Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Pouwel Slurink: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pouwel_Slurink&oldid=50317860 5 nov 2017)
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pouwel_Slurink&oldid=50363969 13 nov 2017 15:28‎)
Regel 1: Regel 1:
{{Infobox filosoof
{{Infobox filosoof
| naam                      = Pouwel Slurink
| naam                      = Pouwel Slurink
| afbeelding                =  
| afbeelding                = Pouwel slurink-1509899194.jpg
| onderschrift              =  
| onderschrift              =  
| volledige naam            = Pouwel Slurink
| volledige naam            = Pouwel Slurink
Regel 38: Regel 38:
| website                  = www.evolutie-filosofie.nl
| website                  = www.evolutie-filosofie.nl
}}
}}
'''Pouwel Slurink''' ([[Heerlen]], [[1958]]) is een Nederlandse filosoof. Hij promoveerde bij Prof. [[Ton Derksen]]. Hij verdedigt een evolutionair [[Naturalisme_(filosofie)|naturalistische]] benadering, die hij ook wel aanduidt als 'evolutiefilosofie'.  
'''Pouwel Slurink''' ([[Heerlen]], [[1958]]) is een Nederlandse filosoof, publicist en docent die zich vooral richt op evolutie en diergedrag. Reeds tijdens zijn jeugd legde hij zich toe op het bestuderen en fotograferen van insecten en vogels. Zijn oeuvre kenmerkt zich door door een sterk naturalistische inslag, grote maar kritische belangstelling voor de traditionele filosofie, met name de ethiek en de metafysica, en diepgaande reflectie op diergedrag.


== Levensloop ==
== Levensloop ==
Pouwel Slurink was tijdens zijn jeugd in Heerlen, Lelystad en Ede al vogel- en insectenliefhebber en raakte vertrouwd met de [[ethologie]]. Tijdens zijn studie filosofie in Nijmegen realiseerde hij zich het belang van de evolutiebiologie voor de filosofie. Hij voerde in de jaren '80 campagne voor een evolutionaire benadering van de filosofie in het faculteitsblad ''Splijtstof'' van de Faculteit der Wijsbegeerte van de Radboud Universiteit (toen Katholieke Universiteit Nijmegen). Hij studeerde cum laude af met een scriptie over evolutie en ethiek, een jaar later gepubliceerd als ''Natuurlijke selectie en de tragiek van de menselijke idealen'' (Eburon, 1989).
Tijdens zijn studie filosofie aan de de Radboud Universiteit (Nijmegen; MA 1988) ontwikkelde Slurink zich tot een pleitbezorger van een evolutionaire benadering in de filosofie. Zijn MA thesis ("Natuurlijke selectie en de tragiek van de menselijke idealen", 1989) betrof de mogelijkheid van een naturalistische, evolutionaire ethiek. In 1992-1993 verbleef hij als gastonderzoeker een half jaar in Canada en Amerika bij de hoogleraren [[Michael Ruse]] (toen U. of Guelph) en Prof. [[Seymour Itzkoff]] (Smith college). Een vijfjarige aanstelling als onderzoeker in de wetenschapsfilosofie aan de Radboud Universiteit resulteerde in het proefschrift ''Why some apes became humans; competition, consciousness, and culture'' (2002). Sindsdien is Slurink - naast zijn activiteiten als publicist en natuurfotograaf - actief als docent filosofie aan diverse universiteiten en instellingen voor hoger onderwijs. In 2014 verscheen zijn studie ''Aap zoekt zin; waarom we bewustzijn, vrije wil, bewustzijn en religie hebben'' (ISVW, Leusden).


