Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Postviraal vermoeidheidssyndroom: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(kanker, ms; +1 cat; herordend)
k (sp)
Regel 6: Regel 6:
In de huidige ziekteclassificatie van de [[Wereld Gezondheidsorganisatie]], de [[ICD-10]], is 'postviraal vermoeidheidssyndroom' opgenomen in het hoofdstuk ''overige [[hersenaandoening]]en''. Tot nu toe is [[myalgische encefalomyelitis]]<ref>Ramsay AM, "Postviral Fatigue Syndrome. The saga of Royal Free disease", Londen, 1986, ISBN 0-906923-96-4</ref> (ME) het enige postvirale vermoeidheidssyndroom dat in de tabel van de classificatie staat vermeld; in de alfabetische lijst verwijzen alternatieve diagnoses voor ME, zoals [[chronisch vermoeidheidssyndroom]], eveneens naar 'postviraal vermoeidheidssyndroom'.
In de huidige ziekteclassificatie van de [[Wereld Gezondheidsorganisatie]], de [[ICD-10]], is 'postviraal vermoeidheidssyndroom' opgenomen in het hoofdstuk ''overige [[hersenaandoening]]en''. Tot nu toe is [[myalgische encefalomyelitis]]<ref>Ramsay AM, "Postviral Fatigue Syndrome. The saga of Royal Free disease", Londen, 1986, ISBN 0-906923-96-4</ref> (ME) het enige postvirale vermoeidheidssyndroom dat in de tabel van de classificatie staat vermeld; in de alfabetische lijst verwijzen alternatieve diagnoses voor ME, zoals [[chronisch vermoeidheidssyndroom]], eveneens naar 'postviraal vermoeidheidssyndroom'.


Andere ziektes die als postviraal vermoeidheidssyndroom kunnen worden beschouwd, maar op een andere plaats in de ziekteclassfficatie staan, zijn het [[postpoliosyndroom]] en [[multiple sclerosis]].
Andere ziektes die als postviraal vermoeidheidssyndroom kunnen worden beschouwd, maar op een andere plaats in de ziekteclassifficatie staan, zijn het [[postpoliosyndroom]] en [[multiple sclerosis]].


==Risicofactoren==  
==Risicofactoren==  

Versie van 26 jun 2009 18:06

Dit artikel valt onder beheer van Dorp:Hippokrateshoef.
Wikisage is niet aansprakelijk voor eventuele onjuistheden of toepassing van de in dit lemma gegeven medische informatie.    lees meer
Ziekteclassificatie WHO
G93.3 Postviraal vermoeidheidssyndroom

Een postviraal vermoeidheidssyndroom is een syndroom dat ontstaat na en als gevolg van een virusinfectie, waarbij vermoeidheid het hoofdkenmerk of een van de hoofdkenmerken is. Zo'n aandoening is doorgaans chronisch.

Classificatie

In de huidige ziekteclassificatie van de Wereld Gezondheidsorganisatie, de ICD-10, is 'postviraal vermoeidheidssyndroom' opgenomen in het hoofdstuk overige hersenaandoeningen. Tot nu toe is myalgische encefalomyelitis[1] (ME) het enige postvirale vermoeidheidssyndroom dat in de tabel van de classificatie staat vermeld; in de alfabetische lijst verwijzen alternatieve diagnoses voor ME, zoals chronisch vermoeidheidssyndroom, eveneens naar 'postviraal vermoeidheidssyndroom'.

Andere ziektes die als postviraal vermoeidheidssyndroom kunnen worden beschouwd, maar op een andere plaats in de ziekteclassifficatie staan, zijn het postpoliosyndroom en multiple sclerosis.

Risicofactoren

Infecties die ervan worden verdacht een postviraal vermoeidheidssyndroom te kunnen veroorzaken zijn onder meer diverse vormen van herpes, waaronder de ziekte van Pfeiffer.

Uit een onderzoek in Australië blijkt dat de kans op een postviraal vermoeidheidssyndroom vooral samenhangt met de ernst van de infectie, en niet met demografische, psychologische of microbiologische factoren[2].

Zie ook

Van vormen van kanker is ook aangetoond dat ze postviraal zijn.[3]

Sommige niet-virologische aandoeningen, waaronder de ziekte van Lyme, kunnen tot vergelijkbare chronische klachten leiden.

Referenties