Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Johannes Van Den Driessche: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(kopie http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Johannes_van_den_Driesche&oldid=31684066 maar Van Den i.p.v. van den)
 
(+http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Johannes_van_den_Driesche&oldid=524396737 + correcties uit artikelen Biografisch Portaal +infobox)
Regel 1: Regel 1:
'''Johannes Van Den Driesche''' of '''Johannes Drusius''' ([[Oudenaarde]], [[28 juni]] [[1550]] - [[Franeker]], [[12 februari]] [[1616]]) was een [[Nederland|Nederlands]] [[protestantisme|protestants]] [[theologie|theoloog]].
{{Infobox persoon
[[Bestand:Drusius.jpeg|thumb|Prent van Drusius, Bijzondere Collecties, Universiteitsbibliotheek Leiden]]
| naam            = Johannes Van Den Driessche
| afbeelding      = Drusius.jpeg
| onderschrift    = Drusius, Bijzondere Collecties, Universiteitsbibliotheek Leiden
| volledigenaam  = Joannes Van Den Driessche
| pseudoniem      = Joannes Drusius
| bijnaam        =
| academischetitel= professor
| adeltitel      =
| religieuzetitel =
| religieuzenaam  =
| handtekening    =
| geboortedatum  = [[28 juni]] [[1550]]
| geboorteplaats  = [[Oudenaarde]]
| sterfdatum      = [[Franeker]]
| sterfplaats    = [[12 februari]] [[1616]]
| doodsoorzaak    =
| nationaliteit  = (Vlaams) Nederlands
| beroep          = professor
| bekendvan      =
| partners        = Maria Van Der
| kinderen        = Johannes Van Den Driessche (Drusius) (26 juni 1588-1609)
| religie        = protestants
| zieook          =
| website        =
| portaal        =
| extra portaal  =
}}
'''Johannes Van Den Driesche''' of '''Johannes Drusius''' ([[Oudenaarde]], [[28 juni]] [[1550]] - [[Franeker]], [[12 februari]] [[1616]]) was een [[Vlaanderen|Vlaams]]-[[Nederland|Nederlands]] [[protestantisme|protestants]] [[theologie|theoloog]].


== Levensloop ==
== Levensloop ==
Van Den Driesche werd geboren als zoon van Johannes Van Den Driesche en Maria Van Der Varent. Hij ging [[Grieks]] en [[Latijn]] studeren in [[Gent]] en later [[filosofie]] in [[Katholieke Universiteit Leuven|Leuven]]. Zijn vader was een vurig protestant en moest naar [[Londen]] vluchten. Zijn moeder was [[rooms-katholicisme|katholiek]] en wilde niet dat hij zijn vader achterna ging. Ze liet Van Den Driesche daarom terugkomen naar Oudenaarde en stuurde hem naar [[Doornik]].  
Van Den Driesche werd geboren als zoon van Clemens Van Den Driesche en Elizabeth Decker. Hij ging [[Grieks]] en [[Latijn]] studeren in [[Gent]] en later [[filosofie]] in [[Katholieke Universiteit Leuven|Leuven]]. Zijn vader was een vurig protestant en vluchtte wegens de inquisitie naar [[Londen]], hij wordt er meermaals als ''ouderling'' vermeld. Zijn moeder bleef [[rooms-katholicisme|katholiek]] en wilde niet dat haar zoon zijn vader achterna reisde. Ze liet Van Den Driesche daarom terugkomen naar Oudenaarde en stuurde hem naar [[Doornik]], waar hij Frans leerde.


