Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Stedelijke Nijverheids- en Taalleergangen: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stedelijke_Nijverheids-_en_Taalleergangen&oldid=49255856 -1- Tab4by 8 jun 2017)
 
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stedelijke_Nijverheids-_en_Taalleergangen&oldid=49328234 21 jun 2017)
Regel 1: Regel 1:
== '''Geschiedenis''' ==
De '''Stedelijke Nijverheids- en Taalleergangen''' werd in 1854 door het Stadsbestuur van Brugge opgericht als nijverheidsschool met avondleergangen voor kansarme jongeren. Tegenwoordig is het een door de Vlaamse Gemeenschap erkend en gesubsidieerd [[Centrum voor Volwassenenonderwijs|centrum voor volwassenenonderwijs]] met opleidingen overdag en ’s avonds voor volwassenen en jongvolwassenen vanaf 16 jaar.
Brugge had de eerste [[industriële revolutie]] wat gemist. De tweede wou het stadsbestuur daarentegen niet missen. Er was nood aan beter opgeleide jongeren in de bouwsector en de plaatselijke nijverheid. De stad wou hen met een Nijverheidsschool via avondonderwijs beter opleiden. Vanaf 1838 voerde de stedelijke overheid van de Stad Brugge een briefwisseling over de oprichting van een nijverheidsschool maar de financiële kant van de zaak bleek een grote hinderpaal te zijn. In 1851 werd een commissie o.l.v. de toenmalige gouverneur, [[Adolphe de Vrière]], opgericht om een dergelijke school voor te bereiden. In juni 1852 gaf de gemeenteraad positief advies en in november 1853 zei de Staat


de subsidies toe. De "Ecole Industrielle de Bruges" kon starten. Op 1 februari 1854 ging de eerste les door. Elementaire wiskunde gegeven door gegeven door Henri-Nicolas Hermans, voorheen leraar aan het gemeentelijk college te Nijvel en aan het Koninklijk Atheneum van Brugge. De winterlessen werden gevolgd door zomerlessen. Dit gratis onderwijs in het Nederlands was uitsluitend voor jongens van minimum 14 jaar. Men telde toen 125 leerlingen waarvan velen uit de [[Bogardenschool|Bogaerdenschool]], een internaat voor kansarme jongens. Pas in januari 1864 kreeg de Ecole Industrielle de Bruges met ''[[François-Auguste Mouzon]]'' zijn eerste directeur. Hij had bij zijn aantreden een 100-tal leerlingen, 5 leerkrachten en 1 bewaker. Vanaf 1868 startte het vreemdetalenonderwijs met een cursus Frans, gegeven door directeur François Auguste Mouzon zelf.  
== Stichting ==
[[Brugge]] had de eerste [[industriële revolutie]] wat gemist. De tweede wou het stadsbestuur daarentegen niet missen. Er was nood aan beter opgeleide jongeren in de bouwsector en de plaatselijke nijverheid. De stad wou hen met een Nijverheidsschool via avondonderwijs beter opleiden. Vanaf 1838 voerde de stedelijke overheid van de Stad Brugge een briefwisseling over de oprichting van een nijverheidsschool. In 1851 werd een commissie o.l.v. de toenmalige gouverneur, [[Adolphe de Vrière]], opgericht om een dergelijke school voor te bereiden. In juni 1852 gaf de gemeenteraad positief advies en in november 1853 zei de Staat de subsidies toe. Op 1 februari 1854 startte de eerste les van de "Ecole Industrielle de Bruges" kon starten. Elementaire wiskunde gegeven door gegeven door Henri-Nicolas Hermans, voorheen leraar aan het gemeentelijk college te Nijvel en aan het Koninklijk Atheneum van Brugge. Dit gratis onderwijs in het Nederlands was uitsluitend voor jongens van minimum 14 jaar. Men telde toen 125 leerlingen waarvan velen uit de [[Bogardenschool|Bogaerdenschool]], een internaat voor kansarme jongens.  


