Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Willem Nijholt: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(Nieuwe pagina aangemaakt met '{{Infobox acteur | naam = Willem Nijholt | afbeelding = Willem Nijholt.png | onderschrift = Willem Nijholt (1973) | volledige naam = Willem Adrianus...')
 
(commonscat)
 
(9 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{Infobox acteur
{{Infobox acteur
| naam          = Willem Nijholt
| naam          = Willem A. Nijholt
| afbeelding    = Willem Nijholt.png
| afbeelding    = Willem Nijholt.png
| onderschrift  = Willem Nijholt (1973)
| onderschrift  = Willem Nijholt (1973)
Regel 10: Regel 10:
| bijnaam        =  
| bijnaam        =  
| pseudoniem    =  
| pseudoniem    =  
| jaren-actief  = 1960 – heden
| jaren-actief  = 1960  
| beroep        = acteur
| beroep        = acteur
| website        =  
| website        =  
Regel 17: Regel 17:
'''Willem Adrianus Nijholt''' ([[Gombong]], [[19 juli]] [[1934]]) is een [[Nederland]]s [[acteur]],[[Cabaretier]]  en [[zanger]].  
'''Willem Adrianus Nijholt''' ([[Gombong]], [[19 juli]] [[1934]]) is een [[Nederland]]s [[acteur]],[[Cabaretier]]  en [[zanger]].  
== Biografie ==
== Biografie ==
Willem Nijholt werd in Gombong geboren als zoon van de [[KNIL]]- militair, Jan Nijholt en Willemina Sophia Maria Arntz. Toen hij acht jaar oud werd  kwam hij in een [[jappenkamp]] terecht, wat voor de rest van zijn leven een heel diep litteken naliet. Na de [[Japanse bezetting van Nederlands-Indië|Tweede Wereldoorlog]], verliet zijn moeder en haar kinderen Semarang in het toenmalige [[Nederlands-Indië]] met de ''[[Oranje (schip)|Oranje]]'' in Januarie 1946 en vestigde zich in [[Millingen aan de Rijn]], het geboortedorp van zijn moeder. Zijn moeder moest door de gevolgen van het [[jappenkamp]] meteen in het ziekenhuis ([[gasthuis]]) aldaar opgenomen worden. Met zijn eerste voornaam Willem is hij vernoemd naar zijn moeders vader, Wilhelmus Arntz en zijn tweede voornaam naar zijn peetoom Adrianus Johannes lemmens.  
Willem Nijholt werd in Gombong geboren als zoon van de [[KNIL]]- militair, Jan Nijholt en Willemina Sophia Maria Arntz. Toen hij acht jaar oud werd  kwam hij in een [[jappenkamp]] op Java terecht, wat voor de rest van zijn leven een heel diep litteken naliet. Na de [[Japanse bezetting van Nederlands-Indië|Tweede Wereldoorlog]], verliet zijn moeder en haar kinderen Semarang in het toenmalige [[Nederlands-Indië]] met de ''[[Oranje (schip)|Oranje]]'' in Januarie 1946 en vestigde zich in [[Millingen aan de Rijn]], het geboortedorp van zijn moeder. Zijn moeder moest door de gevolgen van het [[jappenkamp]] meteen in het ziekenhuis ([[gasthuis]]) aldaar opgenomen worden. Met zijn eerste voornaam Willem is hij vernoemd naar zijn moeders vader, Wilhelmus Arntz en zijn tweede voornaam, Adriaan  naar zijn peetoom Adrianus Johannes Lemmens.
 