Eind [[1567]] slaagde Van Den Driesche er dan toch in om naar zijn vader in [[Engeland]] te vluchten. Daar ging hij [[Hebreeuws]] studeren aan de universiteit van [[Universiteit van Cambridge|Cambridge]]. Op de leeftijd van tweeëntwintig jaar werd hij in [[Universiteit van Oxford|Oxford]] hoogleraar [[oriëntalistiek|oosterse talen]].
Eind [[1567]] slaagde Van Den Driesche er in om via Oostende naar zijn vader in [[Engeland]] te vluchten. Daar studeerde hij [[Hebreeuws]] onder [[Antoine Rodolphe Chevallier]] aan de universiteit van [[Universiteit van Cambridge|Cambridge]]. Hij legde zich toe op de studie van het Grieks en de [[rabbijn]]se geschriften. Op de leeftijd van tweeëntwintig jaar werd hij in [[Universiteit van Oxford|Oxford]] hoogleraar [[oriëntalistiek|oosterse talen]].


In [[1576]] keerde hij na de [[pacificatie van Gent]] met zijn vader terug naar de Nederlanden. Hij werd aangesteld als hoogleraar [[oriëntalistiek|oosterse talen]] in [[Universiteit Leiden|Leiden]]. In [[1585]] verhuisde hij naar [[Friesland]] waar hij werd aangesteld aan de universiteit van [[Universiteit van Franeker|Franeker]]. Daar bleef hij tot zijn dood.
In [[1576]] keerde hij na de [[pacificatie van Gent]] met zijn vader terug naar de Nederlanden. Hij werd het jaar daarop aangesteld als hoogleraar [[oriëntalistiek|oosterse talen]] in [[Universiteit Leiden|Leiden]]. In [[1585]] verhuisde hij naar [[Friesland]] waar hij werd aangesteld aan de universiteit van [[Universiteit van Franeker|Franeker]]. Daar bleef hij tot zijn dood.


Hij was een oriëntalist van Europese faam. Zijn colleges werden bezocht door protestantse studenten uit heel Europa. In [[1600]] kreeg hij de opdracht van de [[Staten-Generaal van de Nederlanden|Staten-Generaal]] om notities te maken bij de moeilijkste passages uit het [[Oude Testament]]. Hij kreeg daarvoor een salaris van 400 gulden per jaar. In de zeventiende en de achttiende eeuw gold zijn werk als standaardliteratuur voor oriëntalisten.
Op 12 oktober 1580 trouwde hij met Maria Van Der Varent (overl. 1599), geboren uit [[Rooms-katholieke kerk|rooms-katholieke]] ouders te Gent. Zij koesterde in het geheim de ideeën van de hervorming en ging na haar huwelijk over tot het protestantisme.


Hoewel hij een persoonlijke vriend was van [[Jacobus Arminius]] en [[Johannes Wtenbogaert|Johannes Uytenbogaert]], heeft hij niet actief deelgenomen aan de strijd tussen de [[Remonstranten|Rekkelijken]] en de [[Contraremonstranten|Preciezen]]. Toch kreeg hij veel kritiek van collega’s, die zijn rechtzinnigheid betwijfelden en zijn [[exegese|exegesen]] ter discussie stelden.
Zij hadden een zoon, Joannes of John (26 juni 1588-1609), die in Engeland op tweeëntwintigjarige leeftijd overleed. Deze zoon was een excellente leerling: toen hij negen was, had hij reeds Hebreeuws geleerd. [[Joseph Justus Scaliger|Scaliger]] vond dat hij beter Hebreeuws kende was dan zijn vader.
 
Verder is bekend dat zij een dochter Agneta hadden, die in 1582 huwde met A. Curiander of Heerman; en een dochter Johanna, geboren in 1587, die huwde met Abraham Valk en vóór haar ouders overleed.
 
=== Carrière ===
Drusius was een oriëntalist van Europese faam. Zijn colleges werden bezocht door protestantse studenten uit heel Europa. In [[1600]] kreeg hij de opdracht van de [[Staten-Generaal van de Nederlanden|Staten-Generaal]] om notities te maken bij de moeilijkste passages uit het [[Oude Testament]]. Hij kreeg daarvoor een salaris van 400 gulden per jaar. Het werk werd pas na zijn dood uitgegeven. In de zeventiende en de achttiende eeuw gold zijn werk als standaardliteratuur voor oriëntalisten.
 
