Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Axel Ruiters: verschil tussen versies
(Aanpassing en aanvulling) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Axel Ruiters''' (pseudoniem van Koen Vanoosthuyse )([[Leuven]] 8 maart [[1968]]) is een [[België (hoofdbetekenis)|Belgisch]] [[auteur]]''' | '''Axel Ruiters''' (pseudoniem van Koen Vanoosthuyse )([[Leuven]] 8 maart [[1968]]) is een [[België (hoofdbetekenis)|Belgisch]] [[auteur]]''' | ||
Ruiters werd twee maanden eerder geboren dan voorzien was, wat maakte dat zijn leven bij zijn geboorte even aan een zijden draadje heeft gehangen. Als baby huilde hij onophoudelijk en bezorgde hij de buren zo'n overlast dat deze zijn ouders vriendelijk vroegen te verhuizen zodat zij terug de rust zouden vinden. Ook in de kleuterschool maakte hij het de juffrouwen en de schoolmakkertjes niet gemakkelijk. Ten einde raad namen zijn ouders hem op een dag mee naar de dienst kinderpsychiatrie van het Universitair ziekenhuis in Leuven. Onderzoek wees uit dat Axel een ernstige vorm bleek te hebben van [[ADHD]] (toen nog MBD) in combinatie met het [[Syndroom van Asperger|Syndroom van Asperger.]]..een [[autismespectrumstoornis]]. Toen hij schoolplichtig werd oordeelden de artsen dat het voor hem, en ook voor zijn ouders...beter zou zijn als hij naar een speciale school zou gaan...waar hij door de week zou blijven slapen en waar ieder aan zijn eigen tempo de leerstof verwerkte.''' '''Op de leeftijd van 6 jaar al naar een internaat gestuurd worden...het viel hem zwaar en bovendien werd hij er vaak geconfronteerd met begeleiders die al evenveel stress uitstraalden als hijzelf. Om zich staande te kunnen houden in deze vreemde omgeving wist hij niets beters te doen dan zich terug te trekken in zijn eigen wereldje en het gedrag van zijn medeleerlingetjes te observeren in de hoop op die manier een antwoord te vinden op de vraag wat hem nu feitelijk mankeerde. Na een rustiger jaartje te hebben doorgebracht aan de gemeentelijke lagere school van [[Langdorp]] trok hij in 1980 naar het [[Sint-Jozefscollege (Aarschot)|Sint-Jozefscollege]] van [[Aarschot]] waar hij | Ruiters werd twee maanden eerder geboren dan voorzien was, wat maakte dat zijn leven bij zijn geboorte even aan een zijden draadje heeft gehangen. Als baby huilde hij onophoudelijk en bezorgde hij de buren zo'n overlast dat deze zijn ouders vriendelijk vroegen te verhuizen zodat zij terug de rust zouden vinden. Ook in de kleuterschool maakte hij het de juffrouwen en de schoolmakkertjes niet gemakkelijk. Ten einde raad namen zijn ouders hem op een dag mee naar de dienst kinderpsychiatrie van het Universitair ziekenhuis in Leuven. Onderzoek wees uit dat Axel een ernstige vorm bleek te hebben van [[ADHD]] (toen nog MBD) in combinatie met het [[Syndroom van Asperger|Syndroom van Asperger.]]..een [[autismespectrumstoornis]]. Toen hij schoolplichtig werd oordeelden de artsen dat het voor hem, en ook voor zijn ouders...beter zou zijn als hij naar een speciale school zou gaan...waar hij door de week zou blijven slapen en waar ieder aan zijn eigen tempo de leerstof verwerkte.''' '''Op de leeftijd van 6 jaar al naar een internaat gestuurd worden...het viel hem zwaar en bovendien werd hij er vaak geconfronteerd met begeleiders die al evenveel stress uitstraalden als hijzelf. Om zich staande te kunnen houden in deze vreemde omgeving wist hij niets beters te doen dan zich terug te trekken in zijn eigen wereldje en het gedrag van zijn medeleerlingetjes te observeren in de hoop op die manier een antwoord te vinden op de vraag wat hem nu feitelijk mankeerde. Na een rustiger jaartje te hebben doorgebracht aan de gemeentelijke lagere school van [[Langdorp]] trok hij in 1980 naar het [[Sint-Jozefscollege (Aarschot)|Sint-Jozefscollege]] van [[Aarschot]] waar hij koos voor de richting Latijn en later voor Menswetenschappen (Toen Psycho-Sociale Wetenschappen) en waar hijzes jaar lang bevangen werd door pesterijen en vernederingen door zijn medestudenten die zijn gedrag niet begrepen. Op 18-jarige leeftijd hield hij het voor bekeken. Hij zei de schoolbanken vaarwel en ging zich inschrijven voor een cursus bibliotheekwerk terwijl hij aan het werk ging in een bibliotheek...eerst twee maanden in [[Rotselaar]].daarna in Aarschot waar hij nog steeds werkt. Na zijn middelbare studie heeft hij, om al zijn tegenslagen te kunnen verwerken, enkele keren getracht een boek te schrijven en naar een uitgever te sturen..maar telkens draaide dit op niets uit. Een zenuwinstorting deed hem ertoe besluiten zijn zoektocht