Willem Nijholt volgde tijdelijk in [[Nijmegen]] de [[Hogereburgerschool|HBS]], hetwelk niet eenvoudig voor kampkinderen was omdat ze met veel jongere teenagers in de klas zaten. Daarna ging hij enig  tijd bij de [[Marine (strijdmacht)|marine]], waar hij een geforceerd ontslag van kreeg doordat hij spier naakt door Den Helder was gerend. Hij  meldde zich op zijn 23ste aan voor de [[Amsterdamse Toneelschool]]. Zijn moeder zou hem tot zijn teleurstelling nooit op de planken zien staan, omdat zij al in 1959 overleed. Toen Willem haar vertelde dat hij ontdekt wilde worden was haar antwoord - ja met twee afgesleten schoenen langs de weg !, dat was typisch haar rappe humor ! Hij werd eerst verliefd op een meisje waarmee hij zich verloofde en daarna op vele anderen waaronder  [[Gerard Reve]], die hem afwees. In 1962 speelde hij een rol in Reves toneelstuk ''[[Commissaris Fennedy]]''. Bij de première kreeg hij een exemplaar van het boek, met persoonlijke opdracht van de schrijver. Zijn brieven aan Reve zijn gebundeld in 'Met Niets Begonnen'. In 1964 vertolkte hij eenmalig de rol van [[Hoofdpiet]] tijdens de [[Intocht van Sinterklaas|landelijke intocht van Sinterklaas]] in [[Hoorn (Noord-Holland)|Hoorn]]. Hij werkte in de zeventiger jaren mee aan het televisieprogramma [[Oebele]], hetwelk soms jenant was als hij in het buitenland was en een hele bus vol met Nederlandse toeristen hem zag en dan riep - Oebele !
Aan het begin van zijn cabaret carrière werkte hij bij [[Wim Sonneveld]] en [[Conny Stuart]]. In 1974 speelde hij ''Theo van Oudijck'', de zoon van de resident in [[De Stille Kracht (televisieserie)|De Stille Kracht]], met [[Pleuni Touw]] als tegenspeelster. Hun beider naaktscène maakte toen een grote indruk. In zijn jeugd speelde hij een hoofdrol als Ben van Rooyen in de serie [[De Kris Pusaka]] uit [[1977]].


Willem Nijholt volgde tijdelijk in [[Nijmegen]] de [[Hogereburgerschool|HBS]], ging enig  tijd bij de [[Marine (strijdmacht)|marine]], waar hij ontslag van kreeg doordat hij helemaal naakt door Den Helder was gerend. Hij  meldde zich op zijn 23ste aan voor de [[Amsterdamse Toneelschool]]. Zijn moeder zou hem tot zijn teleurstelling nooit op de planken zien staan, omdat zij al in 1959 overleed. Toen Willem haar vertelde dat hij ontdekt wilde worden was haar antwoord - ja met twee afgesleten schoenen langs de weg !, dat was typisch haar rappe humor ! Hij werd eerst verliefd op een meisje waarmee hij zich verloofde en daarna op vele anderen waaronder  [[Gerard Reve]], die hem afwees. In 1962 speelde hij een rol in Reves toneelstuk ''[[Commissaris Fennedy]]''. Bij de première kreeg hij een exemplaar van het boek, met persoonlijke opdracht van de schrijver. Zijn brieven aan Reve zijn gebundeld in 'Met Niets Begonnen'. In 1964 vertolkte hij eenmalig de rol van [[Hoofdpiet]] tijdens de [[Intocht van Sinterklaas|landelijke intocht van Sinterklaas]] in [[Hoorn (Noord-Holland)|Hoorn]]. Hij werkte in de zeventiger jaren mee aan het televisieprogramma [[Oebele]]. Aan het begin van zijn cabaret carrière werkte hij bij [[Wim Sonneveld]] en [[Conny Stuart]]. In 1974 speelde hij ''Theo van Oudijck'', de zoon van de resident in [[De Stille Kracht (televisieserie)|De Stille Kracht]], met [[Pleuni Touw]] als tegenspeelster. Hun beider naaktscène maakte toen een grote indruk. In zijn jeugd speelde hij een hoofdrol als Ben van Rooyen in de serie [[De Kris Pusaka]] uit [[1977]].
[[Bestand:Carola Gijsbers van Wijk en Willem Nijholt in Hadimassa.png|thumb|left|[[Carola Gijsbers van Wijk]] en Willem Nijholt in ''Hadimassa'' (1968)]]
In 1977 werd hij onderscheiden met de [[Johan Kaartprijs]].
In 1977 werd hij onderscheiden met de [[Johan Kaartprijs]].
In 1979-80 zond de [[Katholieke Radio Omroep|KRO]] een liedjesprogramma uit met de titel ''Kun je nog zingen, zing dan mee'', met onder andere [[Wieteke van Dort]] en Willem Nijholt. In 1978 verscheen hiervan een [[Langspeelplaat|lp]] met liedjes uit ''[[Kun je nog zingen, zing dan mee]]'' (vanaf 1999 op cd).
In 1979-80 zond de [[Katholieke Radio Omroep|KRO]] een liedjesprogramma uit met de titel ''Kun je nog zingen, zing dan mee'', met onder andere [[Wieteke van Dort]] en Willem Nijholt. In 1978 verscheen hiervan een [[Langspeelplaat|lp]] met liedjes uit ''[[Kun je nog zingen, zing dan mee]]'' (vanaf 1999 op cd).
Regel 26: Regel 27:
In 1980 en 1981 presenteerde hij de eerste twee afleveringen van [[Kinderen voor Kinderen]]. In 1981 speelde hij een spraakleraar in het stuk [[Kinderen van een mindere God]]. Hij werd gevraagd deze rol ook in Londen te spelen, maar nam het aanbod niet aan.
In 1980 en 1981 presenteerde hij de eerste twee afleveringen van [[Kinderen voor Kinderen]]. In 1981 speelde hij een spraakleraar in het stuk [[Kinderen van een mindere God]]. Hij werd gevraagd deze rol ook in Londen te spelen, maar nam het aanbod niet aan.