In 1881 vormde de stad de in 1717 gestichte [[Vrije Academie]] om tot een stedelijke onderwijsinstelling, die in 1891 met de Nijverheidsschool fusioneerde en verhuisde naar de voormalige Bogaerdenschool in de Katelijnestraat. Deze fusie was gebaseerd op de visie dat er gelijkaardige competenties vereist waren voor de soms nog ambachtelijke nijverheid en kunst, zoals bv. tekenen. Het was het begin van een naamsverwarring met de Academie die tot op heden soms nog voorkomt, al komt dit nu hoofdzakelijk door de aangrenzende gebouwen. Eind 19<sup>de</sup> eeuw kwam er zelfs één gemeenschappelijke directeur voor beide scholen in de Katelijnestraat. In officiële documenten van de 19<sup>de</sup> eeuw wordt steevast de term Nijverheidsschool gebruikt om naar de avondschool te verwijzen, ook al heette ze vanaf 1898 officieel '''Stedelijke Nijverheids- en Handelsschool'''.
== Van Nijverheidsschool tot Stedelijke Nijverheids- en Taalleergangen ==
Pas in januari 1864 kreeg de Ecole Industrielle de Bruges met ''[[François-Auguste Mouzon]]'' zijn eerste directeur. Hij had bij zijn aantreden een 100-tal leerlingen, 5 leerkrachten en 1 bewaker. Vanaf 1868 startte het vreemdetalenonderwijs met een cursus Frans, gegeven door directeur François Auguste Mouzon zelf.


In 1918 kwamen de eerste meisjes onderwijs volgen: steno en dactylografie. Net als voor de jongens, die ruim in de meerderheid waren en lang zouden blijven, was dit onderwijs in de echte zin van sociale promotie. Men volgde een aanvullende opleiding om meer kennis en vaardigheden te verwerven en beter (betaald) werk te krijgen.
In 1881 vormde de stad de in 1717 gestichte [[Academie voor Schone Kunsten Brugge|Vrije Academie]] om tot een stedelijke onderwijsinstelling, die in 1891 met de Nijverheidsschool fusioneerde en verhuisde naar de voormalige Bogaerdenschool in de Katelijnestraat. Deze fusie was gebaseerd op de visie dat er gelijkaardige competenties vereist waren voor de soms nog ambachtelijke nijverheid en kunst, zoals bv. tekenen. Eind 19<sup>de</sup> eeuw kwam er met de befaamde architect [[Louis Delacenserie]] zelfs één gemeenschappelijke directeur voor beide scholen in de Katelijnestraat. In officiële documenten van de 19<sup>de</sup> eeuw wordt steevast de term Nijverheidsschool gebruikt om naar de avondschool te verwijzen, ook al heette ze vanaf 1898 officieel Stedelijke Nijverheids- en Handelsschool.


