Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Het Uur Blauw: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Het_Uur_Blauw&oldid=57356135 -1- 2a02:1810:281b:c200:5001:455a:b443:c738 18 okt 2020)
 
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Het_Uur_Blauw&oldid=57675560 3 dec 2020 ‎ StuivertjeWisselen)
 
(2 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
Het Uur Blauw is een '''Podcast''' van [[Johan Terryn]], opgenomen tijdens de lockdown in maart/april/mei 2020. In twaalf afleveringen gaat hij wandelen tijdens het uur voor zonsopgang met iemand die een dierbare verloor in deze periode waarin het afscheid zonder nabijheid moest gebeuren.
'''Het Uur Blauw''' (2020) is een wekelijkse twaalfdelige podcastreeks van [[Diskjockey|radio-diskjockey]] [[Johan Terryn]], in samenwerking met [[De Morgen]] en [[Humo]].<ref>{{Citeer web|url=https://www.demorgen.be/nieuws/alessandra-28-verloor-haar-vader-aan-corona-voor-altijd-is-wel-heel-erg-lang~bb8fe0b0/|titel=Alessandra (28) verloor haar vader aan corona: ‘Voor altijd is wel heel erg lang’|auteur=|achternaam=|voornaam=|datum=|uitgever=De Morgen|taal=}}</ref>


Johan Terryn verloor zelf zijn vader en besloot impulsief met dit initiatief te starten. Al snel werd de podcast, ondanks zijn droeve thema, fel beluisterd. Mede door de empathische vraagstelling van Terryn. Elke aflevering eindigde bij een zonsopgang, die een nieuwe dag inluidde. Terryn vroeg dan telkens: 'met welk gevoel of met welke gedacht ga jij nu aan de nieuwe dag beginnen?' waarop steevast een hoopvolle nieuwe intentie weerklonk bij de nabestaande.
Toen in april 2020 de vader van Terryn overleed, ten tijde van de [[coronapandemie]], moest Terryn op afstand afscheid van hem nemen omdat [[België]] vanwege [[Maatregelen coronacrisis in België|overheidsmaatregelen]] zich in een staat van [[Lockdown (maatregel)|lockdown]] bevond.<ref>{{Citeer web|url=https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20200525_04971073|titel=Johan Terryn verloor zijn vader tijdens lockdown en maakt podcast over rouwen: “De vraag is of sommige offers niet te groot zijn geweest”|auteur=|achternaam=|voornaam=|datum=|werk=|uitgever=Nieuwsblad}}</ref> Naar aanleiding van deze ervaring maakte Terryn hierover een column op Radio 1. De reacties van lotgenoten die hierop volgden waren de aanleiding voor de podcastreeks.<ref>{{Citeer web|url=https://www.hln.be/showbizz/johan-terryn-maakt-podcast-over-rouwproces-we-hebben-zo-n-taboe-gemaakt-van-de-dood-dat-er-nauwelijks-over-gepraat-wordt~ad9878d1/|titel=Johan Terryn maakt podcast over rouwproces: “We hebben zo’n taboe gemaakt van de dood dat er nauwelijks over gepraat wordt”|auteur=|achternaam=|voornaam=|datum=|uitgever=HLN|taal=}}</ref>


Terryn maakte tot slot een '''theatervoorstelling''' van het Uur Blauw, waarin hij het dertiende verhaal vertelt. Dat van zichzelf. De voorstelling werd lovend onthaald omwille van zijn kwetsbaarheid en relevantie.
Opzet van de [[podcast]] is dat Terryn tijdens een wandeling een uur voor zonsopkomst in een een-op-een gesprek gaat met een gast die een dierbare verloren heeft tijdens de lockdown. In het uur tot [[zonsopkomst]], het zogenaamde blauwe uur<ref>{{Citeer web|url=https://www.volkskrant.nl/gs-b0843084|titel=We krijgen het cadeau van de natuur, 'het blauwe uur': de minuten vóór zonsopgang en na zonsondergang|achternaam=|voornaam=|werk=|uitgever=de Volkskrant}}</ref>, vertelt de gast zijn verhaal over de beperkingen van afscheid nemen zonder nabij te kunnen zijn en het daaropvolgende rouwproces.<ref>{{Citeer web|url=https://radio1.be/luister/select/de-wereld-van-sofie/johan-terryn-over-zijn-podcast-het-uur-blauw|titel=Johan Terryn over zijn podcast 'Het uur blauw'|auteur=|achternaam=|voornaam=|datum=|werk=|uitgever=Radio 1|taal=}}</ref>


