Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Randy Orton
| Randy Orton | ||
| Orton in 2010 | ||
| Orton in 2010 | ||
| Persoonlijke informatie | ||
| Bijnaam | "The Viper" "The Legend Killer" "The Apex Predator" | |
| Volledige naam | Randal Keith Orton | |
| Geboorteplaats |  Knoxville (Tennessee)
| |
| Geboortedatum | 1 april 1980 | |
| Lengte | 1,96 m | |
| Gewicht | 107 kg | |
| Carrière | ||
| Debuut | 18 maart 2000 | |
| Ringnaam | Randy Orton | |
| Trainer/coach | "Cowboy" Bob Orton OVW staf | |
| Discipline | Professioneel worstelen | |
Randal Keith Orton (Knoxville (Tennessee), 1 april 1980) is een Amerikaans professioneel worstelaar die actief is in de WWE.
Orton is een professionele worstelaar van de derde generatie, zijn grootvader, Bob Orton Sr., vader, ”Cowboy” Bob Orton en oom, Barry “O” waren allemaal professioneel worstelaars.
Professioneel worstelcarrière
Training
In 2000 maakte Orton zijn worsteldebuut op de Mid-Missouri Wrestling Association-Southern Illinois Conference Wrestling (MMWA-SICW) in Saint Louis (Missouri), een zijtak van de historische St. Louis Wrestling Club. Orton was daar getraind door beide promotie en zijn vader, "Cowboy" Bob Orton. Hij worstelde voor een maand voor de promotie. Orton scheidsrechterde ook een paar matchen met World Organized Wrestling, een promotie waar zijn oom Barry Orton werkte.
In 2001 tekende Orton een overeenkomst met World Wrestling Entertainment (WWE) en was verzonden naar hun opleidingscentrum, Ohio Valley Wrestling (OVW) in Louisville (Kentucky), waar hij zijn training verderzette. Tijdens zijn tijd in de OVW, Orton worstelde zoals Rico Constantino en The Prototype en teamde met Bobby Eaton tijdens een tag team-titeltoernooi. Hij won het OVW Hardcore Championship op twee aparte gelegenheden door Mr. Black te verslaan op 14 februari 2001 en Flash Flanagan te verslaan op 5 mei 2001.
World Wrestling Entertainment/WWE (2002-heden)
Evolution en World Heavyweight Champion (2002–2005)
Een van Ortons eerste officiële WWF-verschijningen was 16 maart 2002 op WrestleMania X8's Fan Axxess, waar hij verslagen was door Tommy Dreamer. Ortons eerste WWF-televisiematch was tegen Hardcore Holly op SmackDown! van 25 april 2002. Kort daarna, Orton bekwam een face (fan favoriet) en was geplaatst in een series van matchen met Holly. In september 2002 was Orton ingelijfd naar de Raw-brand, waar hij Stevie Richards versloeg in zijn debuut van de show. Binnen paar weken na zijn debuut, Orton liep een blessure op en stond maandenlang aan de kant. Tijdens zijn herstelperiode, Orton verscheen op Raw in zijn eigen "Randy News Network" segment, een wekelijkse vignet dat gekenmerkt was over zijn conditie. De show onderbrak andere segmenten van de Raw-programmering en dat veroorzaakte Orton zichzelf een langzame overgangsperiode in een narcistisch en egocentrisch heel/villain (schurk).
Nadat zijn blessure genas, Orton vergezelde de stable, Evolution, dat bestond uit Triple H, Ric Flair en de nieuwkomer Batista. De groep domineerde in 2003 en 2004 met als hoogtepunt op Armageddon 2003 wanneer alle mannelijke titels van Raw in het bezit waren door de leden van de Evolution. In 2003 spendeerde Orton meestal zijn tijd door de uitdagingen van Triple H te helpen voor het World Heavyweight Championship. Orton vergezelde Triple H in een zes-man Elimination Chamber match voor het World Heavyweight Championship op SummerSlam. Orton werd geëlimineerd door Goldberg en Triple H won de match en verdedigde met succes zijn titel.
Op dit punt kreeg Orton de gimmick van de Legend Killer waarbij hij meerdere legendarische worstelaars en beroemdheden versloeg of vernederde. Met de hulp van zijn stablemaat en mentor Ric Flair, hij versloeg Shawn Michaels op Unforgiven 2003 in de eerste van verschillende 'high profile matches' als "Legend versus Legend Killer".
Orton versloeg vervolgens Rob Van Dam voor het WWE Intercontinental Championship tijdens Armageddon 2003 op 14 december. Orton behield de titel voor zeven maanden en dat maakte hem de langst regerende Intercontinental Champion in de afgelopen zeven jaar.
Orton begon het jaar 2004 met een feud (vete) met de half-gepensioneerde worstelaar, Mick Foley. De feud begon nadat Orton Foley tot een match uitdaagde in december 2003 wat Foley weigerde. Kort daarna begon Orton filmpjes uit te zenden waarin Foley als een lafaard werd afgeschilderd. Foley keerde terug om een team te vormen met The Rock tegen Orton, Ric Flair en Batista tijdens WrestleMania XX in een Handicap match waarbij Orton Foley wist te pinnen. De twee mannen ontmoetten elkaar een maand later tijdens Backlash 2004 in een hardcore regels match, die Orton ook won.
