Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
André Simonart: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andr%C3%A9_Simonart&oldid=47569960) |
k (→Biografie) |
||
| Regel 6: | Regel 6: | ||
Van 1930 tot 1932 verbleef hij als fellow aan de [[Universiteit van Pennsylvania]]. Nadien werd hij assistent aan de [[Universiteit van Oxford]] en werkte hij aan de [[Universiteit Utrecht]]. In 1936 werd hij benoemd als hoogleraar [[farmacodynamiek]] en therapie aan de KUL. | Van 1930 tot 1932 verbleef hij als fellow aan de [[Universiteit van Pennsylvania]]. Nadien werd hij assistent aan de [[Universiteit van Oxford]] en werkte hij aan de [[Universiteit Utrecht]]. In 1936 werd hij benoemd als hoogleraar [[farmacodynamiek]] en therapie aan de KUL. | ||
Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] werd Simonart opgesloten in het [[Fort van Breendonk]] en het [[concentratiekamp]] van [[ | Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] werd Simonart opgesloten in het [[Fort van Breendonk]] en het [[concentratiekamp]] van [[Buchenwald]]. Na de oorlog werd hij voorzitter van het Memoriaal van het Fort van Breendonk. | ||
In 1960 werd hij lid van de [[Académie royale de médecine de Belgique]]. Simonart ging in 1969 met [[emeritaat]]. Hij richtte vervolgens een stichting op die zijn naam draagt en die tot doel heeft het farmacologisch onderzoek aan de KUL en de [[Université catholique de Louvain]] te bevorderen.<ref>[http://baronsimonartfoundation.org/index.php?option=com_k2&view=item&id=30&Itemid=74&phpMyAdmin=fvENpV31oQX3Is57f6dLyEq1Lf3&lang=nl Professor Baron André Simonart - Stichter]</ref> | In 1960 werd hij lid van de [[Académie royale de médecine de Belgique]]. Simonart ging in 1969 met [[emeritaat]]. Hij richtte vervolgens een stichting op die zijn naam draagt en die tot doel heeft het farmacologisch onderzoek aan de KUL en de [[Université catholique de Louvain]] te bevorderen.<ref>[http://baronsimonartfoundation.org/index.php?option=com_k2&view=item&id=30&Itemid=74&phpMyAdmin=fvENpV31oQX3Is57f6dLyEq1Lf3&lang=nl Professor Baron André Simonart - Stichter]</ref> | ||
Huidige versie van 3 mrt 2018 om 14:08
Baron André Simonart (Leuven, 1903 – 1992) was een Belgisch hoogleraar aan de Katholieke Universiteit Leuven (KUL).
Biografie
Simonart stamt uit een familie van dokters, en hij zette die traditie verder. Twee jaar voor hij afstudeerde aan de KUL, in 1926, publiceerde hij zijn eerste wetenschappelijke artikels met professor Manille Ide.
Van 1930 tot 1932 verbleef hij als fellow aan de Universiteit van Pennsylvania. Nadien werd hij assistent aan de Universiteit van Oxford en werkte hij aan de Universiteit Utrecht. In 1936 werd hij benoemd als hoogleraar farmacodynamiek en therapie aan de KUL.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Simonart opgesloten in het Fort van Breendonk en het concentratiekamp van Buchenwald. Na de oorlog werd hij voorzitter van het Memoriaal van het Fort van Breendonk.
In 1960 werd hij lid van de Académie royale de médecine de Belgique. Simonart ging in 1969 met emeritaat. Hij richtte vervolgens een stichting op die zijn naam draagt en die tot doel heeft het farmacologisch onderzoek aan de KUL en de Université catholique de Louvain te bevorderen.[1]
In 1960 werd Simonart in de adel verheven, en kreeg hij de titel ridder. In 1977 werd hij baron.
| Bronnen, noten en/of referenties
|