Bijzondere wedstrijden van het Nederlands voetbalelftal

In de loop der jaren heeft het Nederlands voetbalelftal veel bijzondere wedstrijden gespeeld. Hieronder een overzicht van de meest bijzondere wedstrijden van het Nederlands voetbalelftal.

Eerste interland. België - Nederland, 30 april 1905.

De eerste officiële interland van het Nederlands voetbalelftal was op 30 april 1905 in Antwerpen. Het was de begintijd van het georganiseerde voetbal in Nederland en in de jaren daarvoor waren er wel wedstrijden geweest van het "Bondselftal" tegen buitenlandse clubs, maar dit was de eerste wedstrijd tegen een ander nationaal team. Voor het eerst werd het ook "het Nederlands elftal" genoemd. Nederland wint in Antwerpen de eerste interland met 1-4 na verlenging. Alle vier Nederlandse doelpunten werden gescoord door Eddy de Neve, waarvan drie in de tweede verlenging.

Eerste thuisinterland. Nederland - België, 14 mei 1905.

De tweede interland van het Nederlands voetbalelftal was de eerste thuisinterland. Die vond plaats op 14 mei 1905 op het Schuttersveld in Rotterdam Crooswijk. Mede door de publiciteit in de kranten vooraf, waren maar liefst 30.000 toeschouwers rond het veldje samengepakt, een buitensporig aantal voor een voetbalwedstrijd in die tijd. De wedstrijd eindigde met een 4-0 zege voor Nederland, met twee doelpunten van Eddy de Neve. Na afloop waren er toespraken, een beker en een diner voor beide elftallen.

Olympische Spelen 1908. Groot-Brittannië - Nederland, 22 oktober 1908

In de amateurtijd, voordat het WK werd georganiseerd, waren de Olympische Spelen het belangrijkste internationale toernooi. In 1908 stond de voetbalsport voor het eerst op het Olympisch programma. In Londen namen slechts zeven landen deel, zodat Nederland zonder te spelen direct in de halve finale terechtkwam. Deze eerste Olympische wedstrijd verloor Oranje met 0-4 van Groot-Brittannië, met vier doelpunten van de Britse middenvoor Stapley. Wel won Oranje de strijd om de derde plaats tegen Zweden met 2-0, zodat Nederland een bronzen medaille opstreek.
Ook in 1912, in Stockholm en in 1920, in België won Nederland het brons.

Olympische Spelen 1928. Nederland - Uruguay, 30 mei 1928

In 1928 kwamen de Olympische Zomerspelen naar Amsterdam. Nederland hoopte op het voordeel van de thuiswedstrijd, maar als gevolg van de loting (verricht door prins Hendrik) trof Oranje direct al favoriet en titelverdediger Uruguay. De belangstelling voor deze wedstrijd was erg groot: al een dag voor de voorverkoop verzamelde zich duizenden liefhebbers voor een kaartje. De wedstrijd in het nieuwe Olympisch stadion werd door Nederland met 0-2 verloren, waardoor Oranje was uitgeschakeld voor het hoofdtoernooi. Nederland wint wel het onbelangrijke troosttoernooi.

Eerste ronde WK 1934. Nederland - Zwitserland, 27 mei 1934: "We gaan naar Rome"

Begin jaren 30 had het Nederlandse elftal, met onder andere het legendarische aanvalstrio Beb Bakhuys, Leen Vente en Kick Smit, een bloeitijd. Nederland meldde zich voor het eerst aan voor het Wereldkampioenschap voetbal 1934 in Italië en plaatste zich voor het eindtoernooi door de Ierse profs(!) uit te schakelen. Voor het eerst was er sprake van oranjekoorts - de voorganger van oranjegekte. "We gaan naar Rome", geschreven door Ferry van Delden en gezongen door zanger Bob Scholte is nog steeds een bekend voetballied. Maar liefst 7000 Nederlanders reisden per auto, extra trein of zelfs per fiets(!) naar de eerste Oranjewedstrijd van het WK, in Milaan tegen het elftal van Zwitserland. De teleurstelling was daarom enorm, toen Oranje met 2-3 verloor en direct in de eerste ronde werd uitgeschakeld. "Rome" werd dus niet bereikt.

Vriendschappelijk. Nederland - België, 12 mei 1946

Dit is de eerste thuisinterland na de bezetting door nazi-Duitsland. De donkere jaren zijn voorbij en als het Wilhelmus klinkt, is er bij de toeschouwers algemene ontroering over de herwonnen vrijheid. De uitslag van deze wedstrijd is daarom volstrekt ondergeschikt aan de symbolische betekenis er van (Nederland wint met 6-3).