In de jaren '90 werkte hij  vijf jaar als onderzoeker in opleiding bij de toenmalige afdeling Algemene Wetenschapsleer aan een door NWO gefinancierd project over de evolutie van cultuur. In die hoedanigheid publiceerde hij een reeks papers over evolutie en filosofie, deels in internationale wetenschappelijke tijdschriften. In 2002 verscheen zijn proefschrift ''Why some apes became humans; competition, consciousness, and culture''. In 1992-1993 werkte hij een half jaar in Canada en Amerika bij Prof. [[Michael Ruse]] (toen U. of Guelph) en Prof. [[Seymour Itzkoff]] (Smith college).
== Evolutionair naturalisme ==
Slurinks denken draait om de evolutionaire wortels en functies van kennis, bewustzijn, vrijheid, cultuur en religie, in voortdurende dialoog met grote denkers uit de traditionele filosofie. Daarbij ontleent hij inspiratie aan onder meer het niet-reductionistisch naturalisme van de Amerikaanse filosoof [[Roy Wood Sellars]], de gedragsbiologie van de minder bekende, maar invloedrijke Amerikaanse bioloog [[Richard Alexander]], en recente ontwikkelingen in de cognitiewetenschappen. Slurink pleit voor een functionele benadering van bewustzijn. Deze verheldert onder meer waarom we ons slechts bewust zijn van een beperkt aantal factoren die voor beslissingen relevant zijn. Het bewustzijn lijkt volgens hem daarom  op een dashboard, ook al gaat deze vergelijking in meerdere opzichten mank. Cruciaal daarbij is in zijn ogen niet zozeer informatieverwerking als zodanig maar vooral de noodzaak informatie verschillend te waarderen door middel van emoties (Slurink 2016).


Sinds 1996 heeft hij aan diverse universiteiten gewerkt als tijdelijk docent. Sinds 2004 werkte hij in het bijzonder voor de H.O.V.O’s  van diverse universiteiten (vooral Brabant, Leiden en Groningen).  Behalve voor enkele internationale tijdschriften, schreef hij artikelen voor onder andere het ''Algemeen Nederlands Tijdschrift voor Wijsbegeerte, Krisis, Filosofie Magazine, Camera Magazine, Kunst en wetenschap, Filosofie'' en diverse kranten. In 2014 verscheen van zijn hand ''Aap zoekt zin; waarom we bewustzijn, vrije wil, bewustzijn en religie hebben'' (ISVW, Leusden).
== Evolutionaire ethiek==
 
Een evolutionaire benadering in de [[ethiek]] impliceeert voor Slurink niet dat moraal afleidbaar zou zijn uit de natuur maar is primair een analyse van de evolutie, functie en reikwijdte van de moraal. In zijn visie komt moraal komt voort uit de noodzaak samen te werken, waarbij talige afstemming cruciaal is. Het "goede" betreft in de grond van de zaak de gemeenschappelijke belangen van meerdere betrokken partijen. Slurinks reflecties langs deze lijnen monden onder meer uit in een ecologische ethiek (Slurink, 2014).
== Evolutionair naturalisme, evolutiefilosofie ==
''Evolutionary Naturalism'' is de titel van een boek van de Amerikaanse filosoof [[Roy Wood Sellars]] uit 1922. Sellars verdedigt hierin een niet reductionistisch naturalisme. In 1941 en 1973 legde [[Konrad Lorenz]] de basis voor een evolutionaire benadering van kennis, door Vollmer ‘evolutionaire kenleer’ genoemd. [[Sociobiologie|Sociobiologen]] en gedragsbiologen als [https://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Trivers Robert Trivers], [https://en.wikipedia.org/wiki/Richard_D._Alexander Richard Alexander] en de [[Frans de Waal]] wierpen later ook licht op de evolutie van de moraal. Ondertussen verhelderde filosofen van de biologie zoals [[Ernst Mayr]] diverse punten die relevant zijn voor de [[metafysica]]. Volgens Slurink moeten al deze inzichten samengebracht worden in een overkoepelende ‘evolutiefilosofie’, waarin wordt nagedacht over de functie van kennis, bewustzijn, vrijheid, cultuur en religie (Slurink, 2000, 2002, 2014).
 
Voor de [[filosofie van de geest]] is het inzicht dat bewustzijn een functie heeft cruciaal. Het functionele gezichtspunt verheldert bijvoorbeeld waarom we ons slechts bewust zijn van een beperkt aantal factoren die voor beslissingen relevant zijn. Het bewustzijn lijkt daarom  op een dashboard, ook al gaat de vergelijking in veel opzichten mank. Bewustzijn lijkt ook niet louter het gevolg van informatieverwerking, maar vooral het gevolg van de noodzaak informatie verschillend te waarderen door middel van emoties. [[Emoties]] zijn ‘aangeboren belevingsstructuren’ die waarden toekennen aan informatie. De mate waarin dieren bewustzijn hebben kan wellicht opgehelderd worden door te komen tot een ‘emotieboom’, een stamboom van emoties, zoals die correleren met gedrag (Slurink, 2016).
 
