Joshua Vaughan Himes

Joshua Vaughan Himes (1805–1895) was een christelijk leider en uitgever. Hij werd betrokken bij de vroege adventisten rond William Miller. Later werd hij een vooraanstaand leider in de Advent Christian Church.

Biografie

Himes werd geboren in Wickford, Rhode Island. Zijn ouders hoopten dat hij een Episcopaal priester zou worden, maar na een mislukte zakelijke onderneming was hij niet in staat om zijn opleiding te voltooien, en ging in de leer als meubelmaker in New Bedford, Massachusetts. Toen hij 18 was sloot hij zich aan bij de beweging van de Christian Connection in New Bedford, waar hij werd aangesteld als een vermaner (’exhorter’). In november 1825 trouwde hij met Mary Thompson Handy, en het volgende jaar werd hij geordineerd voor de bediening als geestelijke. De volgende twee jaar was hij de geestelijke herder van verschillende districten in Massachusetts, tot hij in 1830 de pastor werd van de ’First Christian Church’ in Boston. Daar nam zijn bekendheid toe en kon hij een bijna dode kerk opnieuw activeren. Hij werd actief in de hervormingensbewegingen van die tijd rond het onderwijs, de beweging die alcohol wou matigen (temperance movement), de vredesbeweging en de antislavernijbeweging.

Himes ontmoette William Miller in 1839 in Exeter, New Hampshire. Hij was onder de indruk en nodigde Miller uit om te komen spreken in de Chardon Street Chapel. Van toen af aan was Himes overtuigd van de spoedige terugkeer van Christus, en zocht hij voor Miller mogelijkheden om te prediken. In 1840 werd hij de uitgever en hoofdredacteur van het eerste Milleritische blad, de Signs of the Times, in Boston. Hij nam de leiding in het organizeren van algemene bijeenkomsten (general conferences) en camp meetings, en publiceerde honderden pamfletten evenals de tweede en derde editie van Millers toespraken. Hij organiseerde uitgebreide rondreizen waarop Miller en hijzelf konden spreken, westelijk tot Cincinnati. Hij zorgde er ook voor dat de „grote tent” gemaakt werd die voor deze bijeenkomsten werd gebruikt: de grootste tent die toen in de Verenigde Staten in gebruik was. Verder zette hij een netwerk van vertegenwoordigers, lectuurdepots en leeszalen op poten van Boston tot St. Louis. Hij werd de uitgever van de Thayer lithografie van de eerste Milleritische profetische kaart, die werd ontworpen door Charles Fitch en Apollos Hale. In 1842 begon hij een tweede blad, de Midnight Cry, in New York City. Door Himes’ reclamewerk kwam het Millerisme onder de aandacht van de wereld.

Zoals Miller was Himes eerst niet te vinden voor het opstellen van de datum van at 22 oktober 1844 als exacte datum voor Christus’ wederkomst, maar kort voor deze datum accepteerde hij deze vooralsnog. Na de Great Disappointment, toen Jezus op die dag niet terugkwam, had hij een voornaam aandeel in de pogingen om de ontgoochelde adventisten rond hun belangrijkste oorspronkelijke geloofspunten te reorganiseren op de Albany Conference in april 1845. Toen deze reorganisatie geen stand hield, werd hij een leider van de Evangelical Adventists en hun American Millennial Association (1858). Zij verzetten zich tegen het sabbatizerende adventisme en tegen hun begrip over het hemelse heiligdom zowel als tegen hen die in de voorwaardelijke onsterfelijkheid geloofden en in het herstel van Israël voor Christus’ wederkomst.

In 1863 accepteerde ook Himes de leerstelling van de voorwaardelijke onsterfelijkheid, sloot hij zich aan bij de Advent Christian Church, en verhuisde met zijn familie naar het westen, naar Buchanan, Michigan, waar hij een leidende rol had onder de Advent Christians en met de uitgave van een blad begon: The Voice of the West (later Advent Christian Times). In 1865 werd hij de stichter van de American Advent Mission Society, en plande hij de oprichting van een college in Illinois.

In de latere jaren van zijn leven was hij vanaf 1879 rector te Vermillion, en vanaf 1895 te Elk Point, waar hij bleef tot hij overleed.

Zie ook

• Adventisme
• Advent Christian Church
• Zevendedagsadventisten