In juli tijdens Vengeance 2004 versloeg Edge Orton om het Intercontinental Championship te winnen en zo Ortons zeven maanden als kampioen te beëindigen. In de Raw-aflevering van 26 juli 2004 won Orton een twintig-man Battle royal door als laatste Chris Jericho te elimineren om de 'nummer-1 voor het World Heavyweight Championship' te worden. Op SummerSlam 2004 van 14 augustus, Orton versloeg de World Heavyweight Champion Chris Benoit door pinfall en vervolgens met een "RKO" hem uittelde en werd zo voor het eerst World Heavyweight Champion.
Verscheidene feuds en Rated RKO (2005–2007)
Nadat hij de titel succesvol had verdedigd tegen Benoit op Raw de avond erna, vierden Orton en Evolution de overwinning. Tijdens de viering had Batista Orton op zijn schouders en gaf Triple H hem twee omhooggestoken duimen; die hij toen veranderde in twee naar beneden wijzende duimen. Orton werd toen vernietigd door Batista, Flair en Triple H. Hij werd de week erna tijdens Raw uit Evolution gegooid, nadat hij weigerde om zijn World Heavyweight Championship over te dragen aan Triple H toen deze dat eiste. In plaats daarvan spuugde hij op Triple H en sloeg hem in zijn gezicht met de titelriem. Hij was een maand lang verwikkeld in een feud met Triple H over het World Heavyweight Championship, waarna hij het verloor aan Triple H op Unforgiven 2004 van 12 september.
Nadat hij het World Heavyweight Championship had verloren aan Triple H, raakte Orton verwikkeld in een feud met de andere maatjes uit de stal. Later werd hij geboekt om deel te nemen in een match in eind oktober waardoor hij Triple H niet meer kon uitdagen voor het World Heavyweight Championship als hij verloor.
Orton overwon samen met Maven, Chris Jericho en Chris Benoit in een match tijdens de Survivor Series 2004 waarbij de winnaars elk General Manager mochten zijn voor een van de vier weken na het evenement. In de aflevering van Raw van 29 november 2004 boekte Orton een battle royal voor het World Heavyweight Championship omdat hij ervan overtuigd was dat Triple H zo de titel zou verliezen. Vince McMahon liet dit echter niet doorgaan en veranderde de battle royal naar een 'number one contender' match. Orton gaf ook een match voor het World Tag Team Championship aan Eugene en William Regal tegen La Résistance, en stelde de match op tussen Jerry Lawler en Ric Flair in een "legend versus legend" match, en boekte een lingerie wedstrijd tussen een aantal Raw-diva’s.
Nadat het World Heavyweight Championship beschikbaar was geraakt op 13 december werd Orton gekozen om te vechten tegen Triple H, Chris Benoit, Edge, Batista en Chris Jericho in een Elimination Chamber match op New Year’s Revolution 2005 van 9 januari 2005, om een nieuwe kampioen te bepalen. Triple H wist de match te winnen en hield zo hun feud voor een langere tijd actief.
Orton wist ook niet zijn World Heavyweight Championship terug te pakken tijdens een poging op Royal Rumble 2005 van 30 januari 2005. Nadat Batista’s push begon werd de rol van Orton geminimaliseerd. Hij begon een on-screen relatie met Stacy Keibler en had een korte feud met Christian. Nadat "Superstar" Billy Graham Orton had geadviseerd “to go where no wrestler has gone before”, daagde Orton veteraan en SmackDown!-worstelaar The Undertaker tot een match op WrestleMania 21, en maakte de ambitieuze claim dat hij The Undertaker zou verslaan en zo The Undertakers ongeslagen WrestleMania-streak zou beëindigen.
In deze feud voerde Orton ook zijn "RKO" uit op Jake "The Snake" Roberts die hem had gewaarschuwd over vechten tegen The Undertaker. Slechts twee weken voor WrestleMania bevestigde Orton zijn heel status door Stacy knock-out te krijgen met zijn "RKO". Hij sloeg later The Undertaker en viel hem aan dankzij een afleiding door zijn vader, "Cowboy" Bob Orton. Ondanks inmenging van zijn vader werd Orton verslagen door The Undertaker op WrestleMania 21.
Batista had op de avond na WrestleMania Ortons schouderproblemen verergerd (in werkelijkheid was hij meerdere maanden niet aan het worstelen om te herstellen van zijn derde echte schouderblessure). Terwijl hij geblesseerd was verscheen in een aflevering van Raw en verklaarde dat hij zich had voorgenomen om wraak te nemen op Batista door hem te verslaan voor het World Heavyweight Championship. Orton claimde dat hij niet naar SmackDown! zou worden geloot als het resultaat van zijn blessure, maar werd geïnformeerd door Vince McMahon dat dat niet waar was en dat hij een echte kandidaat was voor de loting.