In 1989<ref name="Parool 06-09-08">[[Parool]], 6 september 2008: [http://www.parool.nl/parool/nl/24/theater/article/detail/30974/2008/09/06/Jacob-Derwig-krijgt-Paul-Steenbergen-penning.dhtml Jacob Derwig krijgt Paul Steenbergen-penning]</ref> ontving hij uit handen van [[Guido de Moor]] (met wie hij samen aan de [[Amsterdamse Toneelschool]] begon) de [[Paul Steenbergen-penning]], die hij in 2002 doorgaf aan [[Pierre Bokma]].
In 1989<ref name="Parool 06-09-08">[[Parool]], 6 september 2008: [http://www.parool.nl/parool/nl/24/theater/article/detail/30974/2008/09/06/Jacob-Derwig-krijgt-Paul-Steenbergen-penning.dhtml Jacob Derwig krijgt Paul Steenbergen-penning]</ref> ontving hij uit handen van [[Guido de Moor]] waarmee wie hij samen aan de [[Amsterdamse Toneelschool]] begon) de [[Paul Steenbergen-penning]], die hij in 2002 doorgaf aan [[Pierre Bokma]].


In 1989 speelde hij in [[Alaska (1989)|Alaska]], de eindexamenfilm aan de Nederlandse Film en Televisie Academie van regisseur [[Mike van Diem]].
In 1989 speelde hij in [[Alaska (1989)|Alaska]], de eindexamenfilm aan de Nederlandse Film en Televisie Academie van regisseur [[Mike van Diem]].


