Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

David (koning): verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 14: Regel 14:
'''David''' ([[Hebreeuws]]: {{Heb|דָּוִיד}}, {{Heb|דָּוִד}}; „geliefde”; [[Arabisch]]: داوود‎ of داود‎ ''Dāwūd'') was volgens de [[Hebreeuwse Bijbel]] de tweede koning van het verenigd [[Koninkrijk Israël]] en volgens de [[evangelie|evangelies]] van [[Evangelie volgens Matteüs|Matteüs]] en [[Evangelie volgens Lucas|Lucas]] was hij een voorouder van [[Jezus Christus|Jezus]] via zowel [[Jozef van Nazareth|Jozef]] en [[Maria (moeder van Jezus)|Maria]]. Hij wordt afgebeeld als een rechtvaardige koning, hoewel hij niet foutloos was, alsook als een gewaardeerde krijger, muzikant en dichter, die traditioneel gecrediteerd wordt voor het samenstellen van de vele psalmen van het Boek der [[Psalmen]].
'''David''' ([[Hebreeuws]]: {{Heb|דָּוִיד}}, {{Heb|דָּוִד}}; „geliefde”; [[Arabisch]]: داوود‎ of داود‎ ''Dāwūd'') was volgens de [[Hebreeuwse Bijbel]] de tweede koning van het verenigd [[Koninkrijk Israël]] en volgens de [[evangelie|evangelies]] van [[Evangelie volgens Matteüs|Matteüs]] en [[Evangelie volgens Lucas|Lucas]] was hij een voorouder van [[Jezus Christus|Jezus]] via zowel [[Jozef van Nazareth|Jozef]] en [[Maria (moeder van Jezus)|Maria]]. Hij wordt afgebeeld als een rechtvaardige koning, hoewel hij niet foutloos was, alsook als een gewaardeerde krijger, muzikant en dichter, die traditioneel gecrediteerd wordt voor het samenstellen van de vele psalmen van het Boek der [[Psalmen]].


Edwin Thiele dateert zijn leven van ca. [[1040 v. Chr.]] tot [[970 v. Chr.]], zijn heerschappij over [[Koninkrijk Juda|Juda]] van ca. 1010 v. Chr. tot 1003 v. Chr. en zijn heerschappij over het verenigd koninkrijk Israël van ca. 1003 v. Chr. tot [[970 v. Chr.]]. [[I en II Samuel]], [[I en II Koningen|I Koningen]] en [[I en II Kronieken|I Kronieken]] zijn de enige bron van informatie over zijn leven en heerschappij; de Tel Dan [[Stele]] zou het bestaan van een Judese koninklijke dynastie van het midden van de [[9e eeuw v.Chr.]] vastleggen, het "[[Huis van David]]" genaamd, hoewel dit wordt betwist. Davids leven is zeer belangrijk voor [[Jodendom|joden]] en [[christen|christenen]]. In het jodendom is David of David HaMelekh de [[Koninkrijk Israël|koning van Israël]] en de Joden. Een directe afstammeling van David zal de [[messias]] zijn. In de islam staat hij bekend als ''Dawud'' en wordt hij beschouwd als een profeet en de koning van een natie.
Davids leven is zeer belangrijk voor [[Jodendom|joden]] en [[christen|christenen]]. In het jodendom is David of David ha-Melech de [[Koninkrijk Israël|koning van Israël]] en de Joden. De verwachte [[Messias]] zou een directe afstammeling van David zijn. In de islam staat hij bekend als ''Dawud'' en wordt hij beschouwd als een profeet en de koning van een natie.


== David volgens de Hebreeuwse Bijbel ==
== David volgens de Hebreeuwse Bijbel ==
Over Davids leven valt te lezen in de (Hebreeuwse) Bijbelboeken 1 en 2 Samuël evenals 1 Kronieken en de eerste twee hoofdstukken van [[I en II Koningen|1 Koningen]]. Hij was de stamvader van het [[Koninkrijk Juda|Judese]] koningshuis, het [[huis van David]], en regeerde van [[1010 v.Chr.]] tot [[970 v.Chr.]]. Hij was de jongste van acht zonen van [[Isaï]] en werd in zijn jeugd geacht op de schapen te passen - vanwege het verschijnen van roofdieren geen ongevaarlijk werkje, dat desondanks in weinig aanzien stond. Onverwachts werd hij gezalfd tot de opvolger van de toen heersende koning [[Saul]]. Het zou echter nog jaren duren voordat hij de troon besteeg.
Over Davids leven valt te lezen in de (Hebreeuwse) Bijbelboeken 1 en 2 Samuël evenals 1 Kronieken en de eerste twee hoofdstukken van [[I en II Koningen|1 Koningen]]. Hij was de stamvader van het [[Koninkrijk Juda|Judese]] koningshuis, het [[huis van David]], en regeerde van [[1010 v.Chr.]] tot [[970 v.Chr.]]. Volgens {{Bijbel|1Kron|2|15}} was hij de jongste van zeven zonen van [[Isaï]] de Betlehemiet; in {{Bijbel|1Samuël|16|10-12}} wordt hij de jongste van acht zonen genoemd. Hij was een achterkleinzoon van Boaz en Ruth ({{Bijbel|Ruth|4|18}}–.