De "Watersnoodwedstrijd". Frankrijk - Nederlandse professionals, 12 maart 1953

Nog geruime tijd na de oorlog werd in Nederland "het zuivere amateurisme" aangehangen. Veel van de beste Nederlandse voetbalspelers speelden daarom als professional in het buitenland: Faas Wilkes, Kees Rijvers, Cor van der Hart, Frans de Munck en vele anderen. Omdat zij werden uitgesloten van het nationale elftal was Oranje jarenlang niet erg succesvol.
Toen in de nacht van 31 januari op 1 februari 1953 in Nederland de watersnoodramp plaatsvond, besloot één van de in Frankrijk spelende profs, Theo Timmermans, een benefietwedstrijd te organiseren. De Franse voetbalbond was bereid mee te werken en op 12 maart 1953 speelde het sterke, professionele, Franse nationale team tegen een selectie van Nederlandse profs. Maar liefst 10.000 supporters uit Nederland woonden de Watersnoodwedstrijd bij. Tot ieders verbazing hielden de Nederlandse profs goed stand tegen de Fransen en het lukte zelfs de overwinning binnen te halen. Dankzij doelpunten van Bertus de Harder en Bram Appel werd de eindstand 2-1 voor de Nederlanders. De wedstrijd had zo'n grote invloed op de publieke opinie in Nederland, dat snel hierna een einde kwam aan het "zuivere amateurisme" in het Nederlandse voetbal. Een jaar later werd het betaald voetbal ingevoerd.

Kwalificatiewedstrijd WK 1958. Oostenrijk - Nederland, 26 mei 1957

Een veelbesproken wedstrijd. Na afloop van de wedstrijd werd Oostenrijk beschuldigd van schandelijk hard spel. Keeper Eddy Pieters Graafland was hard aangevallen en Roel Wiersma was tegen de sintelbaan gesmakt. Maar op hun beurt vonden juist de Oostenrijkers de Nederlanders gruwelijk onsportief. Noud van Melis was veel te hard ingelopen op de Oostenrijkse keeper. Wel staat vast, dat het Oostenrijkse publiek een dreigende houding aannam tegen de Oranjespelers en de scheidsrechter zich liet intimideren. Volgens de Nederlandse begeleiders was de beslissende strafschop voor Oostenrijk een cadeautje van de scheidsrechter.
Oostenrijk behoorde in die tijd tot de top van Europa. Maar in de eerste helft overklaste Oranje de Oostenrijkers. In de rust leidde Nederland met 0-2 dankzij twee doelpunten van Noud van Melis. Na de rust ging het mis. Na het opstootje rond Van Melis en de Oostenrijkse keeper vochten de Oostenrijkers terug tot 2-2. Vlak voor tijd kregen ze van de Duitse scheidsrechter Metzner een strafschop toegewezen, die werd benut door Stotz. Eindstand 3-2 voor Oostenrijk. De thuiswedstrijd eindigde in 1-1 en Nederland is uitgeschakeld voor het Wereldkampioenschap voetbal 1958. Speler van Oostenrijk was de latere trainer van Feyenoord en bondscoach van het Nederlands elftal: Ernst Happel. Voor Nederland speelden onder andere Abe Lenstra, Faas Wilkes, Kees Rijvers, Cor van der Hart en keeper Frans de Munck.

Tweede ronde WK 1974. Nederland - Brazilië, 3 juli 1974

In de tweede speelronde van het WK 1974 in West-Duitsland speelt Nederland de beslissende wedstrijd tegen titelverdediger Brazilië. De winnaar gaat door naar de finale. Het is deze wedstrijd waarvan gezegd wordt, dat de Brazilianen zo hard en gemeen speelden, mede vanwege de ernstige overtreding van Parera op Johan Neeskens, die Parero een rode kaart kostte. Maar Oranje speelt zeker zo hard: Wim Suurbier loopt hard in op Ze Maria, Johnny Rep trapt Marinho op de enkels, Willem van Hanegem haakt Cesar van achteren. Van Braziliaanse kant: na een "elleboogje" is Neeskens minutenlang buiten bewustzijn, Wim Jansen krijgt "een "body check" van Marinho en tenslotte dus die tackle van Perera op Neeskens.

