Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Chanel: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Chanel&oldid=42205010 4 okt 2014 Empoor 20 dec 2005)
 
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
{{wiu|Qua taal en encyclopediteit onder de maat. Voorbeeld: ''Op een prachtige avond sprak Albert met Jeanne af. Albert verdween in 1882 en liet Jeanne zwanger achter''|2=2014|3=10|4=03}}
[[Bestand:Channel headquarters.jpg|thumb|225px|Chanel jouaillerie op de "place Vendome" in [[Parijs]]]]
[[Bestand:Channel headquarters.jpg|thumb|225px|Chanel jouaillerie op de "place Vendome" in [[Parijs]]]]
Het '''Huis van Chanel''' ('''Chanel''') is een [[Frankrijk|Frans]] [[haute couture]] [[mode]]huis, gevestigd aan de rue Cambon te [[Parijs]].
Het '''Huis van Chanel''' ('''Chanel''') is een [[Frankrijk|Frans]] [[haute couture]] [[mode]]huis, gevestigd aan de rue Cambon te [[Parijs]].

Versie van 16 okt 2014 21:27

Bestand:Channel headquarters.jpg
Chanel jouaillerie op de "place Vendome" in Parijs

Het Huis van Chanel (Chanel) is een Frans haute couture modehuis, gevestigd aan de rue Cambon te Parijs.

Het modehuis is opgericht in 1909 door Gabrielle Coco Chanel. Coco was de bijnaam die ze kreeg toen ze zong in diverse cafés in Parijs.

Geschiedenis

Coco Chanel of terwijl Gabrielle kaner is de 2de dochter van Albert Chanel en Jeanne Devolle. De ouders van Gabrielle hebben elkaar ontmoet toen Albert in 1881 zijn reis stopte in het dorpje Courpière. Albert huurde een kamer in Marin Devolle, Albert had altijd succes met de dorpsmeisjes, hij had vooral veel succes met de zus van de huismeester, Jeanne Devolle. Op een prachtige avond sprak Albert met Jeanne af. Albert verdween in 1882 en liet Jeanne zwanger achter, op 11 september 1882 werd Julia geboren, de zus van Coco. Toen Julia nog geen 3 maanden oud was, werd Jeanne weer zwanger dit keer van Coco, toen Coco werd geboren is Albert nooit komen opdagen. Op 17 november 1884 zijn Albert en Jeanne getrouwd. Tussen 1885 en 1889 heeft Jeanne het leven geschonken aan 3 kinderen, waarvan 1 dochter en 2 zoons, haar 3de zoon is als baby gestorven. Jeanne was een altijd zwangere vrouw die leed aan Tuberculose, omdat dat de familie Chanel altijd op reis was weer Jeanne steeds zwakker. In 1887 besloot de familie Chanel weer terug te gaan naar hun geboorteplaats. In 1895 kreeg Jeanne nog een zoon helaas stierf hij na enkele daggen, Jeanne’s komt na deze bevaling er niet meer boven op. De winter van 1895 stierf Jeanne, ze was maar 32 jaar oud. Albert stopte met opvoeden van zijn 6 kinderen, daarna verdween Albert voorgoed na de dood van zijn echtgenote Jeanne.

Gabrielle had een moeilijke jeugd, toen ze 12 jaar oud was verloor ze haar moeder. haar vader liet haar en haar zussen achter in het weeshuis Aubazine. Haar broers belanden bij een broer waarvan ze vanaf hun 8ste onbetaald moet werken. Gabrielle verbleef de eerst volgende 6 jaren in het weeshuis wonen, als tiener ontwikkelde Gabrielle een sterk karakter en duidelijke eisen naar zelfstandigheid en vrijheid. Gabrielle moest op haar 18de het weeshuis verlaten en werd daarna opnieuw naar een strenge school in Moulins. Gabrielle bleef 2 jaar op die school tot dat ze werk vind in een kledingwinkel. Gabrielle wil meer dan haar kleinburgerlijk bestaan en probeer een carrière uit te bouwen in het theater als zangeres en danseres, samen met haar tante Adrienne. Later veranderd Gabrielle haar in Coco, naar het refrein van 1 van haar liedjes. Haar zangtalent werd een succes. Op 25 jarige leeftijd leert ze Etienne Balsan kennen, een rijke paardenfokker die haar de wereldse plaatse leert kennen. Ze werd de geliefde van Etienne en vestigde zich in Parijs, waar ze enorm geniet van wat het rijkdom haar kan bieden. Langzamerhand begint Gabrielle zich te vervelen. Na dat ze jaren gratis hoeden ontwierp uit haar eigen kennis, wilde ze haar eigen modewinkel. Etienne Balsan stelde voor om een deel van zijn huis weg te geven aan Gabrielle, om daar haar modewinkel te beginnen. Haar hoedje worden een groot succes. Eind 1910 investeerde haar nieuwe liefde, de Britse Arthur Capel een heleboel geld in haar nieuwe bedrijf ‘Chanel Modes’ in Rue Cambon. Na een paar jaar verkoopt Gabrielle verkocht een paar jaar alleen maar hoeden, maar later verkocht Gabrielle ook kleding. Gabrielle maakte als ondernemer veel gebruik van de omstandigheden. In de Tweede Wereld Oorlog werd Gabrielle ’s kleding een hype dat kwam door haar gemakkelijke zittende kleding. De Tweede Wereld Oorlog was een tijd voor meer vrijheid van de vrouw: meer bewegende kleding, kortere rokken, korte haren en vrouwen konden zelfs alleen wat drinken. Gabrielle heeft zo veel geld verdient dat ze Capel kan uitkopen die in 1919 is omgekomen bij een auto-ongeluk. Gabrielle is erg verdrietig maar vind troost door zich te laten omringen door inspirerende artiesten zoals: Picasso en Cocteau. In 1931 staat er huwelijk in de steigers met de tekenaar/designer Paul Iribe, maar hij sterf in 1935. In 1936 gaat het personeel van Gabrielle in staking. Ze is verast en ontslaat zelf meer dan 300 werknemers. Tijdens de Duitse bezetting in de Tweede Wereld Oorlog begint Gabrielle een relatie met een Duitse officier, wat haar na de oorlog veel negatieve reactie oplevert. in 1944 word Gabrielle zelf aangehouden maar na een paar uur word ze weer vrij gelaten. Gabrielle is woedend en besluiten om in Zwitserland te gaan wonen. Na de oorlog word Christian Dior de grote ontwerper in Parijs. In 1953 besluit Gabrielle om terug te keren naar Parijs en haar modehuis weer te openen, Gabrielle is dan 70 jaar. Haar eerste modeshow na dat ze terug keerde naar Parijs was een regelrechte ramp en het dure ongeveer 1 jaar voordat Coco Chanel weer het mode voorbeeld van Frankrijk was. Gabrielle Chanel Sterf op 10 januari 1971, ze was bijna 88 jaar oud.


Parfum

Het parfum Chanel No. 5 (haar geluksgetal) was het eerste synthetisch samengestelde parfum, en niet een louter bloemengeur wat destijds gebruikelijk was. Chanel vond dat een vrouw naar een vrouw moest ruiken, niet naar een bloem. No.5 was ook het eerste parfum ooit samengesteld door een modehuis en werd mede dankzij haar simpele en tijdloze flacon een ware klassieker.

Beroemde filmsterren die openlijk hun liefde voor dit parfum verklaarden, zoals Marilyn Monroe die in een interview vertelde 's nachts slechts no.5 te dragen droegen bij aan de mythische status en verkoop succes van dit parfum. No.5 is heden ten dage nog steeds 's werelds best verkochte parfum. Andere parfums van Chanel zijn o.a. nr.19, Cristalle, Coco, Allure, Chance en Coco Mademoiselle. En voor heren, Pour Monsieur, Antaeus, Egoïste, Platinum, Allure en Bleu.