Hoewel hij een persoonlijke vriend was van [[Jacobus Arminius]] en [[Johannes Wtenbogaert|Johannes Uytenbogaert]], nam hij niet niet actief deel aan de strijd tussen de [[Remonstranten]] (door hun tegenstanders ''Rekkelijken'' genoemd) en de [[Contraremonstranten]] (de ''Preciezen''). Toch kreeg hij wegens zijn vriendschap met Arminius veel kritiek van contraremonstrantse collega’s, die zijn rechtzinnigheid betwijfelden en zijn [[exegese|exegesen]] ter discussie stelden.
 
Hij correspondeerde met de geleerden in verscheidene landen. Naast een groot aantal brieven in het Hebreeuws, Grieks en andere talen, vond men tussen zijn documenten meer dan 2000 brieven in het Latijn.
 
Johannes Van Den Driessche schreef commentaren op de [[Spreuken van Salomo]] en andere werken. Het aantal van Drusius’ gedrukte werken en verhandelingen bedroeg achtenveertig, het aantal ongedrukte werken meer dan twintig.<ref>Volgens {{Aut|Jean-Noël Paquot}}</ref> Twee derden van zijn gedrukte werken waren opgenomen in de collectie genaamd ''Critici sacri, sive annotata doctissimorum virorum in Vetus et Novum Testamentum'' (Amsterdam, 1698, in 9 vols folio, or London, 1660, in 10 folio-boekdelen).


== Bibliografie ==
== Bibliografie ==
Regel 21: Regel 59:
* ''Grammatica linguae sanctae nova'' (1612)
* ''Grammatica linguae sanctae nova'' (1612)


== Weblink ==
== Weblinks ==
*[https://openaccess.leidenuniv.nl/dspace/bitstream/1887/4953/2/nieuwtest.pdf ''De nieuwtestamentische commentaren van Johannes Drusius (1550-1660)'']
*[https://openaccess.leidenuniv.nl/dspace/bitstream/1887/4953/2/nieuwtest.pdf ''De nieuwtestamentische commentaren van Johannes Drusius (1550-1660)'']
{{wikisource|en|1911_Encyclop%C3%A6dia_Britannica/Drusius,_Johannes|Drusius, Johannes''' in ''Encyclopaedia Britannica'', 1911'''}}
{{wikisource|en|The_New_International_Encyclop%C3%A6dia/Drusius,_Johannes|Drusius, Johannes''' in ''The New International Encyclopaedia'''''}}
== Verwijzingen ==
<references/>
{{Catalogusnummers| BPN=73490339 | VIAF=19701373}}


{{DEFAULTSORT:Driesche, Johannes van den}}
{{DEFAULTSORT:Driesche, Johannes van den}}
Regel 29: Regel 74:
[[Categorie: Nederlands theoloog]]
[[Categorie: Nederlands theoloog]]
[[Categorie: Hoogleraar aan de Universiteit van Franeker]]
[[Categorie: Hoogleraar aan de Universiteit van Franeker]]
[[Categorie: Geboren in 1550]]
[[Categorie: Overleden in 1616]]

Versie van 2 mrt 2013 13:47

rel=nofollow

Johannes Van Den Driesche of Johannes Drusius (Oudenaarde, 28 juni 1550 - Franeker, 12 februari 1616) was een Vlaams-Nederlands protestants theoloog.

Levensloop

Van Den Driesche werd geboren als zoon van Clemens Van Den Driesche en Elizabeth Decker. Hij ging Grieks en Latijn studeren in Gent en later filosofie in Leuven. Zijn vader was een vurig protestant en vluchtte wegens de inquisitie naar Londen, hij wordt er meermaals als ouderling vermeld. Zijn moeder bleef katholiek en wilde niet dat haar zoon zijn vader achterna reisde. Ze liet Van Den Driesche daarom terugkomen naar Oudenaarde en stuurde hem naar Doornik, waar hij Frans leerde.