Na twaalf afleveringen heeft Terryn een gelijknamige theatervoorstelling gemaakt, die draait om zijn eigen ervaringen.<ref>{{Citeer web|url=https://www.dezandloper.be/nl/event/29894/het-uur-blauw|titel=Johan Terryn - Het Uur Blauw|bezochtdatum=2020-12-03|werk=www.dezandloper.be|taal=}}</ref> Ook is uit de podcast de audiowandeling ''Doe Het Zelf Uur Blauw'' voortgekomen, waarin nabestaanden de mogelijkheid hebben hun eigen ritueel en eerbetoon te maken aan de persoon die overleden is.<ref>{{Citeer web|url=https://www.johanterryn.com/doe-het-zelf-uur-blauw|titel=Doe Het Zelf Uur Blauw|bezochtdatum=|auteur=|achternaam=|voornaam=|datum=|werk=johanterryn|uitgever=|taal=}}</ref>


== Externe link ==
* [https://www.johanterryn.com/podcast Johan Terryn - johanterryn.com]


Monday, June 29, 2020
{{appendix}}


'''S1 / E12 Jan (65): ‘Alsof mijn verlangen geen ankerpunt meer heeft’'''
[[Categorie:Podcasting]]
 
Jan De Clerck is klinisch psycholoog bij het AZ Sint Jan in Brugge. Hij verliest zijn vrouw Trees op 23 april na een hersenoperatie. Hij kan haar niet bijstaan, ook al werkt hij zelf in het ziekenhuis. Jan blijft losgeslagen achter, drie maanden voor zijn pensioen. Ook al heeft hij leren leven met tekorten, nu gaapt toch er toch een gigantische leegte. In het Tillegembos in Brugge probeert hij met taal de herinnering vorm te geven door zijn verhaal te vertellen aan Johan Terryn.
 
Tuesday, June 23, 2020
 
'''S1 / E11 Sylvie (48): ‘Hij geeft mij die kracht. Die neem ik zeker mee’'''
 
Sylvie Vandenabeele is teamcoach in een zorginstelling en verloor op 1 mei haar man Tom in een motorongeluk. De politieman is een allemansvriend en heel Maldegem rouwt mee. Zowel Tom als Sylvie staan door hun beroep in voor het naleven van de afstandsregels. Maar wanneer het rouwen om nabijheid vraagt, zijn die regels dan nog wel na te leven? Sylvie vraagt zich af hoe het nu verder moet tijdens haar wandeling met Johan Terryn door de winderige velden van Maldegem.
 
'''S1 / E10 Wilfried (59) : ‘Kwaad op mijn God’'''
 
Wilfried Meert is pater Salesiaan van Don Bosco en woont in het klooster van Oud-Heverlee. Als priester begeleidde hij al veel mensen naar de overkant, maar nog nooit werd hij zo boos als toen hij zijn broer niet nabij mocht zijn bij zijn overlijden. En die boosheid was gericht aan zijn goede God. Geen enkel mens hoort alleen te gaan, vertelt Wilfried aan Johan Terryn in de kloostertuin, en hij weet waarom na zijn eigen bijna-doodervaring.
 
'''S1 / E9 Christine (57): ‘Spijt hoe het gegaan is, maar vrede met haar beslissing’'''
 
Christine Van Brabant is Vendor Manager bij een groot farmaceutisch bedrijf. Haar moeder overleed niet aan corona maar door corona, zoals Christine schreef in haar mail aan Johan Terryn. Ze had een goedkeuring voor euthanasie wegens ondraaglijk psychisch lijden, maar wilde begin dit jaar toch nog even verder leven. En toen kwam corona. Een leven zonder bezoek leek haar niks meer en dus besloot ze te stoppen met eten. Christine voelt niks dan dapperheid en respect voor haar moeders moeilijke keuze, zo vertelt ze op het jaagpad langs de Schelde in Hingene.
 
'''S1 / E8 Jurgen (44) : ‘Ik heb mijn paard meer opgezadeld met mijn verdriet dan mijn beste vrienden’'''
 
Jurgen Van Gorp is accountmanager in de recyclagesector en een verwoede cowboy. Tijdens de lockdown blijft hij dagelijks zijn paard Ramses berijden. Dat koppige en gevoelige paard blijkt ook de perfecte troost wanneer hij zijn vader verliest. Jurgen spreekt met Johan Terryn af aan de ranch in Westerlo waar ze gaan wandelen tijdens het blauwe uur.
 
Thursday, June 18, 2020
 
'''S1 / E7 Martine (61) : ‘Alsof we op een repetitie zaten in plaats van op een ceremonie’'''
 
Martine De Laet werkt als sales support en verloor haar schoonmoeder na een val tijdens een kort verblijf in een woonzorgcentrum. Haar man Luc kan door de lockdown zijn verdriet niet delen en zet zijn dagelijkse routine met zijn overleden moeder alleen verder. Martine is zijn spreekbuis en vertelt Johan over haar schoonmoeder, die ze ‘ons ma’ mocht noemen, op de Netedijk in Duffel.
 