Zijn eerste beschreven wapenfeit is het bekende vellen van de [[Filistijnen|Filistijnse]] reus [[Goliath (Bijbel)|Goliath]] met een steen uit zijn slinger, een wapen waarmee hij tijdens het hoeden van de schapen ruimschoots had kunnen oefenen. Na de [[slag bij Kadesh]] en het effect van de [[Zeevolken]] was er een machtsvacuüm in het Midden-Oosten ontstaan, dat David met groot politiek doorzicht invulde door een rijk voor Israël te scheppen in een tijd dat de supermachten [[Oude Egypte|Egypte]] en [[Mesopotamië]] rustig waren.
In zijn jeugd hoedde hij de schapen van zijn vader. Dit was door de aanwezigheid van roofdieren gevaarlijk werk, dat niet hoog in aanzien stond. Onverwachts werd hij gezalfd tot de opvolger van de toen heersende koning [[Saul]]. Het zou echter nog jaren duren voordat hij de troon besteeg.
Hij regeerde 7,5 jaar vanuit Hebron en stichtte toen zijn hoofdstad in Jeruzalem, vlak op de grens der twee staten. Hij veroverde die stad op de [[Jebusieten]] en liet de Ark (die door Saul compleet was genegeerd wegens de smaad van het verlies) daarheen halen, om zijn verblijf daar te bezegelen.
 
Zo bevestigde hij zijn gezag over het aardse en het hemelse Jeruzalem, wat een zwaarwegend politiek statement was.
Tijdens de oorlogen met de Filistijnen, die het grootste deel van Sauls regering duurden, onderscheidde David zich zo sterk dat hij de aandacht van heel Israël trok. Saul gaf hem zijn dochter Michal als echtgenote; en de oudste zoon van de koning, Jonathan, werd zijn intieme vriend. Maar David kreeg echter al snel de woede van de achterdochtige koning te verwerken, en moest vluchten met gevaar voor zijn leven. De priesters van Nob, die hem hadden geholpen, werden zwaar getroffen door de woede van de zieke koning en werden, op één na, die naar David kon vluchten, als verraders geëxecuteerd. David plaatste zich vervolgens aan het hoofd van een groep waaghalzen. Hij wilde zijn landgenoten graag van dienst zijn en verloste de door de Filistijnen bedreigde stad Keilah; maar toen Saul, die hem als een rebel beschouwde, tegen hem optrok, kon David slechts voor een zeer korte tijd een standpunt innemen.
 
Hij stond bekend om zijn poëtische en muzikale talenten, en het verdere verloop van zijn leven werd hierdoor bepaald. Toen koning Saul in een ongeneeslijke melancholie viel, werd David aan het hof geroepen om de wanhopige koning op te vrolijken door op de harp te spelen, en Saul werd zo dol op de jongeman dat hij hem als zijn schilddrager koos.
 
Zijn eerste beschreven wapenfeit is het bekende vellen van de [[Filistijnen|Filistijnse]] reus [[Goliath (Bijbel)|Goliath]] met een steen uit zijn slinger, een wapen waarmee hij tijdens het hoeden van de schapen ruimschoots had kunnen oefenen. Na de [[slag bij Kadesj]] en het effect van de [[Zeevolken]] was er een machtsvacuüm in het Midden-Oosten ontstaan, dat David met groot politiek doorzicht invulde door een rijk voor Israël te scheppen in een tijd dat de supermachten [[Oude Egypte|Egypte]] en [[Mesopotamië]] rustig waren.
Hij regeerde 7,5 jaar vanuit Hebron en stichtte toen zijn hoofdstad in Jeruzalem, vlak op de grens der twee staten. Hij veroverde die stad op de [[Jebusieten]] en liet de Ark van het Verbond (die door Saul compleet was genegeerd) daarheen halen, om zijn verblijf daar te bezegelen.