naar het evenwicht verder te zetten via [[yoga]] en allerlei vormen van oosterse en westerse filosofie. Hij ontmoette vele fijne en wijze mensen en bouwde in de loop van vele jaren een grote vrienden- en kennissenkring op. Na het overlijden van zijn vaste vriendin op 16 mei 2009 kwam hij in aanraking met Facebook om zo in contact te blijven met haar neefjes. Op die manier ging een mooie wereld voor hem open en vond hij vele mensen terug die hij allang niet meer ontmoet had. Een van hen was de Vlaamse schrijver [[Felix Sperans]] die [[Felix Sperans|in]] de zomer van 2018 op het idee kwam om eens samen met hem een boek te schrijven. Het resultaat is nu het werk Briefwisseling tussen een Schizofreen en een autist. | ||
;Werk : | ;Werk : | ||
| Regel 15: | Regel 15: | ||
[[Categorie:Belgisch schrijver]] | [[Categorie:Belgisch schrijver]] | ||
[[Categorie:Pseudoniem]] | [[Categorie:Pseudoniem]] | ||
In de Steigers : Afscheid van Sint-Maartensdal | |||
Versie van 16 apr 2021 18:05
Axel Ruiters (pseudoniem van Koen Vanoosthuyse )(Leuven 8 maart 1968) is een Belgisch auteur
Ruiters werd twee maanden eerder geboren dan voorzien was, wat maakte dat zijn leven bij zijn geboorte even aan een zijden draadje heeft gehangen. Als baby huilde hij onophoudelijk en bezorgde hij de buren zo'n overlast dat deze zijn ouders vriendelijk vroegen te verhuizen zodat zij terug de rust zouden vinden. Ook in de kleuterschool maakte hij het de juffrouwen en de schoolmakkertjes niet gemakkelijk. Ten einde raad namen zijn ouders hem op een dag mee naar de dienst kinderpsychiatrie van het Universitair ziekenhuis in Leuven. Onderzoek wees uit dat Axel een ernstige vorm bleek te hebben van ADHD (toen nog MBD) in combinatie met het Syndroom van Asperger...een autismespectrumstoornis. Toen hij schoolplichtig werd oordeelden de artsen dat het voor hem, en ook voor zijn ouders...beter zou zijn als hij naar een speciale school zou gaan...waar hij door de week zou blijven slapen en waar ieder aan zijn eigen tempo de leerstof verwerkte. Op de leeftijd van 6 jaar al naar een internaat gestuurd worden...het viel hem zwaar en bovendien werd hij er vaak geconfronteerd met begeleiders die al evenveel stress uitstraalden als hijzelf. Om zich staande te kunnen houden in deze vreemde omgeving wist hij niets beters te doen dan zich terug te trekken in zijn eigen wereldje en het gedrag van zijn medeleerlingetjes te observeren in de hoop op die manier een antwoord te vinden op de vraag wat hem nu feitelijk mankeerde. Na een rustiger jaartje te hebben doorgebracht aan de gemeentelijke lagere school van Langdorp trok hij in 1980 naar het Sint-Jozefscollege van Aarschot waar hij koos voor de richting Latijn en later voor Menswetenschappen (Toen Psycho-Sociale Wetenschappen) en waar hijzes jaar lang bevangen werd door pesterijen en vernederingen door zijn medestudenten die zijn gedrag niet begrepen. Op 18-jarige leeftijd hield hij het voor bekeken. Hij zei de schoolbanken vaarwel en ging zich inschrijven voor een cursus bibliotheekwerk terwijl hij aan het werk ging in een bibliotheek...eerst twee maanden in Rotselaar.daarna in Aarschot waar hij nog steeds werkt. Na zijn middelbare studie heeft hij, om al zijn tegenslagen te kunnen verwerken, enkele keren getracht een boek te schrijven en naar een uitgever te sturen..maar telkens draaide dit op niets uit. Een zenuwinstorting deed hem ertoe besluiten zijn zoektocht naar het evenwicht verder te zetten via yoga en allerlei vormen van oosterse en westerse filosofie. Hij ontmoette vele fijne en wijze mensen en bouwde in de loop van vele jaren een grote vrienden- en kennissenkring op. Na het overlijden van zijn vaste vriendin op 16 mei 2009 kwam hij in aanraking met Facebook om zo in contact te blijven met haar neefjes. Op die manier ging een mooie wereld voor hem open en vond hij vele mensen terug die hij allang niet meer ontmoet had. Een van hen was de Vlaamse schrijver Felix Sperans die in de zomer van 2018 op het idee kwam om eens samen met hem een boek te schrijven. Het resultaat is nu het werk Briefwisseling tussen een Schizofreen en een autist.
- Werk
2019 : Briefwisseling tussen een Schizofreen en een Autist (samen met Felix Sperans)
- Boekenroute.nl Briefwisseling tussen een schizofreen en een autist Axel Ruiters, Felix Sperans
- Inkijkexemplaar A
- Epernet
Linken
- HNL, Bibmedewerker toont eigen kwetsbaarheid in “Briefwisseling tussen een schizofreen en een autist”
- Radio1.be, AUTISME, "Gepast reageren, ik heb dat moeten leren"
In de Steigers : Afscheid van Sint-Maartensdal