In 1935 kwam er een verzelfstandigde Stedelijke Middelbare Nijverheids- en Handelsschool met een eigen directeur. De school had een Nijverheidsafdeling, een Handelsafdeling en een Schildersafdeling. Tot medio de 70-er jaren schommelt het cursistenaantal tussen 200 en 300. Er zijn en 10-tal leerkrachten en 1 directeur. Was het altijd een “Avondschool” in de strikte zin van het woord, dan kwam in 1973 met de eerste cursus Engels in de namiddag daarin definitief verandering. Later volgden andere namiddagcursussen en in de jaren 80 kwamen er ook voormiddagcursussen. Ondertussen was in 1977 de Nijverheidsschool verhuisd naar de Arsenaalstraat 4 in Brugge. Dit is tot heden ook de hoofdzetel. Directeur Marc Boddaert, in dienst getreden op 1 september 1979, zet, met in het achterhoofd de maatschappelijke ontwikkelingen, volop in op tal van nieuwe opleidingen. Hij maakt de school duidelijker zichtbaar via aanwezigheid op manifestaties en reclamecampagnes. 5 jaar later wordt al de kaap van 1000 cursisten overschreden. In de jaren tachtig ontstaat het modulair onderwijs als nieuwe organisatievorm naast het bestaande lineaire aanbod. De school neemt hier het voortouw in het oprichten van de eerste [[Modulair onderwijs|modulaire taalopleiding]]: Engels voor internationale handel en verkeer. Vanaf 1986 wordt de naam SNT als publicitaire naam ingevoerd. Tegen begin de 90-er jaren zijn 2 grote pijlers binnen het aanbod ontstaan: taalcursussen en cursussen Informatica. Nederlands voor anderstaligen wordt op zeer beperkte schaal gestart in 1992. De internetboom, de toenemende migratie en de grote belangstelling voor taalcursussen zorgen er voor dat de in 1999 aangetreden directeur Dirk Temmerman al meteen de kaap van 10.000 cursusinschrijvingen overschrijdt. De Stedelijke Nijverheids- en Taalleergangen behoort daarmee tot de top 5 van grootste centra voor [[volwassenenonderwijs]] in Vlaanderen. Naast het aanbieden van kwaliteitsvol onderwijs wil het centrum zich vooral onderscheiden door zijn aanbod van ondersteunende activiteiten die de verbondenheid tussen de cursisten, met de opleiding en met het centrum, stimuleren. O.a. binnen- en buitenlandse schoolreizen, lezingen, filmfestivals, toneelvoorstellingen, fuiven zijn jaarlijks terugkerende evenementen. Anno 2017 telt het centrum ruim 15.000 cursusinschrijvingen; goed voor ongeveer 6.500 fysieke cursisten. Naast diverse lesplaatsen op het grondgebied van Brugge, is er sedert 2000 een 2<sup>de</sup> belangrijke vestigingsplaats in het OCMW dienstencentrum De Bollaard in Blankenberge. Het centrum is sedert 1994 tevens aanbieder van volwassenenonderwijs in het [[Penitentiair Centrum Brugge]] . Aan de Stedelijke Nijverheids- en Taalleergangen - CVO werken anno 2017 ongeveer 160 personeelsleden inclusief het ondersteunend personeel, goed voor bijna 130 FTE. Het sterk geprofileerd centrum steunt zijn aanbod op 3 belangrijke pijlers, elk goed voor 25% of meer van het aanbod: vreemdetalenonderwijs, informatica-fotografie en Nederlands voor anderstaligen. Deze laatste zorgt nu voor ruim 40% van de bijna 1 miljoen jaarlijks gegenereerde lesurencursist. Daardoor zal SNT autonoom en zonder fusie verder kunnen wanneer op 1 september 2019 de nieuwe decretale rationalisatienorm van 700.000 lesurencursist wordt ingevoerd.
In 1918 kwamen de eerste meisjes onderwijs volgen: steno en dactylografie. Net als voor de jongens, die ruim in de meerderheid waren en lang zouden blijven, was dit onderwijs in de echte zin van sociale promotie. Het waren voornamelijk meisjes die reeds een beroep uitoefenden die deze opleiding als een soort aanvulling volgden. Men volgde een aanvullende opleiding om meer kennis en vaardigheden te verwerven en beter (betaald) werk te krijgen.


== '''Naamsveranderingen''' ==
In 1935 kwam er een verzelfstandigde Stedelijke Middelbare Nijverheids- en Handelsschool met een eigen directeur. De school had een Nijverheidsafdeling, een Handelsafdeling en een Schildersafdeling. Tot medio de 70-er jaren schommelt het cursistenaantal tussen 200 en 300. Er zijn en 10-tal leerkrachten en 1 directeur. Was het altijd een “Avondschool” in de strikte zin van het woord, dan kwam in 1973 met de eerste namiddagcursus Engels daarin definitief verandering. Later volgden andere namiddagcursussen en in de jaren 80 kwamen er ook voormiddagcursussen. Ondertussen was in 1977 de Nijverheidsschool verhuisd naar de [[Arsenaalstraat]] 4 in Brugge. Dit is tot heden ook de hoofdzetel. Directeur Marc Boddaert, in dienst getreden op 1 september 1979, zet, met in het achterhoofd de maatschappelijke ontwikkelingen, volop in op tal van nieuwe opleidingen. Hij verandert de naam van Stedelijke Nijverheids- en Handelsleergangen naar Stedelijke Nijverheids- en Taalleergangen (De Bogaerde). Hij maakt de school duidelijker zichtbaar via aanwezigheid op manifestaties en reclamecampagnes. 5 jaar later wordt al de kaap van 1000 cursisten overschreden. In de jaren tachtig ontstaat het modulair onderwijs als nieuwe organisatievorm naast het bestaande lineaire aanbod. De school neemt hier het voortouw in het ontwikkelen en oprichten van de eerste [[Modulair onderwijs|modulaire taalopleiding]] in [[Vlaanderen]]: Engels voor internationale handel en verkeer. Vanaf 1986 wordt de naam SNT als publicitaire naam ingevoerd. Tegen begin de 90-er jaren zijn 2 grote pijlers binnen het aanbod ontstaan: taalcursussen en cursussen Informatica. Nederlands voor anderstaligen wordt op zeer beperkte schaal gestart in 1992. Het decreet op het volwassenenenonderwijs van 1999 verplicht de scholen van sociale promotie voortaan 'cvo', Centrum voor volwassenenonderwijs, in hun naam toe te voegen.
 