Davids succes in het leger en het feit dat hij tot troonopvolger werd gezalfd, leidde tot brandende afgunst van koning Saul. Een groot deel van zijn jonge jaren was David daarom op de vlucht voor Saul.
Davids succes in het leger en het feit dat hij tot troonopvolger werd gezalfd, leidde tot brandende afgunst van koning Saul. Een groot deel van zijn jonge jaren was David daarom op de vlucht voor Saul.
Regel 27: Regel 32:
David wilde trouwen met Sauls dochter, [[Michal]]. Als bruidsschat eiste Saul, als wraakneming op zijn vijanden, 100 [[voorhuid]]en van [[Filistijnen]]. David kweet zich meer dan uitstekend van zijn taak: hij doodde 200 Filistijnen en kwam met hun voorhuiden terug naar de koning; toen gaf Saul hem zijn dochter Michal tot vrouw.
David wilde trouwen met Sauls dochter, [[Michal]]. Als bruidsschat eiste Saul, als wraakneming op zijn vijanden, 100 [[voorhuid]]en van [[Filistijnen]]. David kweet zich meer dan uitstekend van zijn taak: hij doodde 200 Filistijnen en kwam met hun voorhuiden terug naar de koning; toen gaf Saul hem zijn dochter Michal tot vrouw.


Pas na Sauls dood (waarin David overigens geen aandeel had) kwam David aan de macht, maar alhoewel zijn koningschap stabiliteit en militair succes bracht, kreeg hij het later weer bijzonder moeilijk door het optreden van sommige van zijn (al te ambitieuze) zoons waaronder [[Absalom]]. David was een grote liefhebber van [[vrouw]]en en hoewel niet expliciet verboden in de Torah, werd [[polygamie]] eerder afgeraden dan gestimuleerd. De reden hiervoor was dat 'veelwijverij' bijna onvermijdelijk tot spanningen, [[afgunst]] en [[intrige]]s tussen de diverse vrouwen en ook tussen hun respectievelijke kinderen lijdt. Dit bleek ook het geval bij de vele zonen van David te zijn die bijna allemaal een andere moeder hadden:
Na verschillende avonturen, waarbij hij het leven van de koning ruimhartig spaarde, vluchtte David naar het land van de Filistijnen, en werd een vazal van koning Achish van Gath, die hem de stad Ziklag toewees als woonplaats. Hij regeerde hier een jaar en vier maanden, toen een strijd in de buurt van de bergen van Gilboa een einde maakte aan het leven en de heerschappij van Saul.
 
Pas na Sauls dood (waaraan David geen aandeel had) kwam David aan de macht, maar alhoewel zijn koningschap stabiliteit en militair succes bracht, kreeg hij het later weer bijzonder moeilijk door het optreden van sommige van zijn (al te ambitieuze) zoons waaronder [[Absalom]]. David was een grote liefhebber van [[vrouw]]en en hoewel niet expliciet verboden in de Torah, werd [[polygamie]] eerder afgeraden dan gestimuleerd. De reden hiervoor was dat 'veelwijverij' bijna onvermijdelijk tot spanningen, [[afgunst]] en [[intrige]]s tussen de diverse vrouwen en ook tussen hun respectievelijke kinderen lijdt. Dit bleek ook het geval bij de vele zonen van David te zijn die bijna allemaal een andere moeder hadden:
* de eerste: ''[[Amnon]]'', van [[Ahinoam]], de Jezreëlitische;
* de eerste: ''[[Amnon]]'', van [[Ahinoam]], de Jezreëlitische;
* de tweede: ''[[Daniël (zoon van David)|Daniel]]'', van [[Abigaïl (Bijbel)|Abigaïl]], de weduwe van [[Nabal]];
* de tweede: ''[[Daniël (zoon van David)|Daniel]]'', van [[Abigaïl (Bijbel)|Abigaïl]], de weduwe van [[Nabal]];
Regel 39: Regel 46:
Deze allen zijn zonen van David, behalve de kinderen van de [[concubine|bijvrouwen]].
Deze allen zijn zonen van David, behalve de kinderen van de [[concubine|bijvrouwen]].


Zijn zoon, koning [[Salomo]], bouwde uiteindelijk de [[Joodse tempel|Tempel van Jeruzalem]], iets wat David dolgraag zelf had willen doen, maar wat hij vanwege zijn bloedige veldslagen van [[JHWH|God]] niet mocht.
Zijn zoon, koning [[Salomo]], bouwde uiteindelijk de [[Joodse tempel|Tempel van Jeruzalem]], iets wat David zelf had willen doen, maar wat hij vanwege zijn bloedige veldslagen van [[JHWH|God]] niet mocht.