Orton keerde terug naar WWE-televisie op 16 juni 2005 tijdens een aflevering van SmackDown! waar hij The Undertaker aanviel en bekendmaakte dat hij de tweede SmackDown! keuze was in de loting van 2005. Hij maakte zijn in-ring terugkeer op 11 augustus 2005 door te vechten tegen Kamala tot een gelijkspel. Orton versloeg The Undertaker op SummerSlam nadat zijn vader hem had afgeleid, die was vermomd als een fan. Na SummerSlam maakte Orton vol zelfvertrouwen bekend dat hij op de eerste aflevering van Friday Night SmackDown! een pensioenfonds zou openen voor The Undertaker. Toch maakte The Undertaker zijn terugkeer door de grote kist in brand te steken met een bliksemstraal.
Nadat hij had verloren van The Undertaker in een aflevering van SmackDown! begonnen Orton en The Undertaker elkaar te tergen door een doodskist te gebruiken. Dit leidde ertoe dat Orton en zijn vader vochten tegen The Undertaker in een handicap Casket match op No Mercy 2005. De Ortons versloegen The Undertaker nadat Bob Orton The Undertaker had verblind met schuim van een brandblusser waardoor zijn zoon de kans kreeg om hem met een stoel te slaan. Nadat ze The Undertaker in de kist hadden gestopt, stak Orton de kist in brand en sloeg hem met een bijl.
Op Survivor Series 2005 nam Orton Eddie Guerrero’s plaats in op Team SmackDown!. Orton was de laatste 'overlevende' man van zijn team en pinde Shawn Michaels om de match te winnen voor Team SmackDown!. Terwijl Orton dit vierde na de match, maakte The Undertaker zijn terugkeer en joeg Orton uit de ring en viel enkele andere leden van het SmackDown!-rooster aan.
Tijdens een speciale rechtstreekse aflevering van SmackDown! op 29 november 2005 plaatste Orton The Undertaker in de kofferbak van een van Eddie Guerrero’s lowriders en reed de auto achteruit door het SmackDown-decor, stak hem in brand en de auto "ontplofte". The Undertaker speelde daarna spelletjes met Orton in de weken erna, wat leidde tot een Hell in a Cell match tussen de twee op Armageddon 2005. Op 16 december 2005 lokte Orton The Undertaker naar de ring door zijn "pensioen" bekend te maken. Toen The Undertaker de ring binnenkwam, bleef een van de druïden die hem naar de ring vergezellen buiten de ring. The Undertaker was hierdoor afgeleid en zo wist Orton hem aan te vallen en de "RKO" uit te voeren. De "druïde" onthulde zichzelf als Bob Orton, Randy's vader, en gaf Randy de vaas die specifiek bij The Undertaker hoort om hem mee te slaan. Tijdens Armageddon, versloeg The Undertaker Orton door een "Tombstone Piledriver" uit te voeren op zowel Orton als zijn vader, wat een einde betekende aan hun negen maanden durende vete.
2006
Twee weken na Armageddon, stemde Orton erin toe om de geblesseerde King Booker te vervangen in de vijfde match van zijn "best of seven" serie met Chris Benoit over het WWE United States Championship. Omdat King Booker drie van de reeds gevochten matches had gewonnen, hoefde Orton Benoit slechts een keer te verslaan om de winst voor Booker te krijgen. Orton verloor van Benoit dankzij een mislukte inmenging van de vrouw van King Booker, Sharmell. Hij vocht de week erna opnieuw tegen Benoit, maar verloor opnieuw nadat Orlando Jordan zich in de match mengde aan de kant van Benoit. Op de aflevering van SmackDown! op 13 januari 2006 versloeg Orton Benoit, en won zo het United States Championship voor King Booker en maakte de reeks af met een score van vier-drie. De week erna vocht hij tegen Orlando Jordan in een match omdat Orlando zich had bemoeid met de viering van Booker en Sharmell door hem aan te vallen midden in de ring. Orton won de match door afleiding van Booker en Sharmell waardoor hij de RKO kon raken om te winnen. De week erna verloor Orton tegen Benoit in een No holds barred match.
Orton nam deel in de Royal Rumble match op 29 januari 2006. Ondanks dat hij als nummer 30 de match binnenkwam werd Orton geëlimineerd door de tweede binnenkomer, Rey Mysterio. Op de volgende SmackDown!, daagde Orton Mysterio uit om zijn titel kan op het spel te zetten tijdens No Way Out 2006. Mysterio accepteerde de uitdaging. In de weeks toegaand naar No Way Out maakte Orton een aantal controversiële opmerkingen over Eddie Guerrero. Tijdens No Way Out versloeg Orton Mysterio, en kreeg hij zo een kans op het World Heavyweight Championship tijdens WrestleMania 22. Toch voegde General Manager Theodore Long Mysterio opnieuw toe aan de match waardoor het een triple threat werd tussen Orton, Mysterio en World Heavyweight Champion Kurt Angle. Orton protesteerde tegen het besluit maar werd verteld door Long dat hij het moest accepteren of zijn titel kans zou verliezen. Op 2 april 2006 tijdens WrestleMania 22 verloor Angle zijn titel nadat Orton werd gepind door Mysterio.
