Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Au Bonheur des Dames (roman): verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Au_Bonheur_des_Dames_(roman)&oldid=49178074 94.226.87.154 25 mei 2017 2a02:1811:43d:6000:9087:d10f:c86f:6c59) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 53: | Regel 53: | ||
{{authority control|TYPE=|Wikidata=Q1170032 }} | {{authority control|TYPE=|Wikidata=Q1170032 }} | ||
[[Categorie:Werk van Émile Zola]] | [[Categorie:Werk van Émile Zola]] | ||
[[Categorie:Franse literatuur]] | |||
[[Categorie:Roman uit 1883]] |
Versie van 8 jun 2017 11:55
Au Bonheur des Dames | ||
Bestand:ZolaLadiesDelight.jpg | ||
Oorspronkelijke titel | ||
Auteur(s) | Émile Zola | |
Reeks/serie | ||
Genre | roman naturalisme | |
Uitgever | Georges Charpentier | |
Uitgegeven | 1883 |
Au Bonheur des Dames is een roman uit 1883 geschreven door Émile Zola. (Zola was een realistische/naturalistische schrijver). De roman is het elfde deel uit de boekenreeks Les Rougon-Macquart, de "Histoire naturelle et sociale d’une famille sous le Second Empire". Het boek gaat over de tijd dat de grootwarenhuizen net opkwamen, een van de revoluties in het dagelijks leven tijdens het Tweede Franse Keizerrijk.
Au Bonheur des Dames verscheen in meerdere delen in het literair tijdschrift "Gil Blas" in 1882 vooraleer het een eerste maal in boekvorm werd gepubliceerd door uitgever Georges Charpentier in 1883. Het manuscript wordt bewaard in de Bibliothèque nationale de France.
De setting van het werk is een grootwarenhuis, waarbij Zola zich duidelijk sterk liet inspireren door Le Bon Marché in Parijs. De leveringen aan klanten per postorder, de commissies die verkopers en verkoopsters konden opstrijken en de logistiek van levering en verkoop spelen een rol in het verhaal. Dit verhaal is een vervolg op Pot-Bouille, het voorgaande werk in de Les Rougon-Macquart serie. Hoofdpersonage Octave Mouret - geënt op de zakenman Aristide Boucicaut - die gehuwd raakte met Caroline Hédouin, de uitbaatster van een kleine winkel in zijdewaren in het slot van Pot-Bouille, is nu weduwnaar. Hij breidt de zaak van zijn overleden echtgenote sterk uit naar het warenhuis dat een volledig stadsblok in beslag neemt.
Het werk werd meermaals verfilmd waaronder de langspeelfilm Au Bonheur des Dames uit 1930 in regie van Julien Duvivier of Au Bonheur des Dames uit 1943 in regie van André Cayatte. Maar ook de Britse historische televisieserie The Paradise uit 2012 is een adaptatie, evenals de Italiaanse televisieserie Il paradiso delle signore uit 2015.
Een recente vertaling in het Nederlands is "In het paradijs van de vrouw", uit 1981 en door Stephan Saaltink.
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Au Bonheur des Dames op Wikimedia Commons.