De internetboom, de toenemende migratie en de grote belangstelling voor taalcursussen zorgen er voor dat de Stedelijke Nijverheids- en Taalleergangen - cvo  in 1999 de kaap van 10.000 cursusinschrijvingen overschrijdt. Daarmee behoort het tot de grootste centra voor [[volwassenenonderwijs]] in Vlaanderen. Naast het aanbieden van kwaliteitsvol onderwijs onderscheidt het centrum zich vooral door zijn aanbod van ondersteunende activiteiten die de verbondenheid tussen de cursisten, met de opleiding en met het centrum, stimuleren. O.a. binnen- en buitenlandse schoolreizen, lezingen, filmfestivals, toneelvoorstellingen, fuiven zijn jaarlijks terugkerende evenementen. Anno 2017 telt het centrum ruim 15.000 cursusinschrijvingen; goed voor ongeveer 6.500 fysieke cursisten. Het centrum is sedert 1994 tevens aanbieder van volwassenenonderwijs in het [[Penitentiair complex Brugge|Penitentiair Centrum Brugge]]. Aan de Stedelijke Nijverheids- en Taalleergangen - CVO werken anno 2017 ongeveer 160 personeelsleden inclusief het ondersteunend personeel, goed voor bijna 130 FTE. Het sterk geprofileerd centrum steunt zijn aanbod op 3 belangrijke pijlers, elk goed voor 25% of meer van het aanbod: vreemdetalenonderwijs, informatica-fotografie en Nederlands voor anderstaligen. Deze laatste zorgt nu voor ruim 40% van de bijna 1 miljoen jaarlijks gegenereerde lesurencursist. De Stedelijke Nijverheids- en Taalleergangen - cvo halen hiermee zonder fusie de nieuwe decretale rationaliseringsnorm van 700.000 lesurencursist die op 1 september van 2019 van kracht wordt.
 
== Belangrijkste vestigingsplaatsen ==
Diverse lesplaatsen op het grondgebied van Brugge
 
OCMW dienstencentrum De Bollaard in Blankenberge (sedert 2000)
 
== Naamsveranderingen ==
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|naam van het centrum
!naam van het centrum
|vanaf
!vanaf
|-
|-
|'''Ecole  Industrielle de Bruges'''
|Ecole  Industrielle de Bruges
|1854
|1854
|-
|-
|'''Stedelijke  Nijverheids- en Handelsschool'''
|Stedelijke  Nijverheids- en Handelsschool
|1898
|1898
|-
|-
|'''Stedelijke  Middelbare Nijverheidsschool en Handelsschool'''
|Stedelijke  Middelbare Nijverheidsschool en Handelsschool
|1935
|1935
|-
|-
|'''Stedelijke  Nijverheids- en Handelsleergangen'''
|Stedelijke  Nijverheids- en Handelsleergangen
|1975
|1975
|-
|-
|'''Stedelijke  Nijverheids-en Taalleergangen (De Bogaerde)'''
|Stedelijke  Nijverheids-en Taalleergangen (De Bogaerde)
|1982
|1982
|-
|-
|'''Stedelijke  Nijverheids- en Taalleergangen – CVO'''
|Stedelijke  Nijverheids- en Taalleergangen – CVO
|1999
|1999
|-
|-
|'''SNT publiciteitsnaam'''
|SNT (publiciteitsnaam)
|1986
|1986
|-
|-
|'''Stedelijke  Nijverheidsschool, Brugge (naam in de volksmond, maar ook veel voorkomend in  officiële documenten)'''
|Nijverheidsschool (naam in de volksmond, maar ook veel voorkomend in  officiële documenten)
|1854
|1854
|}
|}