Hij speelde in [[musical]]s als ''[[Wat een planeet]]'' en ''[[Foxtrot (musical)|Foxtrot]]'' van [[Annie M.G. Schmidt]], maar viel uit met de vrouwlijke hoofdrolspeelster, welke hij dood verklaarde.
Hij trad op in [[musical]]s als ''[[Wat een planeet]]'' en ''[[Foxtrot (musical)|Foxtrot]]'' van [[Annie M.G. Schmidt]]. De vrouwlijke hoofdrolspeelster in Foxtrot , was [[Gerrie van der Klei]] met wie hij hele goede vrienden werd doch jaren later ging die vriendschap berg afwaards en verklaarde hij haar dood. Het is vrij normaal van hem om collegas, vrienden en familieleden dood te verklaren als hem iets niet aanstaat. Het probleem kan of wilt hij dan niet discuteren. De meeste van deze mensen zijn danook helemaal uit zijn autobiografie de brieven aan Hella Haasse geschreven. In 1996 de musical ''[[Miss Saigon]]'' speelde hij de regelaar. Zijn veelzijdigheid leidde hem tot rol aanbiedingen in musicals, shows, liedjesprogramma's, langspeelplaten en cabaretvoorstellingen.
In de musical ''[[Miss Saigon]]'' speelde hij in 1996 de regelaar. Zijn veelzijdigheid leidde hem tot werk in musicals, shows, liedjesprogramma's, langspeelplaten en cabaretvoorstellingen. In 2002 nam hij afscheid van de musical. In 2004 speelde hij zijn laatste toneelrol en 2005 was het jaar waarin hij zijn laatste filmrol speelde. In zijn keuzes voor rollen, shows en liedjes richtte hij zich nu eens op een volwassen publiek, dan weer op een specifiek jeugdig publiek. In 1999 werd hij benoemd Officier in de [[Orde van Oranje-Nassau]].<ref>[http://www.movienewz.nl/willemnijholt/?sub=extern&waid=44205 movienewz]</ref>


Vanaf 2008 hield hij zich in Nijmegen als artistiek adviseur bezig met de theateropleiding onder zijn naam, de '[[Willem Nijholt Academie]] (WNA) voor Musical- en Muziektheater'. Medio 2011 werden de banden met deze opleiding verbroken .<ref>Trouw, 22 juli 2011 [http://www.trouw.nl/tr/nl/4556/Onderwijs/article/detail/2800171/2011/07/12/Willem-Nijholt-breekt-met-Willem-Nijholt-Academie.dhtml Willem Nijholt breekt met Willem Nijholt Academie]</ref>
In 1999 werd hij benoemd tot Officier in de [[Orde van Oranje-Nassau]].
 
Vanaf 2008 hield hij zich in Nijmegen als artistiek adviseur bezig met de theateropleiding onder zijn naam, de '[[Willem Nijholt Academie]] (WNA) voor Musical- en Muziektheater'. Medio 2011 werden de banden met deze opleiding met hem verbroken .<ref>Trouw, 22 juli 2011 [http://www.trouw.nl/tr/nl/4556/Onderwijs/article/detail/2800171/2011/07/12/Willem-Nijholt-breekt-met-Willem-Nijholt-Academie.dhtml Willem Nijholt breekt met Willem Nijholt Academie] </ref>


Op 29 april 2011 werd hij tot Ridder in de [[Orde van de Nederlandse Leeuw]] geslagen.
Op 29 april 2011 werd hij tot Ridder in de [[Orde van de Nederlandse Leeuw]] geslagen.
Regel 73: Regel 75:
* ''[[Een Man Om Op Te Vreten]]'' (2003-2004, van [[Debbie Isset]])
* ''[[Een Man Om Op Te Vreten]]'' (2003-2004, van [[Debbie Isset]])
* ''[[Perfect Wedding]]'' (2007-2008)
* ''[[Perfect Wedding]]'' (2007-2008)
Verder speelde hij in [[Tartuffe]], [[De Olifantsman]], De Val en Amadeus.