=== Psalmen ===
=== Psalmen ===
Regel 49: Regel 56:
Wat in het voordeel van David pleitte, was dat wanneer hij met zijn fouten werd geconfronteerd, hij deze erkende, berouw toonde en God om vergeving vroeg. Dit deed zijn voorganger Saul niet.
Wat in het voordeel van David pleitte, was dat wanneer hij met zijn fouten werd geconfronteerd, hij deze erkende, berouw toonde en God om vergeving vroeg. Dit deed zijn voorganger Saul niet.
Daarom toonde God zich ook vergevensgezind en beloofde dat zijn dynastie het koningshuis van de Israëlieten zou blijven ({{Bijbel|2Samuël|7|16}}). Wel zou het zo zijn dat vanwege zijn [[Zonde (religie)|zonden]] „… moord en doodslag in je koningshuis om zich heen grijpen, omdat je mij hebt getrotseerd en de vrouw van Uria tot vrouw hebt genomen” ({{Bijbel|2 Samuël|12|10}}), oftewel hij zou het nodige te stellen krijgen binnen zijn familie (staat verderop in de (Hebreeuwse) Bijbel ook zo beschreven).
Daarom toonde God zich ook vergevensgezind en beloofde dat zijn dynastie het koningshuis van de Israëlieten zou blijven ({{Bijbel|2Samuël|7|16}}). Wel zou het zo zijn dat vanwege zijn [[Zonde (religie)|zonden]] „… moord en doodslag in je koningshuis om zich heen grijpen, omdat je mij hebt getrotseerd en de vrouw van Uria tot vrouw hebt genomen” ({{Bijbel|2 Samuël|12|10}}), oftewel hij zou het nodige te stellen krijgen binnen zijn familie (staat verderop in de (Hebreeuwse) Bijbel ook zo beschreven).
==Datering==
Edwin Thiele dateert zijn leven van ca. [[1040 v. Chr.]] tot [[970 v. Chr.]], zijn heerschappij over [[Koninkrijk Juda|Juda]] van ca. 1010 v. Chr. tot 1003 v. Chr. en zijn heerschappij over het verenigd koninkrijk Israël van ca. 1003 v. Chr. tot [[970 v. Chr.]]. [[I en II Samuel]], [[I en II Koningen|I Koningen]] en [[I en II Kronieken|I Kronieken]] zijn de enige bron van informatie over zijn leven en heerschappij; de Tel Dan [[Stele]] zou het bestaan van een Judese koninklijke dynastie van het midden van de [[9e eeuw v.Chr.]] vastleggen, het "[[Huis van David]]" genaamd, hoewel dit wordt betwist.


== Historiciteit ==
== Historiciteit ==
[[Archeologie|Archeologische]] bewijzen voor koning David en zijn wereld zijn er nauwelijks; in feite is er over de periode tussen de [[16e eeuw v.Chr.|zestiende]] en de [[8e eeuw v.Chr.|achtste eeuw v.Chr.]], ondanks vele opgravingen en onderzoekingen, maar heel weinig gevonden. De bevolking van de landstreek [[Judea]] bestond waarschijnlijk slechts uit enkele duizenden nomadische herders. Steden zijn niet gevonden, wel een twintigtal dorpen. Of er in de tijd van David (dat zou dus de [[10e eeuw v.Chr.|tiende eeuw]] zijn) een staat in [[Palestina]] bestond is omstreden; er zijn zelfs geen potscherven uit deze tijd bekend. Wel bestaan er inscripties uit ongeveer [[850 v.Chr.]] ([[Tel Dan-stele]], [[Stele van Mesha|Mesa-stele]]) waarop het heersershuis van Israël als ’[[Huis van David]]’ omschreven wordt - maar ook deze interpretaties worden aangevochten.
[[Archeologie|Archeologische]] bewijzen voor koning David en zijn wereld zijn er nauwelijks; in feite is er over de periode tussen de [[16e eeuw v.Chr.|zestiende]] en de [[8e eeuw v.Chr.|achtste eeuw v.Chr.]], ondanks vele opgravingen en onderzoekingen, maar heel weinig gevonden. De bevolking van de landstreek [[Judea]] bestond waarschijnlijk slechts uit enkele duizenden nomadische herders. Steden zijn niet gevonden, wel een twintigtal dorpen. Of er in de tijd van David (dat zou dus de [[10e eeuw v.Chr.|tiende eeuw]] zijn) een staat in [[Palestina]] bestond is omstreden; er zijn zelfs geen potscherven uit deze tijd bekend. Wel bestaan er inscripties uit ongeveer [[850 v.Chr.]] ([[Tel Dan-stele]], [[Stele van Mesha|Mesa-stele]]) waarop het heersershuis van Israël als ’[[Huis van David]]’ omschreven wordt, maar ook deze interpretaties worden aangevochten.


