Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
George François de Ravallet
George François de Ravallet (Amsterdam, 26 augustus 1823 - Kampen, 15 september 1904) was een Nederlands luitenant-kolonel, ridder in de Militaire Willems-Orde en bezitter van de Eresabel.
Loopbaan
De Ravallet meldde zich in januari 1840 als volontair aan bij de eerste afdeling infanterie en vertrok op 28 november 1844 in de rang van sergeant naar Nederlands-Indië. Hij werd op 1 juni 1847 vanuit zijn rang als sergeant-majoor (bij het tweede bataljon) benoemd tot tweede luitenant bij het vierde bataljon van het Indische leger. Later was hij werkzaam aan de Militaire Pupillenschool te Gombong. Hij werd op 15 december 1856 bevorderd tot kapitein. De Ravallet werd voor zijn verrichtingen tijdens de expeditie naar Timor (augustus en september 1857, onder meer naar Takaip en Lidak) Eervol Vermeld in afzonderlijke dagorders in Nederland en Nederlands-Indië. In 1859 nam hij deel aan de expeditie naar Boni en het jaar daarop aan de Expeditie naar de Zuider- en Oosterafdeling van Borneo.
Luitenant Perné had met 50 man het vier uur verwijderde Kramean en De Ravallet (18 december 1860) kampong Soekoe Teloe bezocht. Opperbevelhebber Verspyck zelf had met een klein detachement de stand van zaken te Mantiwa opgenomen. Geen kampong, hoe afgelegen ook, was onbezocht gebleven; overal waren de bajonetten doorgedrongen, de vijanden verjaagd en de wapens ingeleverd; overal was onderwerping aangeboden en de orde hersteld. Verspyck inspecteerde de troepen binnen de voltooide benting, betuigde zijn tevredenheid over de volharding waarmee zware vermoeienissen waren doorstaan, ook zonder de vijand te ontmoeten, en liet daarna onder de kreet leve de koning! de vlag hijsen. Onder luitenant Epke (spoedig vervangen door eerste luitenant Magnin) en Perné zouden 70 infanteristen en 7 artilleristen tot bediening van een 3 ponder en 1 mortier Pleiharie blijven bezetten om de behaalde voordelen niet te verliezen en de politiemaatregelen van de civiele gezaghebber, van Tabanio naar het centrum van Tanah Laut verplaatst, te ondersteunen. De Ravallet geleidde daarna de colonne over Talokh en Tabanio naar Bandjer; Verspyck de tweede colonne van Titi Bangkal naar Martapoera.
De Ravallet verwierf bij Koninklijk Besluit van 18 februari 1861 nummer 82 de Militaire Willemsorde vierde klasse voor zijn verrichtingen te Borneo in 1860; in 1865 werd hem de Eresabel toegekend wegens zijn verrichtingen tijdens het dempen, een jaar te voren, van de opstand in het landschap Binamoe op Celebes (Koninklijk Besluit van 21 januari 1865 nummer 70, wegens zich bijzonder te hebben onderscheiden bij de beteugeling van de opstand onder de bevolking van Binamoe (Torothealanden) van de 4de tot en met de 10de augustus 1864). De Ravallet ging in 1870 in de rang van luitenant-kolonel eervol met pensioen.
|
Portaal KNIL |
Bronnen, noten en/of referenties
|