Maar het is vooral een echte wedstrijd. In de eerste helft zijn er grote kansen aan beide zijden, onder andere voor Johan Cruijff en Marinho, maar er vallen geen doelpunten. Dat verandert in de tweede helft. Nederland komt in de 50e minuut op een 1-0 voorsprong door een goal van Johan Neeskens. Cruijff krijgt de bal aangespeeld op de punt van het strafschopgebied, hij geeft een pass aan de doorgelopen Neeskens, die met de punt van de schoen de bal langs Leao schiet.
Het tweede doelpunt, van Johan Cruijff in de 65e minuut, is prachtig. Rob Rensenbrink speelt Ruud Krol vrij op de linksbuitenplaats, Krol geeft een voorzet midden in het strafschopgebied en Cruijff die half zwevend met zijn rechtervoet de bal in het doel schiet: 2-0. De wedstrijd is gelopen als Parera zijn rode kaart krijgt. Oranje gaat door naar de finale.

Finale WK 1974. Nederland - West-Duitsland, 7 juli 1974

München - Olympia Stadion

Als een Nederlandse voetbalfan spreekt over "74" dan bedoelen ze deze wedstrijd: de verloren WK-finale tegen West-Duitsland. Het Nederlands elftal was één van de smaakmakers van het toernooi en aanvankelijk was er tevredenheid over de bereikte tweede plaats. Want voorafgaand aan het toernooi waren de verwachtingen niet hoog en daarom waren de Nederlandse voetballiefhebbers achteraf trots over de lof die Oranje wereldwijd ten deel viel over het vertoonde "totaalvoetbal". Maar na verloop van tijd overheerste onder de Nederlandse fans toch vooral de teleurstelling over de gemiste kans om wereldkampioen te worden, tegen voetbalrivaal West-Duitsland nog wel. Het gevoel van teleurstelling van "74" werd het best vertolkt door commentator Herman Kuiphof na het winnende doelpunt van Gerd Müller: "Zijn we er toch ingetuind".

De wedstrijd begint spectaculair. Al binnen een minuut, nog voordat een tegenstander de bal heeft kunnen aanraken, wordt aan Nederland een penalty toegekend. Johan Cruijff wordt door Vogts binnen het strafschopgebied ten val gebracht. Johan Neeskens benut de penalty op de hem bekende wijze: hard door het midden: 0-1.
Daarna ontwikkelt zich een spannend duel. Nederland vergeet om door te drukken en West-Duitsland blijkt zeker niet de mindere en krijgt kansen. In de 25e minuut tikt Wim Jansen binnen het strafschopgebied Bernd Hölzenbein aan: penalty voor West-Duitsland. Paul Breitner scoort 1-1.

Er zijn kansen over en weer. Maar vlak voor rust scoort Gerd Müller voor West-Duitsland. Bonhof speelt zich vrij aan de rechterkant van het strafschopgebied en geeft een voorzet aan Müller: 2-1. De hele tweede helft dringt Nederland aan en krijgt kansen. Een schot van Johnny Rep gaat rakelings voorlangs. Maar Sepp Maier is in bloedvorm en het lukt zelfs Cruijff niet om te scoren. En ook West-Duitsland is regelmatig gevaarlijk en toont aan een klasse-elftal te hebben. Een correct doelpunt van Müller wordt ten onrechte afgekeurd wegens buitenspel.
West-Duitsland wint de finale en verovert de wereldbeker.

Zie ook Wereldkampioenschap voetbal 1974#finale

Halve finale EK 1976. Nederland - Tsjechoslowakije, 16 juni 1976

In de halve finale van het EK van 1976 in Joegoslavië speelt Nederland tegen Tsjechoslowakije. Na de goede prestatie op het WK van 1974 waant Nederland zich favoriet. Maar tegenstander Tsjechoslowakije geeft zich niet zo maar gewonnen. Het zou een tumultueuze wedstrijd worden.

Tsjechoslowakije komt in de 19e minuut op oorsprong als Ondrus uit een vrije trap raak schiet: 0 - 1. In de 60e minuut krijgt Pollák een rode kaart na een zware overtreding op Johan Neeskens. Vijftien minuut later neemt Neeskens wraak met een keiharde schop op Nehoda. Oranje krijgt zijn eerste rode kaart. Toch maakt Nederland een minuut later de gelijkmaker, al komt dat wel door een ongelukkig eigen doelpunt van Ondrus. Het blijft 1-1 en er komt een verlenging.