Op 4 april 2006 maakte de WWE bekend dat Orton werd geschorst voor zestig dagen vanwege onprofessionaliteit. Op 7 april 2006 in een interview met WWE.com verklaarde Orton: "my conduct was unbecoming of a champion, which is what I will be again when I return".[1] Op 12 april 2006, verklaarde de WWE dat Orton een gebroken enkel had opgelopen dankzij Kurt Angle tijdens de SmackDown! opname de vorige avond, kort nadat hij had verloren tegen Angle in de eerste ronde match van de King of the Ring. In juli 2006 onthulde Orton dat hij was geschorst vanwege het roken van marihuana achter de schermen bij een opname van SmackDown!. Terwijl hij geschorst was heeft Orton vier weken door gebracht in een kliniek om zijn woede onder controle te krijgen in Atlanta, Georgia, VS.[2]
Orton keerde terug van zijn schorsing op de aflevering van RAW op 5 juni 2006 door Kurt Angle aan te vallen en Angle's open uitnodiging tot een match tijdens ECW One Night Stand 2006 te aanvaarden. Vier dagen voor One Night Stand tijdens het WWE vs. ECW Head to Head evenement, maakte Orton bekend dat zijn contract met SmackDown! verlopen was en dat hij opnieuw een lid van het Raw rooster werd. Orton verloor van Angle tijdens One Night Stand 2006, maar won de herkansing tijdens Vengeance.
Rond juli 2006 raakte Orton betrokken in een feud met WWE legende Hulk Hogan door te flirten met Hogans 18 jaar oude dochter Brooke. Deze feud eindigde in een match tijdens SummerSlam 2006 waar Hogan overwon. Randy Orton zal nu tegen Carlito vechten tijdens Unforgiven.
Op 10 september 2006 faalde Randy Orton voor een drugs test, maar zou alleen geschorst worden voor house shows.
2007
Op 7 oktober tijdens de PPV No Mercy kreeg Randy Orton in het begin van de show de WWE Championship toegekend, waarna Triple H Orton uitdaagde voor de titel. Triple H won de WWE Championship van Randy alleen om hem te verdedigen tegen Umaga en daarna weer te verliezen aan Randy Orton.
2009
Randy Orton won de Fatal Four-Way match voor de WWE Championship van Triple H, John Cena en Big Show. Later richtten Orton, Cody Rhodes en Ted DiBiase een team op nl. The Legacy. Op 13 september 2009 verloor Orton van John Cena de "I Quit" match op Breaking Point en zo werd Cena de nieuwe WWE Champion. Tijdens de WWE Raw aflevering van 14 september 2009, Randy verloor de match van Batista met de Batista Bomb, die zijn rentree maakte na een maandelange blessure.
2010
Op Night of Champions, Orton won de Six Pack Challenge WWE Championship match van Edge, John Cena, Chris Jericho, Wade Barett en toenmalig kampioen Sheamus. Op Hell in a Cell verdedigde hij zijn titel tegen Sheamus, met succes. Op Bragging Rights moest Orton zijn titel verdedigen tegen Wade Barrett, hij verloor deze match door diskwalificatie, want Cena had Barrett een "Attitude Adjustment" gegeven, zodat hij de match niet zou verliezen en Cena niet ontslagen zou worden. Orton had daardoor toch succesvol zijn titel verdedigd, maar hij was niet blij met deze uitkomst. Als resultaat kregen zowel Barrett als Cena een "RKO". Een dag na Survivor Series, op Raw, Orton won de rematch van Wade Barrett voor de WWE Championship, maar verloor hem meteen aan The Miz toen hij zijn Money in the Bank-koffer indiende, waarbij hij mocht vechten voor de WWE Championship, die hij won.
2011
Tijdens de Raw aflevering van 25 april werd Orton door de WWE Draft van Raw naar SmackDown gestuurd. Op 1 mei 2011 won Orton de Last Man Standing match van CM Punk op Extreme Rules. Tijdens de SmackDown opnames op 3 mei won Orton van de kampioen Christian de WWE World Heavyweight Championship.
