Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Geestelijke dood
De geestelijke dood is een theologisch dogma dat binnen de orthodox-protestantse wereld wel wordt aangehangen.
Hierbij gaat men ervan uit dat de mens bestaat uit drie onderdelen: lichaam, ziel en geest. Het lichaam is door God gevormd, de ziel vormt de menselijke persoonlijkheid en de geest stelt de mens in staat om verbonden te zijn met de geestelijke wereld en de Geest van God.
Het theologische kader waarbinnen de geestelijke dood wordt gethematiseerd gaat uit van het volgende. In het paradijs had iedereen een levende geest. Maar sinds de zondeval wordt ieder mens met een "dode geest" geboren, als straf voor de menselijke zonden, en is men daarom los van God. Doordat mensen God en Zijn wil niet kennen, is men geneigd om in zonde te leven, ofwel geneigd om dingen te doen die God niet wil dat men doet. Maar wie "tot geloof komt" en zich voortaan probeert te distantiëren van zijn vroegere leven, wordt in geestelijke zin opnieuw geboren. Men is dan niet langer geestelijk dood, maar zijn dode menselijke geest is tot leven gewekt en de verbroken relatie tussen God en mens is weer in orde.
In augustus 2007 veroorzaakte de term "geestelijke dood" enige opschudding, met name binnen de homobeweging. In een ingezonden reactie op een artikel over homofilie binnen de kerk, geplaatst in het Nederlands Dagblad, gebruikte Yvette Lont (raadslid voor de ChristenUnie) de term om aan te geven dat een homoseksuele levensstijl volgens haar viel onder het "nog leven in zonde".[1] Haar stuk veroorzaakte grote beroering onder delen van de Nederlandse bevolking, doordat seculiere media – onbekend met de term – het stuk interpreteerden alsof Lont alle homo's hersendood wenste.[2] Lonts stellingname leidde tot discussie over homoseksualiteit binnen de ChristenUnie en de instelling van de Commissie-Cnossen.
Bronnen, noten en/of referenties
|