Eind 1567 slaagde Van Den Driesche er in om via Oostende naar zijn vader in Engeland te vluchten. Daar studeerde hij Hebreeuws onder Antoine Rodolphe Chevallier aan de universiteit van Cambridge. Hij legde zich toe op de studie van het Grieks en de rabbijnse geschriften. Op de leeftijd van tweeëntwintig jaar werd hij in Oxford hoogleraar oosterse talen.

In 1576 keerde hij na de pacificatie van Gent met zijn vader terug naar de Nederlanden. Hij werd het jaar daarop aangesteld als hoogleraar oosterse talen in Leiden. In 1585 verhuisde hij naar Friesland waar hij werd aangesteld aan de universiteit van Franeker. Daar bleef hij tot zijn dood.

Op 12 oktober 1580 trouwde hij met Maria Van Der Varent (overl. 1599), geboren uit rooms-katholieke ouders te Gent. Zij koesterde in het geheim de ideeën van de hervorming en ging na haar huwelijk over tot het protestantisme.

Zij hadden een zoon, Joannes of John (26 juni 1588-1609), die in Engeland op tweeëntwintigjarige leeftijd overleed. Deze zoon was een excellente leerling: toen hij negen was, had hij reeds Hebreeuws geleerd. Scaliger vond dat hij beter Hebreeuws kende was dan zijn vader.

Verder is bekend dat zij een dochter Agneta hadden, die in 1582 huwde met A. Curiander of Heerman; en een dochter Johanna, geboren in 1587, die huwde met Abraham Valk en vóór haar ouders overleed.

Carrière

Drusius was een oriëntalist van Europese faam. Zijn colleges werden bezocht door protestantse studenten uit heel Europa. In 1600 kreeg hij de opdracht van de Staten-Generaal om notities te maken bij de moeilijkste passages uit het Oude Testament. Hij kreeg daarvoor een salaris van 400 gulden per jaar. Het werk werd pas na zijn dood uitgegeven. In de zeventiende en de achttiende eeuw gold zijn werk als standaardliteratuur voor oriëntalisten.

Hoewel hij een persoonlijke vriend was van Jacobus Arminius en Johannes Uytenbogaert, nam hij niet niet actief deel aan de strijd tussen de Remonstranten (door hun tegenstanders Rekkelijken genoemd) en de Contraremonstranten (de Preciezen). Toch kreeg hij wegens zijn vriendschap met Arminius veel kritiek van contraremonstrantse collega’s, die zijn rechtzinnigheid betwijfelden en zijn exegesen ter discussie stelden.

Hij correspondeerde met de geleerden in verscheidene landen. Naast een groot aantal brieven in het Hebreeuws, Grieks en andere talen, vond men tussen zijn documenten meer dan 2000 brieven in het Latijn.

Johannes Van Den Driessche schreef commentaren op de Spreuken van Salomo en andere werken. Het aantal van Drusius’ gedrukte werken en verhandelingen bedroeg achtenveertig, het aantal ongedrukte werken meer dan twintig.[1] Twee derden van zijn gedrukte werken waren opgenomen in de collectie genaamd Critici sacri, sive annotata doctissimorum virorum in Vetus et Novum Testamentum (Amsterdam, 1698, in 9 vols folio, or London, 1660, in 10 folio-boekdelen).

Bibliografie

  • Alphabetum Hebraïcum vetus (1584)
  • Tabulae in grammaticam Chaldaïcam ad usum juventutis (1602)
  • Een uitgave van Sulpicius Severus (1607)
  • Opuscula quae ad grammaticam spectant omnia (1609)
  • Lacrymae in obitum J. Scaligeri (1609)
  • Grammatica linguae sanctae nova (1612)

Weblinks

Wikisource  (en) Drusius, Johannes in Encyclopaedia Britannica, 1911''' op Wikisource

Wikisource  (en) Drusius, Johannes' in The New International Encyclopaedia''''' op Wikisource


Verwijzingen

  1. º Volgens Jean-Noël Paquot