Sommige historici zijn overtuigd dat koning David als historische figuur zeker heeft bestaan, maar dat (net als bijvoorbeeld bij [[Koning Arthur]]) veel van de verhalen over zijn leven eerder tot de [[mythe]]n behoren, en niet als harde geschiedschrijving moeten worden beschouwd.
Sommige historici zijn overtuigd dat koning David als historische figuur zeker heeft bestaan, maar dat (net als bijvoorbeeld bij [[Koning Arthur]]) veel van de verhalen over zijn leven eerder tot de [[mythe]]n behoren, en niet als harde geschiedschrijving moeten worden beschouwd.
Regel 75: Regel 85:
* {{Aut|Magnussen, M.}} 1978: ''Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel'', Westland, Schoten, ISBN 90-246-7020-9
* {{Aut|Magnussen, M.}} 1978: ''Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel'', Westland, Schoten, ISBN 90-246-7020-9


==Weblinks==
{{JewEn|4922}}
{{CathEn|04642b}}
{{ISBE}}
{{Commonscat|David}}
{{Commonscat|David}}
{{Bronnen/noten/referenties|bronvermelding=
{{Bronnen/noten/referenties|bronvermelding=

Versie van 12 nov 2019 11:31

rel=nofollow
Bestand:Hildesheim-st.Michael-Holzdecke-David-Salomo-Hildesia.jpg.jpg

David (Hebreeuws: דָּוִיד, דָּוִד; „geliefde”; Arabisch: داوود‎ of داود‎ Dāwūd) was volgens de Hebreeuwse Bijbel de tweede koning van het verenigd Koninkrijk Israël en volgens de evangelies van Matteüs en Lucas was hij een voorouder van Jezus via zowel Jozef en Maria. Hij wordt afgebeeld als een rechtvaardige koning, hoewel hij niet foutloos was, alsook als een gewaardeerde krijger, muzikant en dichter, die traditioneel gecrediteerd wordt voor het samenstellen van de vele psalmen van het Boek der Psalmen.

Davids leven is zeer belangrijk voor joden en christenen. In het jodendom is David of David ha-Melech de koning van Israël en de Joden. De verwachte Messias zou een directe afstammeling van David zijn. In de islam staat hij bekend als Dawud en wordt hij beschouwd als een profeet en de koning van een natie.

David volgens de Hebreeuwse Bijbel

Over Davids leven valt te lezen in de (Hebreeuwse) Bijbelboeken 1 en 2 Samuël evenals 1 Kronieken en de eerste twee hoofdstukken van 1 Koningen. Hij was de stamvader van het Judese koningshuis, het huis van David, en regeerde van 1010 v.Chr. tot 970 v.Chr.. Volgens 1Kron 2:15 was hij de jongste van zeven zonen van Isaï de Betlehemiet; in 1Samuël 16:10-12 wordt hij de jongste van acht zonen genoemd. Hij was een achterkleinzoon van Boaz en Ruth (Ruth 4:18–.

In zijn jeugd hoedde hij de schapen van zijn vader. Dit was door de aanwezigheid van roofdieren gevaarlijk werk, dat niet hoog in aanzien stond. Onverwachts werd hij gezalfd tot de opvolger van de toen heersende koning Saul. Het zou echter nog jaren duren voordat hij de troon besteeg.

Tijdens de oorlogen met de Filistijnen, die het grootste deel van Sauls regering duurden, onderscheidde David zich zo sterk dat hij de aandacht van heel Israël trok. Saul gaf hem zijn dochter Michal als echtgenote; en de oudste zoon van de koning, Jonathan, werd zijn intieme vriend. Maar David kreeg echter al snel de woede van de achterdochtige koning te verwerken, en moest vluchten met gevaar voor zijn leven. De priesters van Nob, die hem hadden geholpen, werden zwaar getroffen door de woede van de zieke koning en werden, op één na, die naar David kon vluchten, als verraders geëxecuteerd. David plaatste zich vervolgens aan het hoofd van een groep waaghalzen. Hij wilde zijn landgenoten graag van dienst zijn en verloste de door de Filistijnen bedreigde stad Keilah; maar toen Saul, die hem als een rebel beschouwde, tegen hem optrok, kon David slechts voor een zeer korte tijd een standpunt innemen.