2012
Op 30 mei werd bekend dat Orton voor de tweede keer geschorst zou worden nadat hij betrapt werd op het gebruik van testosteron en andere verboden middelen van WWE's Talent Wellness Program. Hij maakte zijn rentree op 30 juli 2012
2013
Op 4 Januari 2013 tijdens Smackdown, kondigde Orton aan dat hij mee zou doen aan de 2013 Royal Rumble match. Op 11 Januari tijdens Smackdown en op 16 Januari tijdens Main Even, werd Orton beide keren door The Shield tijdens zijn matches met Cesaro. Op 1 Februari tijdens Smackdown won Orton van zijn grote rivaal Wade Barrett om zo een plek in de Elimination Chamber match te bemachtigen. Op 17 Februari, tijdens Elimination Chamber, Elimineerde Orton Mark Henry en Chris Jericho waarna hij zelf als laatste werd geelimineerd door Jack Swagger. Tegen het einde van Februari richtten Orton en Sheamus zich op een feud met The Shield. In deze paar weken redde Orton en Sheamus elkaar tijdens aanvallen van The Shield en Big Show. Op 15 maart op Smackdown, kregen Orton en Sheamus de kans om een 3e partner kiezen om tegen The Shield te vechten in een Six-man Tag Team match op Wrestlemania 29 en ze kozen Ryback. Echter was al geboekt in een andere match tijdens Wrestlemania 29, waardoor deze 3e plek weer open lag. Later die avond kwam Big Show naar de ring om Orton en Sheamus te redden van een aanval van The Shield. Op 7 April op Wrestlemania 29 werden Orton, Sheamus en Big Show verslagen door The Shield nadat Big Show Orton en Sheamus knock out had geslagen. De Volgende avond tijdens Raw, vochten Orton en Sheamus tegen elkaar om zo te bepalen wie een match tegen Big Show mocht hebben. De match eindigde onbeslist nadat Big Show de match verstoorde. Daarna teamden Orton en Sheamus samen om Big Show in 2 Handicap matches te verslaan, de eerste via count out op 12 April tijdens Smackdown en de 2e op 15 April tijdens Raw via pinfall. Op 19 April tijdens Smackdown werden Orton en Sheamus verslagen door Big Show en Mark Henry in een Tag Team match. De feud tussen Orton en Big show leidde tot een een Extreme Rules match tijdens de Extreme Rules pay per view, die Orton won.
Na Extreme Rules begon Orton ondanks hun slechte verstandshouding samen te werken met Daniel Bryan tegen een gelijke vijand, The Shield. Op 14 Juni tijdens Smackdown, Teamde Orton samen met Bryan en Kane tegen The Shield in een six man tag team match. Orton, Bryan en Kane wonnen deze match waardoor de reeks van niet gepind en gesubmit worden tijdens sig man tag matches op televisie eindigde. Tijdens Payback 3 dagen laten verloren Orton en Bryan door slecht team werk de match om de WWE Tag Team Championship van Roman Reigns en Seth Rollins. De volgende avond op Raw vochten Orton en Bryan tegen elkaar in een No Disqualification match, die Orton won nadat de scheidsrechter de wedstrijd had gestopt omdat Bryan leed aan legitieme zenuw letsel. 4 dagen later op Smackdown werd Orton verslagen door Bryan in een 1 op 1 match via count out. Orton en Bryan vochten voor de 3e keer op Raw, maar hun match eindigde onbeslist nadat beide mannen waren uitgeteld. Later die avond werd Orton verslagen door Bryan via submit in een Street Fight match, nadat hij een kindo stick gebruikte tijdens de Yes ! Lock.
Op 14 Juli tijdens Money in the Bank, versloeg Orton: Christian, CM Punk, Daniel Bryan, Rob van Dam en Sheamus, en daardoor de WWE Championship Money in bank the ladder match. Zo verdiende hij een kans om te vechten voor de WWE Championship op een tijdstip die hij zelf mocht kiezen, binnen een jaar.
Op 18 augustus tijdens Summerslam maakte Randy Orton voor het eerst sinds 2010 weer een heel turn nadat hij zijn Money in the Bank-koffer had gecasht tegen Daniel Bryan, die zojuist the WWE Championship had gewonnen. Speciale gast scheidsrechter Triple H viel vervolgens Daniel Bryan aan zodat Randy Orton kon pinnen. Triple deed de pinfall zodat Orton zijn 7e WWE Title won. De volgende avond op Monday Night Raw werd Randy Orton gekroond tot “Face of the company” door Vince McMahon en de nieuw gevormde stable The Authority (Triple H en Stephanie McMahon). Op 15 september tijdens Night of Champions, Verloor Orton de WWE Championship weer aan Daniel Bryan. De volgende avond tijdens Monday Night Raw werd de WWE Title afgenomen van Bryan door Triple H omdat hij vond dat de scheidsrechter (Scott Armstrong) te snel had geteld tijdens de pinfall van Bryan vs. Orton op Night of Champions. Orton had verwacht de WWE Title terug te krijgen maar dat weigerde Triple H. Hij nam daarentegen het besluit dat Orton en Bryan ervoor moesten vechten tijdens Battleground op 6 oktober. De wedstrijd eindigde onbeslist doordat The Big Show tijdens de match intervenieerde en hen beiden knock-out sloeg. Orton daagde Bryan nogmaals uit voor de WWE Championship, dit keer op 27 oktober tijdens Hell in a Cell. Dit keer won Orton de WWE Championship nadat de speciale gastscheidsrechter Shawn Michaels Daniel Bryan superkickte nadat hij Triple H had aangevallen.
Tijdens Survivor Series op 24 November, verdedigde Orton zijn titel met succes tegen Big Show, Toen hij werd geconfronteerd door zijn grootste rivaal John Cena. De volgende avond op Raw kwam Cena met de suggestie dat er maar 1 champion kon zijn in de WWE. Daarom volgde het besluit van Triple H om van de WWE title en de World Heavyweight title 1 titel te maken en er vond een verenigings match plaats tijdens de TLC pay per view op 15 December. Orton versloeg Cena en beide titels werden verenigd. Orton werd daardoor de allereerste WWE World Heavyweight Champion en wordt gezien als de allerlaatste World Heavyweight Champion.