Een evolutionaire [[ethiek]] (Slurink, 2002) houdt niet in dat je een moraal af kunt leiden uit de natuur. In de eerste plaats is het een onderzoek naar de evolutie, functie en reikwijdte van de moraal. De moraal komt voort uit de noodzaak om samen te werken en deze samenwerking te stimuleren en te richten met taal. Het goede verwijst naar  het domein van de gemeenschappelijke belangen van meerdere betrokken partijen. Moraal bevordert solidariteit en samenwerking. Wat goed gevonden wordt hangt dan natuurlijk ook deels af van omstandigheden en de koers van een samenleving, waarbij bij voorkeur de belangen van alle betrokken partijen mee worden gewogen. In die zin is het resultaat van een evolutionaire benadering van de moraal uiteindelijk ook een versterkt ecologisch bewustzijn (Slurink, 2014).


== Publicaties ==
== Publicaties ==
Regel 80: Regel 75:
* https://philpapers.org/profile/
* https://philpapers.org/profile/


[[Categorie:Nederlands filosoof| 20e-eeuws filosoof | Human evolution theorists | Radboud University Alumni ]]
[[Categorie:Nederlands filosoof]]
[[Categorie:20e-eeuws filosoof]]
 
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q42910930 }}
{{DEFAULTSORT:Slurink, Pouwel}}
[[Categorie:Nederlands filosoof]]

Versie van 16 nov 2017 01:12

Pouwel Slurink
Bestand:Pouwel slurink-1509899194.jpg
Persoonsgegevens
Naam Pouwel Slurink
Geboren Heerlen, 1958
Land Vlag van Nederland Nederland
Oriënterende gegevens
Discipline Ethiek, wetenschapsfilosofie
Functies
1990-1995 Onderzoeker Wetenschapsfilosofie Radboud Universiteit
1996 Toegevoegd docent Wageningen Universiteit
2010 Docent Wetenschapsfilosofie Universiteit Leiden
[www.evolutie-filosofie.nl Website]
rel=nofollow

Pouwel Slurink (Heerlen, 1958) is een Nederlandse filosoof, publicist en docent die zich vooral richt op evolutie en diergedrag. Reeds tijdens zijn jeugd legde hij zich toe op het bestuderen en fotograferen van insecten en vogels. Zijn oeuvre kenmerkt zich door door een sterk naturalistische inslag, grote maar kritische belangstelling voor de traditionele filosofie, met name de ethiek en de metafysica, en diepgaande reflectie op diergedrag.

Levensloop

Tijdens zijn studie filosofie aan de de Radboud Universiteit (Nijmegen; MA 1988) ontwikkelde Slurink zich tot een pleitbezorger van een evolutionaire benadering in de filosofie. Zijn MA thesis ("Natuurlijke selectie en de tragiek van de menselijke idealen", 1989) betrof de mogelijkheid van een naturalistische, evolutionaire ethiek. In 1992-1993 verbleef hij als gastonderzoeker een half jaar in Canada en Amerika bij de hoogleraren Michael Ruse (toen U. of Guelph) en Prof. Seymour Itzkoff (Smith college). Een vijfjarige aanstelling als onderzoeker in de wetenschapsfilosofie aan de Radboud Universiteit resulteerde in het proefschrift Why some apes became humans; competition, consciousness, and culture (2002). Sindsdien is Slurink - naast zijn activiteiten als publicist en natuurfotograaf - actief als docent filosofie aan diverse universiteiten en instellingen voor hoger onderwijs. In 2014 verscheen zijn studie Aap zoekt zin; waarom we bewustzijn, vrije wil, bewustzijn en religie hebben (ISVW, Leusden).

Evolutionair naturalisme

Slurinks denken draait om de evolutionaire wortels en functies van kennis, bewustzijn, vrijheid, cultuur en religie, in voortdurende dialoog met grote denkers uit de traditionele filosofie. Daarbij ontleent hij inspiratie aan onder meer het niet-reductionistisch naturalisme van de Amerikaanse filosoof Roy Wood Sellars, de gedragsbiologie van de minder bekende, maar invloedrijke Amerikaanse bioloog Richard Alexander, en recente ontwikkelingen in de cognitiewetenschappen. Slurink pleit voor een functionele benadering van bewustzijn. Deze verheldert onder meer waarom we ons slechts bewust zijn van een beperkt aantal factoren die voor beslissingen relevant zijn. Het bewustzijn lijkt volgens hem daarom op een dashboard, ook al gaat deze vergelijking in meerdere opzichten mank. Cruciaal daarbij is in zijn ogen niet zozeer informatieverwerking als zodanig maar vooral de noodzaak informatie verschillend te waarderen door middel van emoties (Slurink 2016).