Ver in de tweede verlenging valt de beslissing. Er wordt niet gefloten voor een vermeende overtreding op Johan Cruijff, de Tsjechoslowaken gaan door en Nehoda maakt met het hoofd een fraaie treffer: 1-2. Bij de aftrap na het doelpunt beledigt Willem van Hanegem de scheidsrechter en moet vertrekken. Oranjes tweede rode kaart in deze wedstrijd. Tsjechoslowakije maakt het af door vlak voor het einde nogmaals te scoren: 1-3.

Finale WK 1978. Nederland - Argentinië, 25 juni 1978

Ook “78” werd een verloren finale. Maar de teleurstelling onder de Nederlandse fans was minder diep dan “1974”. Johan Cruijff en Willem van Hanegem waren er niet bij en in de eerste ronde werd matig gespeeld. En ook al werd in de tweede ronde weer wel goed gepresteerd, de Argentijnen hadden een wel erg goede ploeg. Toch hangt rond “1978” ook dat kleine vleugje chagrijn: die laatste minuut, als die bal er nou eens in was gegaan, wat was het dan geworden? Maar het gebeurde niet en zo werd "78": “Rensenbrink.... op de paal! Rensenbrink op de paal in de slotfase van deze wedstrijd!”.

Opnieuw speelt Oranje een WK-finale.. Vooraf is er commotie over de mitella rond de arm van René van de Kerkhof. Oranje dreigt zelfs het veld te verlaten. Na een vertraging van een kwartier begint de wedstrijd alsnog. Nederland speelt sterk in een grimmig Buenos Aires. Maar de Argentijnen combineren vaak gevaarlijk dwars door het midden. Na 38 minuten is het raak: Mario Kempes scoort 1-0. Na de rust komt Nederland goed terug. Invaller Dick Nanninga kopt in de 81e minuut de gelijkmaker in: 1-1. Vlak voor tijd gaat de winst bijna naar Nederland: Rob Rensenbrink schiet onhoudbaar voor keeper Fillol tegen de paal! Het wordt verlengen. Vlak voor het einde van de eerste verlenging opnieuw een aanval van de Argentijnen dwars door het midden, die door - opnieuw - Kempes wordt afgerond: 2-1. In de tweede verlenging valt de definitieve beslissing. Bertoni scoort 3-1. Nederland verliest voor de tweede opeenvolgende maal de finale van het gastland.

Zie ook Wereldkampioenschap voetbal 1978#finale

Kwalificatiewedstrijd EK 1980. Oost- Duitsland - Nederland, 21 november 1979

De laatste kwalificatiewedstrijd voor het EK 1980 is in en tegen Oost-Duitsland. Nederland moet ten minste een gelijkspel behalen. Maar Nederland wordt overklast en Oost-Duitsland komt na een half uur met 2 -0 voor. De kwalificatie lijkt verloren. Maar dan keert de wedstrijd. Vlak voor rust maakt Frans Thijssen 2-1. Vlak na rust scoort Kees Kist de gelijkmaker. En in de 70e minuut scoort René van de Kerkhof op prachtige wijze het winnende doelpunt: 2-3.

Het EK van 1980 in Italië wordt overigens voor Oranje een mislukking. Tegen West-Duitsland komt Nederland met 0 - 3 achter door 3 goals van Klaus Allofs en verliest tenslotte met 2 - 3. Nederland overleeft de eerste ronde niet en moet naar huis.

Kwalificatiewedstrijd WK 1982. Frankrijk - Nederland, 18 november 1981

De laatste kwalificatiewedstrijd voor het WK 1982 is in en tegen Frankrijk. Nederland moet ten minste een gelijkspel behalen. Maar bij Frankrijk doet vrijetrapspecialist Michel Platini mee. Vlak na rust mag Frankrijk zo'n vrije trap nemen, vlak buiten het strafschopgebied. Ondanks de extra aanwezigheid van Ruud Krol op de doellijn, krult Platini de vrije trap in het doel: 1 - 0. Later wordt het nog 2 - 0 en Nederland is uitgeschakeld voor het eindtoernooi.

Kwalificatiewedstrijd WK 1986. Hongarije - Nederland, 14 mei 1985

De thuiswedstrijd had Oranje van Hongarije verloren. In de uitwedstrijd wint Oranje, dankzij een zeer fraai en zeer memorabel doelpunt. De passeeraktie, de schijnbeweging en de stift van Rob de Wit is één van de meest memorabele goals uit de Oranje-voetbalhistorie.