2014
Ortons eerste titelverdediging als WWE World Heavyweight Champion was op 26 januari 2014, tijdens de Royal Rumble, waar hij John Cena in eens rematch versloeg door interventie van The Wyatt Family. Op 23 februari won Randy Orton de [[Elimination Chamber door 5 andere tegenstanders te verslaan (Cesaro, Christian, Daniel Bryan, John Cena en Sheamus). Daardoor behield hij de WWE World Heavyweight Championship Title en verzekerde hij zich van een plek tijdens de Main Event op Wrestlemania 30. Zijn tegenstander daar was Royal Rumble-winnaar Batista. Op 6 april tijdens Wrestlemania XXX werd de Main Event gewijzigd in een Triple Threat Match. Dit kwam doordat Daniel Bryan had gewonnen van Triple H. (tijdens die match werd afgesproken dat als Bryan zou winnen hij in de main event voor de WWE World Heavyweight Championship mocht vechten). Tijdens de Main Event won Daniel Bryan de WWE World Heavyweight Championship dankzij submission van Batista. Zo verloor Orton na 161 dagen zijn titel.
De volgende avond op Raw eisten Orton en Batista een rematch voor de WWE World Heavyweight Championship, maar dat werd geweigerd. Daarintegen werden ze ondanks hun issues gedwongen om samen te werken met elkaar om te vechten tegen Tag Team Champions The Usos voor de titel. De titelmatch eindigde in double count out nadat ze samenspanden en The Usos in elkaar sloegen. Later die avond hielp Kane Batista en Orton om Daniel Bryan aan te vallen die klaar stond zijn titel te verdedigen tegen Triple H. Vlak voordat Triple H Bryan kon verslaan, werd hij onderbroken door The Shield, spearde Triple H en gooiden Batista, Orton en Kane uit de ring, waardoor Bryan zijn title kon behouden. Op 14 april tijdens Raw kwamen Triple H, Randy Orton en Batista naar de ring om The Shield aan te vallen na het einde van hun 11 vs 3 Handicap Match. Ze gebruikten hun oude en vertrouwde Evolution theme. Tijdens Extreme Rules en Payback verloor Evolution beide keren van The Shield.
Op 9 juni tijdens Raw werd Orton door The Authority automatisch toegevoegt voor de 2014 Money in the Bank ladder match voor de vrijgekomen WWE World Heavyweight Championship, maar hij kon de titel niet nog een keer winnen. Op 21 juli tijdens Raw werd Orton aangevallen door Roman Reigns waardoor hij een kans op de title miste, waardoor Orton een week later wraak nam door Reigns aan te vallen en hem uit te dagen tot een match op Summerslam. Tijdens de pay per view werd Orton verslagen door Reigns nadat hij had uitgekicked na een RKO van Orton en hem kort daarna Spearde. Tijdens de Night of Champions pay per view versloeg Orton Chris Jericho in een 1 op 1 match nadat hij Jericho RKO’de.
Op 20 oktober tijdens Raw vroeg Orton The Authority dat hij tegen de verliezer van de No Holds Barred Contract on a Pole match tussen John Cena vs Dean Ambrose wou vechten. Die wedstrijd werd gewonnen door Dean Ambrose, waardoor Orton vs Cena in een Hell in a Cell match een feit was. Op de Raw voor de pay per view, kondigde Triple H aan dat de winnaar in de toekomst uit mocht komen tegen Brock Lesnar voor de WWE World Heavyweight Championship match. Later die avond tijdens een 3 vs 2 Handicap Street Fight met Orton, Kane en Seth Rollins vs John Cena en Dean Ambrose, pakte Orton de overwinning maar werd gelijk geCurb Stomped door Rollins. Op 26 Oktober tijdens Hell in a Cell verloor Orton de match doordat Cena hem had geAA’d door een tafel vanaf de bovenkant van de turnbuckle. De avond erop tijdens Raw RKO’de Orton Rollins en tartte The Authority voor het niet beheersen van Rollins de vorige week, Dit was het begin van een Face turn voor het eerst sinds 2013. Op 3 November tijdens Raw, na het stijgen van Orton zijn frustatie, viel Orton Rollins aan tijdens zijn Intercontinental Championship match tegen Dolph Ziggler, hierdoor veroorzaakte hij een diskwalificatie waardoor Rollins won, en eiste een match met Rollins om hun geschil op te lossen, wat Triple H goed vond zodat hij Orton aan hun zijde kon houden. Rollins won met een backside pin, en Orton zijn Faceturn was compleet toen hij The Authority aanviel voordat hij werd geCurb Stomped door Rollins. Hij werd daarna weg gedragen op een stretcher met een geschreven blessure zodat hij kon starten met de opnames van de film The Condemned 2: Desert Prey.