Hij stond bekend om zijn poëtische en muzikale talenten, en het verdere verloop van zijn leven werd hierdoor bepaald. Toen koning Saul in een ongeneeslijke melancholie viel, werd David aan het hof geroepen om de wanhopige koning op te vrolijken door op de harp te spelen, en Saul werd zo dol op de jongeman dat hij hem als zijn schilddrager koos.

Zijn eerste beschreven wapenfeit is het bekende vellen van de Filistijnse reus Goliath met een steen uit zijn slinger, een wapen waarmee hij tijdens het hoeden van de schapen ruimschoots had kunnen oefenen. Na de slag bij Kadesj en het effect van de Zeevolken was er een machtsvacuüm in het Midden-Oosten ontstaan, dat David met groot politiek doorzicht invulde door een rijk voor Israël te scheppen in een tijd dat de supermachten Egypte en Mesopotamië rustig waren. Hij regeerde 7,5 jaar vanuit Hebron en stichtte toen zijn hoofdstad in Jeruzalem, vlak op de grens der twee staten. Hij veroverde die stad op de Jebusieten en liet de Ark van het Verbond (die door Saul compleet was genegeerd) daarheen halen, om zijn verblijf daar te bezegelen.

Davids succes in het leger en het feit dat hij tot troonopvolger werd gezalfd, leidde tot brandende afgunst van koning Saul. Een groot deel van zijn jonge jaren was David daarom op de vlucht voor Saul.

David wilde trouwen met Sauls dochter, Michal. Als bruidsschat eiste Saul, als wraakneming op zijn vijanden, 100 voorhuiden van Filistijnen. David kweet zich meer dan uitstekend van zijn taak: hij doodde 200 Filistijnen en kwam met hun voorhuiden terug naar de koning; toen gaf Saul hem zijn dochter Michal tot vrouw.

Na verschillende avonturen, waarbij hij het leven van de koning ruimhartig spaarde, vluchtte David naar het land van de Filistijnen, en werd een vazal van koning Achish van Gath, die hem de stad Ziklag toewees als woonplaats. Hij regeerde hier een jaar en vier maanden, toen een strijd in de buurt van de bergen van Gilboa een einde maakte aan het leven en de heerschappij van Saul.

Pas na Sauls dood (waaraan David geen aandeel had) kwam David aan de macht, maar alhoewel zijn koningschap stabiliteit en militair succes bracht, kreeg hij het later weer bijzonder moeilijk door het optreden van sommige van zijn (al te ambitieuze) zoons waaronder Absalom. David was een grote liefhebber van vrouwen en hoewel niet expliciet verboden in de Torah, werd polygamie eerder afgeraden dan gestimuleerd. De reden hiervoor was dat 'veelwijverij' bijna onvermijdelijk tot spanningen, afgunst en intriges tussen de diverse vrouwen en ook tussen hun respectievelijke kinderen lijdt. Dit bleek ook het geval bij de vele zonen van David te zijn die bijna allemaal een andere moeder hadden:

daarna volgde:Simea, Sobab, Nathan en Salomo, van Bathseba, weduwe van Uria; en daarna Jibchar, Elisama, Elifelet, Noga, Nefeg, Jafia, Eljada en hun zuster Thamar. Deze allen zijn zonen van David, behalve de kinderen van de bijvrouwen.

Zijn zoon, koning Salomo, bouwde uiteindelijk de Tempel van Jeruzalem, iets wat David zelf had willen doen, maar wat hij vanwege zijn bloedige veldslagen van God niet mocht.

Psalmen

Een groot deel van de Psalmen zou door hem zijn geschreven, waarin hij getuigt van zijn vertrouwen op God. Zeer bekend is bijvoorbeeld Psalm 23 („De Heer is mijn herder”), maar ook bekend zijn onder meer Psalm 103 („Prijs de Heer, mijn ziel”) en Psalm 131] („Heer, niet trots is mijn hart”).

Beoordeling

In de (Hebreeuwse) Bijbel wordt David over het algemeen gezien als een man die „wandelde met God”, hoewel hij ook ernstige fouten beging. Vooral zijn grote verzameling vrouwen en de manier waarop hij bijvoorbeeld Batseba van haar eigenlijke echtgenoot Uria afhandig maakte (door deze de dood in te sturen) worden sterk veroordeeld, alsook een door hem op touw gezette volkstelling.

