Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Hendrik Kraemer: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 4: | Regel 4: | ||
Hendrik Kraemer werd geboren als kleermakerszoon. In de familie kwam hij op jonge leeftijd in aanraking met socialistische en anarchistische invloeden. Toen hij zes jaar was, overleed zijn vader, en toen hij twaalf was, verloor hij ook zijn moeder in de dood. Hij groeide daarna op in een protestants weeshuis. | Hendrik Kraemer werd geboren als kleermakerszoon. In de familie kwam hij op jonge leeftijd in aanraking met socialistische en anarchistische invloeden. Toen hij zes jaar was, overleed zijn vader, en toen hij twaalf was, verloor hij ook zijn moeder in de dood. Hij groeide daarna op in een protestants weeshuis. | ||
Met zestien besloot hij zendeling te worden, en vanaf 1905 ging hij naar de ''Nederlandsche Zendingsschool'' in Rotterdam. Door contacten met het Nederlands Hijbelgenootschap, en vooral met dr. [[Nicolaas Adriani]], begon hij aan taalstudies. In 1911 begon hij in Leiden aan een studie van de Indonesische talen onder de islamitische professor Christiaan Snouck Hurgronje. | |||
Hij trouwde in 1919 met Hyke van Gameren, die hij had leren kennen als zijn tegenstander in studentendebatten over de noodzaak van christelijke zending. | |||
Van 1921 tot 1935 was hij wetenschappelijk medewerker van het [[Nederlands Bijbelgenootschap]] in Nederlands Indië (nu Indonesië). | |||
Daarna was hij professor in de godsdienstfenomenologie en vergelijkende godsdienstwetenschappen aan de Universiteit van Leiden (1937–1947). | |||
Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] was hij een leidende figuur in de kerkelijke verzetsbeweging tegen het [[nationaalsocialisme]]. Hij werd daarom in 1942/43 gevangen gezet in een concentratiekamp in [[Sint-Michielsgestel]]. | Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] was hij een leidende figuur in de kerkelijke verzetsbeweging tegen het [[nationaalsocialisme]]. Hij werd daarom in 1942/43 gevangen gezet in een concentratiekamp in [[Sint-Michielsgestel]]. | ||
Vanaf 1948 was hij de eerste directeur van het Oecumenisch Instituut van de [[Wereldraad van Kerken]] in Château de Bossey, Céligny, bij Genève (1948–1955). | |||
Na zijn pensionering was hij een jaar als gastspreker aan de Union Theological Seminary in New York (1956 –1957). | |||
==Werken== | ==Werken== | ||
| Regel 24: | Regel 32: | ||
[[Categorie: Geboren in 1888]] | [[Categorie: Geboren in 1888]] | ||
[[Categorie: Overleden in 1965]] | [[Categorie: Overleden in 1965]] | ||
{{ | {{beter}} | ||
Versie van 27 jun 2015 05:50
Hendrik Kraemer (Amsterdam, 7 mei 1888 – Driebergen, 11 november 1965) was een Nederlands missioloog, godsdienthistoricus en taalkundige.
Leven
Hendrik Kraemer werd geboren als kleermakerszoon. In de familie kwam hij op jonge leeftijd in aanraking met socialistische en anarchistische invloeden. Toen hij zes jaar was, overleed zijn vader, en toen hij twaalf was, verloor hij ook zijn moeder in de dood. Hij groeide daarna op in een protestants weeshuis.
Met zestien besloot hij zendeling te worden, en vanaf 1905 ging hij naar de Nederlandsche Zendingsschool in Rotterdam. Door contacten met het Nederlands Hijbelgenootschap, en vooral met dr. Nicolaas Adriani, begon hij aan taalstudies. In 1911 begon hij in Leiden aan een studie van de Indonesische talen onder de islamitische professor Christiaan Snouck Hurgronje.
Hij trouwde in 1919 met Hyke van Gameren, die hij had leren kennen als zijn tegenstander in studentendebatten over de noodzaak van christelijke zending.
Van 1921 tot 1935 was hij wetenschappelijk medewerker van het Nederlands Bijbelgenootschap in Nederlands Indië (nu Indonesië).
Daarna was hij professor in de godsdienstfenomenologie en vergelijkende godsdienstwetenschappen aan de Universiteit van Leiden (1937–1947).
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij een leidende figuur in de kerkelijke verzetsbeweging tegen het nationaalsocialisme. Hij werd daarom in 1942/43 gevangen gezet in een concentratiekamp in Sint-Michielsgestel.
Vanaf 1948 was hij de eerste directeur van het Oecumenisch Instituut van de Wereldraad van Kerken in Château de Bossey, Céligny, bij Genève (1948–1955).
Na zijn pensionering was hij een jaar als gastspreker aan de Union Theological Seminary in New York (1956 –1957).
Werken
Zijn bekendste werk, The Christian Message in a Non-Christian World, had een grote invloed op de overzeese zending. Zijn zienswijze over de exclusiviteit van het evangelie tegenover de religies werd bekritiseerd vanuit de hoek van de vergelijkende godsdienstwetenschappen, omdat het de dialoog tussen religies lijkt te blokkeren.
(zoek met reasonator) 
Je bent uitgenodigd om deze pagina te helpen verbeteren. — Meer informatie