51:59–64)^[1] die een belangrijke functie bekleedde aan het koninklijke hof, gewoonlijk vertaald als hofmaarschalk of kwartiermeester. Volgens Josephus stamde hij uit een adellijke familie.^[1]

Een aantal pseudepigrafe werken werden aan hem toegeschreven. Het bekendste is het deuterocanonieke boek Baruch. Daarnaast zijn er:

de Syrische apocalyps (openbaring) van Baruch (2 Baruch);
De Griekse apocalyps of openbaring van Baruch, uit de 4e of 5e eeuw (2 of 3 Baruch);
Paralipomenae Jeremiae of 4 Baruch, in het Ge'ez getiteld De overige woorden van Baruch;
het gnostische „boek Baruch”, geschreven door een gnosticus met de naam Justinus;
het Latijnse boek Baruch, oorspronkelijk geschreven in het Latijn.

Archeologisch

In 1996 werd een archeologische vondst aan het publiek voorgesteld: een zegel met de tekst: „bezit van Berechjahoe / zoon van Nerijahoe / de schrijver.”^[2] De kleizegel bevindt zich in een privécollectie in Engeland. Naast de naam Berechjahoe staat er ook een vingerafdruk op.^[3] Onderzoek leek erop te wijzen dat dit een moderne vervalsing zou zijn.^[4]

Ook een zegel van een Seraja werd gevonden („Bezit van Serijahoe / Neria”).