Wat in het voordeel van David pleitte, was dat wanneer hij met zijn fouten werd geconfronteerd, hij deze erkende, berouw toonde en God om vergeving vroeg. Dit deed zijn voorganger Saul niet. Daarom toonde God zich ook vergevensgezind en beloofde dat zijn dynastie het koningshuis van de Israëlieten zou blijven (2Samuël 7:16). Wel zou het zo zijn dat vanwege zijn zonden „… moord en doodslag in je koningshuis om zich heen grijpen, omdat je mij hebt getrotseerd en de vrouw van Uria tot vrouw hebt genomen” (2 Samuël 12:10), oftewel hij zou het nodige te stellen krijgen binnen zijn familie (staat verderop in de (Hebreeuwse) Bijbel ook zo beschreven).

Datering

Edwin Thiele dateert zijn leven van ca. 1040 v. Chr. tot 970 v. Chr., zijn heerschappij over Juda van ca. 1010 v. Chr. tot 1003 v. Chr. en zijn heerschappij over het verenigd koninkrijk Israël van ca. 1003 v. Chr. tot 970 v. Chr.. I en II Samuel, I Koningen en I Kronieken zijn de enige bron van informatie over zijn leven en heerschappij; de Tel Dan Stele zou het bestaan van een Judese koninklijke dynastie van het midden van de 9e eeuw v.Chr. vastleggen, het "Huis van David" genaamd, hoewel dit wordt betwist.

Historiciteit

Archeologische bewijzen voor koning David en zijn wereld zijn er nauwelijks; in feite is er over de periode tussen de zestiende en de achtste eeuw v.Chr., ondanks vele opgravingen en onderzoekingen, maar heel weinig gevonden. De bevolking van de landstreek Judea bestond waarschijnlijk slechts uit enkele duizenden nomadische herders. Steden zijn niet gevonden, wel een twintigtal dorpen. Of er in de tijd van David (dat zou dus de tiende eeuw zijn) een staat in Palestina bestond is omstreden; er zijn zelfs geen potscherven uit deze tijd bekend. Wel bestaan er inscripties uit ongeveer 850 v.Chr. (Tel Dan-stele, Mesa-stele) waarop het heersershuis van Israël als ’Huis van David’ omschreven wordt, maar ook deze interpretaties worden aangevochten.

Sommige historici zijn overtuigd dat koning David als historische figuur zeker heeft bestaan, maar dat (net als bijvoorbeeld bij Koning Arthur) veel van de verhalen over zijn leven eerder tot de mythen behoren, en niet als harde geschiedschrijving moeten worden beschouwd.

Er zijn in de Bijbel drie versies over de opkomst van David als koning. Volgens sommigen klopt het verhaal van zijn verblijf in Engedi zeker niet: deze nederzetting is pas in de 7e eeuw v.Chr. gesticht.[1] Echter, David hield zich niet op in een nederzetting maar in rotsspleten bij En Gedi (Hebreeuws: עין גדי „bron van het geitje”). Dit „En Gedi” hoeft geen nederzetting te zijn. En Gedi is ook de naam van de oase waarin nederzetting En Gedi ligt. Vandaar ook de naam „Bron van het geitje”. Aangezien de bron en oase een stuk ouder zijn dan de latere nederzetting kan het mogelijk zijn dat werd gedoeld op de bron en niet op een toen nog niet bestaande nederzetting.

Was David een Jood?

Het gerucht bestaat wel eens in het jodendom dat David geen Jood was. Dit is gebaseerd op de redenering dat volgens de rabbijns-joodse uitleg iemand pas een Jood is, wanneer hij een Joodse moeder had. David stamde af van de niet-Joodse Ruth, en zou dus geen Jood zijn. Het gerucht steunt op twee vergissingen. Ten eerste was Ruth wel degelijk Joods – door bekering (Ruth 1:16). Zelfs indien Ruth nog niet Joods was toen haar zoon Obed geboren werd, heeft dat geen invloed op koning David als Jood. Ruth was namelijk een voorouder van Davids vader en niet van zijn moeder, terwijl de vraag of David Joods was, volgens de rabbijns-joodse zienswijze afhangt van zijn moeder.[2]

David in het christendom

Voor christenen is David belangrijk omdat hij een verre voorvader van Jozef van Nazareth zou zijn, de stiefvader van Jezus. Verschillende profetieën in het Oude Testament voorspelden dat de beloofde Messias een afstammeling van koning David zou zijn. In het Nieuwe Testament in het Evangelie volgens Matteüs hoofdstuk 1 wordt de stamboom van koning David naar Jozef uitgewerkt. Maar ook de moeder van Jezus, Maria, zou volgens het geslachtsregister een nakomeling van David zijn (evangelie volgens Lucas hoofdstuk 3). Hierdoor draagt Jezus mede de titel „Zoon van David” en krijgt de koninklijke dynastie van David een eeuwigheidsdimensie.