Tuesday, June 16, 2020
 
'''S1 / E6 Annick (55): ‘Je verstand weet “ik mag haar niet aanraken”, maar je volgt je buikgevoel’'''
 
Annick Weyers verliest haar zus Patricia aan kanker op een moment dat er een corona-uitbraak is in het woon-zorgcentrum waar ze werkt als kinesitherapeute. Ze neemt de dagelijkse zorg op in de Covid-afdeling, waar ze bewoner na bewoner moet ‘afgeven’. En die voelen evenveel aan als familie. Haar emmer zit vol en het applaus gaat aan haar voorbij, zo vertelt ze aan Johan Terryn tijdens hun ochtendlijke wandeling door het Tangebeekbos in Vilvoorde.
 
Wednesday, June 10, 2020
 
'''S1 / E5 Roel (49) : ‘Dat is het dus. Dat blijft er over van een mensenleven’'''
 
Roel Ruttens is hr-medewerker bij een grote bank en verloor zijn moeder aan corona. Door de lockdown en doordat hij om de week alleen leeft, is zijn rouwproces bijzonder intens. Van ontreddering tot grote dankbaarheid. Wat hij van haar terugzag op de uitvaart, was een urne. Dat maakt het moeilijk te geloven dat ze er niet meer is. Alsof de hoofdgast op het feest ontbrak, alsof ze nog elk moment kan bellen. Roel stapt met Johan Terryn door natuurgebied de Beeltjens in Westerlo.
 
Thursday, June 4, 2020
 
'''S1 / E4 Marleen (62) : ‘Ooit komt de dag dat je de vogeltjes weer hoort fluiten’'''
 
Actrice Marleen Merckx verloor haar broer Peter. Hij was één van de eerste coronadoden. Omdat zijn vriendin en kinderen te veel van slag waren, nam zij de organisatie van zijn uitvaart over. Marleen had het bijzonder lastig met het overlijden van Peter, die altijd haar steun en toeverlaat was, maar kijkt uit naar de dag dat ze de vogels weer hoort fluiten. En die floten tijdens haar wandeling met Johan Terryn door het Stadspark van Antwerpen.
 
Wednesday, May 27, 2020
 
'''S1 / E3 Dirk (53): ‘Het is weer dinsdag. Het is altijd een dinsdag’'''
 
Dirk Remy, directeur van een zorginstelling voor mensen met een beperking, vertelt aan de Damvallei in Destelbergen hoe hij de strenge coronamaatregelen moest invoeren en tegelijk moest ondergaan bij het overlijden van zijn eigen moeder. Hij vraagt zich af of wij als samenleving niet beter kunnen dan mensen van elkaar ‘afknippen’ in functie van de veiligheid. Dinsdag is een dag die een belangrijke betekenis krijgt in zijn leven.
 
Friday, May 22, 2020
 
'''S1 / E2 Alessandra (28): ‘Voor altijd is wel heel lang’'''
 
Fotografe Alessandra Ruyten verloor haar vader aan Covid-19. Ze postte een sprekende foto van haar laatste bezoek aan hem: haar hand gehuld in plastic wegwerphandschoenen in zijn hand. Een aanraking die er geen is. Een pakkend beeld voor hoe afscheid de laatste tijd verloopt. Johan Terryn ging met haar wandelen langs de Schelde op de Antwerpse linkeroever.
 
Friday, May 8, 2020
 
'''S1 / E1 Patrick (68): ‘Als ze antwoorden, is dat in mijn hart’'''
 
Manager Consultant Patrick Leclercq verloor zijn beide hoogbejaarde ouders op 24 uur tijd. Een aangekondigd en een plots overlijden door het coronavirus, bijna gelijktijdig. Hij wandelt samen met Johan Terryn uit de donkerte naar het daglicht in het Peerdsbos in Brasschaat. Zoekend naar wat de leegte in hem opnieuw zou kunnen vullen.

Huidige versie van 3 dec 2020 om 23:39

Het Uur Blauw (2020) is een wekelijkse twaalfdelige podcastreeks van radio-diskjockey Johan Terryn, in samenwerking met De Morgen en Humo.[1]

Toen in april 2020 de vader van Terryn overleed, ten tijde van de coronapandemie, moest Terryn op afstand afscheid van hem nemen omdat België vanwege overheidsmaatregelen zich in een staat van lockdown bevond.[2] Naar aanleiding van deze ervaring maakte Terryn hierover een column op Radio 1. De reacties van lotgenoten die hierop volgden waren de aanleiding voor de podcastreeks.[3]

Opzet van de podcast is dat Terryn tijdens een wandeling een uur voor zonsopkomst in een een-op-een gesprek gaat met een gast die een dierbare verloren heeft tijdens de lockdown. In het uur tot zonsopkomst, het zogenaamde blauwe uur[4], vertelt de gast zijn verhaal over de beperkingen van afscheid nemen zonder nabij te kunnen zijn en het daaropvolgende rouwproces.[5]

Na twaalf afleveringen heeft Terryn een gelijknamige theatervoorstelling gemaakt, die draait om zijn eigen ervaringen.[6] Ook is uit de podcast de audiowandeling Doe Het Zelf Uur Blauw voortgekomen, waarin nabestaanden de mogelijkheid hebben hun eigen ritueel en eerbetoon te maken aan de persoon die overleden is.[7]

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow