Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gert François: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gert_Fran%C3%A7ois&oldid=39323195 Bea Steylaerts 19 okt 2013) |
(- dubbel) |
||
| Regel 26: | Regel 26: | ||
{{Appendix|2= | {{Appendix|2= | ||
*[http://www.muziekcentrum.be/identity.php?ID=21286 Discografie Muziekcentrum Vlaanderen] | *[http://www.muziekcentrum.be/identity.php?ID=21286 Discografie Muziekcentrum Vlaanderen] | ||
{{References}} | {{References}} | ||
}} | }} | ||
Versie van 2 nov 2013 00:49
Gert François (geboren in Antwerpen (België) op 7 september 1960) is een Vlaams percussionist en percussiedocent.
Biografie
Gert François studeerde percussie aan de Hogeschool Gent Conservatorium. Later volgde hij masterclasses bij o.a. bij Ruud Wiener (vibrafoon) en Adama Dramé (Afrikaanse Percussie).
Hij is aanvoerder pauken bij Brussels Philharmonic, vroeger het BRTN Filharmonisch Orkest en daarna het Vlaams Radio Orkest (VRO), waarmee hij talloze opnames voor radio en TV realiseerde. Met Brussels Philharmonic nam hij ook de muziek op voor de films The Aviator (US, 2004), The Artist (FR, 2011) etc. Hiervoor ontving het orkest twee Golden Globes, een Bafta, een César, een European Film Award en een Oscar.[1] Hij musiceerde bij I Fiamminghi, Amsterdam Sinfonietta en de vroegere Beethoven Academie van Jan Caeyers.
Bij Adams, Concert Percussion is hij mede het gezicht als percussie expert.[2]
Sinds 1987 is hij hoofddocent percussie aan het Koninklijk Conservatorium Brussel. Veel van zijn oud-studenten zoals Wim Lasoen en Tom De Cock hebben ondertussen een mooie carrière uitgebouwd. De Cock is momenteel ook werkzaam bij Brussels Philharmonic als percussionist.
Op de CD 'Raga I - II - III' van Wim Henderickx, orkestwerken gebaseerd op de Indische raga, speelde hij de solo percussie partij van Raga I met deFilharmonie in 1999. De versie van Raga I voor solo percussie en twee piano’s ging in 1995 in première in deSingel in Antwerpen met François als solist en het pianoduo Levente Kende en Heidi Hendrickx.[3]
In 2001 verscheen de CD met 'Sonata for two pianos and percussion' van Béla Bartok (Eufoda 1296), waarop hij musicieert met pianisten Jan Michiels, Inge Spinette en percussionist Bart Quartier.
Samen met de Afrikaanse djembé meester Adama Dramé nam hij in 2003 de CD Confrontations voor Afrikaanse en westerse percussie op i.o.v. het Zuiderpershuis in Antwerpen. Twee master drummers worden begeleid door twee koren van elk vier percussionsiten. Met deze productie reisde hij door Afrika en Europa. In 2009 filmde Canvas de uitvoering van Confrontations in Mechelen met Gert François en Babs Jobo als meester percussionisten. Zijn zoon Sep François speelt hierin één van de westerse percussie partijen.[4] [5]
In 2005 maakte François een tournee als solist samen met het Shangai Symfonic Orchestra door China en Japan met het ‘Water Concerto’ voor waterpercussie en orkest van de chinese componist Tan Dun. in 2004 speelde hij dit werk in Noorwegen met het Kristiansand Symphony Orchestra en in 2007 in Duitsland met de Münchner Philharmoniker. In 2006 speelde hij de solo versie van dit werk in Brussel.[6] [7]
Hij soleerde in de première van 'Groove!' voor percussie en orkest van Wim Henderickx met Brussels Philharmonic o.l.v. Giancarlo Guerrero in 2011 in het Concertgebouw (Brugge) en in Flagey, Brussel.[8]
Zijn zoon Sep François is percussionist bij het jazz ensemble Ifa Y Xango[9] en Okon & The Movement.[10]