Evolutionaire ethiek

Een evolutionaire benadering in de ethiek impliceeert voor Slurink niet dat moraal afleidbaar zou zijn uit de natuur maar is primair een analyse van de evolutie, functie en reikwijdte van de moraal. In zijn visie komt moraal komt voort uit de noodzaak samen te werken, waarbij talige afstemming cruciaal is. Het "goede" betreft in de grond van de zaak de gemeenschappelijke belangen van meerdere betrokken partijen. Slurinks reflecties langs deze lijnen monden onder meer uit in een ecologische ethiek (Slurink, 2014).

Publicaties

  • 2016. Consciousness as an adaptation. What animals feel and why. In: Animals, New Essays, Andreas Blank (herausg.), Basic Philosophical Concepts, Philosophia, München, pp. 303-332. ISBN 978-3-88405-116-0.
  • 2014. Aap zoekt zin. Waarom wij bewustzijn, vrije wil, moraal en religie hebben. ISVW-uitgevers, 2014. ISBN 978-94-91693-41-0.
  • 2006. Wat is menselijk? Wat is wenselijk? Evolutionaire ethiek en het ecologisch humanisme. Krisis, Tijdschrift voor actuele filosofie, 7, 1: 26-41.1991.
  • 2002. Why some apes became humans; competition, consciousness & culture. Nijmegen: Dissertatie, digitaal bereikbaar UBN (promotie: 18 dec. 2002). ISBN 90-807572-1-7.
  • 2000. Evolutionaire ethiek: kan dat? Algemeen Nederlands Tijdschrift voor Wijsbegeerte, 92, 1: 63-84.
  • 1999. Culture and the Evolution of the Human Mating System. J.M.G. van der Dennen, D. Smillie & D.R. Wilson (eds.), The Darwinian Heritage and Sociobiology, Westport & London: Praeger, 135-161. ISBN 978-3-88405-116-0. ISBN 0-275-96436-1.
  • 1996. Back to Roy Wood Sellars: Why His Evolutionary Naturalism Is Still Worthwhile. Journal of the History of Philosophy. 34, 3: 425-449.
  • 1996. Was Homo erectus an ecological dominant species? In: John R.F. Bower & S. Sartono (eds.), Human Evolution in its Ecological Context, chapter 17. Leiden: Pithecanthropus Centennial Foundation, DSWO Press, 169-176.
  • 1994. Paradox and Tragedy in Human Morality. International Political Science Review, 15, 4: 347-378.
  • 1994. Causes of our Complete Dependence on Culture. In: B. & A. Gardner, et. al., The Ethological Roots of culture, Dordrecht: Kluwer Academic Publishers, 461-474.
  • 1993. Ecological dominance and the final sprint in hominid evolution. Human Evolution, 8, 4: 265-273.
  • 1993. Het ontstaan van de sociobiologie. Een revolutie door integratie. Tijdschrift voor Sociale Wetenschappen, (Gent), 38, 3: 237-274.
  • 1993. De Kloof tussen Zin en Zijn. Darwinisme, Doelen en ons Zoeken naar Zin. In: R. van den Brandt (red.), Het Heil van de Filosofie, Ambo, Baarn, 116-147. ISBN 90-263-1237-7.
  • 1992. De Dierlijke Rede, of: Kennen om te Overleven. Algemeen Nederlands Tijdschrift voor Wijsbegeerte, 84, 2: 121-142.
  • 1992. Friedrich Nietzsche's Flirt met Paradoxen en Chaos. Of: Waarom Nietzsche een Relativist bleef. In: P. Wouters & E. Heijerman (red.), Crisis van de Rede. Perspectieven op Cultuur. Assen: Van Gorcum, 239-249.
  • 1991. Van Grasspriet naar Eindpunt, Kant en de Richting van het Causale Proces. In: G. Debrock (ed.), Rationaliteit kan ook Redelijk zijn. Bijdragen over het Probleem van de Teleologie. Assen: Van Gorcum, 1991, 87-99.
  • 1989. Natuurlijke Selectie en de Tragiek van de Menselijke Idealen. Een Naturalistische Rechtvaardigingen Kritiek van Ethische Noties. Delft, Eburon. ISBN 90-5166-086-3.

Externe links

rel=nofollow
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Pouwel_Slurink&oldid=223389"