Playoffwedstrijd WK 1986. Nederland - België, 20 november 1985

Na de verloren met 1 - 0 verloren uitwedstrijd tegen België moet Nederland thuis met twee doelpunten verschil winnen om zich te kwalificeren voor het WK 1986 in Mexico. Na een 0 - 0 ruststand scoort Nederland in de tweede helft twee maal, via Peter Houtman en Rob de Wit. Maar Oranje is niet bestand tegen de erg sterke Belgen. Vijf minuten voor tijd scoort Georges Grün de beslissende tegentreffer: 2 - 1. Nederland is uitgeschakeld voor Mexico 1986.

Halve finale EK 1988. Nederland - West-Duitsland, 21 juni 1988

Voor veel Nederlandse voetbalfans is dit de meest memorabele wedstrijd van Oranje aller tijden: de halve finale van het EK in 1988 in West-Duitsland, tegen West-Duitsland. Als “74” staat voor teleurstelling (zie hierboven) dan staat “88” voor glorie. Eindelijk een kampioenschap en voetbalrivaal Duitsland verslagen in eigen huis.

Het wordt een erg spannende wedstrijd tussen twee sterke teams. De eerste helft eindigt met 0-0.
In de 55e minuut blokkeert Frank Rijkaard Rudi Völler binnen het strafschopgebied. Lothar Matthäus benut de toegekende strafschop: 1-0. Keeper Hans van Breukelen had hem bijna. In de 74e minuut wordt Marco van Basten licht aangetikt in het strafschopgebied: penalty! Ronald Koeman benut vervolgens de penalty: 1-1. Het blijft spannend en de verlenging komt in zicht. Maar vlak voor tijd scoort Nederland toch de winnende goal.
Jan Wouters heeft even wat ruimte op het middenveld en geeft een steekpass aan Marco van Basten. Met een uiterste krachtsinspanning schiet Van Basten vervolgens langs keeper Eike Immel in het doel: 2-1. Voor velen is dat het meest memorabele doelpunt uit de Oranje geschiedenis. Tv-commentator Evert ten Napel: “Wordt dit de beslissing? JA! JA! Marco van Basten 2-1” Door deze gaat Oranje naar de finale.

Finale EK 1988. Nederland - Sovjet-Unie, 25 juni 1988

Na de veelbesproken winst op West-Duitsland treedt Nederland in München aan voor de finale van het EK 1988. De tegenstander is het sterke Sovjet-Unie.

Vanaf het begin zijn er kansen over en weer, de teams doen weinig voor elkaar onder. Tot in de 33e minuut Ruud Gullit door de lucht wordt aangespeeld en volledig vrij voor keeper Rinat Dasajev de bal kan inkoppen: 1- 0. Het wedstrijdbeeld na rust is hetzelfde: twee gelijkwaardige ploegen, met de nodige kansen aan beide zijde.
In de 54e minuut pakt Arnold Mühren de bal op aan de linkerkant. Een lange crosspass naar Marco van Basten op rechts, die de bal in een keer op de slof neemt. Gevolg: een prachtig doelpunt over keeper Dasajev, een van de mooiste Oranjegoals uit de geschiedenis: 2-0.

De vreugde is enorm. Maar het is nog niet afgelopen. De Sovjets komen sterk terug: Igor Belanov treft zelfs de paal. En het wordt nog spannender: een kwartier voor tijd veroorzaakt keeper Hans van Breukelen een penalty. Tot grote vreugde van het Oranjelegioen stopt van Breukelen echter de penalty van Belanov. Oranje wint eindelijk een prijs: Europees kampioen 1988. Tv-commentator Theo Reitsma: "Ja, dit is een goed stel, hoor!". Er volgt een groot feest in de Amsterdamse grachten.

Achtste finale WK 1990. Nederland - West-Duitsland, 24 juni 1990

Op het WK van 1990 in Italië treft Nederland opnieuw West-Duitsland. Oranje is grotendeels het zelfde team als dat van het EK, maar de ploeg is hopeloos uit vorm. Tegen West-Duitsland wordt het een harde wedstrijd en er wordt veel geprovoceerd, ook van Nederlandse kant. Vooral Frank Rijkaard en Rudi Völler hebben het op elkaar voorzien. Als Rijkaard in het haar van Völler spuugt en Völler boos reageert, krijgen beide spelers de rode kaart.

West-Duitsland is duidelijk de betere ploeg. Jürgen Klinsmann scoort de openingsgoal: 0 - 1. Andreas Brehme maakt nog een tweede doelpunt voor West-Duitsland. Vlak voor tijd mag Ronald Koeman via een strafschop de stand nog op 1 - 2 brengen, maar Oranje is kansloos uitgeschakeld.