David in de islam

Zie Dawud (profeet) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Spreekwoordelijk

„David tegen Goliath” wordt gebruikt wanneer men spreekt van de kleine slimmerd tegenover de domme krachtpatser.

Nageslacht

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Isaï
 
 
 
 
 
 
?
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Nachas[3]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Eliab
 
Abinadab
 
Samma
 
Sima[4]
 
Netanel
 
Raddai
 
Osem
 
Koning David
 
 
 
 
 
Seruja
 
Abigail
 
Jeter
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
JibcharElisama / Elisua[5]Elifelet / Elpelet[5]NogaNefegJafiaElisamaEljada / Beëljada[5]Elifelet
 
 
 
 
 
AbsaiJoabAsaël
 
Amasa
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Talmai
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ammiël
 
 
 
 
 
 
 
 
Nabal
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Uria
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Achinoam
 
Abigail
 
Maächa
 
Chaggit
 
Abital
 
Egla
 
Batseba
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
AmnonDaniëlAbsalomTamarAdoniaSefatja
 
Jitream
 
Sima / Sammua[5]SobabNatanKoning Salomo
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Koning Amasja
 
 
Koning Joas
 
 
Koning Achazja
 
 
Koning Joram
 
 
Koning Josafat
 
 
Koning Asa
 
 
Koning Abia
 
 
Koning Rechabeam
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Azaria
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Koning Jotam
 
 
Koning Achaz
 
 
Koning Hizkia
 
 
Koning Manasse
 
 
Koning Amon
 
 
Koning Josia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
JohananJojakimZedekiaSallum
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
JechonjaZedekia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
SealtiëlMalkiramPedajaSenassarJekamjaHosamaNedabja
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ZerubabelSimeï
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
MesullamHananjaSelomithHasubaOhelBerechjaHasadjaJusab-Hesed
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
PelatjaJesaja
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Refaja
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Arnan
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Obadja
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Sechanja
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Semaja
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
HattusJigealBariahNearjaSafat
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
EljoënaiHizkiaAzrikam
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
HodajevaEljasibPelajaAkkubJohananDelajaAnani

Literatuur

  • Magnussen, M. 1978: Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, Westland, Schoten, ISBN 90-246-7020-9

Weblinks

Jewish Encyclopedia 1906  (en) David (koning), in: Jewish Encyclopedia, New York: Funk & Wagnalls, 1901-1906. (vertaal via: Vertaal via Google translate)

The Catholic Encyclopedia (1917)  (en) David (koning), in: Catholic Encyclopedia, New York, Robert Appleton Company, 1907-1912. (vertaal via: Vertaal via Google translate)

International Standard Bible Encyclopedia  (en) (koning).html David (koning), in: ISBE, J. Orr, ed., Chicago, Howard-Severance Company, 1915. (vertaal via: Vertaal via Google translate)

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met David op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

  1. º Magnussen, M. 1978: Graven in Bijbelse Bodem – Archeologie van de landen van de Bijbel, Westland, Schoten, p. 122
  2. º http://www.jewfaq.org/whoisjew.htm
  3. º 2 Samuël 17:25. 1 Kronieken 2:16 noemt Seruja en Abigaïl als zusters van David, maar aangezien een andere vader wordt genoemd, waren het kennelijk halfzusters.
  4. º 1 Kron 2:13 zegt dat David zes oudere broers had - Samma ontbreekt. 1 Samuel 16:6-10 en 1 Samuel 17:12-13 zeggen dat er zeven oudere broers waren, waarvan de oudste drie, Eliab, Abinadab en Samma, met name worden genoemd.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 De namen zijn in 1 Kron 2 en 1 Kron 14 iets verschillend
rel=nofollow
rel=nofollow
Voorganger:
Isboset
Verenigd koninkrijk Israël Opvolger:
Salomo
Genealogie van Adam tot David
Van schepping tot zondvloed:Adam · Seth · Enos · Kenan · Mahalalel · Jered · Henoch · Metusalem · Lamech · Noach · Sem
Geschiedenis van de aartsvaders:Arpachsad · Selah · Heber · Peleg · Rehu · Serug · Nahor · Terach · Abraham · Izaäk · Jacob
Van 12-stammenrijk tot koninkrijk:Juda · Farez · Esrom · Aram · Amminádab · Nahasson · Salmon · Boaz · Obed · Isaï · David
rel=nofollow