== Televisie ==
== Televisie ==
Regel 145: Regel 145:
* [http://vriesdemark.schrijft.nl/nijholt.htm Uitgebreide biografie]
* [http://vriesdemark.schrijft.nl/nijholt.htm Uitgebreide biografie]


{{Appendix|bron|
{{commonscat|Willem Nijholt}}
{{References}}
{{Bron|bronvermelding= {{References}} }}
}}
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q2736668}}
 
{{Navigatie presentatoren Kinderen voor Kinderen}}
{{Navigatie presentatoren Kinderen voor Kinderen}}


Huidige versie van 11 jul 2016 om 10:06

Willem A. Nijholt
Willem Nijholt (1973)
Willem Nijholt (1973)
Algemene informatie
Volledige naam Willem Adrianus Nijholt
Geboren 19 juli 1934
Land Vlag van Nederland Nederland
Werk
Jaren actief 1960
Beroep acteur
IMDb-profiel
rel=nofollow

Willem Adrianus Nijholt (Gombong, 19 juli 1934) is een Nederlands acteur,Cabaretier en zanger.

Biografie

Willem Nijholt werd in Gombong geboren als zoon van de KNIL- militair, Jan Nijholt en Willemina Sophia Maria Arntz. Toen hij acht jaar oud werd kwam hij in een jappenkamp op Java terecht, wat voor de rest van zijn leven een heel diep litteken naliet. Na de Tweede Wereldoorlog, verliet zijn moeder en haar kinderen Semarang in het toenmalige Nederlands-Indië met de Oranje in Januarie 1946 en vestigde zich in Millingen aan de Rijn, het geboortedorp van zijn moeder. Zijn moeder moest door de gevolgen van het jappenkamp meteen in het ziekenhuis (gasthuis) aldaar opgenomen worden. Met zijn eerste voornaam Willem is hij vernoemd naar zijn moeders vader, Wilhelmus Arntz en zijn tweede voornaam, Adriaan naar zijn peetoom Adrianus Johannes Lemmens.

Willem Nijholt volgde tijdelijk in Nijmegen de HBS, hetwelk niet eenvoudig voor kampkinderen was omdat ze met veel jongere teenagers in de klas zaten. Daarna ging hij enig tijd bij de marine, waar hij een geforceerd ontslag van kreeg doordat hij spier naakt door Den Helder was gerend. Hij meldde zich op zijn 23ste aan voor de Amsterdamse Toneelschool. Zijn moeder zou hem tot zijn teleurstelling nooit op de planken zien staan, omdat zij al in 1959 overleed. Toen Willem haar vertelde dat hij ontdekt wilde worden was haar antwoord - ja met twee afgesleten schoenen langs de weg !, dat was typisch haar rappe humor ! Hij werd eerst verliefd op een meisje waarmee hij zich verloofde en daarna op vele anderen waaronder Gerard Reve, die hem afwees. In 1962 speelde hij een rol in Reves toneelstuk Commissaris Fennedy. Bij de première kreeg hij een exemplaar van het boek, met persoonlijke opdracht van de schrijver. Zijn brieven aan Reve zijn gebundeld in 'Met Niets Begonnen'. In 1964 vertolkte hij eenmalig de rol van Hoofdpiet tijdens de landelijke intocht van Sinterklaas in Hoorn. Hij werkte in de zeventiger jaren mee aan het televisieprogramma Oebele, hetwelk soms jenant was als hij in het buitenland was en een hele bus vol met Nederlandse toeristen hem zag en dan riep - Oebele ! Aan het begin van zijn cabaret carrière werkte hij bij Wim Sonneveld en Conny Stuart. In 1974 speelde hij Theo van Oudijck, de zoon van de resident in De Stille Kracht, met Pleuni Touw als tegenspeelster. Hun beider naaktscène maakte toen een grote indruk. In zijn jeugd speelde hij een hoofdrol als Ben van Rooyen in de serie De Kris Pusaka uit 1977.

In 1977 werd hij onderscheiden met de Johan Kaartprijs. In 1979-80 zond de KRO een liedjesprogramma uit met de titel Kun je nog zingen, zing dan mee, met onder andere Wieteke van Dort en Willem Nijholt. In 1978 verscheen hiervan een lp met liedjes uit Kun je nog zingen, zing dan mee (vanaf 1999 op cd).