Halve finale EK 1992. Nederland - Denemarken, 22 juni 1992

Voor het EK van 1992 treft Nederland in Göteborg 'campingelftal' Denemarken. Denemarken valt in voor Joegoslavië, dat als gevolg van de burgeroorlog is uitgesloten van het EK.

Zo goed als Oranje speelde in de voorafgaande wedstrijd tegen Duitsland (3-1 winst), zo slecht speelde het tegen Denemarken. De Denen lopen de Nederlanders aan alle kanten voorbij. Al na 6 minuten scoort de Deen Henrik Larsen (niet verwarren met de Feijenoorder) de openingstreffer: 0 - 1. Nederland komt onverdiend op 1 - 1 via Dennis Bergkamp. In de 33e minuut scoort Larsen opnieuw: 1 - 2. Nederland lijkt te gaan verliezen, maar Frank Rijkaard kan diep in de tweede helft uit een hoekschop de gelijkmaker maken.

Er komt een verlenging, waarin niet wordt gescoord. Dus volgen strafschoppen. In die penaltyreeks is het uitgerekend Marco van Basten wiens strafschop door Peter Schmeichel wordt gestopt. De Denen missen hun penalty's niet, zodat Nederland is uitgeschakeld.

Kwartfinale WK 1994. Nederland - Brazilië, 9 juli 1994

In de kwartfinale van het WK 1994 ontmoet Nederland in Dallas (Texas) het sterke Brazilië. Twee ploegen die mooi en aanvallend willen spelen. In de eerste helft is Brazilië het gevaarlijkst, maar er wordt niet gescoord. 7 minuten na rust opent Brazilië de score door - wie anders - Romario: 0 - 1. Tien minuten is het al weer raak voor Brazilië, als Bebeto Jan Wouters achter zich laat en raak schiet, al zit er buitenspelluchtje aan: 0 - 2.

Na de 0 - 2 ontwikkelt Nederland een furieus offensief, dat bijna onmiddellijk een tegengoal oplevert. Dennis Bergkamp schiet de bal in de linkerhoek: 1 - 2. Het Nederlandse offensief duurt voort. In de 77e minuut volgt de beloning: Aron Winter kopt de bal achter Cláudio Taffarel: 2 - 2. Even later valt echter een doelpunt aan de andere kant. De Braziliaanse linksback Branco schiet een vrije trap langs de muur en onhoudbaar langs Ed de Goeij in de rechterhoek: 2 - 3. Na deze treffer wordt niet meer gescoord, zodat Nederland, ondanks een prima wedstrijd, is uitgeschakeld.

Kwartfinale WK 1998. Nederland - Argentinië, 4 juli 1998

Argentinië is in Marseille een gevaarlijke tegenstander, maar toch komt Nederland al in de 12e minuut op 1-0. Een kopbal van Dennis Bergkamp komt voor de voeten van Patrick Kluivert, die de bal direct in het doel schuift. Maar al vijf minuten later komt Lopez vrij voor Edwin van der Sar en schiet raak: 1-1. De rest van de eerste helft laat een sterk Oranje en een sterk Argentinië zien, maar er wordt niet meer gescoord. Wel schiet Ortega vlak voor rust nog op de paal.
In de tweede helft gebeurt van alles. Nederland domineert sterk aan het begin van de tweede helft. Maar in de 75e minuut begaat Arthur Numan een overtreding op Simeone en krijgt zijn tweede gele kaart, dus rood. Argentinië dringt nu aan. Gabriel Batistuta passeert met een keihard schot Van der Sar, maar de bal belandt op de paal. Dan geeft Ariel Ortega een soort kopstootje aan Edwin van der Sar. Ook Ortega moet met rood vertrekken.

De wedstrijd lijkt op een verlenging af te stevenen. Maar twee minuten voor tijd scoort Nederland toch nog. Frank de Boer geeft een prachtige diepe pass op Dennis Bergkamp, die de bal in een vloeiende beweging tussen de benen van een verdediger wipt en uit een schuine hoek in de linkerhoek schiet: 2-1. Een prachtig doelpunt, één van de mooiste doelpunt uit de oranjegeschiedenis. Met dit doelpunt gaat Nederland door naar de halve finale.