== '''Directeurs''' ==
== Directeurs ==
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|1854 – 1864
|1854 – 1864
Regel 46: Regel 56:
|-
|-
|1864 - 1889
|1864 - 1889
|François-Auguste Mouzon
|[[François-Auguste Mouzon]]
|-
|-
|1889 - 1909
|1889 - 1909
|Louis Dela  Censerie
|[[Louis Delacenserie]]
|-
|-
|1910 -  
|1910 -  
|Florimond Van Acker (niet erkend door ministerie)
|[[Flori Van Acker|Florimond Van Acker]] (niet erkend door ministerie)
|-
|-
|1910 – 1911
|1910 – 1911
Regel 82: Regel 92:
|}
|}


== '''Centrumgegevens''' ==
== Enkele bekende cursisten ==
{| class="wikitable"
|naam
|Stedelijke Nijverheids- en Taalleergangen  - Centrum voor Volwassenenonderwijs
|-
|adres
|Arsenaalstraat 4
 
8000 Brugge
|-
|telefoon
|050441140
|-
|e-mail
|[[Mailto:info@snt.be|info@snt.be]]
|-
|website
|<nowiki>http://www.snt.be</nowiki>
|-
|bestuur
|Gemeentebestuur  van Brugge
|-
|koepel
|OVSG
|-
|directeur
|Temmerman Dirk
|-
|instellingsnummer
|34066
|}
 
== '''Enkele bekende cursisten''' ==
* [[Achiel Van Acker|Achille Van Acker]] 1913/1914
* [[Achiel Van Acker|Achille Van Acker]] 1913/1914
* [[Marie Louise Van Robaeys]] 1973/1974 & 1974/1975; van 1982/1983 tot 1993/1994  
* [[Marie-Louise Maes-Vanrobaeys|Marie Louise Van Robaeys]] 1973/1974 & 1974/1975; van 1982/1983 tot 1993/1994  
* [[Jef Tavernier]] 2005/2006
* [[Jef Tavernier]] 2005/2006
* Rita Brauwers 2005/2066
* Yves Roose 2013/2014 & 2014/2015
* [[Patrick Moenaert]] 2013/2014
* [[Patrick Moenaert]] 2013/2014


== Bronnen: ==
== Bronnen ==
* ''125 jaar Stedelijke Nijverheidsschool'', Stad Brugge, Die Keure, 1979, D/1979/0546/7
* ''125 jaar Stedelijke Nijverheidsschool'', Stad Brugge, Die Keure, 1979, D/1979/0546/7
* [https://www.snt.be/uploads/files/sntgeschiedenis.pdf SNT 1854 – 2004]
* [https://www.snt.be/uploads/files/sntgeschiedenis.pdf SNT 1854 – 2004]
* Inlichtingen over het centrum: http://data-onderwijs.vlaanderen.be/onderwijsaanbod/adres.aspx?sn=34066
* Inlichtingen over het centrum: http://data-onderwijs.vlaanderen.be/onderwijsaanbod/adres.aspx?sn=
* Meisjesonderwijs in Brugge: http://www.ethesis.net/brugge_meisjesonderwijs/brugge_meisjesonderwijs_hfst_3.htm
* De Sint-Lucasscholen en de neogotiek, 1862-1914, Universitaire Pers Leuven, 1988, Jan De Maeyer
* Verplichte toevoeging CVO: http://www.ejustice.just.fgov.be/cgi/api2.pl?lg=nl&pd=1999-08-21&numac=1999035844
* Rationaliseringsnorm: https://onderwijs.vlaanderen.be/nl/schaalvergroting-in-het-volwassenenonderwijs
[[Categorie:Volwassenenonderwijs]]

Versie van 22 jun 2017 21:20

De Stedelijke Nijverheids- en Taalleergangen werd in 1854 door het Stadsbestuur van Brugge opgericht als nijverheidsschool met avondleergangen voor kansarme jongeren. Tegenwoordig is het een door de Vlaamse Gemeenschap erkend en gesubsidieerd centrum voor volwassenenonderwijs met opleidingen overdag en ’s avonds voor volwassenen en jongvolwassenen vanaf 16 jaar.