Beroemd zijn ook de Chanel no.5 commercials met grote sterren als Catherine Deneuve, Carole Bouquet, Audrey Tautou en Nicole Kidman. De laatste was het gezicht voor no.5 in de duurste commercial ooit, gemaakt door Baz Luhrmann, die ook Moulin Rouge maakte.

Chanel sloot haar deuren ten tijde van de Tweede Wereldoorlog maar opende in 1953 haar modehuis weer. Dit was echter niet direct een groot succes en de kritieken van de Franse pers waren weinig enthousiast. Christian Dior sprak met zijn New Look toentertijd erg tot de verbeelding en deze stond haaks op de visie van Chanel. In de Verenigde Staten daarentegen werden haar collecties goed ontvangen en dat droeg bij aan haar "doorstart".

Na een aantal succesvolle collecties werd het modehuis over de hele wereld bekend als producent van haute couture en werden de modeartikelen van Chanel door de beau monde van Londen, Parijs, Rome en New York gedragen. Coco Chanel woonde bijna haar hele leven in het Hôtel Ritz waar zij een eigen appartement had, tot op de dag van vandaag is deze behouden (Coco Chanel Suite), in haar eigen kenmerkende stijl.

De Duitse modeontwerper Karl Lagerfeld zwaait sinds 1983 met groot succes de scepter over het modehuis, hij blies het merk nieuw leven door een eigentijdse visie op het merk. De "heritage" van Chanel blijkt een onuitputtelijk bron voor zijn collecties. Lagerfeld slaagde er ook in een jong en trendy publiek aan te spreken en rekende af met het stoffige imago dat Chanel toen had. Zijn interpretatie van het merk zorgde ervoor dat Chanel één van de meest begeerde en herkenbare merken van het moment is.

Chanel maakt het meeste winst met de verkoop van parfums en cosmetica alsmede tassen en andere accessoires, een klein deel aan de pret a porter en de haute couture. Die laatste moet vooral gezien worden als prestigieus en artistiek parade paardje en creatief uithangbord van het merk. De uiterst kostbare haute couture is voor slechts enkele gefortuneerden weggelegd.

Chanel SA is een van de weinige nog onafhankelijke modehuizen ter wereld. Het bedrijf geeft geen interne informatie vrij en tevens geen financiële informatie. Alain Wertheimer is bestuursvoorzitter van Chanel en Françoise Montenay (CEO) en Maureen Chiquet (president en COO) maken ook deel uit van de raad van bestuur. De Wertheimer-familie controleert het bedrijf en naast het hoofdmerk bezit het modehuis ook Eres en Paraffection. Coco Chanel is hét grote voorbeeld voor heel veel vrouwen.

Het beroemde logo van Chanel met de verstrengelde C's is het monogram van Coco Chanel. Het is strak, tijdloos en zeer herkenbaar. Pas na de opening van de eerste paar Chanel-winkels werd het logo gedeponeerd door Chanel. Al jaren is het modehuis bezig het illegale gebruik van hun logo te bestrijden. Dit misbruik betreft voornamelijk de bekende modellen handtassen van het merk. Vietnam, Thailand en de Volksrepubliek China behoren tot de top 3 van landen die de meeste replica's produceren. Een authentieke Chanel-handtas kost minstens 1000 euro, maar een imitatie is voor veel minder te koop. Ondanks het illegale gebruik ziet Karl Lagerfeld de kopieën ook als een compliment.

Een fabriek in Spanje maakte kwalitatief zulke goede kopieën dat Chanel de fabriek opkocht en nu onder officiële licentie fabriceert.

Chanel heeft o.a. boetieks in Amsterdam en Brussel en een verkooppunt in Antwerpen.

Externe link

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Chanel op Wikimedia Commons.

rel=nofollow