Halve finale WK 1998. Nederland – Brazilië, 7 juli 1998

Een mooie wedstrijd van twee mooie teams. De eerste helft is spannend, met kansjes over en weer, maar er wordt niet gescoord. Onmiddellijk na rust zet Brazilië een aanval op. Ronaldo wordt aangespeeld en is net iets sneller dan Phillip Cocu. Ronaldo snelt op Edwin van der Sar af, en schiet tussen diens benen door in het net: 0 – 1.
De rest van de tweede helft blijft spannend, met goed voetbal aan beide kanten. Ronaldo krijgt een enorme kans om de wedstrijd te beslissen, maar Edgar Davids kan, met een uiterste krachtsinspanning, een score voorkomen. Tot vlak voor tijd blijft het 1-0 en Nederland lijkt uitgeschakeld. Maar in de 87e minuut geeft Ronald de Boer een perfecte pass op Patrick Kluivert, die uitstekend inkopt: 1-1.

Het wordt verlengen. In die verlenging gebeurt van alles. Een inzet van Ronaldo wordt door Frank de Boer van de lijn gehaald. Een schot van Kluivert wordt door Taffarel net naast getikt. Maar er wordt niet gescoord en dus moeten penalty's de beslissing brengen. Terwijl de Oranjespelers in de middencirkel toekijken, worden de eerste twee penalty's door Frank de Boer en Dennis Bergkamp benut. Ook de Brazilianen maken geen fout. Maar bij de derde strafschop gaat het mis. Taffarel stopt de strafschop van Phillip Cocu. Ook de vierde Nederlandse strafschop wordt niet benut. Opnieuw keert Taffarel de strafschop, deze keer van Ronald de Boer. Taffarel viert feest. Nederland is uitgeschakeld.

Halve finale Euro 2000. Nederland - Italië, 29 juni 2000

De halve finale van Euro 2000, in eigen land. Een loodzware wedstrijd voor Oranje tegen Italië. Nederland begint goed in Amsterdam en heeft duidelijk het veldoverwicht. Een schot van Dennis Bergkamp gaat net naast en Phillip Cocu komt iets te kort bij een voorzet. Op de linksbuiten plaats is Boudewijn Zenden Gianluca Zambrotta duidelijk de baas. Tot twee maal toe gebruikt Zambrotta de noodrem en krijgt twee geel, dus rood. Het is dan de 34e minuut.

Vier minuten later wordt Patrick Kluivert vastgehouden in het strafschopgebied en Nederland krijgt een strafschop. Eigenlijk wel zwaar bestraft. Frank de Boer neemt de aanloop, maar keeper Francesco Toldo stopt de penalty! In de tweede helft is Nederland minder dominant en de verdediging van de Italianen blijft gesloten als een oester, ondanks de numerieke minderheid. Maar in de 62e minuut krijgt Nederland opnieuw een penalty. Edgar Davids wordt onderuit gehaald, net binnen het strafschopgebied. Deze keer neemt Patrick Kluivert de penalty, maar hij schiet tegen de paal! Zo mist Nederland twee penalty's.

De spanning stijgt ten top. Oranje, met een man meer, kan de schok van twee gemiste penalty's moeilijk te boven komen. Er komen kansjes, maar aan beide zijden. Zo loopt de tweede helft ten einde en volgt verlenging. In de verlenging komen er nog goede kansen voor Kluivert en Clarence Seedorf, maar misschien wel de beste kans is aan de andere kant voor Marco Delvecchio. Edwin van der Sar redt. Maar er wordt niet meer gescoord in de verlenging en dus volgen strafschoppen.

De eerste twee strafschoppen voor Nederland gaan al meteen mis. Frank de Boer mist voor de tweede keer in deze wedstrijd een strafschop en ook Jaap Stam schiet over. Als keeper Toldo ook Paul Bosvelts penalty stopt, is Oranje uitgeschakeld voor Euro 2000.

Kwalificatiewedstrijd WK 2002. Ierland - Nederland, 1 september 2001

Dit is de beslissende groepswedstrijd voor het WK 2002 in Japan en Zuid-Korea. Een talentvolle groep Oranjespelers, onder een succesvolle bondscoach, wordt uitgeschakeld door het zwaar onderschatte Ierland.

In de eerste helft is Ierland, dat speelt voor een hartstochtelijk publiek, zeker niet slechter dan Nederland. In de tweede helft wordt linksback Arthur Numan gewisseld. Oranje gaat met drie verdedigers spelen en binnen vijf minuten, in de 66e minuut, valt de beslissende goal voor Ierland. De Ieren verplaatsen snel het spel van links naar rechts en weer terug en het gebrek aan Nederlandse verdedigers is blootgelegd. Na een voorzet van rechts maakt James McAteer het winnende doelpunt voor Ierland. Nederland is uitgeschakeld voor de WK-eindronde van 2002.