In 1980 en 1981 presenteerde hij de eerste twee afleveringen van Kinderen voor Kinderen. In 1981 speelde hij een spraakleraar in het stuk Kinderen van een mindere God. Hij werd gevraagd deze rol ook in Londen te spelen, maar nam het aanbod niet aan.

In 1989[1] ontving hij uit handen van Guido de Moor waarmee wie hij samen aan de Amsterdamse Toneelschool begon) de Paul Steenbergen-penning, die hij in 2002 doorgaf aan Pierre Bokma.

In 1989 speelde hij in Alaska, de eindexamenfilm aan de Nederlandse Film en Televisie Academie van regisseur Mike van Diem.

Hij trad op in musicals als Wat een planeet en Foxtrot van Annie M.G. Schmidt. De vrouwlijke hoofdrolspeelster in Foxtrot , was Gerrie van der Klei met wie hij hele goede vrienden werd doch jaren later ging die vriendschap berg afwaards en verklaarde hij haar dood. Het is vrij normaal van hem om collegas, vrienden en familieleden dood te verklaren als hem iets niet aanstaat. Het probleem kan of wilt hij dan niet discuteren. De meeste van deze mensen zijn danook helemaal uit zijn autobiografie de brieven aan Hella Haasse geschreven. In 1996 de musical Miss Saigon speelde hij de regelaar. Zijn veelzijdigheid leidde hem tot rol aanbiedingen in musicals, shows, liedjesprogramma's, langspeelplaten en cabaretvoorstellingen.

In 1999 werd hij benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau.

Vanaf 2008 hield hij zich in Nijmegen als artistiek adviseur bezig met de theateropleiding onder zijn naam, de 'Willem Nijholt Academie (WNA) voor Musical- en Muziektheater'. Medio 2011 werden de banden met deze opleiding met hem verbroken .[2]

Op 29 april 2011 werd hij tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw geslagen.

Boeken

  • Met niks begonnen : correspondentie, met Gerard Reve, 1997
  • Met bonzend hart : brieven aan Hella Haasse, autobiografie, 2011[3]

Theater

Televisie

Film

Overig

Externe links

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Willem Nijholt op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow
Presentatoren van Kinderen voor Kinderen (chronologisch)

Willem Nijholt (1980, 1981) · Leoni Jansen (1982) · Willem Ruis (1983, 1984) · Edwin Rutten (1985, 1986) · Ati Dijckmeester (1985, 1986) · Ron Brandsteder (1987) · Simone Kleinsma (1987) · Sonja Barend (1988) · Herman van Veen (1990) · Youp van 't Hek (1991) · Sylvia Millecam (1992) · Erik van Muiswinkel (1992) · Henk Westbroek (1992) · Coen Flink (1993) · Frank Groothof (1994) · Willem Ekkel (1994) · Peter Tuinman (1994) · Harry van Rijthoven (1994) · Carola Hamer (1994) · Paul de Leeuw (1995, 1996) · Menno Bentveld (1997) · Joep Onderdelinden (1998) · Marcel Faber (1998) · Aldith Hunkar (1999) · Marscha de Haan (2000) · Neel Brands (2000) · Maud Hawinkels (2001) · Klaas van der Eerden (2002, 2003, 2004) · Claudia de Breij (2004, 2005, 2009, 2012) · Jochem Myjer (2006) · Isolde Hallensleben (2007) · Jack van Gelder (2008) · Ali B (2008) · Frank Evenblij (2009) · Sara Kroos (2011) · Lex Uiting (2013, 2014, 2015) · Dolores Leeuwin (2013) · Dieuwertje Blok (2014) · Milouska Meulens (2015)

rel=nofollow
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Willem_Nijholt&oldid=199316"