Stichting

Brugge had de eerste industriële revolutie wat gemist. De tweede wou het stadsbestuur daarentegen niet missen. Er was nood aan beter opgeleide jongeren in de bouwsector en de plaatselijke nijverheid. De stad wou hen met een Nijverheidsschool via avondonderwijs beter opleiden. Vanaf 1838 voerde de stedelijke overheid van de Stad Brugge een briefwisseling over de oprichting van een nijverheidsschool. In 1851 werd een commissie o.l.v. de toenmalige gouverneur, Adolphe de Vrière, opgericht om een dergelijke school voor te bereiden. In juni 1852 gaf de gemeenteraad positief advies en in november 1853 zei de Staat de subsidies toe. Op 1 februari 1854 startte de eerste les van de "Ecole Industrielle de Bruges" kon starten. Elementaire wiskunde gegeven door gegeven door Henri-Nicolas Hermans, voorheen leraar aan het gemeentelijk college te Nijvel en aan het Koninklijk Atheneum van Brugge. Dit gratis onderwijs in het Nederlands was uitsluitend voor jongens van minimum 14 jaar. Men telde toen 125 leerlingen waarvan velen uit de Bogaerdenschool, een internaat voor kansarme jongens.

Van Nijverheidsschool tot Stedelijke Nijverheids- en Taalleergangen

Pas in januari 1864 kreeg de Ecole Industrielle de Bruges met François-Auguste Mouzon zijn eerste directeur. Hij had bij zijn aantreden een 100-tal leerlingen, 5 leerkrachten en 1 bewaker. Vanaf 1868 startte het vreemdetalenonderwijs met een cursus Frans, gegeven door directeur François Auguste Mouzon zelf.

In 1881 vormde de stad de in 1717 gestichte Vrije Academie om tot een stedelijke onderwijsinstelling, die in 1891 met de Nijverheidsschool fusioneerde en verhuisde naar de voormalige Bogaerdenschool in de Katelijnestraat. Deze fusie was gebaseerd op de visie dat er gelijkaardige competenties vereist waren voor de soms nog ambachtelijke nijverheid en kunst, zoals bv. tekenen. Eind 19de eeuw kwam er met de befaamde architect Louis Delacenserie zelfs één gemeenschappelijke directeur voor beide scholen in de Katelijnestraat. In officiële documenten van de 19de eeuw wordt steevast de term Nijverheidsschool gebruikt om naar de avondschool te verwijzen, ook al heette ze vanaf 1898 officieel Stedelijke Nijverheids- en Handelsschool.

In 1918 kwamen de eerste meisjes onderwijs volgen: steno en dactylografie. Net als voor de jongens, die ruim in de meerderheid waren en lang zouden blijven, was dit onderwijs in de echte zin van sociale promotie. Het waren voornamelijk meisjes die reeds een beroep uitoefenden die deze opleiding als een soort aanvulling volgden. Men volgde een aanvullende opleiding om meer kennis en vaardigheden te verwerven en beter (betaald) werk te krijgen.

In 1935 kwam er een verzelfstandigde Stedelijke Middelbare Nijverheids- en Handelsschool met een eigen directeur. De school had een Nijverheidsafdeling, een Handelsafdeling en een Schildersafdeling. Tot medio de 70-er jaren schommelt het cursistenaantal tussen 200 en 300. Er zijn en 10-tal leerkrachten en 1 directeur. Was het altijd een “Avondschool” in de strikte zin van het woord, dan kwam in 1973 met de eerste namiddagcursus Engels daarin definitief verandering. Later volgden andere namiddagcursussen en in de jaren 80 kwamen er ook voormiddagcursussen. Ondertussen was in 1977 de Nijverheidsschool verhuisd naar de Arsenaalstraat 4 in Brugge. Dit is tot heden ook de hoofdzetel. Directeur Marc Boddaert, in dienst getreden op 1 september 1979, zet, met in het achterhoofd de maatschappelijke ontwikkelingen, volop in op tal van nieuwe opleidingen. Hij verandert de naam van Stedelijke Nijverheids- en Handelsleergangen naar Stedelijke Nijverheids- en Taalleergangen (De Bogaerde). Hij maakt de school duidelijker zichtbaar via aanwezigheid op manifestaties en reclamecampagnes. 5 jaar later wordt al de kaap van 1000 cursisten overschreden. In de jaren tachtig ontstaat het modulair onderwijs als nieuwe organisatievorm naast het bestaande lineaire aanbod. De school neemt hier het voortouw in het ontwikkelen en oprichten van de eerste modulaire taalopleiding in Vlaanderen: Engels voor internationale handel en verkeer. Vanaf 1986 wordt de naam SNT als publicitaire naam ingevoerd. Tegen begin de 90-er jaren zijn 2 grote pijlers binnen het aanbod ontstaan: taalcursussen en cursussen Informatica. Nederlands voor anderstaligen wordt op zeer beperkte schaal gestart in 1992. Het decreet op het volwassenenenonderwijs van 1999 verplicht de scholen van sociale promotie voortaan 'cvo', Centrum voor volwassenenonderwijs, in hun naam toe te voegen.