Halve finale EK 2004. Nederland - Portugal, 30 juni 2004

Nederland in de halve finale van het EK 2004, de winnaar gaat naar de finale.
Vanaf het begin van de wedstrijd is gastland Portugal de betere ploeg. Een scherpe voorzet van Figo is net iets te scherp voor Cristiano Ronaldo. Oranje is gewaarschuwd. Na 26 minuten overwicht scoort Portugal de openingsgoal. Deco's hoekschop wordt ingekopt door Cristiano Ronaldo: 1-0. Nederland komt iets terug met mogelijkheden voor Edgar Davids en Clarence Seedorf, maar zonder resultaat. Aan de andere kant zijn er kansen voor Maniche - zijn inzet van dichtbij wordt gestopt door Edwin van der Sar - en Figo, wiens geweldige schot tegen de verre paal aanknalt.

De tweede helft is het allemaal Portugal. In de 58e minuut scoort Maniche de tweede, beslissende goal. Na een hoekschop krult hij de bal van ver in de hoek van het doel, achter Van der Sar: 2-0. Oranje lijkt machteloos tegen Portugal. Echter de Portugezen helpen zelf de Nederlanders terug in de wedstrijd. Een voorzet van Van Bronckhorst wordt onderschept door Andrade. Tot diens schrik ziet hij de bal in zijn eigen doel belanden: 2-1. Invaller Roy Makaay kopt dan bijna nog de gelijkmaker in. Maar de beste kansen waren tenslotte toch weer voor de Portugezen Maniche and Deco. De wedstrijd eindigde met 2-1 voor Portugal. Nederland is uitgeschakeld.

Achtste finale WK 2006. Portugal - Nederland, 25 juni 2006

Zie WK voetbal 2006 (1/8e finale) Portugal - Nederland voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Het wereldkampioenschap voetbal in Duitsland. Net als in 2004 strijden Portugal en Nederland in een knock-out-fase tegen elkaar. Al vanaf de eerste minuut wordt de toon gezet en in de tweede minuut trekt scheidsrechter Valentin Ivanov de eerste gele kaart. Daar zal het niet bij blijven en de wedstrijd ontaardt in een waar slagveld. Ivanov trekt 16 keer geel, waarvan 4 vier keer ook nog een rode kaart vanwege twee keer geel voor Costinha, Boulahrouz, Deco en Van Bronckhorst; een record in de geschiedenis van het wereldkampioenschap voetbal. De wedstrijd eindigt in 9 tegen 9 en 1-0 winst voor Portugal.

Finale WK 2010. Nederland - Spanje

Nederland komt eindelijk weer eens in de finale van een wereldkampioenschap. Door het goede spel maken ze echt kans om ook de finale te winnen. Desalniettemin is Spanje licht favoriet. Vooral Arjen Robben kreeg twee grote kansen, maar miste oog in oog met de doelman van de Spanjaarden. Ook Spanje heeft een aantal grote kansen gehad. Al met al waren de kansen gelijk verdeeld. Het bleef lang 0-0. Zo lang dat er zelfs verlengd moest worden. In de 112e minuut, bij een brilstand, kreeg John Heitinga zijn 2e gele prent. 4 minuten daarna spatte de droom van heel Nederland uiteen. Andres Iniesta scoort de 1-0 voor Spanje, en dat blijft het ook. Het was ook een harde wedstrijd, met 13 gele kaarten en 1 rode kaart, voor John Heitinga. Wat ook bij veel mensen nog in het geheugen gegrift staat is de 'karatetrap' van Nigel de Jong. Ondanks de verliespartij kwam er een huldiging, met natuurlijk een rondvaart door de Amsterdamse grachten. Het mondde uit in een zelden geëvenaard feest, te vergelijken met de huldiging in 1988. Er kwamen ruim 200.000(!) Nederlanders naar de hoofdstad.

Kwalificatiewedstrijd EK 2012. Nederland - San Marino, 2 september 2011

Zie Europees kampioenschap voetbal 2012 kwalificatiewedstrijd Nederland - San Marino voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Nederland wint met 11-0 van San Marino en behaalt hiermee de grootste overwinning in de geschiedenis van het Nederlands elftal.