Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
’t Pallieterke: verschil tussen versies
(+ Cat) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 22: | Regel 22: | ||
== Zie ook == | == Zie ook == | ||
{{Navigatie tijdschriften Vlaanderen}} | {{Navigatie tijdschriften Vlaanderen}} | ||
Versie van 25 aug 2018 18:12
't Pallieterke is een uitgeverij en satirisch weekblad van Vlaamsgezinde en rechts-conservatieve strekking.
Situering
Het blad noemt zich niet partijpolitiek gebonden en non-conformistisch. 't Pallieterke prijst zichzelf aan als "weekblad voor mensen met een goed hart en een slecht karakter". Het motto luidt "Wat niet lachend gezegd kan worden is de waarheid niet". De naam "t Pallieterke" verwijst naar het vooroorlogse tijdschrift Pallieter uitgegeven door Filip De Pillecyn, wat op zijn beurt weer is afgeleid van de figuur Pallieter uit de gelijknamige roman van Felix Timmermans.
Geschiedenis
De Antwerpse journalist Bruno de Winter, die actief was in Het Handelsblad stampte het "rioolkrantje" in 1945 uit de grond. De Winter schrok er niet voor terug om allerhande politici in hun hemd te zetten en nam geen blad voor de mond om wantoestanden aan te klagen. Zo durfde hij het aan om in volle repressie het op te nemen voor de repressieslachtoffers. Hoewel de Winter zich helemaal niet met collaboratie had ingelaten - hij was eerder anglofiel - hekelde hij de onrechtvaardigheden van de naoorlogse repressie en epuratie, daarbij nam hij de Belgische patriotten en het Verzet stevig op de korrel. Ook politieke schijnheiligheid, franskiljons, demagogie en communisme vonden bij hem geen genade. Stilistisch kon men het krantje omschrijven als een mengeling van ironie, satire en ernst.
Evolutie
Van een licht anarchistisch katholiek flamingantisme was er een evolutie naar een meer uitgesproken rechts Vlaams-nationalisme te bespeuren. Na de vroegtijdige dood van Bruno de Winter in 1955 en zijn opvolging als hoofdredacteur door Jan Nuyts zette dit proces zich nog sterker door. De actuele hoofdredacteur is Karl Van Camp. Karel Dillen, de oprichter van het Vlaams Blok was (soms onder een schuilnaam) jarenlang medewerker van het blad. Zijn zoon, Koen Dillen, was de auteur van de berichten uit Frankrijk.
Vandaag bedraagt de oplage zo'n 20.000 exemplaren. Midden jaren zestig van vorige eeuw was dit 48.000 exemplaren. 't Pallieterke verloor vele abonnementen eind jaren zeventig toen men zich radicaal tegen het toenmalige Egmontpact uitsprak.
Rubrieken
't Pallieterke besteedt voornamelijk aandacht aan de binnenlandse politiek, maar heeft daarnaast rubrieken over het buitenland, economie, boeken, televisie, film, muziek, kunst, theater en sport. Regelmatig verschijnen er ook dossiers gewijd aan geschiedkundige onderwerpen.
Medewerkers
In het begin was 't Pallieterke voornamelijk een eenmansinitiatief, later had het blad een uitgebreide schare van medewerkers. Enkele bekende namen die hun medewerking verleenden : Louis De Lentdecker, Arthur de Bruyne, Jef Anthierens, Jan D'Haese, Jan Merckx, Karel Dillen, Gerolf Annemans, Jef Elbers, Mark Grammens, Marc Platel, Paul Beliën, Jan Neckers, Koenraad Elst, Johan Sanctorum, Peter De Roover, Frans Crols, Pieter Jan Verstraete, Hendrik Carette, Dirk Rochtus. Voor de cartoons en karikaturen zorgden onder andere de tekenaars Willy Mertens, Jef Nys, Brasser en Fré, nu worden de cartoons verzorgd door een tiental cartoonisten waaronder André Nollet, Emiel De Bolle, Eric De Rop, Mad Man, Griet en Jancart.
Externe links
Zie ook