De internetboom, de toenemende migratie en de grote belangstelling voor taalcursussen zorgen er voor dat de Stedelijke Nijverheids- en Taalleergangen - cvo in 1999 de kaap van 10.000 cursusinschrijvingen overschrijdt. Daarmee behoort het tot de grootste centra voor volwassenenonderwijs in Vlaanderen. Naast het aanbieden van kwaliteitsvol onderwijs onderscheidt het centrum zich vooral door zijn aanbod van ondersteunende activiteiten die de verbondenheid tussen de cursisten, met de opleiding en met het centrum, stimuleren. O.a. binnen- en buitenlandse schoolreizen, lezingen, filmfestivals, toneelvoorstellingen, fuiven zijn jaarlijks terugkerende evenementen. Anno 2017 telt het centrum ruim 15.000 cursusinschrijvingen; goed voor ongeveer 6.500 fysieke cursisten. Het centrum is sedert 1994 tevens aanbieder van volwassenenonderwijs in het Penitentiair Centrum Brugge. Aan de Stedelijke Nijverheids- en Taalleergangen - CVO werken anno 2017 ongeveer 160 personeelsleden inclusief het ondersteunend personeel, goed voor bijna 130 FTE. Het sterk geprofileerd centrum steunt zijn aanbod op 3 belangrijke pijlers, elk goed voor 25% of meer van het aanbod: vreemdetalenonderwijs, informatica-fotografie en Nederlands voor anderstaligen. Deze laatste zorgt nu voor ruim 40% van de bijna 1 miljoen jaarlijks gegenereerde lesurencursist. De Stedelijke Nijverheids- en Taalleergangen - cvo halen hiermee zonder fusie de nieuwe decretale rationaliseringsnorm van 700.000 lesurencursist die op 1 september van 2019 van kracht wordt.

Belangrijkste vestigingsplaatsen

Diverse lesplaatsen op het grondgebied van Brugge

OCMW dienstencentrum De Bollaard in Blankenberge (sedert 2000)

Naamsveranderingen

naam van het centrum vanaf
Ecole Industrielle de Bruges 1854
Stedelijke Nijverheids- en Handelsschool 1898
Stedelijke Middelbare Nijverheidsschool en Handelsschool 1935
Stedelijke Nijverheids- en Handelsleergangen 1975
Stedelijke Nijverheids-en Taalleergangen (De Bogaerde) 1982
Stedelijke Nijverheids- en Taalleergangen – CVO 1999
SNT (publiciteitsnaam) 1986
Nijverheidsschool (naam in de volksmond, maar ook veel voorkomend in officiële documenten) 1854

Directeurs

1854 – 1864 geen directeur
1864 - 1889 François-Auguste Mouzon
1889 - 1909 Louis Delacenserie
1910 - Florimond Van Acker (niet erkend door ministerie)
1910 – 1911 Ernest Feytmans waarnemend voor F. Van Acker
1911 – 1926 Ernest Feytmans
1927 – 1931 Louis D’Helft (waarnemend)
1931 – 1944 Marcel Gerstmans
1944 - 1947 Louis D’Helft (waarnemend)
1947 – 1973 Gerard De Waele
1973 – 1979 Cyriel Callebaut
1979 – 1999 Marc Boddaert
1999 – heden Dirk Temmerman

Enkele bekende cursisten

Bronnen