Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Georgette De Kegel: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(Nieuwe pagina aangemaakt met ''''Georgette De Kegel''', gehuwd: '''Martens''', (Aalst, 16 mei 1937) is een voormalig Belgisch Kamer van Volksvertegenwoordigers|volksver...')
 
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 2: Regel 2:


==Levensloop==
==Levensloop==
De Kegel was voor het eerst kandidaat voor de gemeenteraadsverkiezingen van 1970 op een lijst van de [[Volksunie]] te Ninove. De plaatselijke afdeling van de partij werd gesticht haar vader Herman De Kegel. Ze werd toen niet verkozen. In 1976 werd zij wel verkozen en zij bleef onafgebroken gemeenteraadslid tot einde 2012.
Ze groeide op te Kerksken, waar haar vader burgemeester was.<ref>[http://www.erfgoedbanklandvandendermonde.be/index.php/newspaperpage/watch/36a4af901a13422cb4250e86e55e79cb08738c34e0fe4db49fcdf286855152075f1d7e0c438441d0f26b08c1f0a1bf45 DE VOORPOST 1984-06-08 p. 20]</ref>
De Kegel was voor het eerst kandidaat voor de gemeenteraadsverkiezingen van 1970 op een lijst van de [[Volksunie]] te Ninove. De plaatselijke afdeling van de partij werd gesticht haar vader. Dat jaar werd ze niet verkozen, maar wel in 1976. Zij bleef vanaf toen onafgebroken gemeenteraadslid tot einde 2012.


In 1974 werd ze verkozen tot volksvertegenwoordiger voor het [[arrondissement Aalst]]. Zij werd toen beschreven als eens [[Daensisten|Daensiste]] van de vierde generatie.<ref>''Georgette De Kegel, in het spoor van de Daensistische voorvechters'', ''Wij'', mei 1970, nummer 19.</ref> Zij vervulde dit mandaat tot in 1977. In diezelfde periode, van april 1974 tot april 1977, had ze als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook zitting in de [[Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap]], die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd en de verre voorloper is van het [[Vlaams Parlement]].
In 1974 werd ze verkozen tot volksvertegenwoordiger voor het [[arrondissement Aalst]]. Zij werd toen beschreven als eens [[Daensisten|daensiste]] van de vierde generatie.<ref>''Georgette De Kegel, in het spoor van de Daensistische voorvechters'', ''Wij'', mei 1970, nummer 19.</ref> Zij vervulde dit mandaat tot in 1977. In diezelfde periode, van april 1974 tot april 1977, had ze als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook zitting in de [[Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap]], die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd en de verre voorloper is van het [[Vlaams Parlement]].


Toen de Volksunie opgesplitst werd, was ze actief in de opvolgerpartij [[Nieuw-Vlaamse Alliantie]]. Terwijl de partijen CD&V en N-VA in 2006 samen als kartellijst naar de stembus trokken, wou de N-VA in Ninove met een aparte lijst opkomen. Georgette De Kegel zag er geen nut in om de destijds krimpende N-VA apart te houden. Er was steeds een goede verstandhouding geweest met de CVP en de latere CD&V, maar zij wou ook niet zomaar ’overlopen’ naar de CD&V. Daarom werd te Ninove een project CD&V Plus opgestart, waarvoor De Kegel verkozen werd. De N-VA had in Ninove geen enkele verkozene.
Toen de Volksunie opgesplitst werd, was ze actief in de opvolgerpartij [[Nieuw-Vlaamse Alliantie]]. Terwijl de partijen CD&V en N-VA in 2006 samen als kartellijst naar de stembus trokken, wou de N-VA in Ninove met een aparte lijst opkomen. Georgette De Kegel zag er geen nut in om de destijds krimpende N-VA apart te houden. Er was steeds een goede verstandhouding geweest met de CVP en de latere CD&V, maar zij wou ook niet zomaar ’overlopen’ naar de CD&V. Daarom werd te Ninove een project CD&V Plus opgestart, waarvoor De Kegel verkozen werd. De N-VA had in Ninove geen enkele verkozene.

Versie van 20 jun 2016 05:10

Georgette De Kegel, gehuwd: Martens, (Aalst, 16 mei 1937) is een voormalig Belgisch volksvertegenwoordiger en gemeenteraadslid van Ninove.

Levensloop

Ze groeide op te Kerksken, waar haar vader burgemeester was.[1] De Kegel was voor het eerst kandidaat voor de gemeenteraadsverkiezingen van 1970 op een lijst van de Volksunie te Ninove. De plaatselijke afdeling van de partij werd gesticht haar vader. Dat jaar werd ze niet verkozen, maar wel in 1976. Zij bleef vanaf toen onafgebroken gemeenteraadslid tot einde 2012.

In 1974 werd ze verkozen tot volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Aalst. Zij werd toen beschreven als eens daensiste van de vierde generatie.[2] Zij vervulde dit mandaat tot in 1977. In diezelfde periode, van april 1974 tot april 1977, had ze als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook zitting in de Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap, die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd en de verre voorloper is van het Vlaams Parlement.

Toen de Volksunie opgesplitst werd, was ze actief in de opvolgerpartij Nieuw-Vlaamse Alliantie. Terwijl de partijen CD&V en N-VA in 2006 samen als kartellijst naar de stembus trokken, wou de N-VA in Ninove met een aparte lijst opkomen. Georgette De Kegel zag er geen nut in om de destijds krimpende N-VA apart te houden. Er was steeds een goede verstandhouding geweest met de CVP en de latere CD&V, maar zij wou ook niet zomaar ’overlopen’ naar de CD&V. Daarom werd te Ninove een project CD&V Plus opgestart, waarvoor De Kegel verkozen werd. De N-VA had in Ninove geen enkele verkozene.

Buiten de politiek

Buiten de politiek was zij de zaakvoerster van het plaatselijke Argentakantoor en actief voor de Neutrale en Vlaamse mutualiteit.

Weblinks

  1. º DE VOORPOST 1984-06-08 p. 20
  2. º Georgette De Kegel, in het spoor van de Daensistische voorvechters, Wij, mei 1970, nummer 19.