New Beat

New Beat is een elektronische dansmuziek die vooral in 1988 en 1989 een plotselinge populariteit kende, en daarna plotseling verdween. De muziekstijl had een invloed op de ontwikkeling van de techno en house-muziek.

Voorgeschiedenis en ontstaan

In de jaren 1970 werd in Belgische discotheken ’popcorn’-muziek gespeeld, een muziekstijl verwant aan de soul, maar vaak wat langzamer gespeeld. Deze muziekstijl werd opgevolgd door de disco, die tot ongeveer 1985 domineerde. Reeds in het begin van de jaren 1980 begonnen de Belgische discotheken meer en meer elektronische muziek te spelen. Men maakte daarbij gebruik van veel geïmporteerd materiaal.

Een Antwerpse dj, bekend als „Dikke Ronnie” (Ronny Harmsen) combineerde een aantal muziekstijlen: Eurobeat en UK synth pop, filmmuziek en nummers van John Foxx en Soft Cell en dergelijke.

Toen in Antwerpen een nieuwe discotheek opende, de Ancienne Belgique, werd Ronnie daar dj. De Ancienne Belgique (AB) beschikte over een hele batterij lasereffecten. In de Ancienne Belgique mengde Ronnie ska, new wave, jazznummers, eurodisco. Om de nummers in elkaar te laten overvloeien en een sfeer te creëren, werd de muziek vaak op een langzamer tempo afgespeeld: het tempo ging niet vaak boven de 110 bpm. Tegen het midden van de jaren 1980 werd de AB de populairste discotheek in Antwerpen. Mensen van buiten Antwerpen begonnen de Ancienne Belgique te bezoeken en gaven de gemengde muziekstijl de naam AB music, naar de discotheek.

Aangezien Ronnie een drugprobleem had, werd hij na slechts enkele maanden ontslagen uit de AB. Marc Grouls, die hem als dj opvolgde, zou de nieuwe naam voor de AB-muziek hebben bedacht. Een verhaal over het ontstaan van de New Beat gaat als volgt: Marc Grouls zou met enkele andere dj’s in de platenwinkel „USA Import” geluisterd hebben naar Flesh, het nieuwste nummer van de Belgische groep A Split-Second. Marc zou toen afspeelsnelheid van 45 naar 33 hebben gezet, waardoor het nummer melodramatisch en episch klonk. „Toen begonnen we te spreken van Belgian New Beat,” vertelde Grouls. De op een aangepast tempo afgespeelde plaat van A Split Second viel in de smaak van de Belgische dj’s. Het kwam onder de aandacht van Maurice Engelen. Hij observeerde de merkwaardige atmosfeer op de dansvloer en vroeg aan Roland Belucci om nog een single te produceren die hierbij zou passen. Belucci maakte samen met Morton en Sherman een single met de titel Not Afraid to Dance. Hij ging ermee naar de „USA Import”-winkel en maakte enkele kleine aanpassingen volgens de voorstellen die hij daar kreeg. Toen de single werd uitgegeven, werden er in drie weken tijd wel vijfduizend exemplaren van verkocht.

Eigenschappen

De muzieknummers worden verlangzaamd tot een constante basdrum te horen is. De muziekstijl combineert ingrediënten uit andere stijlen van dansmuziek: men maakte gebruik van de lage basdrum en de oude synthesizer-geluiden van de Electronic Body Music, gecombineerd met geluidseffecten uit de uit Groot-Brittannië afkomstige Acid House en elementen uit de new wave en electronic-muziek.

Men speelde gewoonlijk een 45-toerenplaat op 33 toeren per minuut. Omdat de toonhoogte zich verlaagt bij het langzamer afspelen, werd deze met 8% naar boven geregeld (de ’pitch control’). Door de langer aanhoudende bas vibreerde de lucht en ontstond een geluid dat niet zo bedoeld was door de makers van de plaat.