2015 + Blessure
In februari 2015 tijdens de Fastlane pay per view keerde Orton terug. Nadat The Authority (Big Show, Seth Rollins en Kane) Erick Rowan, Ryback en Dolph Ziggler hadden verslagen, redde Orton Rowan, Ryback en Ziggler van een pak slaag. Later gaf hij een RKO aan Jamie Noble en Joey Mercury (J&J Security) en Kane. De volgende avond op Raw probeerde The Authority Orton ervan te overtuigen om terug te komen naar de familie, maar hij gaf niet gelijk een antwoord tot hij ze backstage zag. Tijdens een tagteam atch later die avond, raakte Orton gefrustreerd toen Rollins zichzelf in de match tagde tijdens een Tag Team match waarbij Orton en Rollins zij aan zij vochten. Na de match liep Orton in de ring richting Rollins, maar werd kort onderbroken door Jamie Noble die een RKO kreeg voor zijn tussenkomst. Toen pakte Orton, tot de verbazing van Rollins bij zijn armen op, gaf hem een schouderklop en liet Rollins vol verbazing achter in de ring. Op 9 maart tijdens Raw, beledigde Orton alle leden van The Authority, maar deed dat af alsof het een grapje was. Tijdens de 2 vs 1 Handicap match diezelfde avond, waarin hij teamde met Seth Rollins vs Roman Reigns, sprong rollins van de ring af toen Rollins hem wou taggen, waardoor Rollins afgeleid was en Orton toestond dat Reigns de wedstrijd kon winnen. Na de match keerde Orton zich tegen Rollins en viel hem aan. Na een aantal minuten hem aangevallen te hebben, eindigde Orton op de presentatorentafel waar hij Rollins een RKO op gaf. Op 16 maart tijdens Raw, werd de match Orton vs Rollins officieel gemaakt voor Wrestlemania 31 op 1 voorwaarde, dat Orton en Rollins elkaar dezelfde avond zouden treffen in de ring. Dit treffen zou nooit plaatsvinden omdat alle leden van The Authority naar de ring kwamen om Orton aan te vallen. Hun poging om de aanval op Rollins te wreken werd gedwarsboomd door Sting, die Orton hielp om ze af te houden. Randy Orton versloeg Rollins tijdens Wrestlemania. Na zijn verlies, Cashte Rollins zijn Money in the Bank contract in tijdens de Main Event van Wrestlemania 31 tussen Brock Lesnar en Roman Reigns en won de WWE World Heavyweight Championship door Reigns te pinnen.
Met Rollins als nieuwe kampioen, versloeg Orton Roman Reigns en Ryback in een triple threat match tijdens Raw op 6 April. Hij werd de nummer één uitdager om het op te nemen tegen Rollins voor het WWE World Heavyweight Championship. Hij verloor deze match van Rollins tijdens een steel cage match omdat er een aantal voorwaarden aan deze match zaten. Zo was Orton zijn finisher RKO verboden en bleef Kane bij de deur van de steel cage staan zodat hij er niet uit kon. Tijdens de pay per view Payback, Lukte het Orton weer niet om het WWE World Heavyweight Championship te winnen doordat hij werd verslagen door Rollins tijdens een Fatal 4 Way match, waar tevens Dean Ambrose en Roman Reigns aan mee deden.
Tijdens de Money in the Bank pay per view lukte het Orton niet om de WWE World Heavyweight Championship contract ladder match te winnen, die door Sheamus werd gewonnen. Daardoor begon Orton te feuden met Sheamus. Nadat ze elkaar meerdere malen hadden aangevallen en meerdere malen tegen elkaar vochten in tag team matches, Won Orton van Sheamus tijdens Battleground, en verloor hij weer van Sheamus tijdens Summerslam.
Begin september 2015 startte Orton een feud met The Wyatt Family. Op 7 september op Raw versloeg Orton Sheamus in een 1 op 1 match. Na de match werd Orton aangevallen door The Wyatt Family, waardoor hij 2 weken miste. Op 21 september tijdens Raw keerder Orton terug om Dean Ambrose en Roman Reigns te redden van The Wyatt Family, waardoor er een alliantie ontstond tussen Orton, Reigns en Ambrose. Een week later tijdens Raw teamde Orton met Ambrose tegen Th New Day die ze verloren. Een week later zou er een match zijn in een Hell in a Cell match maar Orton werd terug getrokken omdat hij een zware schouder blessure heeft opgelopen, waardoor hij er zowiezo een half jaar uit zou liggen. Tijdens een interview begin april heeft Orton aangegeven dat hij zelf nog niet weer wanneer hij terugkeert.
In het worstelen
- Finishers
- RKO (Jumping cutter, gebruikt ook een verhoogde versie van de bovenste touwen)
- "Punt Kick" (Een trap tegen het gezicht)
- O-Zone (Overdrive) - in 2002
- Signature moves
- Verhoogde DDT
- Europese uppercut
- Frog splash stijl vliegende crossbody
- Gutwrench verhoogde neckbreaker
- Knee drop
- Staande Dropkick
- Stretch backbreaker
- Wheelbarrow suplex
- Wrenching rear chinlock
- Punt kick (trap tegen het hoofd)
- Hangmatt DDT ( DDT met voeten van de tegenstander op de 2-de ropes)
- Bijnamen
- "The Legend Killer"
- "The Viper"
- "The Apex Predator"
- "The best there ever will be"
Prestaties
- Pro Wrestling Illustrated
- PWI Rookie of the Year (2001)
- PWI Most Improved Wrestler of the Year (2004)
- PWI Most Hated Wrestler of the Year (2007, 2009)
- PWI Wrestler of the Year (2009, 2010)
- PWI Feud of the Year (2009) vs. Triple H
- PWI Most Popular Wrestler of the Year (2010)
- World Wrestling Entertainment
- WWE Championship (8 keer)
- WWE World Heavyweight Championship (4 keer)
- WWE Intercontinental Championship (1 keer)
- WWE World Tag Team Championship (1 keer met Edge)
- Royal Rumble (2009)
- Triple Crown Championship (17de)
- Wrestling Observer Newsletter
- Most Improved Wrestler of the Year (2004)
Persoonlijk leven
Voordat hij een worstelaar was had Orton zich opgegeven voor het United States Marine Corps. Orton werd oneervol ontslagen na ongeveer een jaar nadat hij twee maal weg was gegaan zonder toestemming en een order van een officier niet had opgevolgd. Onder de militaire wet werd Orton schuldig bevonden en in een militaire gevangenis gestopt voor achtendertig dagen. Omdat dit voor de wetswijziging in 2002 was, kreeg Orton hierdoor geen strafblad.
Terwijl hij op RAW was werd Orton beschuldigd dat hij mede WWE werknemers Amy Weber en Rochelle Loewen had gekwetst wat leidde tot het verlaten van het bedrijf door Weber, terwijl Loewen naar SmackDown! verhuisde (ze werd later ontslagen). Loewen claimde dat hij haar bezittingen kapot had gemaakt en dat hij racistische opmerkingen naar haar had gemaakt en noemde hem een beest.[3] Hier moet wel worden opgemerkt dat Ortons vriend Mark Jindrak enkele aantijgingen van Loewen teniet deed in een interview met Voice of Wrestling en claimde dat Orton zijn excuses had aangeboden rond de tijd van de Royal Rumble 2005, en dat mede Diva Search deelnemer (en uiteindelijke winnaar) Christy Hemme had ontkend dat ze wist van de aantijgingen in een interview met The Sun.[4]
Orton lijdt aan hypermobiele schouders.[5]
In november 2005 maakte Orton bekend was dat hij verloofd was met zijn vriendin voor een lange tijd Samantha Speno.[6] Op 21 september 2007 is Randy Orton getrouwd met zijn verloofde Samantha Speno. In 2008 kreeg hij een dochter. Begin juli 2013 werd bekendgemaakt dat het huwelijk van Orton ten einde was. Samantha en Orton zouden al ruime tijd gescheiden hebben geleefd.
Zie ook
Externe links
- (en) Officiële website
- (en) Profiel op Online World of Wrestling
Randy Orton in de Internet Movie Database (en)
- (en) Profiel op WWE
| Referenties
|
| Worstelaars: | Aiden English · Alex Riley · Baron Corbin · Blake · Brian Kendrick · Bull Dempsey · Colin Cassady · Enzo Amore · Finn Bálor · Hideo Itami · Kevin Owens · Mojo Rawley · Murphy · Rhino · Sami Zayn · Solomon Crowe · Sylvester Lefort · Tye Dillinger · Tyler Breeze |
| NXT Diva's: | Alexa Bliss · Aliyah · Asuka · Bayley · Becky Lynch · Billie Kay · Carmella · Dana Brooke · Liv Morgan · Mandy Rose · Peyton Royce · Sasha Banks |
| Staf: | Bill DeMott · Billy Gunn · Canyon Ceman · Dusty Rhodes · Gerald Brisco · Norman Smiley · Sara Amato |
| WWE: | Shawn Michaels · Triple H · Kane · Chris Jericho · Kurt Angle · Eddie Guerrero · Rob Van Dam · Booker T · Jeff Hardy · John "Bradshaw" Layfield · Christian · Big Show |
| TNA: | A.J. Styles · Abyss · Samoa Joe |
| WWE: | Pedro Morales · Bret Hart · Diesel · Shawn Michaels · Stone Cold Steve Austin · The Rock · Triple H · Kane · Chris Jericho · Kurt Angle · Eddie Guerrero · Chris Benoit · Ric Flair · Edge · Rob Van Dam · Booker T · Randy Orton · Jeff Hardy · CM Punk · John "Bradshaw" Layfield · Rey Mysterio · Dolph Ziggler · Christian · Big Show · The Miz |
| WCW: | Ric Flair · Lex Luger · Sting · Diamond Dallas Page · Goldberg · Bret Hart · Chris Benoit · Scott Steiner · Booker T |
| TNA: | A.J. Styles · Kurt Angle · Samoa Joe · Abyss |
| ECW: | Johnny Hotbody · Sabu · Mikey Whipwreck · Tazz · Rob Van Dam |
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Randy Orton op Wikimedia Commons.